خودتو با یه شعر وصف کن...!
- شروع کننده موضوع secret_f
- تاریخ شروع
پر نقش تر از فرش دلم
بافته ای نیست
از بس که گره زد به گره
حوصله ها را
روحم پر است از زخم هایی
که هیچ چیز خوبش نمیکند
الا مرگ...
که هیچ چیز خوبش نمیکند
الا مرگ...
[COLOR=#eseses][COLOR=#eseses]
[/COLOR][/COLOR]
نجوایت
مرغ عشقی ست
که در من
ترانه می ریزد
و من چون گل صبحگاهی
پر از لانه های آفتاب
بیدار می شوم
در ترنّم چشمانت
زیر آسمانی
که خورشیدُ ماهش
تو را بحث می کنند
نجوایت
مرغ عشقی ست
که در من
ترانه می ریزد
و من چون گل صبحگاهی
پر از لانه های آفتاب
بیدار می شوم
در ترنّم چشمانت
زیر آسمانی
که خورشیدُ ماهش
تو را بحث می کنند
رودخانه ای درسرم دارم
پر از قرل آلای دیوانه
خواب هایی
که خواب شان را حتی کسی ندیده ..
درخت انگوری درسینه دارم
مست ...
سر از شانه هایم درآورده
دختران همسایه از انگورهایش می چینند ..
چند تا کلمه دارم
که بیشترشان دوستت دارم است
چند شعر
که هنوز جایی نخوانده ام ..
و چتری که هیچ بارانی بغلش نکرده
در سرم رویاهای زیادی دارم
اتاقی کوچک
و یک تنهایی بزرگ
آنقدر بزرگ
که همه ی اینها را درخود گم کرده است ..
جلیل صفر بیگی
برای بالا رفتن از بعضی پله ها باید :
تـــــــاوان داد ...!
آدما مثل عكس هستن
زيادی كه بزرگشون كنی
كيفيتشون مياد پايين
زيادی كه بزرگشون كنی
كيفيتشون مياد پايين
hamid delfan
عضو جدید
vasfe man chetorie oonvaght
من صدای وزش ماده را می شنوم
و صدای ایمان را در کوچه ی شوق
و صدای باران را روی پلک تر عشق
روی موسیقی نمناک بلوغ
و صدای متلاشی شدن شیشه ی شادی در شب
و صدای ایمان را در کوچه ی شوق
و صدای باران را روی پلک تر عشق
روی موسیقی نمناک بلوغ
و صدای متلاشی شدن شیشه ی شادی در شب
| ... كاش مي شد | |
كاش مي شد گل چشمان تو را مي چيدم قاب مي كردمش از برگ درخت و مي آويختمش بر ديوار در اتاقم كه پر از سايه توست مثل عكس تو كه عمريست نفسهاي طپش وار مرا مي شنود مي نشيند همه شب ساكت و مات روبروي منو با خنده تلخ با نگاهي كه در آن ميل شكستن جاريست سايه خسته و لرزان مرا مي بيند كاش مي شد گل چشمان تو را مي چيدم اين دو جا دوي سياه اين دو غزلواره ناب اين شقايق ها را كه شكوفايش از خون من است و تماميت ويرانيم را با خشم و دريغ اشك ميريختم و ميديدم من تورا در افقي تازه و دور مثل روياي شبانگاهيم ، آميخته با رنگ و نگاهي مغرور من تو را دايره روشن نور در مه آلوده ترين نقطه شب ميديدم من تو را مي خواندم ... من تورا مي ديدم : وبه خود ميگفتم كه تو تنها با من ونوازشگر احساس غم آلوده من مي ماني ... ولي افسوس ولي افسوس تو آن نيستي ، آن كوچك پاك ؛ كه من از پاكي انديشه خود پروردم و بزرگش كردم پيچكي بودي و با لغزش اندام ظريفت يك شب نرم در دامن من روييدي من شدم نيلوفري كه تو با دست نوازش به تنم پيچيدي پس از آن عاشق وار به شب و غربت هم دل بستيم و به خوابي شيرين با وسعت تنهايي هم پيوستيم گونه بر گونه هم ساييديم و دوباره به خوابي شيرين با وسعت تنهايي هم پيوستيم *** قصه دل توي ديوانه نمي بايد گفت دل به چشمان تو هرجايي بدكاره نمي بايد بست واي بر من كه دلم ساده و خوش باور بود آنقدر ساده كه زيبايي چشمان تورا باور كرد اعتماد عبسي بود ترا محرم دل دانستن وبه چشمان فريب آلودت دل بستن واي برمن كه دلم ساده و خوش باور بود ... واي بر من كه سرانجام غمت مثل رگبار خزان قلب گل آويزم را پرپر كرد . *** كاش مي شد گل چشمان ترا مي چيدم قاب مي كردمش از برگ درخت و مي آويختمش بر ديوار و تو را كور رها مي كردم در شبي تيره و تار آن زمان كي د گر عطر مصموم نگاهت را بر دعوت هر باد سبكسر نگران ميديدم كي تورا با دگران ميديدم كي تو را با دگران ميديدم . |
آلبومی قدیمی ام،
در زیرزمین خانه ای کلنگی
که واحدهایش را پیش فروش کرده اند.
در انتظار دستی جامانده در اعماق
که شاید آجرها نمی گذارند
خاطره ای فروریخته را ورق بزند
نجاتم بده!
در من هنوز لبخندی هست
که می تواند چیزی یادت بیاورد...
لیلا کرد بچه
در زیرزمین خانه ای کلنگی
که واحدهایش را پیش فروش کرده اند.
در انتظار دستی جامانده در اعماق
که شاید آجرها نمی گذارند
خاطره ای فروریخته را ورق بزند
نجاتم بده!
در من هنوز لبخندی هست
که می تواند چیزی یادت بیاورد...
لیلا کرد بچه
صبر است علاج عشق دانم
اما چه کنم نمی توانم ..
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
آموزش وزن شعر فارسی | اشعار و صنايع شعری | 0 | |
|
شعر-بحر طویل | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
کارگاه شعر تجربی و آموزش | اشعار و صنايع شعری | 28 | |
|
یه بیت به انتهای شعر اضافه کن | اشعار و صنايع شعری | 115 | |
|
داستان عاشقانه یک شعر معروف از مهرداد اوستا | اشعار و صنايع شعری | 2 |