انسانهای وارسته و دارای معنویت بالا زمستانهایی را که در در طول زندگیشان سپری کرده اند بخاطر باور بهارانی تازه بوده و از این رو تمام فصول زندگی خود را احساس میکنند .
بیچاره انسانی که برای بوئیدن گل , خوابیدن بر روی کاه و علفها , دست زدن بر روی آب زلال , کندن خاک و کاشتن بذر , نمای رومی ساختمانش , مبل راحتی , ماشین آخرین سیستم و مدل مویش تلاش میکند ولی برای ارتقاء بخش معنوی جسمش تلاش نمیکند و بکلی این بخش از وجودش را فراموش کرده است.