مثل هوای تهران که همیشه در حالت اضطراراست هوای دل من هم درحالت اضطراراست.
فقط فرقی که دارد اینست که نمیخواهم زوج وفردشوی...!!!!
برای خروج از این حال باید روزانه که نه بلکه ثانیه به ثانیه تردد کنی....
دستانت را میگیرم
در عبور از سختی های راه دل
همواره در تلاشم
تا گرمی دستانم گرمای تکیه گاهت باشد
تکیه کن .
بگذار آن که نمی بینمشان مارا هدایت کنن
مهم نیس به کجا میرویم مهم باهم رفتن است