اشعار و نوشته هاي عاشقانه
- شروع کننده موضوع PATRIOT
- تاریخ شروع
فکر اینکه تو بیای و من نباشم
خواب و از چشای عاشقم میگیره
تازه باورم شده تموم دنیا
پیش آرزوی من خیلی حقیره
یاد لحظه رسیدنت میوفتم
خنده تلخی روی لبام می شینه
حاضرم دار و ندارم رو ببخشم
تا که چشمام روی ماه تو ببینه
تو همون ستاره پوشی که هنوز
جمعه هامو گریه بارون میکنه
نگو شاید به نگاهت نرسم
حتی فکرش من و داغون میکنه
قلبی كه از بودن آن با خبر است و قلبی كه از حظورش بی خبر.
قلبی كه از آن با خبر است همان قلبی ست كه در سینه می تپد
همان كه گاهی می شكند
گاهی می گیرد و گاهی می سوزد
آدمی دو قلب دارد !
قلبی كه از بودن آن با خبر است و قلبی كه از حظورش بی خبر.
قلبی كه از آن با خبر است همان قلبی ست كه در سینه می تپد
همان كه گاهی می شكند
گاهی می گیرد و گاهی می سوزد
گاهی سنگ می شود و سخت و سیاه
و گاهی هم از دست می رود...
با این دل است كه عاشق می شویم
با این دل است كه دعا می كنیم
با همین دل است كه نفرین می كنیم
و گاهی وقت ها هم كینه می ورزیم...
اما قلب دیگری هم هست.قلبی كه از بودنش بی خبریم.
این قلب اما در سینه جا نمی شود
و به جای اینكه بتپد.....می وزد و می بارد و می گردد و می تابد
این قلب نه می شكند نه میسوزد و نه می گیرد
سیاه و سنگ هم نمی شود
از دست هم نمی رود
زلال است و جاری
مثل رود و نسیم
و آنقدر سبك است كه هیچ وقت هیچ جا نمی ماند
بالا می رود و بالا می رود و بین زمین و ملكوت می رقصد
این همان قلب است كه وقتی تو نفرین می كنی او دعا می كند
وقتی تو بد می گویی و بیزاری او عشق می ورزد
وقتی تو می رنجی او می بخشد...
این قلب كار خودش را می كند
نه به احساست كاری دارد نه به تعلقت
نه به آنچه می گویی نه به آنچه می خواهی
و آدمها به خاطر همین دوست داشتنی اند
به خاطر قلب دیگرشان
به خاطر قلبی كه از بودنش بی خبرند
قلبی كه از آن با خبر است همان قلبی ست كه در سینه می تپد
همان كه گاهی می شكند
گاهی می گیرد و گاهی می سوزد
آدمی دو قلب دارد !
قلبی كه از بودن آن با خبر است و قلبی كه از حظورش بی خبر.
قلبی كه از آن با خبر است همان قلبی ست كه در سینه می تپد
همان كه گاهی می شكند
گاهی می گیرد و گاهی می سوزد
گاهی سنگ می شود و سخت و سیاه
و گاهی هم از دست می رود...
با این دل است كه عاشق می شویم
با این دل است كه دعا می كنیم
با همین دل است كه نفرین می كنیم
و گاهی وقت ها هم كینه می ورزیم...
اما قلب دیگری هم هست.قلبی كه از بودنش بی خبریم.
این قلب اما در سینه جا نمی شود
و به جای اینكه بتپد.....می وزد و می بارد و می گردد و می تابد
این قلب نه می شكند نه میسوزد و نه می گیرد
سیاه و سنگ هم نمی شود
از دست هم نمی رود
زلال است و جاری
مثل رود و نسیم
و آنقدر سبك است كه هیچ وقت هیچ جا نمی ماند
بالا می رود و بالا می رود و بین زمین و ملكوت می رقصد
این همان قلب است كه وقتی تو نفرین می كنی او دعا می كند
وقتی تو بد می گویی و بیزاری او عشق می ورزد
وقتی تو می رنجی او می بخشد...
این قلب كار خودش را می كند
نه به احساست كاری دارد نه به تعلقت
نه به آنچه می گویی نه به آنچه می خواهی
و آدمها به خاطر همین دوست داشتنی اند
به خاطر قلب دیگرشان
به خاطر قلبی كه از بودنش بی خبرند
شهرآفتابی
عضو جدید
تا حالا دقت کردی وقتی تو ماشین باسرعت میری
به خط های سفید رو جاده.
هر چی سرعتش بیشتر باشه ماشین
این خط ها بیشتر وبیشتر به همین تزدیک میشن
خط های که وقتی آهسته میری فاصله ای میان آنهاست
وقتی میرم به گذشته از اول بودنمون تا به اینجا رو باسرعت نگاه میکنم
میبینم که انگار از همون اول ،بودنمون کنار هم نوشته شده تو یه
برگه سفید که خواندنش را فقط ما میتوانیم بخوانیم
اما آهسته که نگاه کنی اینگونه نیست انگار فاصله هاست
بین ما!!!..
به کدام باور کنم؟؟؟
به خط های سفید رو جاده.
هر چی سرعتش بیشتر باشه ماشین
این خط ها بیشتر وبیشتر به همین تزدیک میشن
خط های که وقتی آهسته میری فاصله ای میان آنهاست
وقتی میرم به گذشته از اول بودنمون تا به اینجا رو باسرعت نگاه میکنم
میبینم که انگار از همون اول ،بودنمون کنار هم نوشته شده تو یه
برگه سفید که خواندنش را فقط ما میتوانیم بخوانیم
اما آهسته که نگاه کنی اینگونه نیست انگار فاصله هاست
بین ما!!!..
به کدام باور کنم؟؟؟
چقدر سخته که عشقت رو به روت باشه
چقدر سخته که عشقت رو به روت باشه نتونی هم صداش باشی
چقدر سخته که یک دنیا بها باشی نتونی که رها باشی
چقدر سخته
چقدر سخته که بارونی شی هر شب نتونی اسمون باشی
چقدر سخته که زندونی بمونی بی در و دیوار نتونی هم زبون باشی
چقدر سخته
چه بد بخته قناری که بخونه اما رویاش حس بیرونه
چه بد بخته گلی که مونده تو گلدون غمش یک قطره بارونه
چه بد بخته قناری که بخونه اما رویاش حس بیرونهچقدر سخته چشمات رنگ غم باشه ولی ظاهر پراز خنده
چقدر سخته که عشقت اسمون باشه ولی اسون بگند چنده
چقر سخته کلامت ساده پر پر شه نتونی ناجیش باشی
چقدر سخته که رفتن راه اخر شه نتونی راهیش باشی
چقدر سخته که تو خونت عین مهمون شی بپوسی خسته ویرون شی
چقدر سخته دلت پر باشه ساکت شی ولی تو سینه داغون شی
چقدر سخته که یک دنیا صدا باشی ولی از صحنه ی خوندن جدا باشی
چقدر سخته که نزدیک خدا باشی ولی غرق ادا باشی
چه بدبخته قناری….
چقدر سخته که یک دنیا بها باشی نتونی که رها باشی
چقدر سخته
چقدر سخته که بارونی شی هر شب نتونی اسمون باشی
چقدر سخته که زندونی بمونی بی در و دیوار نتونی هم زبون باشی
چقدر سخته
چه بد بخته قناری که بخونه اما رویاش حس بیرونه
چه بد بخته گلی که مونده تو گلدون غمش یک قطره بارونه
چه بد بخته قناری که بخونه اما رویاش حس بیرونهچقدر سخته چشمات رنگ غم باشه ولی ظاهر پراز خنده
چقدر سخته که عشقت اسمون باشه ولی اسون بگند چنده
چقر سخته کلامت ساده پر پر شه نتونی ناجیش باشی
چقدر سخته که رفتن راه اخر شه نتونی راهیش باشی
چقدر سخته که تو خونت عین مهمون شی بپوسی خسته ویرون شی
چقدر سخته دلت پر باشه ساکت شی ولی تو سینه داغون شی
چقدر سخته که یک دنیا صدا باشی ولی از صحنه ی خوندن جدا باشی
چقدر سخته که نزدیک خدا باشی ولی غرق ادا باشی
چه بدبخته قناری….
اگر کلمه دوستت دارم قيام عليهبندهاي ميان من و توست اگر کلمه دوستت دارم راضي کننده و تسکين دهنده قلبهاست اگر کلمه دوستت دارم پايان همه جدايي هاست اگر کلمه دوستت دارمنشانگر عشق راستين من به توست اگر کلمه دوستت دارم کليد زندان من و توستپس با تمام وجود فرياد ميزنم دوستت دارم
آخرین بوسه من را بپذیر
که من از عشق تو لبریزم و مست
روزگار عاقبت ما را دید
عهد ما را ز خجالت نشکست
من که لیلای تو بودم دیروز
شدم امروز بسی مجنون تر
تن من غرق دو صد وسوسه است
تا مرا باز بگیری در بر
روز اول که صدایت کردم
تو به لبخند به من رو کردی
گفتم اینک تو صدایم کن و بعد
تو صدایم "بچه آهو" کردی
آخرین بوسه من را بپذیر
من پر از خاطره هستم ای مرد
تو که از عشق و وفا می گفتی
پس چرا این همه خاموشی و سرد؟!
آخرین بوسه من را بپذیر
بچه آهوی تو امشب زخمی ست
جای گلبوسه شیرین اما
در دو چشم سیهش خون جاریست
بچه آهوی تو امشب تنهاست
نه ملوس است و نه خندان دیگر
سفرت شعله عشقش را کشت
از دلش مانده به جا خاکستر
من که لیلای تو بودم دیروز
شدم امروز بسی مجنون تر
تن من غرق دو صد وسوسه است
تا مرا باز بگیری در بر
جسم بی جان تو را خیس نمود
اشکهای بچه آهوی ملوس
با تمنا به جسد می گوید
آخرین بار مرا باز ببوس
که من از عشق تو لبریزم و مست
روزگار عاقبت ما را دید
عهد ما را ز خجالت نشکست
من که لیلای تو بودم دیروز
شدم امروز بسی مجنون تر
تن من غرق دو صد وسوسه است
تا مرا باز بگیری در بر
روز اول که صدایت کردم
تو به لبخند به من رو کردی
گفتم اینک تو صدایم کن و بعد
تو صدایم "بچه آهو" کردی
آخرین بوسه من را بپذیر
من پر از خاطره هستم ای مرد
تو که از عشق و وفا می گفتی
پس چرا این همه خاموشی و سرد؟!
آخرین بوسه من را بپذیر
بچه آهوی تو امشب زخمی ست
جای گلبوسه شیرین اما
در دو چشم سیهش خون جاریست
بچه آهوی تو امشب تنهاست
نه ملوس است و نه خندان دیگر
سفرت شعله عشقش را کشت
از دلش مانده به جا خاکستر
من که لیلای تو بودم دیروز
شدم امروز بسی مجنون تر
تن من غرق دو صد وسوسه است
تا مرا باز بگیری در بر
جسم بی جان تو را خیس نمود
اشکهای بچه آهوی ملوس
با تمنا به جسد می گوید
آخرین بار مرا باز ببوس
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
جشن نامه (اشعار و نوشته هاي سرور و شادماني جهت عروسي ) | اشعار و صنايع شعری | 3 | |
|
اشعار سعید پلیمر | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
دفتر تالار اشعار و صنایع شعری | اشعار و صنايع شعری | 49 | |
|
مناظره(گفتگو با اشعار) | اشعار و صنايع شعری | 639 | |
|
اشعار دفاع مقدس | اشعار و صنايع شعری | 27 |
Similar threads
-
جشن نامه (اشعار و نوشته هاي سرور و شادماني جهت عروسي )
- شروع شده توسط arashlolos
- پاسخ ها: 3
-
-
-
-