آرزوهای گمشده...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
درخت یاس زیر پنجره را خواهم کشت .
لای انگشت هایم می سوزد .
و لیوان چای سرد و خسته کش می آید در من
بوی یاس را از لای گیسوانم فوت می کنم بر صورتت
اخم کرده ای ،
و با عصیانی فرو خورده مشت می کوبی
دست هایم را می تکانی در تلخی بی رحمت
و مدام می گویی ،
خوب می دانستی همه ی من را
از همان روز اول
مادرت می گفت
که در هرزگی آغوشم برایت
آرامی نیست .
روجا سماک
لای انگشت هایم می سوزد .
و لیوان چای سرد و خسته کش می آید در من
بوی یاس را از لای گیسوانم فوت می کنم بر صورتت
اخم کرده ای ،
و با عصیانی فرو خورده مشت می کوبی
دست هایم را می تکانی در تلخی بی رحمت
و مدام می گویی ،
خوب می دانستی همه ی من را
از همان روز اول
مادرت می گفت
که در هرزگی آغوشم برایت
آرامی نیست .
روجا سماک
کوروش ش
عضو جدید
فاصله دخترک تا پیرمرد یک نفر بود، روی نیمکتی چوبی، روبروی یک آبنمای سنگی. پیرمرد از دختر پرسید: - غمگینی؟ - نه. - مطمئنی؟ - نه. - چرا گریه می کنی؟ - دوستام منو دوست ندارن. - چرا؟ - چون قشنگ نیستم - قبلا اینو به تو گفتن؟ - نه. - ولی تو قشنگ ترین دختری هستی که من تا حالا دیدم. - راست می گی؟ - از ته قلبم آره دخترک بلند شد پیرمرد رو بوسید و به طرف دوستاش دوید، شاد شاد. چند دقیقه بعد پیرمرد اشک هاشو پاک کرد، کیفش رو باز کرد، عصای سفیدش رو بیرون آورد و رفت
دریا خندید
در دور دست،
دندان‌هایش کف و
لب‌هایش آسمان.
ــ تو چه می‌فروشی
دختر غمگین سینه عریان؟
ــ من آب دریاها را
می‌فروشم، آقا.
ــ پسر سیاه، قاتی ِ خونت
چی داری؟
ــ آب دریاها را
دارم، آقا.
ــ این اشک‌های شور
از کجا می‌آید، مادر؟
ــ آب دریاها را من
گریه می‌کنم، آقا.
ــ دل من و این تلخی بی‌نهایت
سرچشمه‌اش کجاست؟
ــ آب دریاها
سخت تلخ است، آقا.
دریا خندید
در دوردست،
دندان‌هایش کف و
لب‌هایش آسمان
لورکا
در دور دست،
دندان‌هایش کف و
لب‌هایش آسمان.
ــ تو چه می‌فروشی
دختر غمگین سینه عریان؟
ــ من آب دریاها را
می‌فروشم، آقا.
ــ پسر سیاه، قاتی ِ خونت
چی داری؟
ــ آب دریاها را
دارم، آقا.
ــ این اشک‌های شور
از کجا می‌آید، مادر؟
ــ آب دریاها را من
گریه می‌کنم، آقا.
ــ دل من و این تلخی بی‌نهایت
سرچشمه‌اش کجاست؟
ــ آب دریاها
سخت تلخ است، آقا.
دریا خندید
در دوردست،
دندان‌هایش کف و
لب‌هایش آسمان
لورکا
Reyhana.A
کاربر بیش فعال
آمدم تا مست و مدهوشت كنم اما نشد
عاشقانه تكيه بر دوشت كنم اما نشد
آمدم تا از سر دلتنگي و دلواپسي
گريه تلخي در آغوشت كنم اما نشد
آرزو كردم كه يك شب در سراب زندگي
چون شراب كهنه اي نوشت كنم اما نشد
نازنينم، نازنينم
ياد تو هرگز نرفت از خاطرم
آمدم تا اين سخن آويزه گوشت كنم اما نشد
شعله شد تا به دل خاكستر احساس تو
لحظه اي رفتم كه خاموشت كنم اما نشد
بعد از آن نامهربانيهاي بي حد وحصرسعي كردم تا فراموشت كنم اما نشد
آرزوي من این است چون نسیم خوش آهنگ سوی تو آیم
مثلِ برگ بر شّـاخه نشــوم ز تو جدا نــزد تو بفــرســایم
آرزوی من این است قابِ کوچکی باشم روی سینه ی دیوار
ثانیه و هر لحظـه باشــد از برای من لحظـه ی خوش دیدار
آرزوی من این است لحظـه های تنهایی می شدم هم آغوشت
بوسه ای ز عشق میزدم به چشمانت،تا که غم شود فراموشت
آرزوی من این است هم سفر شوم با تو،در سکوت این جاده
پر شوم ز عشق تو،گیرمت در آغوشم، خیلی راحت و ساده
مثلِ برگ بر شّـاخه نشــوم ز تو جدا نــزد تو بفــرســایم
آرزوی من این است قابِ کوچکی باشم روی سینه ی دیوار
ثانیه و هر لحظـه باشــد از برای من لحظـه ی خوش دیدار
آرزوی من این است لحظـه های تنهایی می شدم هم آغوشت
بوسه ای ز عشق میزدم به چشمانت،تا که غم شود فراموشت
آرزوی من این است هم سفر شوم با تو،در سکوت این جاده
پر شوم ز عشق تو،گیرمت در آغوشم، خیلی راحت و ساده
Reyhana.A
کاربر بیش فعال
تو رفتی باز دوباره....بهار اومد و بارون و با خودش اورد دیگه نمیتونم تو رو ببینم اما هر وقت بارون می گیره بوی تو رو ،عکس تو رو از توی بارون می بینم و صدات و می شنوم هر شب انتهای جاده ی عشق منتظرتم اما تو بر نمیگردی هرشب اسم تو را فریاد می زنم اما بین اسم من و اسم تو ، بین دست من و دست تو، بین قدم های من و قدم های تو به اندازه ی هزار کوچه و هفت دریا فاصله است .
هر شب توی کوچه خیره به ردپای گمشده ی تو نگاه می کنم به ردپایی که دیگه راه برگشتی نداره .
هرشب از پشت پنجره رقص بارون رو تماشا می کنم و با عشق به تو سلام می کنم و با اعماق وجودم با تو حرف می زنم صدای قطرات بارون صدای تنین نفس های تو را در گوشم به نجوا می آورد ، من هر سال به منتظر بهار و بارون و تو میشینم،زندگی می کنم ، نفس می کشم .
اینباردر بهار در باغچه کوچک دلتنگی ها نهال یاد تو را می کارم که با دیدنش در تمام فصل ها تورا در کنار خود داشته باشم ، چیزی در آن باغچه پنهان است که قابل لمس نیست ، خنده ی توست که سالهاست منتظرشم من اشک میریزم به امید روزی که خنده تو را در باغچه دلتنگی هایم ببینم.خدایا یعنی اون روز میاد تا من خنده ی عزیزم رو ببینم و همه ی اشک هایم برای یک لحظه با او بودن به خنده تبدیل شود
یاد تو را مدام در ذهنم و در قلبم و در باغچه دلتنگی ها می رویانم مبادا یادت بی تمنای دیدنت رنگ ببازد....
دفتر خاطراتم را ورق می زنم تا شاید تو را در آن بیابم در هر برگ یاد توست که ورق می خورد و من نامت را در دلم فریاد می زنم اما کسی صدای فریادم را نمی شنود همه فکر می کنند دیوانه ام.
بعد از سالها هنوز تو را جستجو می کنم به هر جا سر می زنم و نامت را صدا می کنم ، بویت را استشمام می کنم ، صدای نفس هایت را می شنوم اما تو آنجا نیستی.هر جا که صدای نفس هایت به گوشم می خورد یاد پندهای تو می افتم که در لحظه های آخر رفتن می گفتی به یاد اسم خودم می افتم که آروم صدام زدی و من هنوز گیج و منگ از این بودم که تو داری میری و منو با یک دنیا خاطره و عشق تنها میگذاری و تو رفتی و من به خود آمدم که همه هستی را از دست دادم من باختم بدون آن که بدونم چگونه!
اما من هنوز جویای توام.....و تو را فریاد می زنم زیر باران
هر سال بهار انتهای جاده به تو خیره میشوم و تو را صدا میزنم اما.....
هر شب توی کوچه خیره به ردپای گمشده ی تو نگاه می کنم به ردپایی که دیگه راه برگشتی نداره .
هرشب از پشت پنجره رقص بارون رو تماشا می کنم و با عشق به تو سلام می کنم و با اعماق وجودم با تو حرف می زنم صدای قطرات بارون صدای تنین نفس های تو را در گوشم به نجوا می آورد ، من هر سال به منتظر بهار و بارون و تو میشینم،زندگی می کنم ، نفس می کشم .
اینباردر بهار در باغچه کوچک دلتنگی ها نهال یاد تو را می کارم که با دیدنش در تمام فصل ها تورا در کنار خود داشته باشم ، چیزی در آن باغچه پنهان است که قابل لمس نیست ، خنده ی توست که سالهاست منتظرشم من اشک میریزم به امید روزی که خنده تو را در باغچه دلتنگی هایم ببینم.خدایا یعنی اون روز میاد تا من خنده ی عزیزم رو ببینم و همه ی اشک هایم برای یک لحظه با او بودن به خنده تبدیل شود
یاد تو را مدام در ذهنم و در قلبم و در باغچه دلتنگی ها می رویانم مبادا یادت بی تمنای دیدنت رنگ ببازد....
دفتر خاطراتم را ورق می زنم تا شاید تو را در آن بیابم در هر برگ یاد توست که ورق می خورد و من نامت را در دلم فریاد می زنم اما کسی صدای فریادم را نمی شنود همه فکر می کنند دیوانه ام.
بعد از سالها هنوز تو را جستجو می کنم به هر جا سر می زنم و نامت را صدا می کنم ، بویت را استشمام می کنم ، صدای نفس هایت را می شنوم اما تو آنجا نیستی.هر جا که صدای نفس هایت به گوشم می خورد یاد پندهای تو می افتم که در لحظه های آخر رفتن می گفتی به یاد اسم خودم می افتم که آروم صدام زدی و من هنوز گیج و منگ از این بودم که تو داری میری و منو با یک دنیا خاطره و عشق تنها میگذاری و تو رفتی و من به خود آمدم که همه هستی را از دست دادم من باختم بدون آن که بدونم چگونه!
اما من هنوز جویای توام.....و تو را فریاد می زنم زیر باران
هر سال بهار انتهای جاده به تو خیره میشوم و تو را صدا میزنم اما.....
پس از سفر های بسیار و
عبور از فراز و فرود امواج این دریای طوفان خیز
بر آنم که در کنار تو لنگر افکنم
بادبان برچینم
پارو وانهم
سکان رها کنم
به خلوت لنگرگاهت در آیم
و در کنارت پهلو بگیرم
آغوشت را بازیابم
استواری امن زمین را
زیر پای خویش
مارگوت بیگل
ترجمه : احمد شاملو
عبور از فراز و فرود امواج این دریای طوفان خیز
بر آنم که در کنار تو لنگر افکنم
بادبان برچینم
پارو وانهم
سکان رها کنم
به خلوت لنگرگاهت در آیم
و در کنارت پهلو بگیرم
آغوشت را بازیابم
استواری امن زمین را
زیر پای خویش
مارگوت بیگل
ترجمه : احمد شاملو
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]با گفتن یک "عزیزم جایت خالیست "
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نه جای من پر می شود
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ونه از عمق شادی هایت کمتر![/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]فقط...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]حس می کنم هنوز،[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بودن ونبودنم برایت فرقی می کند!!![/FONT]
[/FONT][/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نه جای من پر می شود
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ونه از عمق شادی هایت کمتر![/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]فقط...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]حس می کنم هنوز،[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بودن ونبودنم برایت فرقی می کند!!![/FONT]
[/FONT][/FONT]
به جستجوی جایی رفتن که در آن زندگی کردی
خانه را دیدن که نیست –ویران شده
و باز به جستجو ادامه دادن
فکر کردن به این که هنوز هست
تصور این که حقیقت ندارد
و باز اندیشیدن که هنوز وجود دارد
ازاتاق نشیمن به راهرو می‌روی
و از پله‌ها بالا به سوی اتاقت
و باد را حس می‌کنی که گرد تو می‌وزد
در این مکان زندگی کرده‌ای
همه چیز را می‌توانی تصور کنی.
خانه را دیدن که نیست –ویران شده
و باز به جستجو ادامه دادن
فکر کردن به این که هنوز هست
تصور این که حقیقت ندارد
و باز اندیشیدن که هنوز وجود دارد
ازاتاق نشیمن به راهرو می‌روی
و از پله‌ها بالا به سوی اتاقت
و باد را حس می‌کنی که گرد تو می‌وزد
در این مکان زندگی کرده‌ای
همه چیز را می‌توانی تصور کنی.
آموزگار:
کدام دختر است
که به باد شو می‌کند؟
کودک:
دختر همه‌ی هوس‌ها.
آموزگار:
باد، به‌اش
چشم روشنی چه می‌دهد؟
کودک:
دسته‌ی ورق‌های بازی
و گردبادهای طلایی را.
آموزگار:
دختر در عوض
به او چه می‌دهد؟
کودک:
دلک ِ بی‌شیله پیله‌اش را.
آموزگار:
دخترک
اسمش چیست؟
کودک:
اسمش دیگر از اسرار است!
[پنجره‌ی مدرسه، پرده‌یی از ستاره‌ها دارد.]
گارسیا لورکا
کدام دختر است
که به باد شو می‌کند؟
کودک:
دختر همه‌ی هوس‌ها.
آموزگار:
باد، به‌اش
چشم روشنی چه می‌دهد؟
کودک:
دسته‌ی ورق‌های بازی
و گردبادهای طلایی را.
آموزگار:
دختر در عوض
به او چه می‌دهد؟
کودک:
دلک ِ بی‌شیله پیله‌اش را.
آموزگار:
دخترک
اسمش چیست؟
کودک:
اسمش دیگر از اسرار است!
[پنجره‌ی مدرسه، پرده‌یی از ستاره‌ها دارد.]
گارسیا لورکا
لنگه های چوبی درِ‌حیاطمان
گرچه كهنه اند و جیرجیر می كنند ...
محكم اند
خوش بحالشان كه لنگه ی هم اند ...
ديگر حتــّي
بغض
کردن را هم فراموش کرده ام ..
ميدانم،
درد هايم آنقدر جمع ميشوند
... تا مثل آکنه های
چرکـی از
زير
پوستم ..
سر باز کنند
آکنه هايی که هيــــــچ
صابونی چرکشان را نخواهد شست..
و هيچ کس توان ِ ديدنشان را
نخواهد داشت؛
ميدانم روزی همه چيز تمام خواهد شد
هر چند
فجيع ..........
بغض
کردن را هم فراموش کرده ام ..
ميدانم،
درد هايم آنقدر جمع ميشوند
... تا مثل آکنه های
چرکـی از
زير
پوستم ..
سر باز کنند
آکنه هايی که هيــــــچ
صابونی چرکشان را نخواهد شست..
و هيچ کس توان ِ ديدنشان را
نخواهد داشت؛
ميدانم روزی همه چيز تمام خواهد شد
هر چند
فجيع ..........
بوسه‌هایت انار را می‌ترکاند
نفس‌هایت سیب را می‌رساند
آغوشت ابر را می‌باراند
پاییز ترینی تو!
نفس‌هایت سیب را می‌رساند
آغوشت ابر را می‌باراند
پاییز ترینی تو!
دلم می سوزه برای خودم برای این همه ارزوی گمشده
دردم ایــــن نـــیـسـت کـــــه او عــــاشــــق نـــیــسـت ،
دردم ایــــن نــیــسـت کــــــــه... مــعــشـــوق مــن از عــشــق تـهــی اسـت ،
دردم ایــــــن است کــــــه بــــا دیـــــدن ایـــــن ســردی هــــا ...
مـــــن چـــــرا دل بـــســتــم؟
انکه روزی دل به نگاهش دادیم خنده اش امروز سرد وغریب است ای دل بیا برگردیمدردم ایــــن نـــیـسـت کـــــه او عــــاشــــق نـــیــسـت ،
دردم ایــــن نــیــسـت کــــــــه... مــعــشـــوق مــن از عــشــق تـهــی اسـت ،
دردم ایــــــن است کــــــه بــــا دیـــــدن ایـــــن ســردی هــــا ...
مـــــن چـــــرا دل بـــســتــم؟
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
آرزوهای زیبا | ادبیات | 3 |