نتایح جستجو

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش که دست دادش و یاری ناتوانی داد برو معالجه خود کن ای نصیحتگو شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد حافظ:gol:

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

بگو شعری محمد بی تعارف نمی خواهد بگردی در زخارف :gol:

چنان آشفته و دور از حمیدم که کورم خوانده ازاو نا امیدم مگر پیران چه کرده با تو جانا که در زیر لگدهایت لهیدم:mad:

ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا ای ماه کنعانی ترا یاران به چاه افکنده اند در رشته پیوند ما چنگی زن و بالا بیا :gol:

من خجالت میشکم بر چشم سارا بنگرم روزگار خواهر شش ساله ام بد میگذشت

در وهم نگنجد که چه دلبند و چه شیرین در وصف نیاید که چه مطبوع و چه زیباست صبر و دل و دین می‌رود و طاقت و آرام از زخم پدید است که بازوش تواناست :gol:

هر که این روی ببیند بدهد پشت گریز گر بداند که من از وی به چه پهلو خفتم آتشی بر سرم از داغ جدایی می‌رفت و آبی از دیده همی‌شد که زمین می‌سفتم

من معتقدم که هر چه گویی شیرین بود از لب شکربار پیش دگری نمی‌توان رفت از تو به تو آمدم به زنهار

بیایید و با نام قبلی بگویید شعر بیایید و با حال فعلی بجویید مهر :gol: نگویید اگر شعر با نام من چگونه سرایم در این انجمن

من درخور تو چه تحفه آرم جانست و بهای یک نظر نیست دانی که خبر ز عشق دارد آن کز همه عالمش خبر نیست

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است یا رب این تأثیر دولت در کدامین کوکب است

ای غم که حق صحبت دیرینه داشتی باری چو می روی به خدا می سپارمت

دل چو دادم بتو عقلم ز کجا خواهد ماند مال کی جمع شود خانه براندازانرا

تا توانی دلی به دست آور دل شکستن هنر نمی باشد

محمد شعر اکر کم می سرایی ولی زیبا و نم نم می سرایی بیا و تازه کن این انجمن را شما از عاشقی هم می سرایی

یارب از تاب زلف هندوی او چه قیامت ز هندوان برخاست مشک از چین زلف می‌افشاند آه از ناف آهوان برخاست عطار

تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش بیان کند که چه بودست ناشکیبا را بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را

دور است کاروان سحر زینجا شمعی بباید این شب یلدا را در پرده صد هزار سیه کاریست این تند سیر گنبد خضرا را پروین

حمیدرن آمده ماهِ خدایی کجایی توکجایی تو کجایی