نتایح جستجو

ابر بازي از صنم صبحي ابر بازي از صنم صبحي زن به صفحه ي مانيتور خيره شده بود . گوشه ي سمت چپ ، ياهو يک آگهي داده بود درباره ي معلوم نيست چي ، موضوع آگهي چندان مهم نبود چيزي که توجه زن را جلب مي کرد ، ژس آگهي بود . يک مرد و زن به همراه دو بچه ، يکي دختر و ديگري پسر . هر...

خنده زد و گفت اي دريغ ديگر بهار رفته نمي آيد گفتم پرنده ؟ گفت اينجال پرنده نيست اينجا گلي كه باز كند لب به خنده نيست گفتم درون چشم تو ديگر ؟ گفت ديگر نشان ز باده مستي دهنده نيست اينجا بهجز سكوت سكوتي گزنده نيست

ديگر چگونه ماه آوازهاي طرح جاري نورش را تكرار مي كند بعد از تو من چگونه اين آتش نهفته به جان را خاموش ميكنم ؟ اين سينه سوز درد نهان را بعد از تو من چگونه فراموش مي كنم؟ من با اميد مهر تو پيوسته زيستم بعد از تو ؟ اين مباد كه...

حمید مصدق حمید مصدق در شب شرارتي است كه من گريه مي كنم و صبح بر صداقت من رشك مي برد با خوابهاي خاطره خوش بودم هر چند خواب خاطره ام تلخ ديگر تو را به خواب نمي بينم حتي خيال من رخساره تو را از ياد برده است ديروز طفل خواهرم از...

نه نه نه اين هزار مرتبه گفتم نه ديگر توان نمانده توانايي در بند بند من از تاب رفته است شب با تمام وحشت خود خواب رفته است و در تمام اين شب تاريك تاريك چون تفاهم من با تو انسان افسانه مكرر اندوه و رنج را تكرار مي كند گفتي...

of course there's no doubt that they are the most dangerous hunters

ممنون زیبا بود

لطفا تمامی سوالات سوالات، درخواستها و مشكلات خود را درمورد زبان فرانسه را فقط اينجا مطرح كنيد و پس از ارسال سوال صبور باشید.با تشکر

Eulalie by Edgar Allan Poe Eulalie by Edgar Allan Poe Eulalie I dwelt alone In a world of moan, And my soul was a stagnant tide, Till the fair and gentle Eulalie became my blushing bride- Till the yellow-haired young Eulalie became my smiling bride...

A Clock stopped by Emily Dickinson A Clock stopped by Emily Dickinson A Clock stopped A Clock stopped— Not the Mantel's— Geneva's farthest skill Can't put the puppet bowing— That just now dangled still— An awe came on the Trinket! The Figures hunched, with pain— Then quivered out of...

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه داری و آیین سروری داند

سهراب سپهری سهراب سپهری آه در ايثار سطح ها چه شكوهي است اي سرطان شريف عزلت سطح من ارزاني تو باد يك نفر آمد تا عضلات بهشت دست مرا امتداد داد يك نفر آمد كه نور صبح مذاهب دروسط دگمه هاي پيرهنش بود از علف خشك ايههاي قديمي پنجره مي بافت...

گر درد سر نباشدت، ای باد صبحدم روزی به دستگیری ما رنجه کن قدم پیش آی و تازه کن به سر آهنگ آن سرا بر خیز و بسته کن به دل احرام آن حرم او را یکی ببین و چو بینی « و ان یکاد» بر خوان و چون بخوانی بر روی او بدم گو: ای شکسته خاطر ما را به دست هجر گو: ای سپرده سینه‌ی ما را به پای...

عطار عطار چون قاعدۀ بقای ما عین فناست بر عین فنا کار بنتوان آراست برخیز که آن زمان که بنشستی راست چه سود که نانشسته بر باید خاست

جانان هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم صانع خدایی کاین وجود آورد بیرون از عدم خورشید بر سرو روان دیگر ندیدم در جهان وصفت نگنجد در بیان نامت نیاید در قلم گفتم چو طاووسی مگر عضوی ز عضوی خوبتر می‌بینمت چون نیشکر شیرینی از سر تا قدم چندان که می‌بینم جفا امید می‌دارم وفا...

صایب صایب به زور، چهره‌ی خود را شکفته می‌دارم چو پسته‌ای که کند زخم سنگ خندانش

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت معجز عیسویت در لب شکرخا بود یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت وین دل سوخته پروانه ناپروا بود...

فقط سستي اراده ماست كه سبب ضعف‌مان مي‌شود وگرنه انسان هميشه براي اجراي آرزو قدرت كافي دارد

تو همچنان دل شهری به غمزه‌ای ببری که بندگان بنی سعد خوان یغما را