مشاعرۀ سنّتی

[ie student]

تا بهار دلنشين،آمده سوي چمن


اي بهار آرزو،بر سرم سايه فكن

 

[گلابتون]

نواي مجلس عشاق نغمه دل ماست
بيا و با غزل سايه همنوايي كن

 

[araz_heidari]

نه میخوردم غم ننگی و نامی
نه بودم بستهء بندی و دامی
پروین
​

 

[shanli]

یارب چه دلست این و چه خو دارد این
در جستن او چه جستجو دارد این

​

بر خاک درش هر نفسی سر بنهد
خاکش گوید هزار رو دارد این

 

[araz_heidari]

نه من سبو کش این دیر رند سوزم و بس
بسا کسا که در اینجا همچو سنگ و سبوست
حافظ
​

 

[m2002k]

تا با غم عشـــق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلــــم در غم بسیار افتاد
بسیار فتـاده بود اندر غم عشق
اما نه چنیـن زار که این بار افتاد

 

[محـسن ز]

دل و دينم شد و دلبر بخ ملا مت بر خاست
گفت با ما منشين كز تو سلامت برخاست

 

[shanli]

تا شمع تو افروخت پروانه شدم
با صبر ز دیدن تو بیگانه شدم
در روی تو بیقرار شد مردم چشم
​

یعنی که پری دیدم و دیوانه شدم

 

[naghmeirani]

تا شمع تو افروخت پروانه شدم

با صبر ز دیدن تو بیگانه شدم
در روی تو بیقرار شد مردم چشم​

یعنی که پری دیدم و دیوانه شدم

مالک ملک وجود حاکم رد و قبول
هر چه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست

 

[sma519]

مالک ملک وجود حاکم رد و قبول
هر چه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست *** دل سودا زده از غصه دونیم افتادست .

 

[naghmeirani]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست *** دل سودا زده از غصه دونیم افتادست .

توبه کردم که دگر توبۀ بی جا نکنم
تا بود عمر بر این عهد وفا خواهم کرد
​

 

[گلابتون]

در دست اين خمار غمم هيچ چاره نيست
جز باده ايي كه در قدح غمگسار توست

ساقي به دست باش كه اين مست مي پرست
چون خم ز پا نشست و هنوزش خمار توست

 

[naghmeirani]

در دست اين خمار غمم هيچ چاره نيست
جز باده ايي كه در قدح غمگسار توست

ساقي به دست باش كه اين مست مي پرست
چون خم ز پا نشست و هنوزش خمار توست

تو لعبت حوری وش، زان روی دلت دلکش خط بر در جنت کش، خون در دل کوثر کن

 

[@ RESPINA @]

تو لعبت حوری وش، زان روی دلت دلکش خط بر در جنت کش، خون در دل کوثر کن

نا گشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد
ناله بلبل که گلبانگ دل افکاران خوشست​

 

[naghmeirani]

نا گشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد


ناله بلبل که گلبانگ دل افکاران خوشست​

تا چند فروغی را مجروح توان دیدن


یا مرهم زخمی کن یا ضربت محکم زن

 

[@ RESPINA @]

تا چند فروغی را مجروح توان دیدن


یا مرهم زخمی کن یا ضربت محکم زن

نزدیک شد آندم که رقیبان تو گویند
دور از برت آن خسته رنجور نمانده است

 

[گلابتون]

تا خيال دلكشت گل ريخت در آغوش چشم
صد بهارم نقش زد بر پرده گل پوش چشم

مردم بيگانه را ياراي ديدار تو نيست
خفته ايي چون روشنايي گرچه در آغوش چشم

 

[naghmeirani]

نزدیک شد آندم که رقیبان تو گویند
دور از برت آن خسته رنجور نمانده است

تو مشکین مو نباید ساعتی بی‌کار بنشینی **گهی بر تار چنگی زن، گهی در جام صهبا کن

 

[@ RESPINA @]

تا خيال دلكشت گل ريخت در آغوش چشم
صد بهارم نقش زد بر پرده گل پوش چشم

مردم بيگانه را ياراي ديدار تو نيست
خفته ايي چون روشنايي گرچه در آغوش چشم

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که بروی و ریا کنند

حضرت حافظ

 

[naghmeirani]

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که بروی و ریا کنند

حضرت حافظ

دعوی عشاق را شرع نخواهد بیان
گونه زردش دلیل ناله زارش گواست
"سعدی"

 

[@ RESPINA @]

دعوی عشاق را شرع نخواهد بیان
گونه زردش دلیل ناله زارش گواست
"سعدی"

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخسار نرفت

حضرت حافظ

شبه همتون بخیر

 

[naghmeirani]

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخسار نرفت

حضرت حافظ

شبه همتون بخیر

تا که فروغی شنید شعر مرا شهریار

شهره هر شهر شد دفتر اشعار من ​

 

[@ RESPINA @]

تا که فروغی شنید شعر مرا شهریار ​

شهره هر شهر شد دفتر اشعار من ​

نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه وا کرد

 

[naghmeirani]

نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه وا کرد

دوای عاشق دلخسته را معشوق می‌داند *کسی تا درد نشناسد نمی‌داند دوای من

 

[vahm]

نه امیدی که بر ان خوش کنم دل
نه پیغامی نه پیک اشنایی
نه در چشمی نگاه فتنه سازی
نه اهنگ پر از موج صدایی

 

[ie student]

يارب آن نوگل خندان كه سپردي به منش

مي سپارم به تو از دست حسود چمنش

 

[araz_heidari]

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
​

 

[floe]

تو را ميبينم و ميلم زيادت ميشود هردم
تو را ميبينم و دردم زيادت ميشود دردم

 

[@ RESPINA @]

تو را ميبينم و ميلم زيادت ميشود هردم
تو را ميبينم و دردم زيادت ميشود دردم

مرا بر ململ چشمت بیاویز
که من قندیل معبد های دردم

 

[naghmeirani]

مرا بر ململ چشمت بیاویز
کخ من قندیل معبه های دردم

من از خاک درش صبح قیامت دم نخواهم زد *که ترسم رخنه‌ها در قصر حورالعین شود پیدا