شروع کار
اگر جزو کسانی هستید که پیش از این با تصاویر 3بعدی آشنایی داشته اید حتماً از گالری های تصاویر 3بعدی در سایت نجوم ایران دیدن نمایید. لینک گالری ها در بالا آمده است. در این گالری ها تصاویری بسیار نادر و ارزشمندی خواهید یافت که پیش از این در هیچ کجا ندیده اید.
اگر جزو کسانی هستید که برای اولین بار با تصاویر 3بعدی آشنا می شوید، پیش از هر چیز نیاز است تا کمی با انواع تصاویر 3بعدی و تکنیک های مشاهده آنها آشنا شوید. در ادامه این مطلب، ابتدا با یک توضیح خلاصه پیرامون مشاهده تصاویر 3بعدی شروع می کنیم. سپس در صورت تمایل به ادامه مقاله مراجعه نمایید تا اطلاعات دقیق تری در این رابطه بدست آورید...
روش اول : (Stereogram (Parallel & Cross-eye Photos
در روش اول شما قادر خواهید بود تا با چشم غیر مسلح و بدون نیاز به عینک های سه بعدی به مشاهده تصاویر 3بعدی بپردازید. این کار در ابتدا (بخصوص برای اولین بار) کمی مشکل به نظر می رسد و برخی افراد ممکن است موفق به انجام آن نشوند. اما با کمی تمرکز و تمرین و پس از مشاهده اولین تصویر متوجه خواهید شد که این روش بسیار آسان است.
در این روش معمولاً دو عکس شبیه به هم (با تفاوت هایی در زاویه تصاویر) در کنار یکدیگر قرار داده می شوند. بیننده بایستی با خیره شدن به تصویر، فوکوس چشم خود را به گونه ای تغییر دهد که به نقطه ای در فاصله بین چشم و تصویر، و یا پشت تصویر نگاه کند. در این حالت تصویر سومی در بین دو تصویر قبلی تشکیل خواهد شد که به صورت 3بعدی دیده می شود.
به بیان ساده تر برای مشاهده این تصاویر این گونه عمل کنید: تصویر کامل را در مقابل خود قرار دهید. چشمان شما بایستی در حدود 30 تا 50 سانتیمتر با تصویر فاصله داشته باشند. حال طوی به تصویر خیره شوید انگار که به جسمی در پشت عکس نگاه می کنید و تصویر مانعی بر سر راه شماست اما به آن توجهی نکنید. در این حالت فوکوس چشم شما تغییر کرده و کم کم در وضعیتی قرار می گیرد که بجای 2 تصویر، 3 تصویر را خواهید دید. صبر کنید و به این کار ادامه دهید تا تصویر ایجاد شده وسطی کاملاً واضح شود. در این صورت تصویر وسط، یک تصویر 3بعدی خواهد بود که عمق اجسام نیز در آن قابل درک است. (توضیحات بیشتر در آخر مقاله)
مزایای این روش:
1- شما به عینک 3بعدی نیازی ندارید.
2- تصاویر را با حداکثر کیفیت و ترکیب رنگ کامل خواهید دید.
معایب این روش:
1- بینندگان تازه کار نیازمند کسب مهارت برای مشاهده تصاویر می باشند.
2- با توجه به این که در این روش دو تصویر بایستی در کنار یکدیگر قرار داده شوند، بنابراین در یک صفحه گسترده، در واقع شما از نصف مساحت صفحه استفاده کرده اید.
3- گاهاً در سمت راست و چپ تصویر مرکزی که به صورت 3بعدی دیده می شود، دو تصویر دیگر دیده میشود که ممکن است حواس بیننده را پرت نمایند.
روش دوم : Anaglyph Photos
در روش دوم شما به عینک های 3بعدی نیازمندید. این عینک ها ساختار بسیار ساده ای دارند. شیشه های آنها یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ آبی (فیروزه ای) می باشد و با نگاه کردن به تصاویری که شامل این دو طیف رنگ هستند قادر خواهید بود تصاویر را به صورت 3بعدی ببینید.
مزایای این روش :
1- تصاویر در حالت فول-اسکرین (کل صفحه نمایش) قابل رویت می باشند.
2- با توجه به استفاده از عینک، مشاهده تصاویر در این روش برای تازه کارها آسانتر است.
معایب این روش:
1- بیننده نیازمند عینک 3بعدی است.
2- برخی عینک ها استاندارد نبوده و با توجه به طیف های رنگی متفاوت ، تصاویر را به درستی نمایش نمی دهند.
3- تاثیرات طیف های رنگ شیشه های عینک می تواند باعث کاهش کیفیت تصاویر 3بعدی و کاهش تنوع رنگ ها شود.
Stereoscopy چیست؟
تکنیکی است برای دیدن تصاویر به شکل سه بعدی. وقتی که شما به یک زوج عکس استریوسکوپی نگاه می کنید، تصور می کنید که در حال تماشای یک منظره واقعی از یک پنجره هستید. در این حالت سایز، عمق، و فاصله ها کاملاً قابل درک می باشند ، درست مثل محیط واقعی.
تصویر 3بعدی چگونه خلق می شود؟
چشمان ما با فاصله ای حدود 6تا 7 سانتی متر از یکدیگر قرار گرفته اند، این امر باعث ایجاد تفاوتی در دید هر یک از دو چشم ما شده و از این رو تصویر یک جسم مشخص، اندکی در هر یک از دو چشم متفاوت است. زمانی که این دو تصویر در مغز با یکدیگر ترکیب می شوند ، یک تصویر 3بعدی بوجود می آورد.
از آنجاییکه نماهای 3 بعدی بر پایه تفاوتهای تصویر است، شما به دو منظره (عکس) از موضوع مورد نظر نیازمندید تا قادر به درک منظره واقعی شوید، این تصاویر باید در ترکیب بندی و حالت نرمال چشمان انسان ، از دو نقطه با سطح یکسان با حدود 5 تا 10 سانتی متر فاصله و به شکل موازی گرفته شوند.
حالت قرار گرفتن دو دوربین برای عکسبرداری از صحنه (مانند حالت نرمال چشم )
اگر جزو کسانی هستید که پیش از این با تصاویر 3بعدی آشنایی داشته اید حتماً از گالری های تصاویر 3بعدی در سایت نجوم ایران دیدن نمایید. لینک گالری ها در بالا آمده است. در این گالری ها تصاویری بسیار نادر و ارزشمندی خواهید یافت که پیش از این در هیچ کجا ندیده اید.
اگر جزو کسانی هستید که برای اولین بار با تصاویر 3بعدی آشنا می شوید، پیش از هر چیز نیاز است تا کمی با انواع تصاویر 3بعدی و تکنیک های مشاهده آنها آشنا شوید. در ادامه این مطلب، ابتدا با یک توضیح خلاصه پیرامون مشاهده تصاویر 3بعدی شروع می کنیم. سپس در صورت تمایل به ادامه مقاله مراجعه نمایید تا اطلاعات دقیق تری در این رابطه بدست آورید...
روش اول : (Stereogram (Parallel & Cross-eye Photos
در روش اول شما قادر خواهید بود تا با چشم غیر مسلح و بدون نیاز به عینک های سه بعدی به مشاهده تصاویر 3بعدی بپردازید. این کار در ابتدا (بخصوص برای اولین بار) کمی مشکل به نظر می رسد و برخی افراد ممکن است موفق به انجام آن نشوند. اما با کمی تمرکز و تمرین و پس از مشاهده اولین تصویر متوجه خواهید شد که این روش بسیار آسان است.
در این روش معمولاً دو عکس شبیه به هم (با تفاوت هایی در زاویه تصاویر) در کنار یکدیگر قرار داده می شوند. بیننده بایستی با خیره شدن به تصویر، فوکوس چشم خود را به گونه ای تغییر دهد که به نقطه ای در فاصله بین چشم و تصویر، و یا پشت تصویر نگاه کند. در این حالت تصویر سومی در بین دو تصویر قبلی تشکیل خواهد شد که به صورت 3بعدی دیده می شود.
به بیان ساده تر برای مشاهده این تصاویر این گونه عمل کنید: تصویر کامل را در مقابل خود قرار دهید. چشمان شما بایستی در حدود 30 تا 50 سانتیمتر با تصویر فاصله داشته باشند. حال طوی به تصویر خیره شوید انگار که به جسمی در پشت عکس نگاه می کنید و تصویر مانعی بر سر راه شماست اما به آن توجهی نکنید. در این حالت فوکوس چشم شما تغییر کرده و کم کم در وضعیتی قرار می گیرد که بجای 2 تصویر، 3 تصویر را خواهید دید. صبر کنید و به این کار ادامه دهید تا تصویر ایجاد شده وسطی کاملاً واضح شود. در این صورت تصویر وسط، یک تصویر 3بعدی خواهد بود که عمق اجسام نیز در آن قابل درک است. (توضیحات بیشتر در آخر مقاله)

مزایای این روش:
1- شما به عینک 3بعدی نیازی ندارید.
2- تصاویر را با حداکثر کیفیت و ترکیب رنگ کامل خواهید دید.
معایب این روش:
1- بینندگان تازه کار نیازمند کسب مهارت برای مشاهده تصاویر می باشند.
2- با توجه به این که در این روش دو تصویر بایستی در کنار یکدیگر قرار داده شوند، بنابراین در یک صفحه گسترده، در واقع شما از نصف مساحت صفحه استفاده کرده اید.
3- گاهاً در سمت راست و چپ تصویر مرکزی که به صورت 3بعدی دیده می شود، دو تصویر دیگر دیده میشود که ممکن است حواس بیننده را پرت نمایند.
روش دوم : Anaglyph Photos
در روش دوم شما به عینک های 3بعدی نیازمندید. این عینک ها ساختار بسیار ساده ای دارند. شیشه های آنها یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ آبی (فیروزه ای) می باشد و با نگاه کردن به تصاویری که شامل این دو طیف رنگ هستند قادر خواهید بود تصاویر را به صورت 3بعدی ببینید.

مزایای این روش :
1- تصاویر در حالت فول-اسکرین (کل صفحه نمایش) قابل رویت می باشند.
2- با توجه به استفاده از عینک، مشاهده تصاویر در این روش برای تازه کارها آسانتر است.
معایب این روش:
1- بیننده نیازمند عینک 3بعدی است.
2- برخی عینک ها استاندارد نبوده و با توجه به طیف های رنگی متفاوت ، تصاویر را به درستی نمایش نمی دهند.
3- تاثیرات طیف های رنگ شیشه های عینک می تواند باعث کاهش کیفیت تصاویر 3بعدی و کاهش تنوع رنگ ها شود.
تصاویر 3بعدی را بیشتر بشناسید
مبحث کامل تصاویر 3بعدی
Stereoscopy چیست؟
تکنیکی است برای دیدن تصاویر به شکل سه بعدی. وقتی که شما به یک زوج عکس استریوسکوپی نگاه می کنید، تصور می کنید که در حال تماشای یک منظره واقعی از یک پنجره هستید. در این حالت سایز، عمق، و فاصله ها کاملاً قابل درک می باشند ، درست مثل محیط واقعی.

تصویر 3بعدی چگونه خلق می شود؟
چشمان ما با فاصله ای حدود 6تا 7 سانتی متر از یکدیگر قرار گرفته اند، این امر باعث ایجاد تفاوتی در دید هر یک از دو چشم ما شده و از این رو تصویر یک جسم مشخص، اندکی در هر یک از دو چشم متفاوت است. زمانی که این دو تصویر در مغز با یکدیگر ترکیب می شوند ، یک تصویر 3بعدی بوجود می آورد.
از آنجاییکه نماهای 3 بعدی بر پایه تفاوتهای تصویر است، شما به دو منظره (عکس) از موضوع مورد نظر نیازمندید تا قادر به درک منظره واقعی شوید، این تصاویر باید در ترکیب بندی و حالت نرمال چشمان انسان ، از دو نقطه با سطح یکسان با حدود 5 تا 10 سانتی متر فاصله و به شکل موازی گرفته شوند.
حالت قرار گرفتن دو دوربین برای عکسبرداری از صحنه (مانند حالت نرمال چشم )
