با سلام و احترام....
من تقریبا دو سه ماهی هست با یه دختر بابت ازدواج برای آشنایی در ارتباط هستم...البته خانواده هامون میدونن.
تقریبا در تمامی موارد زندگی مشترک، دونفری به تفاهم رسیدیم و در مورد همه چیز صحبت کردیم..حتی تا مرحله مهریه..در واقع به یه نقطه اشتراک رسیدیم و از نظر فکری و شخصیتی و اهداف آینده خیلی بهم نزدیکیم....
تا اینکه دیروز موضوع، دست دادن خودش با پسر عمو و پسر خالش و عموهایش رو گفت.....پسر عمو و پسر خاله هاش همشون سن بالا هستن و زن و بچه دارن و کمترینش 48 سالش هست....سالی یه بار تقریبا این اتفاق میفته.......و فقط هم با عمو ها(دو تا عمو داره) و پسرخاله و پسر عموهاش این دست دادن رو داره....
(اینم بهتون بگم خانواده من اینطور نیستن که با این موضوع مخالفت کنن چون میگن زندگی خودته و به ما ربطی نداره و خودت باید دختر رو با این شرایطش قبول کنی البته راهنمای های خودشون رو میکنن)
من و این دختر خانم هم هر دو 28 سالمون هست...هر دو فوق لیسانس هستیم..
باهم خیلی محترمانه در این مورد حرف زدیم، و من گفتم توی خانواده من چنین چیزی وجود نداره و برام تازگی داره...و باید روی این موضوع فک کنم..البته به ایشون گفتم که باید این موضوع رو زودتر بهم میگفتن و ایشون گفتن که فکر میکردم برات عادی هست و فلان...
ایشون هم در ادامه گفتن که من حریم و حد و مرز خودم رو دارم و برای همسر آیندم احترام قایل هستم وحرمتشو رو حفظ میکنم، اگر یک ذره فک کنم که اونها مردهایی هستن که ذهنشون مشکل داشته باشه، به هیچ وجه دست نمیدم و گفت این موضوع چیزی هست که از بچگی برام اتفاق افتاده و من خودم قلبا زیاد خوشم نمیاد و اگه بخوام ترک کنم یواش یواش باید ترک کنم و یه دفعه اتفاق نمیفته..همچنین گفتن به هیچ وجه نمیزارم که افراد نامحرم وارد حریم خصوصی زندگی خودش و من بشن و ازین حرفا....
من به ایشون گفتم که این دست دادن تو برام یه دلواپسی مردونه ایجاد میکنه که از طرف بقیه (نه از طرف خودت) باعث این بشه که تو به مشکل بخوری یا زندگیمون به خطر بیفته ....
ایشون هم میگفتن که اونها افراد تحصیل کرده و با شخصیت هستن و اینطور نیستن و فلان....و بهم گفتن که این رفتار رو ترک میکنن.... ولی میترسم عملی نشه...البته شایدم خودم بعدها بفهمم که واقعا مردهای مشکل داری نیستن، این موضوع برام طبیعی بشه ولی در حال حاضر چون برام تازگی داره، هضم این موضوع کمی برام سخته... و نیاز به فکر و مشورت با دیگران دارم....
منم بهش گفتم باید بیشتر در این مورد صحبت کنیم و خودم هم فکر کنم....
من خودم آدم مذهبی نیستم ولی خوب یه سری اصول خاص خودم رو دارم و یه جورایی خوشم نمیاد خانمم به شخص نامحرم و خصوصا فامیل که گاهی میبینمشون دست بدن....نمیدونم میتونین منو درک کنین یا نه...یه جورایی دوست دارم خانم بنده مال خودم باشه....(امیدوارم این حرفمو درک کنین...این جمله به این معنی نیست که من همسرمو محدود کنم)
خواستم نظرتون رو در این مورد بدونم و منو راهنمایی کنین....
آیا به نظرتون این کار دختر خانم خیلی مشکل داره؟
آیا به نظرتون رفتارشون نرمال هست؟
شاید من یکمی دارم سخت گیری میکنم و ریز شدم...نظرتون چیه؟
میخوام نظرتون رو بدونم...باتشکر
من تقریبا دو سه ماهی هست با یه دختر بابت ازدواج برای آشنایی در ارتباط هستم...البته خانواده هامون میدونن.
تقریبا در تمامی موارد زندگی مشترک، دونفری به تفاهم رسیدیم و در مورد همه چیز صحبت کردیم..حتی تا مرحله مهریه..در واقع به یه نقطه اشتراک رسیدیم و از نظر فکری و شخصیتی و اهداف آینده خیلی بهم نزدیکیم....
تا اینکه دیروز موضوع، دست دادن خودش با پسر عمو و پسر خالش و عموهایش رو گفت.....پسر عمو و پسر خاله هاش همشون سن بالا هستن و زن و بچه دارن و کمترینش 48 سالش هست....سالی یه بار تقریبا این اتفاق میفته.......و فقط هم با عمو ها(دو تا عمو داره) و پسرخاله و پسر عموهاش این دست دادن رو داره....
(اینم بهتون بگم خانواده من اینطور نیستن که با این موضوع مخالفت کنن چون میگن زندگی خودته و به ما ربطی نداره و خودت باید دختر رو با این شرایطش قبول کنی البته راهنمای های خودشون رو میکنن)
من و این دختر خانم هم هر دو 28 سالمون هست...هر دو فوق لیسانس هستیم..
باهم خیلی محترمانه در این مورد حرف زدیم، و من گفتم توی خانواده من چنین چیزی وجود نداره و برام تازگی داره...و باید روی این موضوع فک کنم..البته به ایشون گفتم که باید این موضوع رو زودتر بهم میگفتن و ایشون گفتن که فکر میکردم برات عادی هست و فلان...
ایشون هم در ادامه گفتن که من حریم و حد و مرز خودم رو دارم و برای همسر آیندم احترام قایل هستم وحرمتشو رو حفظ میکنم، اگر یک ذره فک کنم که اونها مردهایی هستن که ذهنشون مشکل داشته باشه، به هیچ وجه دست نمیدم و گفت این موضوع چیزی هست که از بچگی برام اتفاق افتاده و من خودم قلبا زیاد خوشم نمیاد و اگه بخوام ترک کنم یواش یواش باید ترک کنم و یه دفعه اتفاق نمیفته..همچنین گفتن به هیچ وجه نمیزارم که افراد نامحرم وارد حریم خصوصی زندگی خودش و من بشن و ازین حرفا....
من به ایشون گفتم که این دست دادن تو برام یه دلواپسی مردونه ایجاد میکنه که از طرف بقیه (نه از طرف خودت) باعث این بشه که تو به مشکل بخوری یا زندگیمون به خطر بیفته ....
ایشون هم میگفتن که اونها افراد تحصیل کرده و با شخصیت هستن و اینطور نیستن و فلان....و بهم گفتن که این رفتار رو ترک میکنن.... ولی میترسم عملی نشه...البته شایدم خودم بعدها بفهمم که واقعا مردهای مشکل داری نیستن، این موضوع برام طبیعی بشه ولی در حال حاضر چون برام تازگی داره، هضم این موضوع کمی برام سخته... و نیاز به فکر و مشورت با دیگران دارم....
منم بهش گفتم باید بیشتر در این مورد صحبت کنیم و خودم هم فکر کنم....
من خودم آدم مذهبی نیستم ولی خوب یه سری اصول خاص خودم رو دارم و یه جورایی خوشم نمیاد خانمم به شخص نامحرم و خصوصا فامیل که گاهی میبینمشون دست بدن....نمیدونم میتونین منو درک کنین یا نه...یه جورایی دوست دارم خانم بنده مال خودم باشه....(امیدوارم این حرفمو درک کنین...این جمله به این معنی نیست که من همسرمو محدود کنم)
خواستم نظرتون رو در این مورد بدونم و منو راهنمایی کنین....
آیا به نظرتون این کار دختر خانم خیلی مشکل داره؟
آیا به نظرتون رفتارشون نرمال هست؟
شاید من یکمی دارم سخت گیری میکنم و ریز شدم...نظرتون چیه؟
میخوام نظرتون رو بدونم...باتشکر
