نتایح جستجو

من درد تو را زدست آسان ندهم دل برنکنم ز دوست تا جان ندهم از دوست به یادگار دردی دارم کان درد به صد هزار درمان ندهم

لبش میبوسم و سر می کشم می به آب زندگانی برده ام پی نه رازش میتوان گفت با کس نه کس را می توانم دید با وی

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی گر بیایی دهمت جان ور نیایی کشدم غم من که میخواهم بمیرم چه بیایی چه نیایی :smoke:

تو با اغیار پیش چشم من می در سبو کردی من از بیم شماتت گریه پنهان در گلو کردم

لبش میبوسم و سر میکشم می به آب زندگانی برده ام پی نه رازش میتوان گفت با کس نه کس را میتوانم دید با وی

روز من شب شد و آن ماه به راهی نگذشت این چه عمری است که سالی شد و ماهی نگذشت

من کتاب های آقای مسعود لعلی و پیشنهاد میکنم یه مجموعه کتاب تحت عنوان اصلی شما عظیم تر از آنی هستید که می اندیشید که در قالب 7 جلد نه چندان قطور منتشر شده ، و اخیرا کتابی که ازشون خوندم کتاب ز مثل زندگی کتاب های خوبی هستند .

در شب هجران چراغم غیر شمع ماه نیست ، آن هم از بخت سیاهم گاه هست و گاه نیست .

ای که از کوچه ی تنهایی ما میگذری گوش کن ناله من از سر دیوار گذشت

دلي دارم كه از تنگي در او جز غم نمي گنجد غمي دارم ز دلتنگي كه در عالم نمي گنجد

هر شب هجر بر آنم که اگر وصل بجویم همه چون نی به فغان آیم و چون چنگ بمویم لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو ببویم گفته بودم چوبیایی غم دل با تو بگویم چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی شهریار

مکن آن نوع که آزرده شوم از خویت دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت گوشه ایی گیرم و من بعد نیایم سویت نکنم بار دگر یاد قد دلجویت وحشی بافقی

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم به آن امید دهم جان که خاک کوی تو باشم سعدی

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

من دو بار ت دادم :smile: تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

تا فکندم به سر کوی وفا رخت اقامت عمر بی دوست ندامت شد و با دوست غرامت شهریار

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار آرد حافظ

مرا می بینی و هر دم زیادت میکنی دردم تو را می بینم و میلم زیادت میشود هر دم حافظ

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد بیچاره دلم در غم بسیار افتاد مولانا

در خرابات مغان نور خدا میبینم وین عجب بین که چه نوری ز کجا میبینم