نتایح جستجو

سلام عزیزم آبله مرغان گرفته بودم منم تقریبا دارم تموم میشم امیدوارم که همیشه شاد و سلامت باشی

می با جوانان خوردنم باری تمنا می​کند تا کودکان در پی فتند این پیر دردآشام را

یا تیر هلاکم بزنی بر دل مجروح یا جان بدهم تا بدهی تیر امان را

تا مست نباشی نبری بار غم یار آری شتر مست کشد بار گران را

تا به گریبان نرسد دست مرگ دست ز دامن نکنیمت رها

تو باز دعوی پرهیز می​کنی سعدی که دل به کس ندهم کل مدع کذاب

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید که حال تشنه نمی​دانی ای گل سیراب

سلام عزیز هم یونی گلم مریض بودم نشد سر بزنم الان که خوبم اومدم با امتحانات چه میکنی؟ ممنون که به یادم بودی

خیام خیام

خیام خیام شاگردی روزگار کردم بسیار در کار جهان هنوز استاد نیم

یار بارافتاده را در کاروان بگذاشتند بی​وفا یاران که بربستند بار خویش را

گر برسد ناله سعدی به کوه کوه بنالد به زبان صدا

به خدا دست خودم نيست اگر می رنجم يا اگر شادی زيبای تو را به غم غربت چشمان خودم می بندم . من صبورم اما . . . چقدر با همه ی عاشقيم محزونم ! و به ياد همه ی خاطره های گل سرخ مثل يک شبنم افتاده ز غم مغمومم . من صبورم اما . . . بی دليل از قفس کهنه ی شب می ترسم بی دليل از همه ی تيرگی تلخ غروب و...

روزیست خوش و هوا نه گرم است و نه سرد ابر از رخ گلزار همی شوید گرد

می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای خوش باش ندانی بکجا خواهی رفت

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم رنگ رخساره خبر می​دهد از حال نهانم گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم بازگویم که عیانست چه حاجت به بیانم هیچم از دنیی و عقبی نبرد گوشه خاطر که به دیدار تو شغلست و فراغ از دو جهانم گر چنانست که روی من مسکین گدا را به در غیر ببینی ز در خویش برانم من در...

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

من همان روز که آن خال بدیدم گفتم بیم آنست بدین دانه که در دام افتم

مگر نسیم سحر بوی یار من دارد که راحت دل امیدوار من دارد

تا کوه گرفتم ز فراقت مژه​ای آب چندان بچکانید که بر سنگ نشان کرد