نتایح جستجو

البته آدم براي چيزي كه مهم نيست ناراحت و بي حوصله نميشه ولي خوشحالم كه الان خوبيد..............................

چرا دلگير ؟ چرا بي حوصله ؟ و چرا خسته؟ ************* با این دل ماتم زده آواز چه سازم بشکسته نی ام بی لب دم ساز چه سازم

خلوت خاطر ما را به شکایت مشکن که من از وی شدم ای دل به خیالی خرسند

عليك سلام من هم خيلي خوشحالم كه امروز شما هستيد....... خبر سلامتي فكر ميكنم همه چي خوب باشه شما چطوريد؟ اوضاع وفق مراده ؟:gol:

عليك سلام من هم خيلي خوشحالم كه امروز شما هستيد....... خبر سلامتي فكر ميكنم همه چي خوب باشه شما چطوريد؟ اوضاع وفق مراده ؟:gol:

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش چه بی آزار با دیوار نجوا می کنم هر شب کجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی ؟ که من این واژه را تا صبح معنا می کنم هر شب

نگشايد دلم چو غنچه اگر ساغری از لبش نبويد باز بس که در پرده چنگ گفت سخن ببرش موی تا نمويد باز

لحظه دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام، مستم باز میلرزد دلم، دستم باز گوئی در جهان دیگری هستم های! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ! های، نپریشی صفای زلفکم را، دست! و آبرویم را نریزی، دل! ای نخورده مست لحظه دیدار نزدیکست

زدست دیده و دل هر دو فریاد که هر چه دیده بیند دل کند یاد بسازم خنجری نیشش ز فولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

به پاس ادب و احترام پيشگاه حضورتان رونق عهد شباب است دگر بستان را می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی خدمت ما برسان سرو و گل و ريحان را

ترک گدايی مکن که گنج بيابی از نظر ره روی که در گذر آيد

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست در میان این و آن فرصت شمار امروز را

[IMG]

[IMG]

از ديده خون دل همه بر روی ما رود بر روی ما ز ديده چه گويم چه‌ها رود ما در درون سينه هوايی نهفته‌ايم بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود خورشيد خاوری کند از رشک جامه چاک گر ماه مهرپرور من در قبا رود بر خاک راه يار نهاديم روی خويش بر روی ما رواست اگر آشنا رود

از ديده خون دل همه بر روی ما رود بر روی ما ز ديده چه گويم چه‌ها رود ما در درون سينه هوايی نهفته‌ايم بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود خورشيد خاوری کند از رشک جامه چاک گر ماه مهرپرور من در قبا رود بر خاک راه يار نهاديم روی خويش بر روی ما رواست اگر آشنا رود...

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

جهانِ فانی و باقی فدای شاهد و ساقی که سلطانیّ عالم را طفيل عشق می بينم

ز يزدان و از ما بر آنکس درود که تارش خرد باشد و داد و پود

وضع و حال مردمان تنگ فکر به وضع و حال بطریهای تنگ دهن می ماند ، هرچه کمتر در خود داشته باشند با سر و صدای بیشتری آن را به خارج می ریزند