شعر زیبا از سعدی شیرازی فرمانروای ملک سخن
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] [/FONT] [FONT=arial, helvetica, sans-serif]به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] زمن بریدی وبا هیچکس نپیوستم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کجا روم که بمیرم بر آستان امید ؟ [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] اگر به دامن وصلت نمی رسد دستم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شگفت مانده ام از بامداد روز وداع [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] که بر نخاست قیامت چو بی تو نشستم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بلای عشق تو نگذاشت پارسا درپارس [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] یکی منم که ندانم نماز چون بستم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نماز کردم واز بی خودی ندانستم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] که در خیال تو عقد نماز چون بستم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نماز مست شریعت روا نمی دارد [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] نماز من که پذیرد که شب وروز مستم ؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]چنین که دست خیالت گرفت دامن من [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] چه بودی ار برسید ی به دامنت دستم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من از کجاوتمنای وصل تو زکجا [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] اگر چه آب حیاتی هلاک خود جستم [/FONT]