نتایح جستجو

درد بی عشقی ز جانم برده طاقت ور نه من داشتم آرام تا آرام جانی داشتم معیری

تا عشق مرا فاش نمی دانستی با من ره پرخاش نمی دانستی در عاشقی خویش مرا شهره ی شهر دانستی و ای کاش نمی دانستی

!!!؟ کجا رو

یک عمر میتوان سخن از زلف یار گفت در بند آن مباش که مضمون نمانده است ! صائب

راستش بیشتر سلیقه ای ولی من دوستندارم توی محیطی مثل فردیس زندگی کنم و الانم موندنمون بیشتر به خاطر خانواده ام و دوستانی که اینجا دارنه البته خیلی ها رو دیدم که از جاهای به نظرم خیلی بهتر اومد اینجا حاشیه نشین های فردیس خیلی زیادن شاید بیشتر شلوغی از اونا نشات میگیره

شاید درست میگید باشه مرسی

من هر چه دیده ام ، ز دل و دیده دیده ام گاهی ز دل بود گله ، گاهی ز دیده ام سلمان ساوجی

چه جالب که شما هم فردیسی هستید کدوم دانشگاه میرید ؟ خانواده من از سال 58 ساکن فردیسن وقتی تعریف میکنن که همه جای فردیس قبلا باغ بوده با این چیزی که ما الان داریم میبینیم تصورش برای من یکی خیلی سخته به طرز وحشتناکی فردیس شلوغ شده یادم بچه که بودم میرفتیم بیرون هر چندقدمی که میرفتیم یه...

سلام چشم خب امشب شب احیا بود اول ازهمه واسه همه و علی الخصوص واسه ی بچه های کرج آرزوی یه تقدیر خوب میکنم ;) بچه ها راستش سال پیش بدترین سال عمر من بود دعا میکنم و اسه همه آدما که تقدیری که برای من تو سال گذشته رقم خورد برای کسی پیش نیاد دوم آرزو میکنم بچه های کرجی که همشون خونگرم و...

تنگ شد از غم دل جای به من یک دل و این همه غم وای به من بسطامی

دل از درد جدایی میکشد آهی و میگوید که تنهایی عجب دردیست داد از دست تنهایی جغتایی

کار ما در شهر با شوخ بلا افتاده است عاشقیم و کار عاشق با خدا افتاده است سائل دماوندی

وداع جان و تنم ، استماع رفتن تست مرو ، که گر بروی خون من به گردن تست وحشی بافقی

در شب هجران چراغم غیر شمع ماه نیست آنهم از بخت سیاهم گاه هست و گاه نیست

تا چند کنیم از تو قناعت به نگاهی یک عمر قناعت نتوان کرد الاهی شهریار

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق گفتم ای خواجه عاقل ، هنری بهتر از این؟ حافظ

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد جور باشد که تو باشی و مرا غم ببرد عماد خراسانی

یا لبم را میرسانم بر سر میگون دوست یا سرم را میگذارم بر سر پیمان عشق بسطامی

تنی آلوده درد و دلی لبریز غم دارم ز اسباب پریشانی ترا ای عشق کم دارم ورزی

شب به اشک چشم من او را نگاه افتاده بود گوئیا بر آب دریا عکس ماه افتاده بود صابرهمدانی