نتایح جستجو

سعدی سعدی بنده وار آمدم به زنهارت که ندارم سلاح پیکارت متفق می​شوم که دل ندهم معتقد می​شوم دگربارت

سعدی سعدی ماه رویا روی خوب از من متاب بی خطا کشتن چه می​بینی صواب

دوست می​دارم من این نالیدن دلسوز را تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

به دوشم کوله باری از جدایی است مرا با کوی هجران آشنایی است بگوش من هنوز از دور و نزدیک صدای گفتگو های جدایی است

تو از دشت وفا یاد مرا گیر سراغ داغ فریاد مرا گیر قدم نه در کویر دیدگانم ازین نامردمان داد مرا گیر

سعدی سعدی تو همچنان دل شهری به غمزه​ای ببری که بندگان بنی سعد خوان یغما را

مردن اندر کوی عشق از زندگانی خوشترست تا نمیری دست مهرش کوته از دامن مکن

سعدی سعدی در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

سعدی سعدی آن کیست کاندر رفتنش صبر از دل ما می​برد ترک از خراسان آمدست از پارس یغما می​برد

بهای روی تو بازار ماه و خور بشکست چنان که معجزموسی طلسم جادو را

سعدی سعدی اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب هزار مومن مخلص درافکنی به عقاب

سعدی سعدی دل برگرفتی از برم ای دوست دست گیر کز دست می​رود سرم ای دوست دست گیر

سعدی سعدی تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

سعدی سعدی اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست

تا بود بار غمت بر دل بی​هوش مرا سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

عمر نبود آن چه غافل از تو نشستم باقی عمر ایستاده​ام به غرامت سعدی

هوشنگ ابتهاج هوشنگ ابتهاج سپيده سر زد و مرغ سحر خواند سپهر تيره دامان زرافشاند شبي گفتي به آغوش تو آيم چه شبها رفت و آغوشم تهي ماند

:heart:در طرف بوستان، دهن خشك تازه كن گاهي ز آب سرد و گه از ميوه تري:heart:

بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی سر مست بدم چو کردم اين اوباشی با من به زبان حال می گفت سبو من چو تو بدم تو نيز چون من باشی

:gol:بنـگر ز صـبـا دامن گل چاک شده:gol: :gol:بلبل ز جـمال گــل طـربناک شده:gol: :gol:در سایه گل نشین که بسیار اين گل:gol: :gol:از خاک بر آمده است و در خاک شده:gol: