مشاعرۀ سنّتی

[snazari]

اي ادمها كه بر ساحل نشسته شادو خندانيد
يك نفر در اب دارد ميسپارد جان

نمی دهند اجازت مرا به سیر و سفر

نسیم باد مصلا و اب رکن اباد

شرمنده تشکرم غیر فعال......

 

[azadeh_arch _eng]

نمی دهند اجازت مرا به سیر و سفر

نسیم باد مصلا و اب رکن اباد

شرمنده تشکرم غیر فعال......

ديروز تمام خاطرات با تو بودن را دور ريختم
و امروز هر چه كردم خود را نيافتم
ممنون عزيز عوضش من تشكرم فعاله

 

[Mehr noosh]

ديروز تمام خاطرات با تو بودن را دور ريختم
و امروز هر چه كردم خود را نيافتم

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

 

[snazari]

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی کند

سلام مهرنوش جان سال نو مبارک...............شرمنده تشکرم غیر فعال

 

[naghmeirani]

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

[FONT=times new roman, times, serif]تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند [/FONT]​

 

[محـسن ز]

دوش مي آمد و رخساره برافروخته بود
تا كجا باز دل غمزده اي سوخته بود

 

[naghmeirani]

دوش مي آمد و رخساره برافروخته بود
تا كجا باز دل غمزده اي سوخته بود

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود ​

​

از گوشه ایی برون آی ای کوکب هدایت ​

​

 

[محـسن ز]

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود ​

از گوشه ایی برون آی ای کوکب هدایت ​

تو اي ناشناس سيه چشم من
بافتادگان هم نگاهي رواست
گنه نيست از پرده بيرون شدي
وگر هست گاهي گناهي رواست

 

[naghmeirani]

تو اي ناشناس سيه چشم من
بافتادگان هم نگاهي رواست
گنه نيست از پرده بيرون شدي
وگر هست گاهي گناهي رواست

​

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام ​

​

شمه یی از نفحات نفس یار بیار ​

​

​

​

 

[azadeh_arch _eng]

روزگار غريبي است نازنين
خدا را در پستوي خانه نهان بايد كرد

 

[محـسن ز]

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام ​

شمه یی از نفحات نفس یار بیار ​

​

رسم عاشق كشي و شيوه شهر آشوبي
جامه اي بود كه بر قامت او دوخته بود

 

[naghmeirani]

رسم عاشق كشي و شيوه شهر آشوبي
جامه اي بود كه بر قامت او دوخته بود

[FONT=times new roman, times, serif]دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند [/FONT]
​

 

[hamid_61]

دلداه و غریبم و گمنام این دیار​

زان یار دلنشین که نشان می دهد به من​

 

[naghmeirani]

دلداه و غریبم و گمنام این دیار


زان یار دلنشین که نشان می دهد به من​

نرگس و دیدگان من وای از این ستمگری
در نگهم ترانه ها در نگهش سخن کجا ؟ ​

 

[canopus]

از کران تا بکران لشکر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد فرصت درویشان است

 

[گلابتون]

تنم افتاده خونين زير اين آوار شب ، اما
دري زين دخمه سوي خانه خورشيد بگشادم

الا اي صبح آزادي به ياد آور در آن شادي
كزين شبهاي ناباور منت آواز ميدادم

 

[nooshafarin]

از کران تا بکران لشکر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد فرصت درویشان است

تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی
یک دم آرام نگیرم نفسی دم نزنم

 

[nooshafarin]

تنم افتاده خونين زير اين آوار شب ، اما
دري زين دخمه سوي خانه خورشيد بگشادم

الا اي صبح آزادي به ياد آور در آن شادي
كزين شبهاي ناباور منت آواز ميدادم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم

 

[araz_heidari]

میازار موری که دانـــه کـــش اســت
که جان دارد و جان شرین خوش است
فردوسی
​

 

[گلابتون]

تورا كه چون جگر غنچه جان گل رنگ است
به جمع جامه سپيدان دل سياه مرو

به زير خرقه رنگين چه دام ها دارند
تو مرغ زيركي اي جان به خانقاه مرو

 

[russell]

ولي افسوس كه ديگر حتا
سايه اي زان رخ پر مهر توام نيست كه من بسپارم به هوايش دل ريك نفر با آن سه تار كهنه اش
روزهايم را دوباره رنگ زد
شعرهاي بي صدايم را كه ديد
پا به پاشان شعر شد ، آهنگ زد


پيچك خشك دلم را آب داد
با نسيم دفترم همراه شد
تا كوير راه من را ديد ، زود
تك درختي در ميان راه شد

 

[ذرت]

تورا كه چون جگر غنچه جان گل رنگ است
به جمع جامه سپيدان دل سياه مرو

به زير خرقه رنگين چه دام ها دارند
تو مرغ زيركي اي جان به خانقاه مرو

وصیت همین است جان برادر
که اوقات ضایع مکن تا توانی

 

[محـسن ز]

ديده ام مي جست گفتندم نبيني روي دوست
عاقبت معلوم كردم كاندرو سيماب داشت
نقش نامت كرده دل محراب تسبيح وجود
تا سحر تسبيح گويان روي در محراب داشت

 

[گلابتون]

تا دور گشتي اي گل خندان ز پيش من
ابر آمد و گريس به حال پريش من

اي گل بهار آمد و بلبل ترانه ساخت
ديگر بيا كه جاي تو خالي ست پيش من

 

[kachal63]

نمیدهم به نگه، رخصت نظارۀ یار
در این زمانه بچشم خود اعتباری نیست

 

[گلابتون]

تورا ميخواهم اي ديرينه دل خواه
كه با ناز گل رويا شكفتي

به هر زيبا كه دل بشتم تو بودي
كه خود را در رخ او مينهفتي

 

[محـسن ز]

ياد ايامي كه در گلشن فغاني داشتم
در ميان لاله و گل آشياني داشتم
گرد آن شمع طرب ميسو ختيم پروانه وار
پاي آن سر روان اشك رواني داشتم

 

[kachal63]

ياد ايامي كه در گلشن فغاني داشتم
در ميان لاله و گل آشياني داشتم
گرد آن شمع طرب ميسو ختيم پروانه وار
پاي آن سر روان اشك رواني داشتم

مکانی برایت به از دل ندارم
اگر عیب این خانه تنگی نباشد

 

[گلابتون]

دگرم وعده ديدار وفايي نكند
مگر اي وعده، به ديدار قيامت باشي

شبنم آويخت به گلبرگ كه اي دامن چاك
سزدت گر همه با اشك ندامت باشي

 

[naghmeirani]

ياد ايامي كه در گلشن فغاني داشتم
در ميان لاله و گل آشياني داشتم
گرد آن شمع طرب ميسو ختيم پروانه وار
پاي آن سر روان اشك رواني داشتم

من همگی چو شیشه‌ام شیشه گریست پیشه‌ام

آه که شیشه دلم از حجری چه می‌شود