نتایح جستجو

یا رب کجاست محرم رازی که یک زمان دل شرح ان دهد که چه گفت وچها شنید

یکدو جامم دی سحرگه اتفاق افتاد بود وزلب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود

ابریق می مرا شکستی ربی بر من در عیش را ببستی ربی بر خاک فکندی می گلگون مرا خاکم بدهان مگر تو مستی ربی

تا عاشقان ببوی نسیمش دهند جان بگشود نافه و در ارزو ببست

نگار من چو به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله اموز صد مدرس شد

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

تا بگیسوی تو دست ناسزان کم رسد هر دلی از حلقه در ذکر یارب یاربست

یا رب اندر دل ان خسرو شیرین انداز که برحمت گذری بر سر فرهاد کند

دلا تا کی در این کاخ مجازی کنی مانند طفلان خاک بازی

بوی خوش تو هر که از باد صبا شنید از یار اشنا سخن اشنا شنید

یکدو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود وزلب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب رجعتی میخواستم لیکن طلاق افتاده بود

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد خلق را درد زبان مدحت و تحسین منست

در خیال این همه لعبت بهوس می بازم بوکه صاحب نظری نام تماشا ببرد

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیمست همواره مرا کوی خرابات مفامست

می نخوردم ولی باده پرستی می کنم باده عشق اندر جام هستی می کنم جام و باده.عشق وهستی فدای زلف یار یارمن گر بت شود بت پرستی می کنم

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد بختم اریار شود رختم از اینجا ببرد

من بگوش خود از دهانش دوش سخنانی شنیده ام که مپرس

من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشیده بار تن نتوانم

یکی جرعه که ازار کسش در پی نیست زحمتی میکشم از مردم نادان که مپرس

یکی از بزرگان اهل تمیز حکایت کند زابن عبدالعزیز