نتایح جستجو

در پرده اسرار کسی را ره نیست زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست

تا نقش خیال دوست با ماست دلا ما را هم عمر خود تماشاست دلا وانجا که مراد دل برآرید ای دل یک خار به از هزار خرماست دلا

ای من همه بد کرده و دیده ز تو نیک بد گفته همه عمر و شنیده ز تو نیک حد بدی و غایت نیکی این است کز من به تو بد به من رسیده ز تو نیک

وقتي مُردم اسكلتم را رنگ بزنيد و به آزمايشگاه مدرسه اي هديه كنيد خودم براي همه توضيح مي دهم : بچه ها اين جاي خالي قلب است كه با كوچكترين بي احتياطي آتش مي گيرد اين كمر خم شده ايست كه سال ها سايه اش را كول كرد و اين پاي قلم شده ايست كه وقتي شعر مي نوشتم دَر را...

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

گر می نخوری طعنه مزن مستان را بنياد مکن تو حيله و دستان را تو غره بدان مشو که می می نخوری صد لقمه خوری که می غلامست آن را

سوال !سوال! سوال؟:w20: بيش از هفتاد درصد شعارهاي اسلامي روي ديوارهاي شهرهاي ايران و به ويژه تهران در مورد حجاب زنان است!!!!! «خواهرم حجاب تو کوبنده تر از خون من است» و در چند سال اخير، «حجاب تجلي حيا در زن» و «حجاب مصونيت مي آورد نه محدوديت». {خواهرم، حجاب تو ارزنده تر از خون...

من به سرنوشت محتوم و رنجور خویش می خندم که چونان سرنوشت نسلی سوخته، رویاهای بی شمارش را از آغوش مادر به چهار دیواری مدرسه برد. در کوچه پس کوچه های کودکی اش، رنج را مزمزه کرد. مغز جوانی اش را درس خورد و عاقبت با سر به حصار کنکور اصابت کرد..... برهنگی دانشگاه را تجربه کرد و لذت بیکاری را. و برای...

دو ركعت نماز حاجت نذر ضامن اهو ديوارا،اينه بندون،زائرا واله وحيرون من هواي گريه دارم،مثل ازداحام بارون باز چقدر دلم گرفته، دو ركعت نماز حاجت گوش بده به درد دل هام،من همين جام توي ساحت منو اين دل شكسته هر دو سرشار نيازيم كنار تربت پاكت،قصر ارزو مي سازيم اينجا از نور وجودت، پلك شب هميشه بازه حتي...

خوب غزه پيروز شد اي كساني كه دم از حقوق بشر مي زنيد بهتر گشتي در شهر خودتون بزنيد نياز به چشم بصيرت نيست نگاه كنيد مدافعان حقوق فلسطين اگه خيلي فرصت دارين بهتر مثل من سري به دادگاه هاي شهر تون بزنيد شما كه فقط حرف مي زنيد لطفا درباره حقوق زن هم مطالعه كنيد تا بدانيد كه يك مرد مي تواند چند زن رو...

درویش که می خورد به میری برسد ور روبهکی خورد به شیری برسد گر پیر خورد جوانی از سر گیرد ور زانکه جوان خورد به پیری برسد

مژده‌ ای دوست که آن مونس جان می‌آید چه توان گفت چو آن جان جهان می‌آید به تمنای وصال تو به هر شام فراق رشته های گهر از چشم روان می‌آید

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون روی سوی خانه خمار دارد پیر ما

روی دفترهایم، روی میز تحریرم، روی درختان، روی ماسه، روی برف، نام تو را می نویسم. روی همه ی صفحه های خوانده شده، روی صفحه های سفید، روی سنگ و خون و کاغذ یا خاکستر، نام تو را می نویسم. روی جنگل و کویر، بر آشیانه ها و گلهای طاووسی، نام تو را می نویسم. روی همه ی تکه پاره های آسمان لاجوردی، روی...

هجومِ فاجعه تبعيض مرگ استبداد فغان از اين همه نامردمي، فغان ... فرياد ! دلي شكسته، تني خُرد، پيكري خونين نفس... نفس زدنِ كوچه در برابرِ باد در امتدادِ هياهوي اين مترسك‌ها در اين حواليِ بي‌سرزمينِ مرگ‌آباد : درخت‌هاي سَتَروَن كلاغ مي‌زايند ( كلاغ : منشاء يك نوعِ ديگرِ فرياد ) جدالِ بي سببي...

سلام دسته ی گنجشک های تکراری خوش آمدید به این قصه ی سپیداری به قصه ای که نباید شنید ، باید دید حدیث بوالهوسی های مردِ درباری شما در اوجِ پریدن ترانه می خوانید ندیده اید زمین را هنوز انگاری که دختری وسطِ این پیاده رو یخ زد کنارِ دسته ی کبریت های نم داری چرا صدایی از این شهر بر نمی آید چرا نمی...

تابیده همچون کرمی در پیله اش تازیانه ها را از فرط یاد آوری در پیش روی خود همواره می بیند به خود می پیچد در پیله می میرد

دوستان من اين غزل روخيلي دوست دارم تقديم به همه شما بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستانی به غلغل در سماع آیند هر مرغی به دستانی دم عیسیست پنداری نسیم باد نوروزی که خاک مرده بازآید در او روحی و ریحانی به جولان و خرامیدن درآمد سرو بستانی تو نیز ای سرو روحانی بکن یک بار جولانی به هر کویی پری...

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست در اندرون من خسته دل ندانم کیست که من خموشم و او در فغان و در غوغاست دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب بنال هان که از این پرده کار ما به نواست مرا به کار جهان...

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست برخیز و بجام باده کن عزم درست کاین سبزه که امروز تماشاگه ماست فردا همه از خاک تو برخواهد رست