نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

[IMG]

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد که اين عجوز عروس هزاردامادست نشان عهد و وفا نيست در تبسم گل بنال بلبل بی دل که جای فريادست

صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد ور نه انديشه اين کار فراموشش باد

نام تو بردم و زدم آتش به جان خویش در آتشم چو شمع ز دست و زبان خویش

بال پروانه اگر پاس ادب را مي‌داشت شمع پيراهن فانوس چرا مي ‌پوشيد

روز وصل دوستداران ياد باد ياد باد آن روزگاران ياد باد کامم از تلخی غم چون زهر گشت بانگ نوش شادخواران ياد باد گر چه ياران فارغند از ياد من از من ايشان را هزاران ياد باد مبتلا گشتم در اين بند و بلا کوشش آن حق گزاران ياد باد گر چه صد رود است در چشمم مدام...

هستم ...خوب درس بخوانيد..

عليك سلام....حال و احوال؟

احرام چه بنديم چو آن قبله نه اين جاست در سعی چه کوشيم چو از مروه صفا رفت دی گفت طبيب از سر حسرت چو مرا ديد هيهات که رنج تو ز قانون شفا رفت

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ما است آنچه البتّه به جائي نرسد فرياد است

فرياد از آن نرگس مستانه كه هرگاه رفتم كه خبـــر يابم از او بي خبرم كرد

فرياد مردمان همه از دست دشمن است فرياد «سعدي» از دل نا مهربان دوست

فرياد كه جز اشك شب و آه سحرگاه اندر سفر عشق ، مرا همسفري نيست

باز کن پنجرا را من تورا خواهم برد به سر رود خروشان حيات آب اين رود به سرچشمه نمی گردد باز بهتر آنست که غفلت نکنيم از آغاز و باز کن پنجره را ! -

عيب رندان مکن ای زاهد پاکيزه سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت من اگر نيکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت همه کس طالب يارند چه هشيار و چه مست همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت سر تسليم من و خشت در ميکده‌ها مدعی گر نکند فهم سخن گو...

مست عشقم مست شوقم مست دوست مست معشوقی که عالم مست اوست

از حادثه ی جهان زاینده مترس از هرچه رسد چونیست پاینده مترس این یکدم عمر را غنیمت می دان بر رفته میندیش و ز آینده مترس

جامی است که عقل افرین میزندش صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش این کوزه گر دهر چنین جام لطیف میسازد و باز بر زمین میزندش