نتایح جستجو

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها زیرا در آسمان شیرازه ی سفرنامه ام را از آفتاب دوختم در كوچه های بی بازو درگاه های بی زن با آفتاب سوختم تصویر این شكستگی اما سنگین است تصویر این شكستگی ، ای مهربان ای مهربان ترین تعادل روانی آیینه را به هم خواهد...

من زنده بودم اما انگار مرده بودم از بس كه روزها را با شب شمرده بودم یك عمر دور و تنها تنها بجرم این كه او سرسپرده می خواست من دل سپرده بودم چه خوب گفته بهمنی عزیز :w16:

بچه ی سر راهی شده این دل! هر کجا رهایش می کنند! شاید دیگری بیاید او را بردارد! عیارِ وجدانمان هم در رهایی دل مشخص می شود.

آمدم و رفتم. ولی فقط چگونگی رفتن یادم ماند. تلخیِ رفتن هنوز زیر زبانم هست. هنوز حتی طعمش مثه خرمالو گس هم نشده. می گویند صبر کن. می آید روزی که طعم دقایقت عوض شود در وقت رفتن.

من قصد نفی بازی گل را و باران را ندارم من قصد نفی بازی گل را و باران را ندارم تنهایی ام را با تو قسمت می كنم سهم كمی نیست گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست غم آنقدر دارم كه می خواهم تمام فصلها را بر سفره ی رنگین خود بنشانمت بنشین غمی نیست بر سفره ی رنگین خود بنشانمت بنشین غمی نیست...

نیستی شاعر كه تا معنای حافظ را بدانی نیستی شاعر كه تا معنای حافظ را بدانی تا گل غربت نرویاند بهار از خاك جانم با خزانت نیز خواهم ساخت خاك بی خزانم گرچه خشتی از تو را حتی به رویا هم ندارم زیر سقف آشناییهات می خواهم بمانم بی گمان زیباست ازادی ولی من چون قناری دوست دارم در قفس باشم كه زیباتر...

آن بهاری باغها و این بیابانی زمستان آن بهاری باغها و این بیابانی زمستان ناگهان دیدم كه دورافتاده ام از همرهانم مانده با چشمان من دودی بجای دودمانم ناگهان آشفت كابوسی مرا از خواب كهفی دیدم آوخ قرنها راه است از من تا زمانم ناشناسی در عبور از سرزمین بی نشانی گرچه ویران خاكش اما آشنا با خشت...

امشب ز پشت ابرها بیرون نیامده ماه امشب ز پشت ابرها بیرون نیامده ماه از خانه بیرون می زنم اما كجا امشب شاید تو می خواهی مرا در كوچه ها امشب پشت ستون سایه ها روی درخت شب می جویم اما نسیتی در هیچ جا امشب می دانم اری نیستی اما نمی دانم بیهوده می گردم بدنبالت چرا امشب ؟ هر شب تو را بی جستجو...

چرا من نمی تونم تشکر کنم؟:razz: کتاب خوندن رو دوست دارم.:redface: از خارجی ها الف پائولوکیولو قدیس گابریل گارسیا مارکز بیست و شش نفر و یکی ماکسیم گورکی از ایرانی ها تمام آثار زویا پیرزاد مخصوصا عادت می کنیم و مجموعه شعرها هم زمین به اوراد عاشقانه محتاج است رویا زرین و در سایه ی آفتاب و...

دو خنده دو خنده دو خنده از تو همه عمر مانده در یادم که بود آیتی از شادی و اسیری من یکی ز روی وفا در شب جوانی ما یکی ز راه ملامت به روز پیری من

ای همه غزل ای همه غزل دوستداران استاد خودتون رو برای یک ماراتون واژه آماده کنید!:) تو از کدام قبیله ای ای خاتون شعر من ؟ ای بلندای جمال و جلالتت ای تمامت قامت و قیامت ناز خرامت را نازم اگر به روز برآیی آبرو به آفتاب نماند و گر به شب بتابی ماه بر آستانت به سجده افتد که ماه نیز آفتاب...

اشک وداع اشک وداع گریه کن ای دل که دوست از بر ما می رود وای که از باغ عشق عطر وفا می رود زانکه دل تنگ ما جای دو شادی نبود تا ز در آمد سهیل و سها می رود گر چه ز چشمم رود همراه اشک وداع مهرعزیزان کجا از دل ما می رود خانه ی دلتنگ ما تشنه ی آوای اوست آه که از این سرا نغمه سرا می رود...

زندگی راه می رود نمی ماند در لحظه ها. خوب و بدش ،دَرهَم است. بازار روز است،حواست باشد و زود بجنبی در کیسه ات میوه های تازه است. ولی اگر دیر بجنبی،آشغال میوه بهت می اندازد روزگار.

مرداب هم دل دارد. دِلَش خوش است که دخترک ارغوانی شناور شود بر روی آب راکدش. می خواهد به قدر همان سه روز هم که شده لباس رنگی بر تن کند. تا نوبت بعد که شادی دوباره بر خانه اش در بزند. مرداب هم منتظر است. منتظر یک گل به نام نیلوفر.

عمر تنهایی کوتاه و بلند است. گاه اختیار داری و گاه اجبار می شود بر تک تک لحظه هایت. ولی بیشتر وقت ها اجبار می شود. چه زیباست که در کُنج تنهایی،صدایی از پشت صدایت کند. می شود شروع یک لبخند.:)

آرامش... آرامش به معنی همان سه نقطه ایست که در پَسِ آن می آید. معنایی به گستردگی تمام کلماتی که آن حس را راهی دل می کنند. و همه عمری در به در آن هستند که در گوشه ای در نگاهی در لبخندی آن را پیدا کنند. اما در دل است،هر بار سر بزنی پیدا می شود،هر موقع نخواهی نامرئی می شود. آرامش داستان هزار و یک...

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها دیار من همه ی طول راه بود و طول بودم من و راه بودم و طول راه ، كه قربانی دیارم بود و یاد آشنایی او باد را نگاه كن اینك عبور می دهد از روز میز من و سرگذشت صحرا كه آفتاب و نمك را حضور می دهد نمی توانم ، آه...

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها وقتی كه باد می آمد آواز شن درهای بسته را دربانی می كرد در پشت بسته ی درها ،‌شن پهلو گرفت و ما از نان و روزنامه سخن كردیم تنهایی قدیمی دنیا در حركت ریه هامان در سینه ها تنفس می شد زندانیان شن وقتی كه باد می...

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها زخم ظریف عقربه در من بود وقتی كه دایره كامل شد معماری بیابان همراه با روایت عقربه تكرار شد من با خیال و عقربه مخلوط بودم و عقربه بر روی یك بیابان بیابان دیگری می ساخت

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها از دوردست عمر تا سرزمین میلادم صدها هزار فرسخ بود با اسب های خسته كه راه دراز را توفان ضربه های سم آرند از ارمغان با بوی خیس یال و طبل های بی قرار نفس ها پرواز تازیانه ی خود را فراز راه افرشاتم انبوه لال فاصله ها...