نتایح جستجو

مسلمانان مرا وقتی دلی بود که با وی گفتمی گر مشکلی بود

[IMG]

[IMG]

امروزرابرای نهایت احساس به عزیزانت غنیمت شمار شایدفردااحساسی باشداماعزیزی نباشد.......:gol::gol::gol::gol::gol:

مشکل ما این نیست که برای شیرین کردن زندگی معجزه نمی کنیم؛ مشکل ما این است که همانقدر که ویران می کنیم،نمی سازیم؛ همانقدر که کهنه می کنیم،تازگی نمی بخشیم؛ همانقدر که دور میشویم باز نمی گردیم ؛ همانقدر که آلوده می کنیم،پاک نمی کنیم؛ همانقدر که تعهدات و پیمان های نخستین خود را فراموش می...

خدايا فكر ميكنم تا به امروز مردود بوده ام .ايافردا قبول خواهم شد؟؟

تاب بنفشه میدهد طرّۀ مشکسای تو پردۀ غنچه میدرد خندۀ دلگشای تو

پسر یك شیخ عرب برای تحصیل به آلمان رفت. یك ماه بعد نامه ای به این مضمون برای پدرش فرستاد: «برلین فوق‏العاده است، مردمش خوب هستند و من واقعا اینجا را دوست دارم، ولی یك مقدار احساس شرم می‏كنم كه با مرسدس طلاییم به مدرسه بروم در حالی كه تمام دبیرانم با ترن جابجا می‏شوند.» مدتی بعد نامه‏ای به...

نیکی و بدی که در نهاد بشر است شادی و غمی که در قضا و قدر است با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل چرخ از تو هزار بار بیچاره‌ تر است

تو سؤال و حاجتی , دلبر جواب هر سؤال چون جواب آید , فنا گردد سؤال اندر جواب

دلم فرياد مي خواهد ولي در انزواي خويش چه بي آزار با ديوار ، نجوا مي كنم هر شب

وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها بی خویشتنم کردی بوی گل :gol: و ریحان‌ها گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل :gol: با یاد تو افتادم از یاد برفت آن‌ها

صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست بیار نفحه​ای از گیسوی معنبر دوست *** به جان او که به شکرانه جان برافشانم اگر به سوی من آری پیامی از بر دوست *** و گر چنان که در آن حضرتت نباشد بار برای دیده بیاور غباری از در دوست *** من گدا و تمنای وصل او هیهات مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست *** دل صنوبریم...

ما نوشتیم و گریستیم ما خنده کنان به رقص بر خاستیم ما نعره زنان از سر جان گذشتیم ... کسی را پروای ما نبود. در دور دست مردی را به دار آویختند : کسی به تماشا سر برنداشت ما نشستیم و گریستیم ما با فریادی از قالب خود بر آمدیم

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا شربتی تلختر از زهر فراقت باید تا کند لذت وصل تو فراموش مرا هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا بی دهان تو اگر صد قدح نوش...

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را وه که گر من بازبینم چهر مهرافزای او تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را گر من از سنگ ملامت روی برپیچم زنم جان سپر کردند مردان ناوک دلدوز را

شکوه گل صفای صحرا به یادم اورد تو را به یاد آور از آن بهاران بهار آرزوی ما فرا ره ما بهشت رویا رسیده کنون بهار دگر قرار تو با یار دگر ای که ز خود راندی مرا با غم تو تنها خوشم گر تو خوشی با دیگران من به همان رویا خوشم

نه دست صبر كه در آستين عقل برم نه پاي عقل كه در دامن قرار كشم

فکر بلبل همه آن است که گل شد يارش گل در انديشه که چون عشوه کند در کارش دلربايی همه آن نيست که عاشق بکشند خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش جای آن است که خون موج زند در دل لعل زين تغابن که خزف می‌شکند بازارش بلبل از فيض گل آموخت سخن ور نه نبود اين همه قول و غزل تعبيه در منقارش ای که در کوچه معشوقه...

عليك سلام سال نو براي شما هم مبارك باشه خوبم خدا را شكر