و او يکريز و پي در پي ،
دَم گرم خوشش را بر گلويم سخت بفشارد ،
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد .
بدين سان بشکند در من ،
سکوت مرگ بارم را
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
دَم گرم خوشش را بر گلويم سخت بفشارد ،
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد .
بدين سان بشکند در من ،
سکوت مرگ بارم را
اسوده بخوابید
ادمها
اینجا کسی نه فریاد میزند
نه ناله
تنها ارام و بی صدا میرود به سوی
سرنوشت شوم
من عاشقم
عاشق صدای شرشر بارن
عاشق پنجره های خیس باران خورده
و عاشق کوچه های نمناک انتظار
من عاشقم
عاشق شبهای پر ستاره و مهتابی
در کوچه پس کوچه های دلواپسی در انتظار دیدار یک آشنا
من عاشقم
عاشق پاکی و معصومیت
عاشق نگاهی پاک و بی ریا
عاشق سبزی بهار و عاشق تمام شقایق های دنیا
ارزو میکنم همیشه شاد باشی
همیشه بخندی
تا بتوانم شاد بگویم
تمام کسانی را که شادیشان را میخواهم
عاشقتان هستم و دوستتان دارم
همیشه زندگی کنید
ان هم زیبا
آن دفع گفتنــت که بروشه به خانـــه نیست
آن نـــــاز وباز تـــــندی دربـــانم آرزوسـت
زین همــــرهان سست عناصر دلــــم گرفت
شیــر خـــدا و رستم دستــانــم آرزوســـــت
تنهای به سوی زندگی میروم
انجا کسی منتظر ننیست
انجا همه تنها هستند
نمیشود اینجا زندگی کرد
که میشود به سوی
اسمان پرواز کرد
شاید انجا همه با هم شاد باشند
در مــن زنـــی پنهــــان استـــ
کــهـ دیگـــــر
مثـــل گــذشتـــه هـــا نخـــواهـــد دیـــــد ،
نخـــواهـــد بــــود ،
نخــواهــــد خــواســتـــــ . . .
تذکر میدهم به ادمهای مهربان
اگر روزی کسی
به زور خواست مهربانیتان را بدزد
پشت خود پنهانش کنید
تا از دست رفته نشوید
در نهفته ترین باغ ها ، دستم میوه چید .
و اینک
شاخه نزدیک !
از سر انگشتم پروا مکن
.بی تابی انگشتانم شور ربایش نیست ، عطش آشنایی است .
درخشش میوه !
درخشان تر .
وسوسه چیدن در فراموشی دستم پوسید .
دورترین آب ریزش خود را به راهم فشاند .
پنهان ترین سنگ ، سایه اش را به پایم ریخت .
و من شاخه نزدیک ! از آب گذشتم ، از سایه بدر رفتم .
رفتم ، غرورم را بر ستیغ عقابِ آشیان شکستم
و اینک
در خمیدگی فروتنی ،
به پای تو مانده ام
خم شو ، شاخه نزدیک !
و اینک
شاخه نزدیک !
از سر انگشتم پروا مکن
.بی تابی انگشتانم شور ربایش نیست ، عطش آشنایی است .
درخشش میوه !
درخشان تر .
وسوسه چیدن در فراموشی دستم پوسید .
دورترین آب ریزش خود را به راهم فشاند .
پنهان ترین سنگ ، سایه اش را به پایم ریخت .
و من شاخه نزدیک ! از آب گذشتم ، از سایه بدر رفتم .
رفتم ، غرورم را بر ستیغ عقابِ آشیان شکستم
و اینک
در خمیدگی فروتنی ،
به پای تو مانده ام
خم شو ، شاخه نزدیک !
تاسرزلف تودر دست نسیم افتادست
دل سودازده ازغصه دونیم افتادست
تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو
گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو
در شگفتم، گناه باد چه بود؟
برگ، خشکیده بود، باد ربود.
باد، هرگز نبود دشمنِ برگ
مردن برگ، دست باد نبود.
مهندس2010
عضو جدید
یاد باد آن که به بالین تو شبهای دراز
پاسبان مردم چشم نگران بود مرا
مهندس2010
عضو جدید
ای که بی تو خودمو، تک و تنها می بینم
هر جا که پا میذارم، تو رو اونجا می بینم
یادمه چشمای تو پر درد و غصه بود
قصه ی غربت تو ، قد صدتا قصه بود
در دادگه ذات وجـــودم چـــــــه بگـــویم
پرســشی گر شود از من چه بگویم
شاهدی نیست در این محکـمه هیهات
شاهد بشوم از در اجبار , چه بگویم
پرســشی گر شود از من چه بگویم
شاهدی نیست در این محکـمه هیهات
شاهد بشوم از در اجبار , چه بگویم
succulent
عضو جدید
لب بگشا که میدهد لعل لبت به مرده جان
**
انکه به پرسش امد و فاتحه خواند و میرود
گو نفسی که روح را میکنم از پیش روان
**
ای که طبیب خسته ای روی زبان من ببین
فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان ** لب بگشا که میدهد لعل لبت به مرده جان
آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و میرود ** گو نفسی که روح را میکنم از پی اش روان
آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و میرود ** گو نفسی که روح را میکنم از پی اش روان
یعنی شما از مصرعِ دومِ بیت شروع کردین؟؟؟
آخرین ویرایش توسط مدیر:
[FONT="]نه به بی قراری های دیروزهایت ؛[/FONT]
[FONT="]نه به صبوری های امروزهایت[/FONT] .
[FONT="]آهای[/FONT]!
[FONT="]فلانی؟[/FONT]
[FONT="]سراغم را بگیری ،[/FONT]
[FONT="] [/FONT][FONT="]کم نمی شود از نخواستن هایت[/FONT][FONT="] [/FONT]
نمیشود درک کرد ادمها را
هر کدام داستانی دارند
یکی بی وفایی دیده برای همین همه را حکم بی وفایی میدهد
یکی سردی دیده حکم سردی میدهد به همگان
داستان زیبای دارند همه
اما زیباتر وقتی
که با وجود تمام تلخیها ان که تلخی را هدیه شان کرد
ببخشاین و ارام بگویند شکر خدا مهربان که همیشه میان ادمها بی احساس تنهایم نگذاشتی
ناگهان دیدم سرم آتش گرفت
سوختم خاکسترم آتش گرفت
چشم وا کردم، سکوتم آب شد
چشم بستم، بسترم آتش گرفت
در زدم ،کس این قفس را وا نکرد
پر زدم، بال و پرم آتش گرفت
تنی زنده دل،خفته در زیر گل
به از عالمی زنده مرده دل.......
لازمه عاشقیست رفتن و دیدن ز دور
ور نه ز نزدیک هم رخصت دیدار هست
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |