نتایح جستجو

دلم خزانه اسرار بود و دست قضا درش ببست وکلیدش بدلستان داد

نه من ز بی علمی در جهان ملولم و بس ملامت علما هم ز علم بی عملست

مرا نه سر نه سامان افریدند پریشانم . پریشان افریدند پریشان خاطران رفتند در خاک مرا از خاک ایشان افریدند

روزگاریست که سودای بتان دین منست غم این کار نشاط دل غمگین منست دیدن روی ترا دیده جان بین باید دین کجا مرتبه چشم جهان بین منست

تا گنج غمت در دل دیوانه مقیمست همواره مرا کوی خرابات مقامست

یا رب این بچه ترکان چه دلیرند بخون که به تار مژه هر لحظه شکاری گیرند

عاشقم عاشق ستاره صبح عاشق ابرهای سرگردان عاشق روزهای بارانی عاشق هر چه نام تست بران

دلم از سومعه بگرفت و خرقه سالوس کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

ببوی نافه کاخر سواران طره بگشاید ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاده در دلها

تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

تا گنج غمت در دل دیوانه مقیمست همواره مرا کوی خرابات مقام است

من و مقام رضا بعد از این شکر رقیب که دل بدرد تو خو کرد ترک درمان گفت

دلبر که جان فرسود ازو کام دلم نگشود ازو نومید نتوان بود ازو باشد که دلداری کند

یا رب اندر دل ان خسرو شیرین انداز که برحمت گذاری بر سر فرهاد کند

تو ان گوهر پاکیزه که در عالم قدس ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

دلا تا کی در این کاخ مجازی کنی مانند طفلان خاک بازی

الا یا ایهاالساقی ادر کاسا وناولها که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم لطفها میکنی ای خاک درت تاج سرم دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو که من این ظن برقیبان تو هرکز نبرم

لطف الهی بکند کار خویش مژده رحمت برساند سروش