نتایح جستجو

من کتاب کافه پیانو از فرهاد جعفری و کتاب عطر سنبل عطر کاج از فیروزه جزایری دوما و بهتون پیشنهادمیکنم به نظرم کتاب های خوبی بودن .

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد چو بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد حافظ

سر آن ندارد امشب که بر آید آفتابی چه خیال ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

سلام عید شما هم مبارک.

یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد باباطاهر

دلی دارم خریدار محبت کزو گرم است بازار محبت لباسی بافتم بر قامت دل ز پود محنت و تار محبت باباطاهر

ترم 2 بودم ساعت 8 زبان تخصصی داشتم (جالبه بدونید من یه آدم ترسو ، درس خون ، گیر نمره و ... آخر بچه مثبت:redface: ) استاد ما معمولا ساعت 9 میاومد سر کلاس یه بار تو پله ها با دوستم وایستاده بودم (اونم شر و شیطون با صدای خیلی بم و تابلو :D ) به دوستم گفتم دیگه برم سر کلاس ساعت 8 و نیم...

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد حافظ

مرا نه سر نه سامان آفریدند پریشانم، پریشان آفریدند پریشان خاطران رفتند در خاک مرا از خاک ایشان آفریدند بابا طاهر

دلا خوبان دل خونین پسندند دلا خون شو که جانان این پسندند متاع کفر و دین بی مشتری نیست گروهی این گروهی آن پسندند باباطاهر

سلام برای درس گرافیک کامپیوتری نیاز به opengl دارم ، سپاسگذار میشم اگر بتونید کمکم کنید

نا مردی بود

رمان پائولا اثر ایزابل آلنده و ترجمه مریم بیات خیلی آموزنده است و کتاب عطر سنبل عطر کاج اثر فیروزه جزایری دوما که به نظرم خیلی قشنگ بودن امیدوارم از خوندنشون مثل من لذت ببرید .

خدايا از عمر من كم كن اصلا همشو ازم بگير ولي نذار اون بميره خدايا نذار كه اون بميره خدايا مگه تو بزرگ نيستي به خدا چيزي از درگاهت كم نميشه حالا كه ميخواي اونو ازم بگيري پس من و زودتر از اون ببر خدايا نذار بدون اون تو اين دنيا بمونم ، خدايا من جز تو كسي و ندارم ، خدايا مهدي ازم نگير .

ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

در آتش تو زاده شد ققنوس شعر من سردی مکن با این چنین آتش به جان ، ای دوست

در مجالی که برایم باقیست باز همراه شما مدرسه ای می سازم که در آن اول صبح به زبانی ساده مهر تدریس کنند وبگویند خدا خالق زیبایی و عشق آفریننده ی ماست . . . و من متاسفانه باقی شعر و نمیدونم .

تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

رشکم آید که کسی سیر نگه در تو کند باز گویم که کسی سیر نخواهد بودن

شبانه شب که جوی نقره مهتاب بیکران دشت را دریاچه میسازد من شراع زورق اندیشه ام را میگشایم در مسیر باد شب که آوایی نمی آید از درون خامش نیزار های آبگیر ژرف من امید روشنم را همچوتیغ آفتابی می سرایم شاد . شب که میخواند کسی نومید من ز راه دور دارم چشم با لب سوزان خورشیدی که بام خانه ی همسایه...