نتایح جستجو

سعدی سعدی ز دستم بر نمی​خیزد که یک دم بی تو بنشینم بجز رویت نمی​خواهم که روی هیچ کس بینم من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم تو را من دوست می​دارم خلاف هر که در عالم اگر طعنه است در عقلم اگر رخنه است در دینم و گر شمشیر برگیری سپر پیشت بیندازم که...

لبخند بزن که داستان ختم شود به پنجره ای باز، جهان ختم شود یک روز تو هم پرنده ای خواهی شد این جاده اگر به آسمان ختم شود ! ...

فریدون مشیری فریدون مشیری درياب مرا، دريا اي بر سر بالينم، افسانه سرا دريا ! افسانه عمري تو، باري به سرآ دريا . *** اي اشك شبانگاهت، آئينه صد اندوه، وي ناله شبگيرت، آهنگ عزا دريا . *** با كوكبه خورشيد، در پاي تو مي ميرم بردار به بالينم ، دستي به دعا دريا ! *** امواج تو، نعشم را افكنده درين...

من 44 شدم امیدوار باشم پس:redface:

تا بود بار غمت بر دل بی​هوش مرا :heart::heart: :heart::heart::heart::heart::heart: :heart::heart::heart::heart::heart: :heart::heart::heart::heart::heart: سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

دور دار از خاک و خون دامن چو بر ما بگذری کاندر این ره کشته بسیارند قربان شما

شخصيتي كه او هست

ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما آب روی خوبی از چاه زنخدان شما

فردوسی فردوسی دو صد رش فزونست بالای اوی همان سی و پنچ​ست پهنای اوی

رهی معيری رهی معيری شعله سركش لاله دميدم روي زيبا توام آمد بياد شعله ديدم سركشي هاي توام آمد بياد سوسن و گل آسماني مجلسي آراستند روي و موي مجلس آراي توام آمد بياد بود لرزان شعله شمعي در آغوش نسيم لرزش زلف سمنساي توام آمد بياد در چمن پروانه اي آمد ولي ننشسته رفت با حريفان قهر بيجاي...

حافظ حافظ به هوای لب شیرین پسران چند کنی جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده

شد غرقه بشر یکسر ، در شهوت و خودخواهی نابودی خود جوید ، بیچاره به رسوایی

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست

درون ز غیر بپرداز و ساز خلوت دوست که اوست مغز حقیقت برون از او همه پوست

دختر فکر بکر من ، غنچه لب چو وا کند از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند

یکی را که عادت بود راستی خطایی کند در گذارند ازو وگر نامور شد به قول دروغ دگر راست باور ندارند او

مي توان از مه چشمان تو و آتش دل به صراحت پي برد که چه غوغاست ميان من و تو آين دگر تجربه نيست که مرا باور چشمان تو باراني کرد که مرا مهر پر احساس تو نوراني کرد چه کسي مي گويد عشق ما تجربه است؟! چه زمان بارش باران به زمين تجربه بود؟! بي بها نيست نگاهي که مرا عاشق کرد که گذشتن ز تو وعشق تو آسان...

زندگی در واقع نا امن است تنها مرگ است که امن است بیمه ی زندگی مفهومی متناقض است تنها بیمه ی مرگ می تواند مفهوم داشته باشد زندگی یک ماجرای غیر قابل پیش بینی است بنابراین انان که می خواهند در امن و امان زندگی کنند پیش از مرگ می میرند و انان که می خواهند بی هیچ خطری زندگی کنند اساسا"زندگی نمی کنند.

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

تا کی به تمنایت دیوانه سری گیریم تا کی رخ زیبایت بر دیده همی ناریم