نتایح جستجو

تو غمت را با من قسمت کن علف سبز چشمانت را با خاک تا مداد من در سبخ زار کویر کاغذ باغی از شعر برانگیزد تا از این ورطه بی ایمانی بیشه ای انبوه از خنجر برخیزد

لوئیز ردن ،زنی بود با لباس های کهنه و مندرس ونگاهی مغموم. وارد خوار و بار فروشی محله شد و با فروتنی از صاحب مغازه خواست کمی خوار و بار به او بدهد .با نرمی به او گفت که شوهرش مریض است و نمی تواند کار کند و شش بچه شان بی غذا مانده اند. جان لانگ هاوس ،صاحب مغازه ، با بی اعتنایی ،محلش نذاشت و با...

بله من هم موافقم كه اين حق به طرف مقابل داده بشه ... منتها كارشناسي شده بندي هم كه اشاره شده بسيار معقول ميباشد ....البته از نظر بنده....

روزی خواهم امد،و پیامی خواهم آورد. در رگ ها نور خواهم ریخت. و صدا خواهم در داد:ای سبدهاتان پر خواب!سیب آوردم،سیب سرخ خورشید.

من اینجا ریشه در خاکم، من اینجا عاشق این خاک از آلودگی پاکم من اینجا تا نفس باقی است می مانم من از اینجا چه می خواهم؟ نمی دانم امید روشنایی گرچه در این تیرگی‌ها نیست من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می‌رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک، با دست تهی گل بر می‌افشانم .

ديشب از بام جنون ديوانه اي افتاد و مرد پيش چشم شمع ها پروانه اي افتاد و مرد از لطافت ياد تو چون صبح گل ها خيس بود شبنمي از پشت بام خانه اي افتاد و مرد موي شبگوني كه چنگش ميزدي شب تا سحر از سپيدي لا به لاي شانه اي افتاد و مرد ازدياد پنجره جان قناري را گرفت در قفس از نغمه ي مستانه اي افتاد و...

گفته بودم چوبیایی غم دل باتو بگویم چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی گربیایی دهمت جان،ور نیایی کشدم غم من که بایست بمیرم چه بیایی،چه نیایی

دیگران را هم غم هست به دل غم من,لیک,غمی غمناک است.

دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی پیوند الفت بریدی و رفتی گرچه خواری به یاری کشیدم و دیدم دامن ز دستم کشیدی و رفتی بس ناله‌ها کردم به امیدی که رحم آری به فریاد من ای گل فریاد از دل تو کز جفا فریاد من نشنیدی و رفتی جانا گرچه بردی از یادم جان در کوی عاشقی دادم ز پا فکندی به سر دویدم، گوهر فشاندم به...

وای ؛ باران باران شیشه ی پنجره را بَاران شست. از دل من اما ، چه کسی نقش تو را خواهد شست؟ آسمان سربی رنگ ، من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ. می پرد مرغ نگاهم تا دور وای باران باران پرمرغان نگاهم را شست

گفتم غم تو دارم گفتا چشت درآيد! گفتم که ماه من شو گفتا دلم نخواهد! گفتم خوشا هوايي کزباد صبح خيزد گفتا هواي گرميست! اَه اَه! عرق درآمد! گفتم دل رحيمت کي عزم صلح دارد گفتا برو به سويي، تا گلّ ني درآيد! گفتم زمان عشرت ديدي که چون سرآمد گفتا که اي واي ديرشد! داد مامان درآمد

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید معشوق همین جاست بیایید بیایید معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار در بادیه سرگشته شما در چه هوایید گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید ده بار از آن راه بدان خانه برفتید یک بار از این خانه بر این بام برآیید آن خانه لطیفست نشان‌هاش...

سكوت را مي شكنم .......... با دستي بر لبان خويش. خط مي كشم به سرخي شفق..... با قلمي بر ابروان خويش. پاي مي گذارم در خلوت آشنا ......... با گرمي بر چشمان خويش. ................................... .....................................

بلبلی بر گل نشست و برگ گل را باد برد بیستون را عشق کند و شهرتش فرهاد برد __________________

ما در همه زندگی میکنیم و همه در ما زنده اند در قلب هر انسانی ،شاعری است و در قلب هر انسانی، گنهکاری قلب تو شاعری است و قلب من گنهکاری که شعر نمیفهمد

برگزاری مراسم شوی سگ ها در مانیل

این کوزه چو من عاشق زاری بوده ست در بنــد ســر زلـف نـگــاری بوده ست این دستــه که بر گــردن او می بیـــنی دستی است که بر گردن یاری بوده ست

خوش است خلوت اگر يار يار من باشد نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد من آن نگين سليمان به هيچ نستانم که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد روا مدار خدايا که در حريم وصال رقيب محرم و حرمان نصيب من باشد

تو نخواهی فهمید من دلم میخواهد خانه ای داشته باشم در آب آب یعنی همه خوبیها..

از لب نگو که وسوسه انگیز دیگری ست لبخند عاشقانه تو چیز دیگری ست لبریز شد هر آن چه تو را ریخت در خودش مثل غزل که حجم طرب خیز دیگری ست