نتایح جستجو

ای عقل اگر ديوانه ای زنجير گيسويش نگر ای عشق اگر شوريده‌ای در چشم‌ جادويش نگر

يا رب آن سوز فكن در دل ديوانه ما كه كليم آيد و آتش برد از خانه ما

تو‌ كمان ‌كشيده ‌و ‌در ‌كمين‌كه‌ زني ‌به تيرم ‌و من‌ غمين همه غمم بود از همين كه خدا نكرده خطا كني

لاله از خجلت هم چشمي داغ دل من زين چمن خيمه برون برده به هامون زده است

ديگران در كار دنیایند و من در كار دل نيست دوشم زيرباري جز به زير بار دل

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد در این بازار مکاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

یکی را دوست می دارم ولی افسوس او هرگز نمیداند نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من که او را دوست میدارم ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمیخواند

نه دل مفتون دلبندی،نه جان مدهوش دلخواهی نه برمژگان من اشكی،نه بر لبهای من آهی

دهانت غنچه چشمت نرگس و رخ لاله حيرانم كه ‌در يك‌ شاخ چون ‌پيدا شد اين‌ گلهای‌ گوناگون

من كز پيام عام تو يك گل نچيده ام دستم كجا به غنچه مكتوب می‌رسد

آرزویم این است نتراود اشکی در چشمان تو هرگز مگر از شوق زیاد نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز و به اندازه هر روز تو عاشق باشی عاشق آنکه تو را می خواهد و به لبخند تو از خویش رها می گردد تو را دوست بدارد به همان اندازه که دلت می خواهد

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا.........؟!!

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

به گيسوی تو سوگند ای سر زلف قرار من كه می‌رقصد دلم از رقص گيسوی تو بر دوشت

دگر آرزو نجـــــــــــــويم پي آرزو نپويـم همه از تو شكر گويم كه تويي شكارم امشب

دل بيمار مرا هر كه گرفتار تو خواست يا رب آزاد نگردد ز گرفتاري دل دل به راه غمت افتاد خدايا مددي كه در اين راه ثواب است مددكاري دل

نمی دانم چرا گردون به كام من نمی گردد اگر عيبم پريشانی است زلف يار هم دارد

از زلف پريشان تو آشفته ترم من در كوي تو آشفته چو باد سحرم من

هر که عاشق شد منت از یار می باید کشید بهر یک گل منت از خار می باید کشید

نگاه از چشم حيرانم چو دود از داغ مي‌جوشد قيامت ريخت بر آيينه‌ام برق تماشايش