خودتو با یه شعر وصف کن...!

[باران بهاری]

می شد بدانم این که خط ِ سرنوشت ِ من
از دفتر کدام شب ِ بسته وام شد؟؟

اول دلم فراق تو را سرسری گرفت
وان زخم کوچک دلم آخر جذام شد

 

[ie student]

اي از عشق پاك من هميشه مست

من تو را آسان نياوردم به دست...​

 

[cute]

مرا به دورترین نقطه می کشد هر دم
خیال اینکه تو آن سوی این جهان باشی

 

[paras2]

هزار عهد بکردم که گرد عشق نگردم/ همي برابرم آيد خيال روي تو هردم.

 

[hami_life]

تو را من چشم در راهم
گرم یاد اوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
تو را من چسم در راهم

 

[khanom-mohandes]

نتوانم به تو پيوستنو نه از تو گسستن

نه ز بند تو رهايي نه كنار تو نشستن

اي نگاه تو پناهم تو نداني چه گناهيست

خانه را پنجره از مرغك طوفان زده بستن...

 

[محـسن ز]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد بدین دیر خراب آبادم

 

[p_sh]

خوبيم و خوشيم و خوشتر از ما نبود
وين دعوي ما گزاف و بي جا نبود


خوبست و خوش است هر كه در دنيا زيست
انگونه كه گوئيا بدنيا نبود

 

[hami_life]

گل در بر می در کف و معشوق به کام ایست
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

 

[mahroo]

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت. سرها در گریبان است

 

[ie student]

تنها برنامه اي كه من آرزوي تكرارش را دارم،پخش زنده ي نگاه توست...​

 

[محسن2115]

نه از رومم نه از زنگم همان بي رنگ بي رنگم.
من ان گلبرگ مغرورم كه ميميرم ز بي ابي
ولي با خفت وخواري پي شبنم نمي گردم.
من اينجا بس دلم تنگ است وهر سازي كه ميبينم بد اهنگ است
بيا ره توشه بر داريم قدم در راهي بي برگشت بگذاريم.ببينيم اسمان هر كجا ايا همين رنگ است؟

 

[باران بهاری]

کجایی ای نسیم نا بهنگام!ای جوانمرگی!
که ناخوش دارم از باد زمستانی فسردن را..

 

[باران بهاری]

دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را
تیغیم و نمی برّیم،ابریم و نمی باریم..
"منزوی"

 

[mohsen victor]

تو به من خنديدي
و نمي دانستي
من به چه دلهره از باغچه همسايه
سيب را دزديم
باغبان از پي من تند دويد
سيب را دست تو ديد
غضب آلوده به من كرد نگاه
سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك
و تو رفتي و هنوز
سالهاست كه در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تكرار كنان

مي دهد آزارم
و من انديشه كنان غرق اين پندارم
كه چرا
خانه كوچك ما سيب نداشت

 

[russell]

كی ام، شكوفه اشكی كه در هوای تو هر شب
ز چشم ناله شكفتم، به روی شكوفه دویدم
مرا نصیب غم آمد، به شادی همه عالم
چرا كه از همه عالم، محبت تو گزیدم
چو شمع خنده نكردی، مگر به روز سیاهم
چو بخت جلوه نكردی، مگر ز موی سپیدم
بجز وفا و عنایت، نماند در همه عالم
ندامتی كه نبردم، ملامتی كه ندیدم
نبود از تو گریزی چنین كه بار غم دل
ز دست شكوه گرفتم، بدوش ناله كشیدم
جوانی ام به سمند شتاب می شد و از پی
چو گرد در قدم او، دویدم و نرسیدم
به روی بخت ز دیده، ز چهر عمر به گردون
گهی چو اشك نشستم، گهی چو رنگ پریدم
وفا نكردی و كردم، بسر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم؟

"اوستا"

 

[*mahdi_joker*]

گریه کردم گریه کردم اما دردمو نگفتم /تکیه دادم به غرورم تا دیگه از پا نیوفتم
چه ترانه یب اثر بود مثل مشت زدن به دیوار/ اولین فصل شکستن اخرین خدانگهدار
من به قله میرسیدم اگه هم ترانه بودی/صدتا سد رو میشکستم اگه تو بهانه بودی
اگه هم ترانه بودی/ اگه تو بهانه بودی

با تو فانوسه ترانه یه چراغ شعله ور بود/لحظه ها چه عاشقانه قاصدک چه خوش خبر بود
کوچه ها بدون بن بست اسمون پر از ستاره /شبها گل خونه خورشید واجه ها شعر دوباره


دست تکون دادن اخر توی اون کوچه خلوت
بقز بی وقفه اواز گریه های بی نهایت


گریه کردم گریه کردم
اما دردمو نگفتم
گریه کردم گریه کردم
گریه کردم گریه کردم
گریه کردم گریه کردم
...............

 

[*mahdi_joker*]

نگاه کن که من گم کرده فردا در این شبهای بی اوازو سرما
نگاه کن که از خود میشوم گم در این شب پرسهای بی ترحم
بی تو بی تو هر لحظه با تو ام هنوز دستای گرمت نگاهای شرمت
هرگز یادم نمیره

منم من تنهای ترانه صدایم گریه تلخ شبانه
در اوازم به غیر از اسم تو رازی ندارم
پس از تو زخمهء سازی ندارم

 

[محـسن ز]

امروز ندارم غم فردای قیامت
که افروخته رخ آمد وافراخته قامت
در کوی وفا چاره بجز دادن جان نیست
یعنی که مجو در طلبش راه سلامت

 

[russell]

در موسمی که خستگی ام می برد ز جای

با من بدار حوصله بگشای در ز حرف

اما در آن نه ذره عتاب و خطاب تلخ


نیما

 

[باران بهاری]

دیری ست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامیّ و کلامی نفرستاد

دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست
وز آن خط چون سلسله دامی نفرستاد

فریاد که آن ساقی شکّر لب سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد..

 

[هستی فرهادی]

...

...

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس آهوی وحشی را بدین خوشتر نمی گیرد

 

[باران بهاری]

دهان یار که درمان درد حافظ داشت
فغان که وقت مروّت چه تنگ حوصله بود

 

[secret_f]

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم

 

[comudf]

تا كي ز چراغ مسجد و دود كنشت؟
تا كي ز زيان دوزخ و سود بهشت؟
رو بر سر لوح بين كه استاد قضا
اندر ازل آنچه بودني بود، نوشت.http://www.www.www.iran-eng.ir/images/editor/smilie.gif

 

[گلابتون]

آنچه در من نهفته دریا نیست ، کی توان نهفتنم باشد
با تو زین سهمگین طوفانی ، کاش یارای گفتنم باشد

بسکه لبریزم از تو ، میخواهم ، بدوم در میان صحراها
سر بکوبم به سنگ کوهستان ، تن بکوبم به موج دریاها

 

[محـسن ز]

بازی بودم پریده از عالم راز
بو تا که پرم دمی نشیبی بفراز
اینجا چو نیافتم کسی محرم راز
زان در که درآمدم برون رفتم باز

 

[کاکتوس]

nv hknv,k lki osji ng k ]dsj ;ilk ol,al, h, nv tyh k nv y,yhsj

شعر هزاره سوم

 

[p_sh]

دست ها می سایم
تا داری بگشایم.
بر عبث می پایم
که به در کس آید.
در و دیوار به هم ریخته شان
بر سرم می شکند.

 

[secret_f]

http://www.www.www.iran-eng.ir/images/editor/smilie.gifمن خدای آسمان را- کهکشان را دوست دارم
من پل رنگین کمان را - آفتاب مهربان رادوست دارم
ابرهای پر ز باران- کوهساران- ماهتاب و لاله زاران
من تمام مردم خوب جهان را دوست دارمhttp://www.www.www.iran-eng.ir/images/editor/smilie.gif