مشاعرۀ سنّتی

[yas87]

لاله و گل زخمی خمیازه اند
عیش این گلشن خماری بیش نیست

 

[naghmeirani]

تماشا می‌کند هر دم دلم در باغ رخسارش
به کام دل همی نوشد می لعل شکر بارش

فخرالدین عراقی

 

[حميدرن]

شب آمد و باز رفتم اندر غم دوست
هم بر سر گریه‌ای که چشمم را خوست

از خون دلم هر مژه‌ای پنداری
سیخیست که پارهٔ جگر بر سر اوست

 

[naghmeirani]

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است
طالع مگو که چشمه خورشید خاورست

استاد شهریار

 

[yas87]

تو با قلب ویرانه ی من چه کردی
ببین عشق دیوانه ی من چه کردی
در ابریشم عادت آسوده بودم
تو با حال پروانه ی من چه کردی…

 

[naghmeirani]

یاد باد آن که چو چَشمت به عِتابم می‌کُشت
مُعْجِزِ عیسَویَت در لبِ شِکَّرخا بود

حافظ

 

[essyh2003]

یاد باد آن که چو چَشمت به عِتابم می‌کُشت
مُعْجِزِ عیسَویَت در لبِ شِکَّرخا بود

حافظ

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

 

[naghmeirani]

در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست



حافظ

 

[Elliott]

تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش

بیان کند که چه بودست ناشکیبا را

بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم

به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را

سعدی

 

[naghmeirani]

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
وان گه برو که رستی از نیستی و هستی

حافظ

 

[*M.A*]

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
وان گه برو که رستی از نیستی و هستی

حافظ

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد..

 

[naghmeirani]

دل از من بُرد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

حافظ

 

[Scheme]

در آرزوی تو میمیرم و در این دم آخر
خوشم که دیدم به خواب گاه به گاهت
شهریار

 

[naghmeirani]

تا به شب ای عارف شیرین نوا
آن مایی آن مایی آن ما

❆مولانا❆

 

[Elliott]

آتش عشق تو در جان خوش تر اسـت
جان ز عشقت آتش‌ افشان خوش تر اسـت

هر کـه خورد از جام عشقت قطره‌ اي
تا قیامت مست و حیران خوش تر اسـت
عطارنیشابوری

 

[naghmeirani]

تو مبین که خاکم از خستگی و شکستگی‌ها
تو بخواه تا به سویت، ز هوا سبک‌تر آیم

«حسین منزوی»

 

[yas87]

مرا روز ازل کاری به جز رندی نفرمودند
هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد
خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش
که ساز شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد

حافظ

 

[naghmeirani]

دامن مکش به ناز که هجران کشیده‌ام
نازم بکش که ناز رقیبان کشیده‌ام

شهریار

 

[yas87]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن

 

[naghmeirani]

نالدم پای که چند از پی یارم بدوانی
من بدو میرسم اما تو که دیدن نتوانی

شهریار

 

[yas87]

یارب این نو دولتان را با خر خودْشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند

 

[naghmeirani]

دیدی که یار، جز سَرِ جور و ستم نداشت
بشکست عهد، وز غمِ ما هیچ غم نداشت

حافظ

 

[Elliott]

تا بود عشقت میان جان ما
جان ما در پیش ما ایثار ماست

عطارنیشابوری

 

[yas87]

تو سخن می گویی و خوبان عالم خامشند

لشکری خاموش به چون هست سلطان در سخن

 

[Elliott]

ناحیت دل گرفت لشگر غوغای نفس
پس تو اگر عاشقی عاشق هشیار باش


نیست کس آگه که یار کی بنماید جمال
لیک تو باری به نقد ساخته ی کار باش


در ره او هرچه هست تا دل و جان نفقه کن
تو به یکی زنده‌ای از همه بیزار باش


گر دل و جان تو را در بقا آرزوست
دم مزن و در فنا همدم عطار باش

عطارنیشابوری

 

[yas87]

شنيدم قصد برگشت از سفر داري،خدا را شكر
شنيدم خواهي از رخ پرده برداري،خدا را شكر

 

[naghmeirani]

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
می ز خُمخانه به جوش آمد و می‌باید خواست

حافظ

 

[yas87]

تجلی گه خود کرد خدا دیده ی ما را

در ایــن دیـده در آیید و ببینید خدا را

 

[naghmeirani]

آن سیه چَرده که شیرینیِ عالم با اوست
چشمِ میگون لبِ خندان دلِ خرم با اوست


حافظ

 

[yas87]

توانم وصف جور مرگ و صد دشوارتر زان لیک
چه گویم جور هجرت چون به گفتن در نمی‌آید