مشاعرۀ سنّتی

[Elliott]

دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی
باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من

خواب شبم ربوده‌ای مونس من تو بوده‌ای
درد توام نموده‌ای غیر تو نیست سود من

جان من و جهان من زهره آسمان من
آتش تو نشان من در دل همچو عود من

جسم نبود و جان بدم با تو بر آسمان بدم
هیچ نبود در بین گفت من و شنود من

حضرت مولانا

 

[naghmeirani]

نصیحتی کُنَمَت بشنو و بهانه مَگیر
هر آنچه ناصِحِ مُشْفِق بگویَدَت بپذیر

حافظ

 

[Elliott]

رندي و چو من فاشي ، بر ملت قلاشي
در پرده چرا باشي ؟ آهسته که سرمستم

اي مي بترم از تو من باده ترم از تو
پرجوش ترم از تو ، آهسته که سرمستم

از باده جوشانم وز خرقه فروشانم
از يار چه پوشانم ؟ آهسته که سرمستم

تا از خود ببريدم من عشق تو بگزيدم
خود را چو فنا ديدم ، آهسته که سرمستم

هر چند به تلبيسم در صورت قسيسم
نور دل ادريسم ، آهسته که سرمستم

در مذهب بي‌کيشان بيگانگي خويشان
با دست بر ايشان آهسته که سرمستم

اي صاحب صد دستان بي‌گاه شد از مستان
احداث و گرو بستان آهسته که سرمستم

حضرت مولانا

 

[naghmeirani]

حافظ

مجال من همین باشد که
پنهان عشق او ورزم
کنار و بوس و آغوشش
چه گویم چون نخواهد شد

 

[yas87]

دلم خو کن به تنهایی که این حال تو می ارزد
به تن هایی که سرهاشان فقط میل هوس دارد

 

[naghmeirani]

در نمازم خَمِ ابرویِ تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

حافظ

 

[mani24]

در نمازم خَمِ ابرویِ تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

حافظ

داغی که بوسه‌ی تو به لب‌های ما نهاد

یادش‌بخیر و خاطره‌اش جاودانه باد



بر من ببخش، گاه چنان دوست دارمت

کز یاد می‌برم که مرا برده‌ای ز یاد

فاضل نظری

 

[yas87]

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت، اما ندارمت

 

[naghmeirani]

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

«سعدی»

 

[Scheme]

یادم نمی کنی و ز یادم نمی روی
یادت بخیر یار فراموش کار من

 

[naghmeirani]

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست
که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست

استادشهریار

 

[Scheme]

تو فردا ببینی که در دشت جنگ
چه کار آورم پیش چنگی پلنگ

 

[yas87]

گلچین که آمد ای گل من در چمن نباشم

آخر نه باغبانم شرط است من نباشم

 

[mani24]

من ترا در تو جستجو كردم
نه در آن خوابهاي رويائي
در دو دست تو سخت كاويدم
پر شدم . پر شدم ، ز زيبائي

 

[naghmeirani]

یاد باد آن که نَهانَت نظری با ما بود
رَقَمِ مِهرِ تو بر چهرهٔ ما پیدا بود

حافظ

 

[mani24]

یاد باد آن که نَهانَت نظری با ما بود
رَقَمِ مِهرِ تو بر چهرهٔ ما پیدا بود

حافظ

دل به مستانه ترین شیوه ی شب بسپاریم
که خدا توبه پذیر است بیا دف بزنیم

 

[naghmeirani]

مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست
دل سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست

 

[mani24]

مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست
دل سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست

تو در بزم من این آوازه ی مستی به خود بستی
تو رسوا نیستی من جام رسوا آفرین دارم

 

[naghmeirani]

مدامم مست می‌دارد نسیمِ جَعدِ گیسویت
خرابم می‌کند هر دَم، فریبِ چشمِ جادویت

 

[mani24]

مدامم مست می‌دارد نسیمِ جَعدِ گیسویت
خرابم می‌کند هر دَم، فریبِ چشمِ جادویت

تنم افتاده ، خونين زير اين آواز شب ، اما
دري زين دخمه سوي خانه خورشيد بگشادم

 

[yas87]

مطربانشان از درون دف میزنند
بحرها در شورشان کف میزنند

 

[mani24]

در باغ دولت دگران بود مدتی
این گل ز گلستان شما نیز بگذرد

 

[yas87]

در قضاوت همه حق را به تو دادند ولی

نکته اینجاست که من راز نگهدارترم...



گرچه آزردی ام ای دوست، محال است که من

چون تو از دوست به بیگانه شکایت ببرم



راه بر گریه ی من بسته غرورم، ای عشق

کاش با تیغ تو بر خاک بیفتد سپرم



من که یک عمر به حقم نرسیدم ای دوست

باشد! از خیر رسیدن به تو هم میگذرم...

احسان انصاری

 

[mani24]

منم گریان منم نالان منم حیران
تویی همدم تویی مونس تویی یاور

 

[naghmeirani]

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

حافظ

 

[mani24]

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

حافظ

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت

 

[naghmeirani]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

 

[mani24]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

از ره چشم ستوری منگر اندر بوستان
ای برادر تا بدانی زرد خار از شنبلید


(ناصر خسرو)

 

[yas87]

دامان رهروان را زخم زبان نگیرد

از خار ره پر و بال افزون شود صبا را

 

[mani24]

آب چشمم كه بر او منت خاك در توست
زير صد منت او خاك دري نيست كه نيست
از وجودم قدري نام و نشان هست كه هست
ور نه از ضعف در آن جا اثري نيست كه نيست: