*** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ ***
- شروع کننده موضوع Medical_eng87
- تاریخ شروع
زین پس تنها ادامه میدهم در زیر باران.....!
حتی به درخواست چتر هم جواب رد میدهم.....
میخواهم تنهاییم را به رخ این هوای۲نفره بکشم....!!
باران نیا....
من نه چتر دارم نه یار....
حتی به درخواست چتر هم جواب رد میدهم.....
میخواهم تنهاییم را به رخ این هوای۲نفره بکشم....!!
باران نیا....
من نه چتر دارم نه یار....
همیشه
بین منطق و دل
ستیزی انکار ناپذیر هست
انتخاب ماست که
باعث میشود
خوشبختی را حس کنیم
یا بدبختی را
اگر کنار انکه دوست میداری حس
بدبختی میکنی
کنارش نمان
تا مجبور نباشی
جلویش سکوت کنی
به او بگو میخواهی
ترکش کنی
ولی با منطق صحبت کن
بدان معشوقت اگر تو را خود تو را
انچه که
هستی را دوست میدارد
انوقت با وجود دردی که دارد میرود تا تو را خشنود کند
کاش ادمها میفهمیدند
وقتی کسی
عاشق میشود
دیگر بی منطق ترین ادم دنیاست
و دیگر خودش هیچ اهمیتی ندارد ولی
ادمها همیشه
این رفتار را حماقت میدانند
ولی من این رفتار را
زیباترین رفتار میدانم
بین منطق و دل
ستیزی انکار ناپذیر هست
انتخاب ماست که
باعث میشود
خوشبختی را حس کنیم
یا بدبختی را
اگر کنار انکه دوست میداری حس
بدبختی میکنی
کنارش نمان
تا مجبور نباشی
جلویش سکوت کنی
به او بگو میخواهی
ترکش کنی
ولی با منطق صحبت کن
بدان معشوقت اگر تو را خود تو را
انچه که
هستی را دوست میدارد
انوقت با وجود دردی که دارد میرود تا تو را خشنود کند
کاش ادمها میفهمیدند
وقتی کسی
عاشق میشود
دیگر بی منطق ترین ادم دنیاست
و دیگر خودش هیچ اهمیتی ندارد ولی
ادمها همیشه
این رفتار را حماقت میدانند
ولی من این رفتار را
زیباترین رفتار میدانم
کاش میدانستی
قهر کردن که
همیشه چاره کار نیست
گاهی
دو نفر باید
سخن بگویند
تا فهمند
چرا از هم دورند
وگرنه سکوت هرگز
نمیتواند
انسانها را
درمان باشند
برعکس
باعث
اندوه و غم و سوتفاهمات بیشتر میشود
قهر کرده ای
اما به خیالم خسته ای از حضورم
وگرنه همیشه
هر بار میگویم
تو را میخواهم
کنارم بمان
ولی هر بار نشان میدهی
حضورم
غمزده ات میکند
قهر کردن که
همیشه چاره کار نیست
گاهی
دو نفر باید
سخن بگویند
تا فهمند
چرا از هم دورند
وگرنه سکوت هرگز
نمیتواند
انسانها را
درمان باشند
برعکس
باعث
اندوه و غم و سوتفاهمات بیشتر میشود
قهر کرده ای
اما به خیالم خسته ای از حضورم
وگرنه همیشه
هر بار میگویم
تو را میخواهم
کنارم بمان
ولی هر بار نشان میدهی
حضورم
غمزده ات میکند
آخرین ویرایش:
سر میگذارم روی شانه ام
بی حرف نگاهت میکنم
بی انکه سخنی بگویم
اخر هرگز نگفتمت
گاهی
دلم انقدر تنگ میشود که
میخواهد
نگاهت کنم و فقط ارام بشود دلم
اخر چه میدانی تو
در اندیشه و قلبم جریان داری
حال هر چه دوست داری
بدخلقی کن
باز هم
به تو مینگرم
اخر از خودت صبوری را اموختم
بی حرف نگاهت میکنم
بی انکه سخنی بگویم
اخر هرگز نگفتمت
گاهی
دلم انقدر تنگ میشود که
میخواهد
نگاهت کنم و فقط ارام بشود دلم
اخر چه میدانی تو
در اندیشه و قلبم جریان داری
حال هر چه دوست داری
بدخلقی کن
باز هم
به تو مینگرم
اخر از خودت صبوری را اموختم
تو را چون سایه می دیدم...
تورا چون بید می خواندم..
دراین احساس بی رنگی
تو را از خویش می راندم...
نه چون دستان تو سرداست و همچون شمعِ خاموشی...
نه چون اندک زمانی را به چشمانم نمی جوشی...
نه این که سایه ات قهراست و من درگیر احساسم
نه اینکه همچو یک کودک به دنبال پناهی غرق در رازم...
تو را ازخویش من راندم...
همان لحظه که احساسی عجیب از غربت قلبم
مرا فریاد زد:این چشم ها ازعشق خاموشند!
و او میگفت در دریای این چشمان
نه موجی از سر مهر
نه حتی از سر کینه!
ببین چشم تو را میگفت!
و من احساس کردم گاه سنگینم...
کمی با بغض...
کمی باحسرتی خودجوش
تو را ازخویش من راندم!
تورا چون بید می خواندم..
دراین احساس بی رنگی
تو را از خویش می راندم...
نه چون دستان تو سرداست و همچون شمعِ خاموشی...
نه چون اندک زمانی را به چشمانم نمی جوشی...
نه این که سایه ات قهراست و من درگیر احساسم
نه اینکه همچو یک کودک به دنبال پناهی غرق در رازم...
تو را ازخویش من راندم...
همان لحظه که احساسی عجیب از غربت قلبم
مرا فریاد زد:این چشم ها ازعشق خاموشند!
و او میگفت در دریای این چشمان
نه موجی از سر مهر
نه حتی از سر کینه!
ببین چشم تو را میگفت!
و من احساس کردم گاه سنگینم...
کمی با بغض...
کمی باحسرتی خودجوش
تو را ازخویش من راندم!
هنوز نمیدانم
بگویمت یا نه
اما میدانی
چشمان من
هرگز
نشان نمیدهد
احساس درونم را
اخر سالها به چشمانم
یاد دادم
دیگر
احساسم را نشان هیچ کس ندهد
اخر از نشان احساسم میترسم
تنها
میدانی
گاهی احساسم که از من
لج میگیرد
تنها
قطرات اشکم را روانه میکند
تا شاید بتوانم
راز چشمانمرا فهمید
اما هنوز کسیراز چشمان مرا
نفهمیده
بگویمت یا نه
اما میدانی
چشمان من
هرگز
نشان نمیدهد
احساس درونم را
اخر سالها به چشمانم
یاد دادم
دیگر
احساسم را نشان هیچ کس ندهد
اخر از نشان احساسم میترسم
تنها
میدانی
گاهی احساسم که از من
لج میگیرد
تنها
قطرات اشکم را روانه میکند
تا شاید بتوانم
راز چشمانمرا فهمید
اما هنوز کسیراز چشمان مرا
نفهمیده
می نویسم از قلب مهربانت از ان احساس پاکت
می نویسم از چشمان زیبایت ازنگاه پر از عشقت
با صداقت می نویسم
نخستین عشقم تویی
و با یکدلی می نویسم که با تو
تا اخرین لحظه خواهم ماند
با چشمان خیس می نویسم
که خیلی مهرت در دلم نشسته و با بغض می نویسم
می نویسم از ان حرفهای شیرینت
و ان لحظه ی رویایی که من و تو در ان اشنا شدیم
و شیفته ی قلب های سرخ هم شدیم
ان چه که می نویسم حرف دل است و بس
حرف دل عاشق و بی قرار من
می نویسم و فریاد می زنم
دوستت دارم
می نویسم از چشمان زیبایت ازنگاه پر از عشقت
با صداقت می نویسم
نخستین عشقم تویی
و با یکدلی می نویسم که با تو
تا اخرین لحظه خواهم ماند
با چشمان خیس می نویسم
که خیلی مهرت در دلم نشسته و با بغض می نویسم
می نویسم از ان حرفهای شیرینت
و ان لحظه ی رویایی که من و تو در ان اشنا شدیم
و شیفته ی قلب های سرخ هم شدیم
ان چه که می نویسم حرف دل است و بس
حرف دل عاشق و بی قرار من
می نویسم و فریاد می زنم
دوستت دارم
وقتی کسی
دوست داری
دل تنگش میشی
میری
پشت چند تا درخت تا
یه وقت نبینه
داری
میبینش
تا حداقل
دلت اروم بگیره
ولی
دلت بد میخواد
بری سمتش
محکم بغلش کنی و بهش
با گریه بگی
کجایی
دلم تنگ شده
اما
سرجات وای میستی
و فقط
دور شدنش
نگاه میکنی
فقط میتونی
اروم
اشک بریزی
دوست داری
دل تنگش میشی
میری
پشت چند تا درخت تا
یه وقت نبینه
داری
میبینش
تا حداقل
دلت اروم بگیره
ولی
دلت بد میخواد
بری سمتش
محکم بغلش کنی و بهش
با گریه بگی
کجایی
دلم تنگ شده
اما
سرجات وای میستی
و فقط
دور شدنش
نگاه میکنی
فقط میتونی
اروم
اشک بریزی
گاهی باید قبول کنی دستانش مال تو نیست
اما " حسرتش"
چرا..
اما " حسرتش"
چرا..
نیمکت عاشقی یادت هست؟
کنار هم، نگاه در نگاه و سکوتمان چه گوش نواز بود..
بید مجنون زیر سایه اش امانمان داده بود،
برگهای رنگینش را به نشانه عشقمان بر سرمان می ریخت..
او نیز عاشق بودنمان را به رخ پاییز می کشید،
اما اکنون پاییز.. نبودنت را، جداییمان را به رخ می کشد.
بگو، صدایم کن، بیا تا دوباره ما شویم،
مرحمی بر سوز دلم باش، نگاه کن، پاییز به من می خندد، بیا داغ جداییمان را به دلش بگذاریم.
بیا کلاغ ها را پر دهیم تا خبر وصلمان را به پرستوها مژده دهند.
دوباره صدایم کن..
کنار هم، نگاه در نگاه و سکوتمان چه گوش نواز بود..
بید مجنون زیر سایه اش امانمان داده بود،
برگهای رنگینش را به نشانه عشقمان بر سرمان می ریخت..
او نیز عاشق بودنمان را به رخ پاییز می کشید،
اما اکنون پاییز.. نبودنت را، جداییمان را به رخ می کشد.
بگو، صدایم کن، بیا تا دوباره ما شویم،
مرحمی بر سوز دلم باش، نگاه کن، پاییز به من می خندد، بیا داغ جداییمان را به دلش بگذاریم.
بیا کلاغ ها را پر دهیم تا خبر وصلمان را به پرستوها مژده دهند.
دوباره صدایم کن..
یک نفر هست که از پنجره‌ها
نرم و آهسته مرا می‌خواند
گرمی لهجه بارانی او
تا ابد توی دلم می‌ماندیک نفر هست که در پرده شب
طرح لبخند سپیدش پیداست
مثل لحظات خوش کودکی‌ام
پر ز عطر نفس شب‌بوهاست
یک نفر هست که چون چلچله‌ها
روز و شب شیفته پرواز است
توی چشمش چمنی از احساس
توی دستش سبد آواز است
یک نفر هست که یادش هر روز
چون گلی توی دلم می‌روید
آسمان، باد، کبوتر، باران
قصه‌اش را به زمین می‌گوید
یک نفر هست که از راه دراز
باز پیوسته مرا می‌خواند[/I]
نرم و آهسته مرا می‌خواند
گرمی لهجه بارانی او
تا ابد توی دلم می‌ماندیک نفر هست که در پرده شب
طرح لبخند سپیدش پیداست
مثل لحظات خوش کودکی‌ام
پر ز عطر نفس شب‌بوهاست
یک نفر هست که چون چلچله‌ها
روز و شب شیفته پرواز است
توی چشمش چمنی از احساس
توی دستش سبد آواز است
یک نفر هست که یادش هر روز
چون گلی توی دلم می‌روید
آسمان، باد، کبوتر، باران
قصه‌اش را به زمین می‌گوید
یک نفر هست که از راه دراز
باز پیوسته مرا می‌خواند[/I]
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
رد پای احساس ... | ادبیات | 13852 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-