اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[Ekram]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از بین ِ گوشی ِ تلفن اشک تو چکید [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بر کنج ِ گونه ام [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در غم نشسته ام[/FONT]

 

[Ekram]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]

دلم بسیار میخواهد فراموشت کنم دیگر
اگر چه میشوم تاریک... خاموشت کنم دیگر
شرابی؟ شوکرانی؟ هر چه هستی هر چه باداباد
ندارم طاقت این تشنه گی نوشت کنم دیگر
کنم از عاشقی ها شانه خالی... در میان راه
رها چون کوله باری کهنه از دوشت کنم دیگر
نشانت میدهم مفهوم تلخ دل شکستن را
خداناخواسته گر من در آغوشت کنم دیگر​

[/FONT]

 

[mahboobeyeshab]

تو در مني
مثل عكس ماهي در بركه
در مني
و دور از دسترس من
سهم من از تو
فقط همين شعر هاي عاشقانه است
و ديگر هيچ
ثروتمندي فقيرم
مثل بانكداري بي پول
من فقط آئينه تو هستم....

 

[Ekram]

به جای من اگر بودی نبودی اینچنین اینک
ز شهر عشق میرفتی برون ای نازنین اینک
به جای من اگر دوری خود را لمس میکردی
نمی ماندیم در این انتظار آتشین اینک
مرا در داده رفتی تا شوی سرگرم کار خویش
بیا و شعله های سرکش خود را ببین اینک
اگر یک ثانیه در جان تو این شعله می افتاد
نبودی با سکوتِ بی مروت همنشین اینک
دلم را پاره پاره زیرِ خاک غصه ها ماندی
انار سرخ از هر شاخه ی شعرم بچین اینک

 

[mahboobeyeshab]

چه چشم بگذاري چه قايم شوي
من ميميرم
اصلا بيا "زو" بازي كنيم
كه هي من تو را بگيرم
كه هي تو مرا بگيري
نقاش نيستم
اما تمام لحظه هاي بي تو بودن را درد ميكشم....!

 

[Ekram]

پایان گره، همیشه گره، ابتدا گره...
مفعول فاعلات مفاعیل فا... گره
من بودم و خیال دل انگیز او شدن
او بود و فکر پر زدن از... سالها گره!
مانند زندگی که فقط یک بهانه بود
یا نقطه تلاقی دلهای ما: " گره "​

 

[sajjad.DSA]

دلم فــریاد کند از دست دیده
چه دردا این دلم از دیده دیده

دلم خواهد روم من شهر الماس
که این دیده ببیند یک گـــل یاس

به روی این گـــل یاس یک فرشته
دلم را می کند هی رشته رشته

عجب حالی دلم دارد الهی
بجز یادت ندارم من پناهی

بشینم پشـــت فـــــرمان و برانم
به این گل من رسم، آنجا بمانم

 

[ali561266]

چون سنگها صداي مرا گوش مي کني
سنگي و ناشنيده فراموش مي کني
رگبار نوبهاري و خواب دريچه را
از ضربه هاي وسوسه مغشوش مي کني
دست مرا که ساقهء سبز نوازش است
با برگ هاي مرده همآغوش مي کني
گمراه تر از روح شرابي و ديده را
در شعله مي نشاني و مدهوش مي کني
اي ماهي طلائي مرداب خون من
خوش باد مستيت، که مرا نوش مي کني
تو درهء بنفش غروبي که روز را
بر سينه مي فشاري و خاموش مي کني
در سايه ها ، فروغ تو بنشست و رنگ باخت
او را به سايه از چه سيه پوش مي کني ؟

 

[ali561266]

من از نهايت شب حرف ميزنم
من از نهايت تاريکي
و از نهايت شب حرف ميزنم


اگر به خانهء من آمدي براي من اي مهربان چراغ بياور
و يک دريچه که از آن
به ازدحام کوچهء خوشبخت بنگرم

 

[ali561266]

بعد از آن ديوانگي ها اي دريغ
باورم نايد كه عاشق گشته ام
گوئيا «او» مرده در من كاينچنين
خسته و خاموش و باطل گشته ام

هر دم از آئينه مي پرسم ملول
چيستم ديگر، بچشمت چيستم؟
ليك در آئينه مي بينم كه، واي
سايه اي هم زانچه بودم نيستم

همچو آن رقاصه هندو به ناز
پاي مي كوبم ولي بر گور خويش
وه كه با صد حسرت اين ويرانه را
روشني بخشيده ام از نور خويش

ره نمي جويم بسوي شهر روز
بي گمان در قعر گوري خفته ام
گوهري دارم ولي او را ز بيم
در دل مرداب ها بنهفته ام

مي روم ... اما نمي پرسم ز خويش
ره كجا ... ؟ منزل كجا ... ؟ مقصود چيست؟
بوسه مي بخشم ولي خود غافلم
كاين دل ديوانه را معبود كيست

«او» چو در من مرد، ناگه هر چه بود
در نگاهم حالتي ديگر گرفت
گوئيا شب با دو دست سرد خويش
روح بي تاب مرا در بر گرفت

آه ... آري... اين منم ... اما چه سود
«او» كه در من بود، ديگر، نيست، نيست
مي خروشم زير لب ديوانه وار
«او» كه در من بود، آخر كيست، كيست؟

 

[ali561266]

دل قوی دار،
سحر نزدیک است
دل من، در دل شب،
خواب پروانه شدن می بیند .
مهر در صبحدمان داس به دست
آسمانها آبی،
پر مرغان صداقت آبی ست -
دیده در آینه صبح تو را می بیند

 

[naghmeirani]

دنیایم را میدهم
برای لبخندت،
هراسی نیست...
شاد که باشی
دنیا دوباره از آن من
خواهد شد...​

 

[mahboobeyeshab]

عاشق من و دیوانه من و شیدا من
شهره من و افسانه من و رسوا من
کافر من و بت پرست من، ترسا من
این‌ها من و صدبار بتر زین‌ها من!

 

[ali561266]

دلم گرفته است
دلم گرفته است
به ايوان مي روم و انگشتانم را
بر پوست كشيده شب مي كشم
چراغهاي رابطه تاريكند
چراغهاي رابطه تاريكند
كسي مرا به آفتاب
معرفي نخواهد كرد
كسي مرا به ميهماني گنجشكها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردني است.​

 

[ali561266]

آه اي زندگي منم که هنوز
با همه پوچي از تو لبريزم
نه به فکرم که رشته پاره کنم
نه بر آنم که از تو بگريزم

همه ذرات جسم خاکي من
از تو، اي شعر گرم، در سوزند
آسمانهاي صاف را مانند
که لبالب ز بادهء روزند

با هزاران جوانه مي خواند
بوتهء نسترن سرود ترا
هر نسيمي که مي وزد در باغ
مي رساند به او درود ترا

من ترا در تو جستجو کردم
نه در آن خوابهاي رويايي
در دو دست تو سخت کاويدم
پر شدم، پر شدم، ز زيبائي

پر شدم از ترانه هاي سياه
پر شدم از ترانه هاي سپيد
از هزاران شراره هاي نياز
از هزاران جرقه هاي اميد

حيف از آن روزها که من با خشم
به تو چون دشمني نظر کردم
پوچ پنداشتم فريب ترا
ز تو ماندم، ترا هدر کردم

غافل از آن که تو بجائي و من
همچو آبي روان که در گذرم
گمشده در غبار شوم زوال
ره تاريک مرگ مي سپرم

آه، اي زندگي من آينه ام
از تو چشمم پر از نگاه شود
ورنه گر مرگ من بنگرد در من
روي آئينه ام سياه شود

عاشقم، عاشق ستارهء صبح
عاشق ابرهاي سرگردان
عاشق روزهاي باراني
عاشق هر چه نام تست بر آن

مي مکم با وجود تشنهء خويش
خون سوزان لحظه هاي ترا
آنچنان از تو کام مي گيرم
تا بخشم آورم خداي ترا!

 

[ali561266]

اين شعر را براي تو ميگويم
در يک غروب تنهء تابستان
در نيمه هاي اين ره شوم آغاز
در کهنه گور اين غم بي پايان


اين آخرين ترانه لالائيست
در پاي گاهوارهء خواب تو
باشد که بانگ وحشي اين فرياد
پيچد در آسمان شباب تو


بگذار سايهء من سرگردان
از سايهء تو، دور و جدا باشد
روزي به هم رسيم که گر باشد
کس بين ما،نه غير خدا باشد


من تکيه داده ام به دري تاريک
پيشاني فشرده ز دردم را
ميسايم از اميد بر اين در باز
انگشتهاي نازک و سردم را


آن داغ ننگ خورده که ميخنديد
بر طعنه هاي بيهده،من بودم
گفتم: که بانگ هستي خود باشم
اما دريغ و درد که "زن" بودم


چشمان بيگناه تو چون لغزد
بر اين کتاب درهم بي آغاز
عصيان ريشه دار زمانها را
بيني شگفته در دل هر آواز


اينجا ستاره ها همه خاموشند
اينجا فرشته ها همه گريانند
اينجا شکوفه هاي گل مريم
بيقدرتر ز خار بيابانند


اينجا نشسته بر سر هر راهي
ديو دروغ و ننگ و رياکاري
در آسمان تيره نميبينم
نوري ز صبح روشن بيداري


بگذار تا دوباره شود لبريز
چشمان من ز دانهء شبنمها
رفتم ز خود که پرده در اندازم
از چهرپاک حضرت مريم ها


بگسسته ام ز ساحل خوشنامي
در سينه ام ستارهء طوفانست
پروازگاه شعلهء خشم من
دردا،فضاي تيرهء زندانست


من تکيه داده ام بدري تاريک
پيشاني فشرده ز دردم را
ميسايم از اميد بر اين در باز
انگشتهاي نازک و سردم را


با اين گروه زاهد ظاهر ساز
دانم که اين جدال نه آسانست
شهر من وتو ، طفلک شيرينم
ديريست کاشانه شيطانست


روزي رسد که چشم تو با حسرت
لغزد بر اين ترانهء دردآلود
جوئي مرا درون سخنهايم
گوئي بخود که مادر من او بود

 

[mahboobeyeshab]

خليج فارس تو ومن شده،
خزر من و تو
به اعتبار دل و مهر و عشق ،
ما شده ايم
بدون ثبت در اسناد معتبر.... من و تو....

 

[*** s.mahdi ***]

بیا با هم حضور عشق را باور کنیم امشب
دل شوریده را در خلسه ی ساغر کنیم امشب
به لطف این طربناکی، هجوم عشق افلاکی
ز جام با صفای دل، لبی را تر کنیم امشب
از این غوغای آتش زا، صدای اشتیاق آید
شب آتشفشان را راهی بستر کنیم امشب
دلم در سینه دارد حال یک دنیا شکوفایی
مجال این تراوش را غنای تر کنیم امشب
ردای آتشین عشق می پوشیم و هستی را
بسوزیم و بسوزانیم و خاکستر کنیم امشب
به در ک آبی احساس و در اوج سبکبالی
زلال شور و مستی صرف یکدیگر کنیم امشب
صدا سمت دیار عشق دارد هیبت پرواز
اهورایی طنین زندگی را سر کنیم امشب
ظهور آفتابیم و دل دریایی جنگل
بیا تصویر فردا را درخشان تر کنیم امشب!

 

[Ekram]

هنوز هم نمیدانم عبور تو از کدام رویا بود

که ناگهانِ ذهن مرا

پیچید به عطر تو​

 

[mahboobeyeshab]

من به بهترين بهارها رسيده ام
در بفشه زار چشم تو.....!

 

[naghmeirani]

تو نیستی
اما من برایت چای می ریزم
دیروز هم
نبودی که برایت بلیط سینما گرفتم
دوست داری بخند
دوست داری گریه کن
و یا دوست داری
مثل آینه مبهوت باش
مبهوت من و دنیای کوچکم
دیگر چه فرق می کند
باشی یا نباشی
من با تو زندگی می کنم ...​

 

[mahboobeyeshab]

قفل افسانه اي است
و قلب براي زندگي بس است
روزي كه
معناي هر سخن دوست داشتن است...استادشاملو...

 

[*** s.mahdi ***]

کاش می شد نروی تا تک و تنها نشوم
بی تو دیوانه ترین عاشق شیدا نشوم

کاش می شد نروی یا که مرا هم ببری
تا که با چشم ترم این همه رسوا نشوم

سفرت زخم غریبی به دل من زده است
تا نیایی ز سفر من که مداوا نشوم

التماس همه دنیا بکنم برگردی
کاش می شد نروی غرق تمنا نشوم

دل من چشم به راه و نگران می پرسد:
چه شود گر نروی این همه تنها نشوم؟

ای عسل چشم خدا پشت و پناهت اما
بی تو ای کاش که من راهی فردا نشوم

 

[*mahda*]

دوست عزیز بسیار جالب بود فقط اون بیتی که راجع به اقایون که میکه اقایون بی دوز و کلک هستن کاملا اشتباه.

 

[*** s.mahdi ***]

زيباترين تصويري كه در زندگانيم ديدم

نگاه عاشقانه و معصومانه تو بود

زيباترين سخني كه شنيدم سكوت دوست داشتني تو بود

زيباترين احساساتم گفتن دوست داشتن تو بود

زيباترين انتظار زندگيم حسرت ديدار تو بود

زيباترين لحظه زندگيم لحظه با تو بودن بود

زيباترين هديه عمرم محبت تو بود

 

[naghmeirani]

مشو دلگير اگر گاهي سراغت را نمي گيرم
خيالم راحت عشق زلال توست
نباشم يا که باشم پيش چشمانت
دلم مست خيال توست
مال توست
نگاهم کن نگاهت را مگير از من
نگاهم کن که چشمانت
مرا حکم نفس دارد
اگر باور نمي داري
نگاهت را بگير از من
و مرگ آرزوهاي
نه چندان دور اين دل را
تماشا کن...

 

[s.mojdeh]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ناودانها شر شر باران بی صبری است
آسمان بی حوصله ، حجم هوا ابری است
کفشهایی منتظر در چارچوب در
کوله باری مختصر لبریز بی صبری است
پشت شیشه می تپد پیشانی یک مرد
در تب دردی که مثل زندگی جبری است
و سرانگشتی به روی شیشه های مات
بار دیگر می نویسد : " خانه ام ابری است "[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]قیصر امین پور[/FONT]

 

[*** s.mahdi ***]

دلت را خانه ما کن مصفا کردنش با من
به ما درد دل افشا کن ، مداوا کردنش با من
اگر گم کرده‌اي اي دل کليد استجابت را
بيا يک لحظه با ما باش ، پيدا کردنش با من

 

[naghmeirani]

فریاد نه
باورِ ما
عشق پاک میخواهد
وقتی که عشق آمده باشد
هیچگاه
بودن صدا نمی خواهد

http://forum.parsiking.com/post_thanks.php?do=post_thanks_add&p=283453&securitytoken=1297855927-34895b723d5bc4e67937a8759e95f0440f717e68​

 

[*** s.mahdi ***]

شب چون به چشم اهل جهان خواب می دود
میل تو گرم، در دل بی تاب می دود
در پرده ی نهان ِ دلم جای می کنی
گویی به چشم خسته تنی خواب می دود
می بوسمت به شوق و برون می شوم ز خویش
چون شبنمی که بر گل شاداب می دود
می لغزد آن نگاه شتابان به چهره ام
چون بوسه ی نسیم که بر آب می دود
وز آن نگاه، مستی عشق تو در تنم
آن گونه می دود که می ناب می دود
بر دامنم ز مهر بنهْ سر، که عیب نیست
خورشید هم به دامن مرداب می دود
وزگفتگوی خلق مخور غم، که گاهگاه
ابر سیه به چهره ی مهتاب می دود.

سيمين بهبهاني