تا چند صباحی پیش درد این بود که سیاست از دین جداست. امروز درد این است که چرا سیاست بر دین فرمانروا است .و این درد از زمانی بر پیکر تاریخ افتاد که منفعت گلوی حقیقت را فشرد ، دین را بازیچه ساخت و بر قامتش جامه دوخت آنرا در توبره ای انداخت و با خود یدک کشید تا در هر محفلی که خواهد برقصاند و هر زمان که از زمزمه هایش بهراسد بر لبانش مهر خموشی نهد . وبدین سان دین عروسک خیمه شب بازی سیاستمدارانی شد که فرمانروایان دین شدند
va noore khoda hamvare roshan ast o foroozan
va mardane khoda hamvare pay dar rekab o dast dar kar
donya roshan ast be nure parvardegare khod,va tanha nure parvardegare khod
va karhaye jahan anjam mishavand be daste mardane khoda(zanane khodai),l
va faghat mardane khoda,
har tamadoni
har fekro metod o raveshi ruzi be enteha miresad
ella rah o tamadone khodai
ke az adam aghaz shod o ta mahdi o ghiamat edame khahad dasht
in ast rahe paydar
pas agar gami bayad,dar in rah mibayad
va agar talashi mibayad,dar in rah...
midunam ke midunestin ina ro,faghat jahate yadavari!
