نتایح جستجو

می‌کند یادش دل بیتاب و از خود می‌رود می‌برد نام شراب ناب و از خود می‌رود هر که چون شبنم درین گلزار چشمی باز کرد می‌شود از آتش گل آب و از خود می‌رود از محیط آفرینش هر که سر زد چون حباب می‌زند یک دور چون گرداب و از خود می‌رود پای در گل ماندگان را قوت رفتار نیست یاد دریا...

یا رب این شمع دلفروز ز کاشانه‌ی کیست جان ما سوخت بپرشید که جانانه‌ی کیست

مرا عهدی‌ست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

ها؟ شما؟

نه بابا شما ناراحت نشی یه وقت

منم زهره

[IMG] منم خوبم خبری هم نیس جز اینکه وقت امتحاناس اینقدر که زیادن اصن حس درس خوندنم نمیاد [IMG]

سلام یوحی جونم خوبییی؟ کوجای بابا؟ پیدات نیس :w40:

بدون تشکر هم قبولت داریم

به خود می‌لرزم من را در بر گیر، در بر گیر بی‌خودم از خود با نفسی آرامم کن، آرامم کن عکس مهتاب در آب شکست شب را از سر گیر،‌ از سر گیر ابری آمد در آغوشت خوابم کن، خوابم کن

همون دلاره، محاوره‌ایه دیگه

# آرمين منيژه # بوي خاک # آرمين منيژه # بوي خاک با وجود نگاه سردت همان اولين نگاه کافي بود تا به تو دل ببندم. آن روز وقتي استاد از تو خواست تا مدل طراحي ديگران شوي انگشتانم شروع به لرزيدن کردند باورم نمي شد که مي توانم بدون واهمه از نگاه سرد و شماتت بارت به راحتي چشم به تو بدوزم و...

سهراب سپهری سهراب سپهری چرا گرفته دلت مثل آنكه تنهايي چه قدر هم تنها خيال مي كنم دچار آن رگ پنهان رنگ ها هستي دچار يعني ..........عاشق و فكر كن...

در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار کرده‌ام خاطر خود را به تمنای تو خوش

به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم بیا بگو که ز عشقت چه طرف بربستم اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم چو ذره گر چه حقیرم ببین به دولت عشق که در هوای رخت چون به مهر پیوستم بیار باده که عمریست تا من از سر امن به کنج عافیت از بهر عیش ننشستم...

نمیدونم تا حالا بهش بر نخوردم

دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم لیکن از لطف لبت صورت جان می‌بستم عشق من با خط مشکین تو امروزی نیست دیرگاه است کز این جام هلالی مستم از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور در سر کوی تو از پای طلب ننشستم عافیت چشم مدار از من میخانه نشین که دم از خدمت رندان زده‌ام تا هستم...