راهنمای اخذ مجوز برای تاسیس شرکت خدمات فنی مهندسی برای انجام پروژه های
- مهندسی مشاوره در زمینه شیمی
- خدمات فنی مهندسی شیمی
- پروژه های وزارت نفت
- پروژه های پتروشیمی های کشور و خارجی و بین المللی
- پروژه های پالایشگاههای کشور و خارجی و بین المللی
- پروژه های کارخانجات دارو سازی داخلی و خارجی
- پروژه های کارخانجات مواد غذائی داخلی و خارجی
- پروژه های کارخانجات صنایع شیمیائی
- و ..............................................
مقدمه:
وقتی یک شخصی سرمایه گذاری میکند مسلما انتظار دارد که سرمایه اش را به اضافه چند برابر دوباره به دست بیاورد
و هیچ کس دوست ندارد پولش را دور بریزد
به خصوص وقتی که فرد مذکور چند سال عمرش را هم با پول صرف کرده باشد باید سود بالائی نصیبش شود.
وقتی کشاورز تخمی را در زمین میپاشد مسلما معنی اش ان نیست که تخم و بذر را دور میریزد!
و عمرش را تلف میکند.
وقتی سرمایه گذاری زمین میخرد کارخانها ی میسازد هدفش این نیست که سرمایه اش را بدون توجیه تلف کند.
وقتی یک جوانی دانشگاه قبول میشود هدف و نیتش این نیست که در طول 4 سال
حد اقل برای هزینه های دانشگاه و کتاب و قلم و غیره ده میلیون علاوه بر چهار سال جوانی اش خرج کند
و اخر سر بیکار بنشیند خانه و به مدرک دانشجوئی اش تماشا کند و حال کند.
یک مهندس شیمی نه تنها در طول چهار سالی که درس میخواند سرمایه گذاری میکند
و همانند کشاورزی که بذری میکارد او نیز هزینه میکند نقدی و عمری و جوانی اش را تا بتواند در اینده سرمایه اش را برداشت کند.
او پولش را دور نمیریزد.
اما همان طوری که ممکن است صاحب کارخانه ای ورشکست شود
یک مهندس نیز ممکن است بعد از درس خواندن فقط به فکر این باشد که از سرمایه گذاری اش ماهیانه چند صد هزار تومان
به صورت استخدام سود برداشت کند و با ان حقوق زندگی کند.
اما مهندسینی هستند که به ماهیانه چند صد هزار تومان قانع نیستند.
در پستهای بالا اشاره شد که یک مهندس شیمی میتواند در 20 دقیقه طرحی بدهد که حد اقل 32 میلیون تومن دستمزد بگیرد
در حالی که مهندس عمران و یا معمار برای طرح شان چنین حقوقی را به ندرت میتوانند بگیرند انها نقشه محاسباتی امضاء میکنند
و یا نقشه معماری با کلی حوصله و دقت طراحی میکنند که باید هنر دا ان دخیل باشد تا مورد پسند باشد
اما مهندس شیمی یک فرایند را به نرم افزاری مانند هایسیس تعریف میکند و خروجی ان را به صدها میلیون تومان میفروشد.
چند ماه پیش من شخصی را میشناختم که خروجی یک فرایند ساده تقطیر را یک میلیارد تومان میفروخت!
ببینید دوست عزیز که مهندس شیمی هستید!
شما خدا ثروت بزرگی بهتون داده و ازش به نظر من باید استفاده کنین!
1- ثروتی با نام نفت که همه دنیا ارزوی اون رو دارند! من سال گذشته زندگی ام رو جمع کردم میخواستم برم امریکا زندگی کنم
توی دوبی چندماهی زندگی کردم تا کم کم برم امریکا اونجا یک انگلیسی افریقائی الاصل کلی نصیحتم کرد که
روی ثروت نشسته ام و به فکر امریکای بی پول هستم و گفت که برو از ثروت کشورت استفاده کن و من بعد از سالها متوجه شدم که
عجب مسیر اشتباهی رو تا حالا رفتم. تریلیونها تومن سالانه شرکتهای نفتی مانند شل و توتال از ثروت من و تو میبرند
و ما نشستیم توی کشور خودمون نمیتونیم از این ثروت استفاده کنیم چون باور نداریم که ثروت مال ماست و ما میتونیم استفاده کنیم.
طبق محاسباتی که میکردم سالیانه حد اقل نصف در امد نفتی ایران به جیب شرکتهای نفتی خارجی میرود
روزانه ما حدود 4/7 میلیون بشکه نفت تولید میکنیم!
هر بشکه اگر حدود یکصد دلار باشد که البته چند سال پیش به نزدیک یکصدو پنجاه دلار رسیده بود
سالیانه ما نفتی به اندازه
1،715،500،000،000،000 ریال در امد داریم
اما طبق امار دولتی فقط مبلغ زیر به جیب ایران ریخته میشود:
715،500،000،000،000 ریال
یعنی سالیانه معادل
1،000،000،000،000،000 ریال نفت من و تو که ملی است به جیب شرکتهائی مانند شل و توتال و غیره ریخته میشود.
اگر امریکا و اروپا ما را ادم حساب نمیکند و به ما محل حیوان هم نمیگذارد
اگر دوبی به ایرانیها اقامت نمیدهد
اگر دنیا مسلمانان ایران را تروریسم میداند به خاطر این است که ما پول مان را و ثروتمان را دو دستی میریزیم توی جیب اروپا و امریکا
تازه انها از محل پالایش نفت ما و تولید محصولات پتروشیمی به مراتب خیلی بیشتر از این ثروت تولید میکنند که منشاء ان مال ماست.
ان وقت اگر با یک ایرانی صحبت کنی حرف از غیرت ایرانی و ملیت و وطن و از این حرفها میزند!
در حالی که کشورهای امریکا و اروپا به ریش هشتاد میلیون ایرانی میخندند!
ثروت نفت دنیا اکثریتش دست مسلمانان است ولی در همه دنیا مسلمانان را تروریسم میشناسند؟!
به خاطر اینکه مهندسین شیمی میخواهند فقط استخدام شوند و از ثروتشان چند صد هزار تومن در ماه بگیرند و بقیه را دو دستی بریزند جیب اروپا و امریکا!
میدانید که ایا ماهیانه اگر همین یکصد میلیارد دلار نفتی که میریزیم جیب کشورهای خارجی اگر به صورت یارانه توی جیب ما ریخته شود
و یا حد اقل توی اقتصاد داخل کشور به گردش نیاد و مستقیم یا غیر مستقیم چقدر برای ما فایده میتواند داشته باشد؟
الان حساب میکنم:
اگر یکصد میلیارد دلار سالیانه برای هفتاد میلیون ایرانی (ده میلیون ایرانی خارج از کشور) تقسیم شود
ماهیانه 120 هزار حد اقل تومن حد اقل به جیب من و تو ریخته میشود! با ماهیانه چهل هزار تومن یارانه فعلی
ما هر ماه میتوانیم نزدیک 160 هزار تومن مفت پول بگیریم بدون کار کردن!
حال اگر این پول وارد خانواده شود میدانید چه میشود؟
طبق امار کشور متوسط تعداد جمعیت کشور 5 نفر است
یعنی در هر خانواده متوسط 5 نفر زندگی میکنند که اگر پنج نفر هر کدام 160 هزار تومن بگذارد وسط
نتیجه میشود 800 هزار تومن ماهیانه برای یک خانواده!
با این رقم یک خانواده پنج نفری میتواند شاهانه زندگی کند و نیازی به استخدام نیست!
اما چرا ما دست گدائی برای استخدام دراز میکنیم
و با التماس نفتمان را به جیب هند میریزیم که یک سال هم التماس کنیم پولمان را بدهد؟!
و اما !
اگر این رقم یکصد میلیارد دلار را برای اشتغال زائی حساب کنیم
با این رقم اگر برای هر نفر بیست میلیون تومن هزینه کار افرینی باشد (طبق ادعای مسئولین با ده میلیون میتوان برای هر نفر اشتغال زائی کرد)
با این سرمیه میتوان سالیانه برای 5 میلیون نفر کار ایجاد کرد
بد نیست بدانیم که کل بیکاران کشور ده میلیون نفر هستند یعنی فقط دو سال این سرمایه داخل کشور سرمایه گذاری شود در کل کشور بیکار نخواهیم داشت!
وقتی مردم حرف میزنند دولت را مقصر میدانند که فلان کرده اینطوری شده اونطوری شده!
کسی نیست بگوید که دولت با دو و نیم میلوین کارمند از اسمان نازل نشده
بلکه دولت من و شما و دوست و اشنای من و شما هست!
ما باید با دید بازتری به این قضیه نگاه کنیم!
باید پولی که به جیب امریکا و اروپا و هند و چین ریخته میشود از انها بگیریم!
نفت ملی است و مال ما است!
هر چقدر هم داخل کشور اختلاس باشد باز پولی که جیب کشورهای خارجی ریخته میشود میتواند مال ما باشد!
2- نعمت دوم دولت است! : بسیاری از مدیران میانی دولت اهل کار کردن نیستند
و فقط به درد شعار دادن میخورند گرچه اکثر ما از این مسئله راضی نیستیم
ولی یک چیز مهم هست و ان اینکه کار نکردن دولت راه را برای کار کردن ما باز میکند و کاری که او باید بکند را ما باید انجام بدهید
در نتیجه پول و ثروتی که از کار کردن و ساختن کشور به دست می اید مال ما خواهد بود.
از کجا شروع کنیم:
کافیه به سازمان صنایع و معادن مرکز استان زندگی مراجعه کنید و ازشون یک برگه مجوز خدمات فنی مهندسی شیمی و نفت بگیرید
بعد با یک کامپیوتر و نرم افزار میتونید کلی کار پیدا کنید! بشینید توی خونه بعنوان پیمانکار انجام بدید
و دستمزد یکصد تا مهندس رو یک جا ازشون بگیرید. توی این زمینه اصلا شک نکنید که شما حد اقل مدرک مهندسی شیمی دارید
و با این مدرک و اشنا بودن به کامپیوتر میتوانید خیلی کارها انجام بدهید.
فایل پی دی اف راهنمای گرفتن مجوز زیر رو داون لود کنین و خوب مطالعه کنین و مدارکش رو تهیه کنین و برید به سازمان صنایع استان خودتون
http://arman.ac.ir/files/license.pdf
بعد هر سوال و مشکلی داشتین بهم بگین.
از بابت کار هم بهتون قول میدم کاز زیاده و شرکتها به جای استخدام کردن ترجیح میدن یکی بیاد بعنوان پیمانکار کار براشون انجام بده
چون از مسئولیت استخدام کردن و بیمه و حوادث اکثرا فرار میکنند.
اگر بلد هم نباشید میتونید با اطلاعات شیمی از افراد وارد توی همین سایت و خارج از سایت برای اجرای پروژه های فنی مهندسی کمک بگیرید.
خودتون بهتر میدونید که اکثر مدیران کشور بی سواد هستند ولی به هزاران پروژه تخصصی چنگ می اندازند
پس من و شما چند قدم از اونها جلوتریم!
نحوه امتیاز بندی و گرفتن مجوز:
جدول امتیاز بندی توی فایل پی دی اف بالا رو خوب بخونین
دو موضوع هست
1- یکی اینکه شما در ابتدای کار پروانه فعالیت بگیرین که فکر نمیکنم شرایطتتون بخوره چون
باید 250 امتیاز بیارین که سخته و دو سه تا دکترای شیمی با حد اقل ده سال سابقه کار میخواد.
2- ولی میتونین تنهائی و یا برای شرکت جدیدی که با ده بیست هزار تومن میتونید تاسیس کنید
یک جواز تاسیس بگیرین که با تامین یکصد امتیاز میتونین جواز رو بگیرین
برای یکصد امتیاز هم داشتن موادر زیر میتونه براتون کافی باشه:
- چند تا سی دی نرم افزار مهندسی شیمی
- کتابهای مهندسی شیمی
- یک کامپیوتر
- مدارک شرکت جدید تاسیس شده
- یک دفتر بعنوان دفتر کار شرکت که میتونه خونه هم باشه ولی دفتر مستقل فنی مهندسی باشه بهتره
- یک سایت اینترنتی که با هزینه کم میتونین راه بندازین و من هم کمکتون میکنم
- سوابق کاری که میتونین گواهی کاراموزی رو بعنوان سوابق کاری ارائه بدین
- عضویت در انجمنهای علمی و فنی
- شرکت در دوره های اموزشی
- و سایر موارد که در ان فایل توضیح داده شده
جمع اینها هر کدام امتیاز خاصی دارند را باید جمع ببندید و در ابتدا بر اورد کنید که چقدر امتیاز میگیرید
چون کارشناس سازمان صنایع اینها را یک یک امتیاز دهی نموده و در صورتی که امتیاز شما به یکصد برسد
جواز فعالیت میدهد.
اگر به یکصد امتیاز نرسد ان موقع اندازه امتیاز را خواهد گفت که از روی این امتیاز
کم و کسری ان را در مرحله بعد من کمکتون میکنم تامین کنید.
ولی مطمئنم شما ابتدای کار یکصد امتیاز را میتوانید بیاورید.
خوب مطالعه کنید و خودتون امتیازها رو بر اورد کنید.
بازم سوالی بود من در خدمتم
اگر از این سایت اخراج شدم با ایمیلم در تماس باشید:
aznavarta@gmail.com
به امید روزی که ثروتمان را خودمان استفاده کنیم نه دیگران!
خودمان هندی و چینی استخدام کنیم نه هندی ها و چینی ها برای خوردن نفت ما مار ا استخدام کنند!
یادم نمیرود ده سال پیش توی عسلویه استاد دانشگاه ایران با موهای سفید شده ماهیانه هفتصد هزار تومن از توتال حقوق میگرفت
در حالی که مهندس جوان کم سواد توتال با ماهیانه 15 هزار دلار (15 میلیون در ماه) حقوق به استاد ایرانی که نفت مال او و من و شما بود دستور میداد!
هرچند معدل Aباشی باز خانم مهندس وبا استخدامی های مهندسی شیمی هم دستت به جایی بند نمیشه
