سلام من ی مشکل دارم اونم اینه نمیدونم که تواناایی من در چه حدی هست منظورم اینه اعتماد به نفس ندارم برم تو صنعت طراحی کنم.نمیدونم چه طرحی از من میخوان
یکی از سخت ترین کارها در فرهنگ ما و ساده ترین کارها در بسیاری فرهنگ های دیگر گفتن "نمی دانم" است. جوابی که در فرهنگ ما در برخی موارد با آن بسیار بد برخورد می شود (فرد را شخصی بی سواد معرفی می کنند و مسخره اش می کنند!!!) اما باور کنید بهترین جواب است. چرا که از روی صداقت است، بار مسئولیت را از دوش شخص پاسخگو بر می دارد و مهمتر از همه در فرهنگ نامناسب ما آب پاکی روی دست شخص سوال کننده بویژه اگر سوال مغرضانه باشد و هدف سوال کننده تحت فشار گذاشتن طرف سوال باشد می ریزد!!
در فرهنگ کاری نامناسب ما، البته می توان این جواب را کمی کامل تر کرد تا روح و انرژی مثبتی به آن داد. برای اینکار می توان اینطور گفت "نمی دانم اما می توانم جواب را برایتان پیدا کنم".
تصور نمی کنم با این روش دیگر هیچ ترس و اضطرابی در برخورد با دیگران از ریس و مدیر بگیرید تا برخی افراد مریض که قصد آزار و اذیت کردن دارند وجود داشته باشد.
در برخورد با کارگرانی که در کارگاه کار می کنند و برخی قصد آزار و اذیت دارند می توان روشی حرفه ای تر را بکار گرفت. در این موارد بهتر است در همان اوایل کار و حتی در جمع آنها اینطور صحبت کرد که هر کس تخصص خودش را دارد و اینکه مثلا شما مهندس هستید به مفهوم این نیست که دانش همه چیز و هر دستگاه و ... را دارید و البته نیاز به کمک و یاری آنها در انجام کار دارید و بدون تخصص آنها کار شما لنگ خواهد ماند. این روش نه تنها به آنها و کارشان شان و شخصیت می دهد بلکه به شما این قابلیت را می دهد تا در کارها از دانش تجربی آنها که البته ارزشمند هم هست استفاده کنید.
در ضمن این تنها شما نیستید که چیزی را نمی دانید، همه افراد حتی آنهایی که سالیان زیادی در یک حوزه تجربه و دانش دارند جواب بسیاری سوال ها را نمی دانند!!
موفق باشید.
