گلهای زینتی

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
بیلبرژیا

BILLBERGIA




گیاه بیلبرژیا Bilbergia جنسی از خانواده آناناس ها يا بروملیاسه Bromeliaceae های ماندنی است .
برگهایش سفت که روی آن راه راه سفید داشته وکناره اش دندانه دندانه میباشد و بشکل رُزت میروید.
این گیاه بسیار جان سخت و مقاوم است بطوریکه در هر شرایط نوری که قرار گیرد به حیات خود ادامه می دهد .​

حتی در درجه حرارت های بسیار متفاوت نیز مقاومت قابل توجهی از خود نشان می دهد .

بلندی این گیاه به 50 سانتیمتر می رسد .
نگهداری بیلبرژیا Bilbergia بخصوص به کسانی توصیه میشود که درآپارتمان زندگی می کنند و محیط مسکونی آنها از شرایط مناسب برای گیاهان برخوردار نیست و یا اشخاصیکه حوصله و وقت کافی جهت رسیدگی به گلهای خود را ندارند .


گل عجیب بیلبرژیا Bilbergia ، از میان برگها بیرون آمده و شامل طوقه های صورتی رنگی میباشد که انتهای آنها گل های متمایل به زرد با حاشیه آبی رنگ ظاهر میشود .

پس از خشک شدن گل ، جوانه های جدیدی از داخل خاک بیرون می آیند که از آنها برای تکثیر میتوان استفاده نمود .
این جوانه ها را همچنین می توان دست نخورده باقی گذاشت و گیاه را به گلدان جدیدی منتقل نمود و به این ترتیب مجموعه ای از گیاهان جوان و گیاهان قدیمی را در یک گلدان داشت .
از آنجا که جوانه ها تقریبا همزمان گل خواهند داد گیاه صورت بسیار زیبائی بخود خواهد گرفت .

انواع مختلف بیلبرژیا عبارتند از :


1- بیلبرژیا اسپینوزا B.spinosa


2- بیلبرژیا رودسیانا B. ehodocyanea :
که گلهایش بشکل خوشه کم پَر یا پُرپَر گاهی آویخته و گاهی ایستاده روی ساقه های رنگین باز میشود ، اقسام دیگری از این گل کاشته میشود مانند :


3 - بیلبرژیا آمائنا B.amaena
4 – بیلبرژیا پولدی B.poldi
5 – بیلبرژیا مورلیانا B.Moreliana
6 – بیلبرژیا زبریناB.Zebrina
7 – بیلبرژیا سوندرسی ئی B.saundersii
8 – بیلبرژیا پیرامیدالیس B. pyeamidalis
9 – بیلبرژیا نوتانس B. nutans
همه اقسام بیلبرژیا ، گلهای گلخانه معتدل هستند و باید آنها را در خاکی مخلوط از زباله پوسیده با خاک چمن تجزیه شده کاشت آبکش گلدان باید طوری تنظیم شود که به هیچوجه آب در آن باقی نماند .

تکثیر :
گیاه بیلبرژیا Bilbergia بوسیله کاشتن بذر و یا جدا کردن پاجوشهای آن زیاد میشود .
آخرین نکته قابل ذکر اینستکه از دادن آب زیاد به آن باید خودداری نمود​
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
مشاهده پیوست 73232
بگونياي تكمه اي

Begonia tuberosa

گل بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosaيكي از گلهائيست كه از نظر زينتي در گلكاري اهميت زياد دارد .
گونه ای از جنس بگونیا Begonia و از خانواده بگونیا Begonia یا بگونیاسه Begoniacees میباشد.
به دلیل اقسام زيادي را كه از اين گل بدست آورده اند (در حدود 420 قسم ) آنرا فوق العاده قابل توجه ساخته است .
گياه اين گل علفي و برگها و ساقه هايش گوشتي و شاداب است .
http://images.google.com/imgres?imgurl=http://seeds.thompson-morgan.com/pix/m/seeds/2/2309.jpg&imgrefurl=http://seeds.thompson-morgan.com/uk/es/product/2309/1&h=280&w=280&sz=21&hl=fa&start=64&um=1&tbnid=AHC4JrQ8tXm4EM:&tbnh=114&tbnw=114&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D60%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://img521.imageshack.us/img521/7821/dsc002044xz.jpg&imgrefurl=http://foroantiguo.infojardin.com/showthread.php%3Ft%3D167398%26page%3D2&h=480&w=640&sz=138&hl=fa&start=31&um=1&tbnid=VSIeYlXoMPgvUM:&tbnh=103&tbnw=137&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D20%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.elishout.be/lkdag/varia/verkoop_1_jarigen_bestanden/image021.jpg&imgrefurl=http://www.elishout.be/lkdag/varia/verkoop_1_jarigen.htm&h=246&w=302&sz=19&hl=fa&start=30&um=1&tbnid=MzKZYrnX1zPFtM:&tbnh=94&tbnw=116&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D20%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.tandmpics.com/280/2/2288.jpg&imgrefurl=http://www.tmseeds.com/product/2288.html&h=280&w=280&sz=14&hl=fa&start=3&um=1&tbnid=T7-z7B6ncs2ROM:&tbnh=114&tbnw=114&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.greenbeam.com/features/images/Begoniatuberosa.jpeg&imgrefurl=http://www.greenbeam.com/features/plant123002.stm&h=216&w=280&sz=24&hl=fa&start=2&um=1&tbnid=MaoG1WSraGU6sM:&tbnh=88&tbnw=114&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://fichas.infojardin.com/foto-bulbosas/begonia-tuberhybrida-colore.jpg&imgrefurl=http://fichas.infojardin.com/bulbosas/begonia-tuberhybrida-begonia-tuberosa.htm&h=207&w=250&sz=11&hl=fa&start=7&um=1&tbnid=8qSu-BbmovzpRM:&tbnh=92&tbnw=111&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://fichas.infojardin.com/foto-bulbosas/begonia-tuberhybrida.jpg&imgrefurl=http://fichas.infojardin.com/bulbosas/begonia-tuberhybrida-begonia-tuberosa.htm&h=270&w=316&sz=17&hl=fa&start=6&um=1&tbnid=fcIyvM7atOY0QM:&tbnh=100&tbnw=117&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.infojardin.com/fotos/albums/userpics/Begonia%2520semperflorens.JPG&imgrefurl=http://foroantiguo.infojardin.com/showthread.php%3Ft%3D184299&h=400&w=300&sz=154&hl=fa&start=11&um=1&tbnid=jt6kblMCsePJUM:&tbnh=124&tbnw=93&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.scnla.com/f_begonia_gogosalmon_SM.gif&imgrefurl=http://www.scnla.com/Article%2520of%2520the%2520Month_11_05.html&h=110&w=125&sz=13&hl=fa&start=10&um=1&tbnid=A0xQ-h55lCLY7M:&tbnh=79&tbnw=90&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.mobot.org/gardeninghelp/images/low/A437-0901020.jpg&imgrefurl=http://www.mobot.org/gardeninghelp/plantfinder/Plant.asp%3FCode%3DA437&h=401&w=526&sz=33&hl=fa&start=12&um=1&tbnid=_-ubZXAEIIw1BM:&tbnh=101&tbnw=132&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.vanbloem.com/_ccLib/image/plants/THUM-1304.jpg&imgrefurl=http://www.vanbloem.com/index.cfm%3Ffuseaction%3Dbulbs.library%26alphaKey%3DALL%26whichName%3Dgenus%26charID%3D0%26showIntro%3D0&h=100&w=100&sz=4&hl=fa&start=14&um=1&tbnid=HAwUDJbIgSAe6M:&tbnh=82&tbnw=82&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://image.gardening.eu/immagini/begonie_tuberosa.jpg&imgrefurl=http://www.topplantas.es/plantas/begonie-tuberosa.asp&h=375&w=500&sz=125&hl=fa&start=22&um=1&tbnid=UkhQTFfcqJb8TM:&tbnh=98&tbnw=130&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D20%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://hflp.sdstate.edu/ho311/outdoor_images/Asclepias%2520tuberosa.jpg&imgrefurl=http://hflp.sdstate.edu/ho311/outdoor_2002.htm&h=848&w=648&sz=79&hl=fa&start=36&um=1&tbnid=Ovqxc6oS_3jf4M:&tbnh=145&tbnw=111&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D20%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.flashup.com/i/3/1/e9/vi_33382_577090_259749.jpg&imgrefurl=http://www.facilisimo.com/foro/tusplantas/begonia_26879.html%3Fperfil_usuario%3D3600&h=233&w=350&sz=16&hl=fa&start=47&um=1&tbnid=C7ZvB6YA4eIiUM:&tbnh=80&tbnw=120&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D40%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.flashup.com/i/2/1/fc/vi_39739_623946_335665.jpg&imgrefurl=http://www.facilisimo.com/foro/tusplantas/fotos-de-flores-con-macro_27344_asc_101.html&h=262&w=349&sz=11&hl=fa&start=50&um=1&tbnid=6yvzjZ5W_CZ71M:&tbnh=90&tbnw=120&prev=/images%3Fq%3DBegonia%2B%2Btuberosa%26start%3D40%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26um%3D1%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8
گلهاي ماده و پرچم دار آن از يكديگر جدا ولي روي يك بوته ميباشد .
برگهايش قلوه اي شكل غير منظم و گلهايش عمومأ داراي چهار گلبرگ و ميوة آن بالدار است .
از گل بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa اقسام زياد كه هركدام جورهاي متنوعي دارد كاشته ميشود كه ما در اينجا به ذكر چند قسم قابل توجه آن اكتفا ميكنيم .
1 ـ گل بگونياي دو رنگ B. discolor : به بلندي 40 تا 50 سانتيمتر با برگهاي پهن كه روي آن سبز و پشتش ارغواني و گلهاي صورتي بشكل خوشه كه انتهاي ساقه باز ميشود .
ريشه گوشتي آن يكساله است .

باين معني كه هر سال ريشه اصلي گياه از بين رفته و زير آن ريشه تازه اي توليد ميشود .
اين قسم از تمام اقسام ديگر روستائي تر بوده و ميتوان زمستان آنرا در باغچه يا تپه گلها نگهداري كرد .
فقط براي محافظت از خطر يخبندان كافي است روي ريشه ها را با مقداري برگ بپوشانند .

2 ـ گل بگونياي بليوي B. boliviensis :
با ريشه هاي پُر حجم و ساقه هائي به بلندي 40 سانتيمتر و گلهاي قرمز نارنجي كه گلبرگش كوچك و كم باز ميشود .

از اين قسم گل ، دورگه هائي بدست آمده كه دو جور آن خيلي عالي و با ارزش است بنامهاي :
بگونيا وارتيانا B. Warthiana و بگونيا برتيني B. bertinie كه گياهش قوي و در مقابل آفتاب مقاومت زيادي دارد .

3 ـ گل بگونياي پرس B. pearcei :
گياه پاكوتاه كه از 25 سانتيمتر بلند تر نشده برگهايش قهوه اي مايل به سبز و گلهاي متعدد كوچك به رنگ زرد طلائي دارد .
از اين قسم هم جورهاي دورگه قابل توجهي بدست آورده اند .

4 ـ گل بگونياي ويچ B. Veitchi :
كه گياه آن تقزيبأ بدون ساقه و برگهاي پهنش از نزديك سطح خاك ميرويد.
از ميان برگها ساقه هاي بلند و سختي بيرون ميآيد كه منتهي به سه يا چهار گل قرمز نارنجي بزرگ ميگردد كه بخوبي باز ميشود .
از اين قسم جوري بنام بگونياي گل صورتي B. rosaeflora بدست آورده اند كه گلهايش صورتي رنگ است .

5 ـ گل بگونياي داويس B. Davisii :
قسم پاكوتاه با برگهاي كوچك كه پشت آن قرمز رنگ و روي بوته را گلهاي فراواني به رنگ قرمز شنجرفي ميپوشاند .
از گشنگيري اين پنج قسم با اقسام ديگر تعداد زيادي جورهاي عالي گل بگونيا بدست آورده اند كه بعضي داراي برگهاي پهن زيبا و گلهاي پُرپَر يا كم پَر و گاهي با گلهاي بحد خارق العاده پهن و بزرگ و گاهي هم كوچك كه بطور وفور روي بوته ها باز ميشود .

گلهاي بگونياي دورگه را به دو دسته تقسيم كرده اند :
دورگه پُرپَر و دورگِه كم پَر كه از هركدام جورهاي متنوع ديگري بدست آمده .

6 ـ گل بگونياي بومان B. Baumannii :
اين قسم اخيرأ پيدا شده كه گلهايش بوي گل سرخ ميدهد و داراي اندامي راست و مستقيم است .

7 ـ گل بگونياي سولفور بليوي B. Boliviensis Sulphurea :
كه احتمالا يك نژاد دو رگه است كه از بگونياي پري بدست آمده .
بوتة اين گل كوتاه و براي كاشتن روي كناره حاشيه ها يا تپه گلها مناسب است .
گلهايش كرم رنگ و خيلي فراوان ميباشد .
تمام جورهاي گل بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa مخصوصأ طالب زمينهاي تازه و پر ازمواد پوسيده ميباشند(خاك برگ ـ خاك خلنگ) ولي ميتوان آنها را با موفقيت در زمين هائيكه خاكشان سياه و تازه باشد عمل آورد .
فقط بايد ازكاشتن تكمه هاي اين گل درخاكهاي سنگين و آهكي خود داري نمود .
تكمه هاي بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa را بهتر است قبلا بسته به آب و هواي محل از فروردين ببعد زير شاسي در خاك برگ مخلوط با كمي شن بطوري بگذارند كه سطح تكمه ها كه آثار جوانه هاي بعدي روي آن نمايان است با سطح خاك مساوي باشد .
اين تكمه ها را پس از سبز شدن در گلدانهاي 15 سانتيمتري كه از خاك مناسب پر شده ميكارند .( بهترين خاك براي كاشتن گل بگونيا از سه قسمت خاك برگ يا پهن پوسيده اسب و يك قسمت خاك سياه تازه باغچه و يك قسمت ماسه شسته تركيب شده و اگر باين مخلوط كمي از كودهاي شيميائي آلي اضافه شود در پرورش گلها اثر قابل توجهي خواهد داشت ) .
روزهاي اولي كه تكمه ها را در گلدان كاشته اند بايد خاك آن كمي رطوبت داشته باشد ولي هرچه شاخه و برگهاي آن بيشتر ميشود ضرورت دارد بيشتر آنها را آبياري كنند .
با توجه باين نكته كه هيچگاه نبايد آب در گلدانها مانده و خاك را لجن نمايد ، زيرا سبب پوسيدن تكمه ها و از بين رفتن بوته ميشود . ضمنأ از تابش مستقيم آفتاب بر روي برگهاي تا زمانيكه برگها تر باشند بايد جلوگيري كرد .
اوائل ماه آبان قبل از آنكه هوا باندازه اي سرد شود كه شبها آب يخ بزند ميتوان بوته هاي بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa را كه در زمين كاشته اند از خاك بيرون آورده زير شاسي كنار هم چيده روي تكمه هاي آنرا كاملا با خاك بپوشانند .
پس از آنكه بوته ها بطور طبيعي از تكمه ها جدا شده و افتاد آن ها را از خاك بيرون آورده پاك كرده و ريشه هايش را برداشته ، آنها را در محل محفوظ هواگير مانند انبار يا اطاق ميگذارند تا چند روز بماند ، پس از آنكه رطوبت زيادي خود را از دست داد تكمه ها را در سبد ريخته در جاي خشك و گرمي براي كاشتن بهار سال بعد نگهداري ميكنند .
اقسام بگونياي پُرپَر را بوسيله قلمه زدن ميتوان زياد كرد .
براي اين كار بهترين فصل تابستان است .
قلمه ها را بايد زير شاسي و جاي سايه كاشت تا ريشه كند ، هر ساقه كه براي قلمه بريده شده بايد در قاعده آن يك چشمه جاي جوانه باشد و الا تكمه اي كه از قلمه فاقد جوانه حاصل شود تكمة مرده ايست كه هيچگاه سبز نخواهد شد روي هرتكمة بزرگ بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa جاي چند جوانه ديده ميشود .
بهار موقع كاشتن ميتوان با چاقوي ظريف و تيزي تكمه را به نسبت جوانه ها تقسيم كرده ه قسمت را با نرمه ذغال چوب خوب آغشته نموده بكارند.
باين وسيله از يك تكمه ميتوان چندين بوته بدست آورد .بعضي از اقسام گلهاي بگونياي دورگِه كم پَر و بعضي از جورهاي پُرپَر ، همچنين بگونياي دو رنگ را ميتوان در هواي آزاد روي تپه گل يا حاشيه هائي كه سايه و آفتاب باشد كاشت .
اقسام بگونياهاي دورگِه گل كوچك و بطور عموم اقسامي كه معروف به پُرگل Multiflora است بخوبي طاقت تحمل تابش آفتاب را داشته و زير اشعة آفتاب گل فراواني ميدهند .

تكثير :
طريقة زياد كردن گل بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa به نسبت اقسام كم پَر يا پُرپَر متفاوت است .
اقسام كم پَر را معمولا با كاشتن بذر زياد ميكنند .
باين ترتيب كه بذر را اواسط بهمن ماه روي جعبه نشاء يا خزانه اي كه در گلخانه حاضر كرده اند ميپاشند .
بطوريكه قبلا گفته شد بذر بگونيا چون خيلي ريز است آنرا نبايد با خاك يا مواد ديگري پوشاند .
بهمين دليل پس از آنكه بذر را روي خزانه يا جعبه پاشيدند بايد با تخته اي كه بشكل ماله است روي آنرا فشار بدهند تا دانه هاي بذر روي ماسه و خاك بچسبند .
آنوقت روي خزانه را با شيشه پوشانده روزي دو يا سه مرتبه با تلمبه گردپاش آبپاشي نمايند .
وقتي بوته ها سبز و سه چهار برگه شدند آنها را با كمال دقت و ملايمت روي خزانة ديگري نشاء كنند .
اين نشاء ها تا اوائل خرداد روي همين خزانه ميماند ، آنوقت آنها را بسته به قسم يا جورش در گلدان يا روي حاشيه ميكارند كه از شهريور تا آبان ماه همان سال گل ميدهد .
اگر گلخانه در اختيار نباشد ممكن است بسته به هواي محل بذر را ديرتر در جعبه تكثير و يا تغار بزرگ در نقطه اي سايه و روشن كه آفتاب مستقيم روي آن نتابد در خاك كاشت .
اوائل زمستان ريشة اين بوته ها تكمه هاي كوچكي است كه براي محافظت آنها از يخ زدن و پوسيدن بايد تكمه ها را بيرون اورده زير شاسي يا در گلخانه نگهداري كرد تا بهار سال ديگر كه دوباره كاشته و از آنها بوته هاي قوي تري بدست آورند .
تكمه هاي بگونياي تكمه ايL. Begonia tuberosa از اوائل يا اواسط ارديبهشت شروع بكار ميكنند .
روي تكمه ها نقاطي كه از آنها ساقه ميرويد كاملا پيدا و بايد آنها را بقسمي در خاك گذاشت كه سطح تكمه كه جاي جوانه هاست زير خاك نرود يا روي آن قشر خيلي نازكي از خاك برگ سبك و نرم پاشيده شود .
اين تكمه ها پس از چند مرتبه آب پاشي شروع به سبز شدن ميكنند .
روزهاي اول بايد فاصله آب دادن بيشتر بوده و هرچه بر ساقه و برگ گياه افزوده شود بيشتر آنها را آبياري كنند .​

 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
مشاهده پیوست 73233
برگ بو


LAURIER

برگ بو Laurier گونه ای از گیاهان خانواده خرزهره یا لوراسه Lauracees ميباشدكه بلندي گياه در انواع مختلف آن به 1 تا 2 مترمي رسد.
اين گياه از نواحي اطراف درياي مديترانه در اروپا ميباشد .
معمولا در گلدان كاشته شده و آنرا بشكل هرم يا كره در ميآورند .
خاك گلدان لازم است از خاك هوموس دار و مقوي تشكيل شده باشد .

وضعيت گلدان همواره بايد طوري باشد كه آب در آن نماند تا سبب پوسيدگي ريشه ها گردد .
گرچه گياه سرماي زمستان را نميتواند تحمل كند ، گرماي زياد نيز دراين فصل به آن صدمه خواهد زد.
محيط نسبتأ سردي كه روشنائي كافي داشته و از خطر يخ زدگي در امان باشد ( يك تا 6 درجه سانتيگراد ) و آب مختصر براي نگهداري آن در زمستان بسيار مناسب است .
برگ بو Laurier ، چنانچه در اواخر زمستان زود جوانه بزند ممكن است در معرض آفت هاي گوناگون قرار گيرد ، بنابراين در انتقال گلدان به محل گرم نبايد عجله كرد .
چنانچه بخواهند شكل بخصوصي به گياه بدهند بهتر است قيچي كردن شاخه ها را اوائل بهار انجام دهند .
لازم است تابستانها گلدان را از معرض تابش مستقيم و مداوم آفتاب بدور نگاه داشته گهگاه به آن كود بدهند .

انواع برگ بو Laurier:

1 ـ برگ بو نوبيليس L. nobilis :
اين تنها گونه اي از گياه است كه در باغباني و گلكاري كاشته ميشود .
گياهي است با برگهاي زياد سبز تيره بيضي شكل نوك دار با حاشيه كنگره اي و گلهاي زرد .
گونه هاي ديگري از اين گياه وجود دارد مانند :
2 - برگ بو اورآ L. n. Aurea به رنگ زرد طلائي
3 - برگ بو آنگوستيفوليا L.n. Angustifolia كه برگهايش كمي بزرگتر از نوع قبلي است .

تكثير :


تكثير برگ بو Laurier از طريق قلمه زدن در پائيز يا بهار در خاكي كه حدود 16 ـ 20 درجه سانتيگراد گرما داشته باشد امكان پذير است .
از استاد عزيزم اقاي منوچهر كارگر كمال تشكر رو دارم كه به من اجازه دادن كه اين مطالب را در اينجا قرار دهم//
 

زهرا فرشید

عضو جدید
کاربر ممتاز
هیپوستس Hypoestes

هیپوستس Hypoestes



یکی از خواننده های من یک جوانه ام این چند عکس رو فرستادن و اسم گیاه و شرایط نگهداری رو پرسیدن که من در قالب یک پست خدمتتون تقدیم میکنم. هیپوستس نام فارسی متداول : گل سنگ ، صورتی خالدار نام انگلیسی : freckle face به معنی خالدار نام علمی : Hypoestes sanguinolenta نام خانواده : Acanthaceae برگها ظریف و خوش فرم با خالهای صورتی در بستری از رنگ سبز تیره واقعا منظره بسیار زیبایی داره این گیاه که آدم از نگاه کردنش سر نمیشه
نگهداری این گیاه خیلی آسونه پس دوست عزیزی که این گیاه رو داره و این عکسا رو فرستاده اصلا نگران نباشه






از نظر نوری باید بگم که گیاهی سایه دوست هست یعنی نیاز نداره نور آفتاب مستقیم بهش بتابه اما اگر جایی باشه که به جای سایه نقطه تاریک و خیلی کم نوری باشه باید بگم که گیاه زیبایی خودشو از دست میده و نقاط خال خالی صورت در زمینه سبز تیره محو و نامرئی میشه و رنگ سبز برای جذب حداقل نور بیشترنمایان میشه البته اینم بگم که اگر تو نور مستقیم آفتاب باشه چون برگهای خیلی نازک و ظریفن فوری میسوزن و نقاط سوختگی در برگ نمایان میشه.




از نظر دمایی بگم این گیاه هممثل اغلب گیاهان آپارتمانی گیاه گرمسیری هست و دمای مناسب رشد این گیاه 18-25 درجه سانیگراد هست. در مورد تعداد دفعات آبیاری بگم گرچه گیاه مقاومیه اما بهتر هست همیشه خاکس کمی رطوبت داشته باشه. خاک مناسب این گیاه هم خاک سبک و بهتر هست بسته های خاکبرگ باشه.


روش تکثیر این گیاه هم جدا کردن نوگ شاخساره و کاشتن در یک گلدان جدید هست من خودم تا حالا از این گیاه قلمه نگرفتم اما اگر بوشهر آوردن حتما ازش میخرم و تکثیر میکنم ومثل همیشه خدمت شما دوستای گلم هم عرضه میکنم. بر اساس تجربه مهندس محدثی که میگن بذرش براحتی رشد میکنه پس اگر بذرش گیرتون اومد یا گیاهتون بذر داد از این روش هم برای تکثیرش استفاده کنید. از اونجایی گیاهی بسیار ظریفی هست و حشرات مکنده براحتی میتونن بهش صدمه بزنن از جمله شپشک ها .

من یک جوانه ام
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
خواهش ميكنم/
بله دوست عزيز / مخصوصا در گل فروشي هاي پيشرفته و همچنين لخانه هاي مدرن بله / ميتونيد پيدا كنيد/
 

mr.fares

عضو جدید
کاربر ممتاز
مشاهده پیوست 73209
گل اشرفي
Coreopsis




گل اشرفي Coreopsis گونه ای از گیاهان خانواده مرکبه یا کمپوزه COMPOSEES یا آستراسه ASTERACEES بواسطه طول مدت گلريزان آن در بين همه گلهاي يكساله كه در گلكاري ها ميكارند بيشتر مورد توجه قرار دارد .
انواع مختلف گل اشرفي Coreopsis :
1 ـ گل اشرفي ظريف C. tinctoria :
كه بوته آن به بلندي 60 تا 80 سانتيمتر مي رسد و گلهايش داراي كلاپرك زرد كه اطراف آنرا گبرگهاي لوله اي شكل با قاعدة قهوه اي رنگ احاطه كرده است .

از اين قسم جورهاي مختلفي مانند :
الف - گل اشرفي Coreopsis پاكوتاه :
كه بوته آن كرپه و كوتاه به بلندي 25 تا 30 سانتيمتر و رنگ گلهايش ارغواني مايل به قهوه اي است.
ب- گل اشرفي Coreopsis مرمري :
كه گلبرگهاي اطراف كلاپرك به رنگ ارغواني و روي آن رگه هاي زرد بشكل رگه هاي روي سنگ مرمر دارد ميتوان نام برد .
2 ـ گل اشرفي درومند C. drummondi :
بلندي اين قسم به 40 تا 50 سانتيمتر و رنگ گلهايش زرد است كه روي آن لكه هاي كم رنگ قهوه اي بشكل حلقه دوركلاپرك را احاطه كرده برگهايش مركب و غالبأ سه برگه ميباشد.
3 ـ گل اشرفي تاج دار C. coronata :
كه بزحمت اين قسم را ميتوان با قسم دوم تميز داد و فقط تفاوتش لكه هائي روي قاعده گلبرگها به شكل تاج و برگهاي بيضي آن است .
4 ـ گل اشرفي اريكول C. auriculata :
اين قسم جزو گياهان ماندني است .


بلندي آن حدود 50 سانتيمتر و انتهاي سيخكهاي كلاپرك و ميانه آن قهوه اي رنگ و خود سيخكها زرد رنگ ميباشند .
5 ـ گل اشرفي ورتيسيله C. varticillata :
اين قسم نيز جزو گياهان ماندني بوده و سيخكهايش زرد و فقط ميان آن قهوه اي ميباشد كه بلندي آن تا 80 سانتيمتر مي رسد .


گلريزان اين گل تمام تابستان ادامه دارد .
قسمي ديگر از گل اشرفي Coreopsis ماندني بنام :
گل اشرفي صورتي وجود دارد كه گلهاي آن كوچك و به رنگ صورتي كمرنگ بوده پائيز گل ميدهد .


بلندي اش به 80 سانتيمتر مي رسد و برگهايش ظريف و بريده بريده ميباشند .

تمام اقسام گل اشرفي Coreopsis از گياهان روستائي بوده و ميتوانند زمستان را در هواي آزاد بگذرانند .

بنابراين بذر آنرا ميتوان در شهريور و مهرماه كاشته پس از آنكه گياه باندازه كافي رشد كرد آنها را روي خزانه دوم كه محفوظ از باد و بوران و رو به آفتاب باشد منتقل كرده تا اوائل ماه فروردين كه آنها را درمحل اصلي كه براي آن منظور داشته اند بكارند .

گل اشرفي Coreopsis مخصوصأ جورهاي پاكوتاه پُرپَر آن بعلت فراواني و دوام گل براي تزئين تپه گلها و حاشيه هاي تابستاني خيلي مناسب است .
تكثير :
زياد كردن گل اشرفي Coreopsis به روش كاشتن بذر آن انجام ميگيرد .
گل اشرفي Coreopsis ماندني را در بهار بوسيله تقسيم ريشه زياد ميكنند و يا اينكه بذرش را درخردادماه كاشته و مانند گياهان دو ساله به پرورش آن اقدام ميگردد.



ممنون بابت عكس نشد تو صفحه پروفايلتون بندازم به ناچار اومديم اينجا
 

حمید 88

کاربر فعال مهندسی کشاورزی ,
کاربر ممتاز
تشکر از اطلاعات شما چند گلدان از این گل خریده بودم واقعا گل حساسی نسبت به کمبود وزیادی نور و دما است
برای اینکه گل رشد زیادی دارد وممکن است با ریزش برگهای پایینی لخت به نظر بیاید بهتر است قلمه انتهایی از ان گرفته شود تا چند شاخه شود چون گلدانها با وضعیتهای مختلف نگهداری می شوند در حال بررسی بهترین شرایط نگهداری ان هستم
 

حمید 88

کاربر فعال مهندسی کشاورزی ,
کاربر ممتاز
سلام رعنازیبا گلی زیبا با دوره گل طولانی ودارای یک خاصیت عالی بین گلهای فصلی : بعلت ایجاد سایه متراکم با یک برنامه ریزی خوب علف هرزباغچه را هم کنترل میکندبخصوص در ارقام پابلند - شکست دادن علفهای سمجی مانند مرغ و اویار سلام در زیر سایه این گل بسیار شیرین است
 
آخرین ویرایش:

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
گل مریم Polliantes tuberousa

گل مریم Polliantes tuberousa







گل مریم در جهان در دو نوع پرورش می یابد

این دو نوع عبارتند از : پایه بلند یا شکوفه ای و نوع پایه کوتاه یا گوشتی

نوع پایه بلند آن دارای گلهای ریز و شکوفه مانند است وطول شاخه های آن گاهی تا یک متر و هشتاد سانتی متر میرسد

نوع پایه کوتاه آن دارای گلهای درشت و گوشتی است و طول شاخه آن از پایه بلند کوتاه تر و ضخامت شاخه آن بیشتر است

گل مریم در کشورهای مختلف از جمله هلند و ایران و چند کشور دیگر پرورش می یابد

در ایران نیز این گل به صورت تجارتی تولید می شود

بیشترین
تولید گل مریم در ایران در فصل بهار و تابستان در گلخانه ودر فضای باز در
شهر ورامین و در فصل پاییز و زمستان در شهر دزفول است


گل
مریمی که در ایران تولید می شود به دلیل معطر بودن آن در دنیا منحصر بفرد
است و به دلیل همین مزیت در دنیا جایگاه ویژه ای دارد و هر ساله مقدار
زیادی از این نوع گل به سراسر جهان وبخصوص به اروپا صادر می شود

گلدهی:

گل مریم بسته به فصل کاشت، در بهار، تابستان، پاییز و یا زمستان گل می
دهد. در حالت عادی پیازی که در بهار کشت شده، گلدهی آن از اواسط تابستان
شروع می شود که برحسب رقم گلدهی می تواند تا اواسط پائیز ادامه یابد. در
مناطقی که زمستان زیاد سرد نیست و فصل سرما زود شروع نمی شود می توان پیاز
مریم را در بهار دیرتر کاشت تا گیاهان در اوایل پائیز گل بدهند. برای تولید
گل مریم در فصل سرما می توان از گلخانه ای با دمای حدود 18-16 درجه
سانتیگراد استفاده نمود که پیازها پس از 8 هفته به گل خواهند نشست.
خاک :

خاک مریم باید سبک ، شنی ، حاصلخیز و با زهکشی خوب باشد.pH مناسب خاک
برای کاشت گل مریم 7-6 می باشد. در صورتی که خاک سنگین باشد برای داشتن رشد
غده ای خوب لازم است ابتدا خاک اصلاح شود.
آبیاری:

در طول دوره رشد، رطوبت خاک باید حفظ شود اگر خاک خشک باشد شاخ و برگ گیاه
به رنگ، سبز یا آبی تیره در آمده و به علاوه کیفیت گل هم پایین می آید.
مقدار آب لازم و دوره آبیاری به آب و هوا ، نوع خاک و میزان بارندگی بستگی
دارد. در آبیاری مریم نباید زیاده روی کرد چون این گیاه به رطوبت حساس است.
در خوزستان در فصل های بهار و تابستان آبیاری باید 4-3 روز در میان انجام
شود و در فصل های پائیز و زمستان به صورت یک هفته در میان و در نهایت باید
هر 15 روز یک بار باید گل مریم آبیاری شود. آب با 7-5/6 pH= وEC 1000
میکروموس بر سانتی متر برای گل مریم مناسب می باشد.
دما:

پیاز مریم به سرما حساس بوده و در زمستان باید از خاک خارج گردیده و در
انبار نگهداری شود. اگر دمای هوا در فضای باز، بین 30-20 درجه سانتیگراد
باشد میزان تولید پیاز به بالاترین مقدار خود می رسد. دمای بهینه نگهداری
بوته مریم 5/29-5/15 درجه سانتیگراد می باشد و چون گیاه به سرما حساس است
دمای پائین 10 درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند.

نیاز نوری : گل مریم نیاز به نور زیاد و کامل دارد و هرگز در سایه قادر به رشد نمی باشد.

تغذیه:

برای تولید گل مرغوب، گیاه به مواد غذایی زیادی نیاز دارد. کودهای پایه (
N.P.K) شامل: kg250 فسفات آمونیوم، kg160 سولفات پتاسیم و kg 165 اوره قبل
از کاشت به هر هکتار زمین اضافه می شود. چون پیاز علاقه به کود دارد نباید
زیاد عمیق کاشته شود عمق 3 سانتی متر کافی است و پس از سبز شدن هرچه به
پیاز کود داده شود بهتر است. کودهای فسفره و ازته به صورت سرک همراه آب
آبیاری و یا به صورت محلول پاشی 60-30 روز پس از کاشت مصرف می شوند
کودهای میکرو، سکوسترون آهن و کودهای مایع نیز به صورت محلول پاشی و همراه
آب آبیاری استفاده می شوند.


کمبود ازت و فسفر باعث کم شدن تعداد برگها می شود در حالی که زیادی این دو
عنصر باعث افزایش تشکیل پیاز و تعداد آنها می گردد. ازت باعث زیاد شدن
تولید پیازچه هائی که کمتر از 2 سانتیمتر قطر دارند می شود ولی بر تعداد
پیازهای گل دهنده اثری ندارد. مصرف کودهای آلی به تنهائی، باعث ازدیاد
تولید غده های بزرگتر از 6 سانتیمتر می شود. به منظور تولید پیاز های درشت
گل دهنده لازم است گیاه به مقدار کافی پتاسیم دریافت کند. در پرورش گل مریم
از کود مرغی به مقدار 1 تا 2 تن در هکتار نیز استفاده می کنند. این کود
همراه با آب آبیاری به زمین اضافه می شود. ابتدا کود مرغی را در گودالها و
حوضچه های بزرگ با آب مخلوط می کنند که بعد از انجام عمل تخمیر ،
شیره ای بدست می آید (شیره کود) که از آن برای تغذیه گیاه استفاده می کنند.
برداشت :

90 تا 100 روز بعد از کاشت پیاز، گل مریم آماده برداشت است. برداشت گل
برای مصارف بازارهای دوردست، زمانی انجام می گیرد که پائین ترین جفت گلچه (
2-1 گلچه انتهائی) باز شده باشند و برای مصارف محلی وقتی برداشت گل انجام
می شود که نیمی از گلچه ها باز شده اند.

آفات ، بیماری ها و علف های هرز مهم :


کنه ها از جمله آفات مهم گل مریم هستند و در شرایطی که فاصله کاشت خیلی کم
و تراکم کشت بالا باشد به گل مریم خسارت وارد کرده و باعث قهوه ای شدن
جوانه انتهائی می شوند. تریپس ها و شته ها نیز از جمله آفات مهم این گل
محسوب میشوند.

برخی
علف های هرز مانند اویارسلام، پنیرک و پیچک هم به گل مریم خسارت وارد می
کنند که لازم است به منظور جلوگیری از خسارات آنها، این علف ها به وسیله
کارگر در دو تا سه مرحله وجین شوند. اگر میزان آلودگی مزرعه زیاد باشد تا
چهار نوبت هم وجین علف های هرز انجام می شود.
منابع:
www.farshadpileste.blogfa.com
www.faridbag.blogfa.com
my.blackmice.com
 

حمید 88

کاربر فعال مهندسی کشاورزی ,
کاربر ممتاز
Acacia نمی دونم فارسیش چیه
اکا سیا درختی سریع الرشد از خانواده fabaceaeکه گونه های مختلف ان در ایران وبا با نامهای محلی بخصوص در جنوب ایران با عملکردهای مختلف کشت شده است وچند سالی است که گونه برگ بیدی ان بعنوان یک گونه درون شهری رواج پیدا کرده است
 

Sorin Z

عضو جدید
کاربر ممتاز
پتوس (سینداپسوس)

پتوس (سینداپسوس)

یکی از گیاهان رایجه که تقریباْ تو هر خونه ای پیدا میشه....

بالارونده و همیشه سبزه...برگهای جوان آن نوک تیز و تخم مرغی شکله ولی برگهای پیرش قلبی شکل میشن...

گاهی برگ ها ابلق هستن ولی اگه همین برگ ابلق ها درون محیط کم نور قرار بگیرن، یکدست سبز خواهند شد...

بعضی گونه های آن دارای ریشه هوایی در اطراف گره ها هستن مثلS.aureus
 
آخرین ویرایش:

Sorin Z

عضو جدید
کاربر ممتاز
پتوس گیاه مناسبی برای سبد آویز هست.

برای تحریک رشد بوته ای آن باید سرزنی شود.


به گرما، نیازآبی، رطوبت متوسط نیاز داره....

ترکیب خاکی معمولی رو می پسنده...یعنی با نسبت 1:1:1 خاک باغچه: خاکبرگ: ماسه...

نور سایه آفتاب رو می پسنده....
:D
 

Sorin Z

عضو جدید
کاربر ممتاز
افزایش پتوس با قلمه ست: قلمه ساقه و قلمه ساقه و برگ

قلمه آن به راحتی داخل آب ریشه دار میشه....

ولی باید سعی بشه وقتی ریشه ها حدود یک سانت شد تو خاک خیلی سبک کاشته بشه تا ریشه ها آبی نشه و تو خاک بتونه مستقر بشه....

بهار به بهار میشه گلدونش رو عوض کرد....

میشه یه مقدار خاک رویی آن رو با مقداری ورمی کمپوست عوض کرد.... فوق العاده رویرشد اون تاثیر می ذاره....


سوالی بود بپرسید...


 

fafajooon

عضو جدید
من یه پتوس دارم که خیلی سرحال بود امااز 20 روز پیش ساقه هاش آویزون شد اما برگاش سبزه سبزن. یعنی فقط شل و ول شده. دیدم خاکش خشکه و فکر کنم یه سری آبیاریش عقب افتاده. 1 مهر بود که گلدونش رو و خاکش رو عوض کردم........آبیاریش هم مرتبه و غبار پاشییش هم میکنم. اما هنوز آوییزونه. برگاش هم هنوز سبزن.....

میخوام بببینم راه حلی برای سر حال شدنش ندارین؟ چی کارش کنم؟
 

sayyad84

متخصص زبان Assembly
کاربر ممتاز
من یه پتوس دارم که خیلی سرحال بود امااز 20 روز پیش ساقه هاش آویزون شد اما برگاش سبزه سبزن. یعنی فقط شل و ول شده. دیدم خاکش خشکه و فکر کنم یه سری آبیاریش عقب افتاده. 1 مهر بود که گلدونش رو و خاکش رو عوض کردم........آبیاریش هم مرتبه و غبار پاشییش هم میکنم. اما هنوز آوییزونه. برگاش هم هنوز سبزن.....

میخوام بببینم راه حلی برای سر حال شدنش ندارین؟ چی کارش کنم؟
با سلام،
ابتدای ساقه رو بررسی کنید که خشک نشده باشه! همین طور اگه ساقه ی گیاه فشرده شده احتمالاً خاک مناسبی استفاده نکردید یا شرایط دیگه مناسب نبوده و ریشه ش داره از بین می ره!
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
روشهای کاشت مریم:

پیاز مریم را در زمین و یا گلدان می کارند.

1- کشت در زمین: تاریخ کاشت به اندازه پیازچه ها بستگی دارد. محل کاشت مریم باید مکانی کاملا آفتابی و دور از باد باشد. برای کاشت ردیفی با استفاده از فارور زمین را به صورت جوی پشته در می آورند. عمق کاشت باید طوری باشد که قسمت بالای پیاز به مقدار بسیار کمی با خاک پوشانده شود، بطوریکه نوک پیاز هم سطح خاک باشد. پیازچه های ریز بصورت سطحی به فاصله 20-15 سانتیمتر از هم کاشته می شوند و پیازچه های درشت، عمیق تر و به فواصل 25-20 سانتیمتر از یکدیگر کاشته می شوند. بعد از کاشت باید فوری آبیاری انجام شوند. در هنگام کاشت باید پیازهای درشت و رسیده را انتخاب نمود. پیازها را در بهار موقعی که هوا گرم می شود می کارند. گیاهان در هوای آزاد، در تابستان گل خواهند داد ولی اگر هدف تغییر دادن زمان گل دادن آنها باشد پیازها را در زمان های مختلف میتوان کاشت. چنانچه پیازها در فصل پاییز کشت شوند لازم است آنها را تا موقع کاشت، در انبار خنک در دمای 5/4 درجه سانتیگراد نگهداری نمود تا از جوانه زدن آنها جلوگیری شود.

2- روش کاشت در گلدان:

برای کاشتن گل مریم در گلدان باید پیازهائی را که گل نداده اند، جدا کرده و آنها را در گلدان مملو از خاک تازه، مخلوط با خاک برگ، کاشت و در گلخانه سرد و یا در اتاق، بدون اینکه گلدانها را آبیاری کنند تا اواسط اسفند نگاهداری نمایند.

گلدهی:
گل مریم بسته به فصل کاشت، در بهار، تابستان، پاییز و یا زمستان گل می دهد. در حالت عادی پیازی که در بهار کشت شده، گلدهی آن از اواسط تابستان شروع می شود که برحسب رقم گلدهی می تواند تا اواسط پائیز ادامه یابد. در مناطقی که زمستان زیاد سرد نیست و فصل سرما زود شروع نمی شود می توان پیاز مریم را در بهار دیرتر کاشت تا گیاهان در اوایل پائیز گل بدهند. برای تولید گل مریم در فصل سرما می توان از گلخانه ای با دمای حدود 18-16 درجه سانتیگراد استفاده نمود که پیازها پس از 8 هفته به گل خواهند نشست.

خاک :

خاک مریم باید سبک ، شنی ، حاصلخیز و با زهکشی خوب باشد.pH مناسب خاک برای کاشت گل مریم 7-6 می باشد. در صورتی که خاک سنگین باشد برای داشتن رشد غده ای خوب لازم است ابتدا خاک اصلاح شود.

آبیاری:

در طول دوره رشد، رطوبت خاک باید حفظ شود اگر خاک خشک باشد شاخ و برگ گیاه به رنگ، سبز یا آبی تیره در آمده و به علاوه کیفیت گل هم پایین می آید. مقدار آب لازم و دوره آبیاری به آب و هوا ، نوع خاک و میزان بارندگی بستگی دارد. در آبیاری مریم نباید زیاده روی کرد چون این گیاه به رطوبت حساس است. در خوزستان در فصل های بهار و تابستان آبیاری باید 4-3 روز در میان انجام شود و در فصل های پائیز و زمستان به صورت یک هفته در میان و در نهایت باید هر 15 روز یک بار باید گل مریم آبیاری شود. آب با 7-5/6 pH= وEC1000 میکروموس بر سانتی متر برای گل مریم مناسب می باشد.دما: پیاز مریم به سرما حساس بوده و در زمستان باید از خاک خارج گردیده و در انبار نگهداری شود. اگر دمای هوا در فضای باز، بین 30-20 درجه سانتیگراد باشد میزان تولید پیاز به بالاترین مقدار خود می رسد. دمای بهینه نگهداری بوته مریم 5/29-5/15 درجه سانتیگراد می باشد و چون گیاه به سرما حساس است دمای پائین 10 درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند.

نیاز نوری :

گل مریم نیاز به نور زیاد و کامل دارد و هرگز در سایه قادر به رشد نمی باشد.

تغذیه:
برای تولید گل مرغوب، گیاه به مواد غذایی زیادی نیاز دارد. کودهای پایه ( N.P.K) شامل: kg250 فسفات آمونیوم، kg160 سولفات پتاسیم و kg 165 اوره قبل از کاشت به هر هکتار زمین اضافه می شود. چون پیاز علاقه به کود دارد نباید زیاد عمیق کاشته شود عمق 3 سانتی متر کافی است و پس از سبز شدن هرچه به پیاز کود داده شود بهتر است. کودهای فسفره و ازته به صورت سرک همراه آب آبیاری و یا به صورت محلول پاشی 60-30 روز پس از کاشت مصرف می شوند کودهای میکرو، سکوسترون آهن و کودهای مایع نیز به صورت محلول پاشی و همراه آب آبیاری استفاده می شوند.
کمبود ازت و فسفر باعث کم شدن تعداد برگها می شود در حالی که زیادی این دو عنصر باعث افزایش تشکیل پیاز و تعداد آنها می گردد. ازت باعث زیاد شدن تولید پیازچه هائی که کمتر از 2 سانتیمتر قطر دارند می شود ولی بر تعداد پیازهای گل دهنده اثری ندارد. مصرف کودهای آلی به تنهائی، باعث ازدیاد تولید غده های بزرگتر از 6 سانتیمتر می شود. به منظور تولید پیاز های درشت گل دهنده لازم است گیاه به مقدار کافی پتاسیم دریافت کند. در پرورش گل مریم از کود مرغی به مقدار 1 تا 2 تن در هکتار نیز استفاده می کنند. این کود همراه با آب آبیاری به زمین اضافه می شود. ابتدا کود مرغی را در گودالها و حوضچه های بزرگ با آب مخلوط می کنند که بعد از انجام عمل تخمیر ، شیره ای بدست می آید (شیره کود) که از آن برای تغذیه گیاه استفاده می کنند.

برداشت :
90 تا 100 روز بعد از کاشت پیاز، گل مریم آماده برداشت است. برداشت گل برای مصارف بازارهای دوردست، زمانی انجام می گیرد که پائین ترین جفت گلچه ( 2-1 گلچه انتهائی) باز شده باشند و برای مصارف محلی وقتی برداشت گل انجام می شود که نیمی از گلچه ها باز شده اند.

آفات ، بیماری ها و علف های هرز مهم :

کنه ها از جمله آفات مهم گل مریم هستند و در شرایطی که فاصله کاشت خیلی کم و تراکم کشت بالا باشد به گل مریم خسارت وارد کرده و باعث قهوه ای شدن جوانه انتهائی می شوند. تریپس ها و شته ها نیز از جمله آفات مهم این گل محسوب میشوند. برخی علف های هرز مانند اویارسلام، پنیرک و پیچک هم به گل مریم خسارت وارد می کنند که لازم است به منظور جلوگیری از خسارات آنها، این علف ها به وسیله کارگر در دو تا سه مرحله وجین شوند. اگر میزان آلودگی مزرعه زیاد باشد تا چهار نوبت هم وجین علف های هرز انجام می شود.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

abed k

عضو جدید
سلام ایا گیاه پوتوس رو میشه با برگش تکثیر کرد

تو اکثر سایتا نوشته نمیشه

اما اینجا نوشته میشه

خواهشا جواب بدید

مرسی
 

Sorin Z

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام ایا گیاه پوتوس رو میشه با برگش تکثیر کرد

تو اکثر سایتا نوشته نمیشه

اما اینجا نوشته میشه

خواهشا جواب بدید

مرسی

اگه خوب دقت کنید در این تاپیک به تکثیر از طریق برگ به همراه ساقه اشاره شده نه برگ به تنهایی....یعنی لازم حداقل بخش کوجکی از ساقه همراه با برگ برای تکثیر استفاده بشه دوست عزیز...;)
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
نام فارسي :پوتوس نام علمي Scindapsus aureus Syn Epipremunmreum aureum :نام انگليسي : Pothos; Tvy- arumخانواده : Araceaeپوتوس مهمترين گل آپارتماني محلات بوده و بهترين كيفيت توليد پوتوس ايران درمحلات میباشداين گل در حال حاضر بيشترين حجم صادرات گل آپارتماني محلات را به خود اختصاص داده است.

روش تكثير: قلمه شاخه از انتهاي گياه ه طول10 Cm ازاواخر بهار تا اواسط تابستان با درجه حرارت24-21 درجه سانتيگراد و نيز قلمه برگي حاوي يك جوانه در اواخر بهارنوع خاك 3/1 : خاك باغچه + 3/1 خاك برگ + 3/1 ماسه

شكل ظاهري برگ وگل: بالا رونده با ريشه هاي هوايي در اطراف گره ها – برگهاي جوان تخم مرغي شكل با نوك تيز به رنگ سبز براق ويا بصورت ابلق با لكه هاي سفيد يا زرد ، برگهاي مسن به صورت قلبي شكل – به دز فرم آويز يا چماغي پرورش مي يابد .
نيازهاي محيطي: دما:معتدل تا گرم حداقل دما 19-16 درجه سانتيگراد حداكثر دما30 درجه سانتيگراد
نور:
متوسط
آبياري: متوسطآفات و بيماريها: نسبتا مقاوم
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
گل پتوس
پتوس گیاهی برگ زینتی و آپارتمانی است. برگ ها قلبی شکل اند. بسیاری ازگونه ها حالت بالارونده دارند و تا سقف بالا می روند. دو نوع دارد: پتوسبرگ معمولی و پتوس برگ ابلق.
با اینکه هر دو مقاوم به سایه هستند، ولینوع ابلق آن، نیاز به نور کمی بیشتر برای تشکیل رنگیزه دارد. در صورتی کهنور کافی دریافت نکند، برگ ها به سبزی گرایش پیدا می کنند. پتوس ها، درمنازل به راحتی قابل نگهداری هستند. نیاز به نور مستقیم خورشید ندارند، ودر صورت دریافت نور مستقیم، آفتاب سوختگی بصورت تاول و سوختگی روی برگ هانمود پیدا می کند. مقاوم به رطوبت کم محیط است و در صورتیکه رطوبت بسیاربالا باشد، برگ ها خیلی پهن و درشت می شوند. با اینکه به راحتی روی دیوارقابل هدایت است، اما ممکن است در قسمت های بالایی و نزدیک به سقف، در اثرتجمع گرما دچار سوختگی شود و در نتیجه گیاه بد شکل می شود.
چون برگ زینتی است به آبیاری و مواد غذایی گیاه باید توجه شود. دورآبیاری ۲_۱ بار در هفته و هر ماه ۱ بار استفاده از کود مایع مناسبِ اینگیاه است.
روش ازدیاد:
این گیاه بالا رونده و زیبا، یکی از گیاهانیاست که تکثیر آن با موفقیت بسیار همراه است. زمانی که ریشه دهی صورت میگیرد تحمل گیاه در مقابل آشفتگی کم می شود. بنابراین بهتر است قلمه ها ازابتدا در گلدانی کشت شوند که در آینده در آن رشد کافی کنند. همچنین بهتراست قلمه ها را پس از ریشه دهی با کود مایع تغذیه کنند. برای تکثیر شما میتوانید قلمه ای انتهایی ساقه را به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر ، با یک چاقویتیز جدا کنید و انتهای قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و یا هر۳تا ۵ قلمه را در گلدان با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست بذر وقلمه، بکارید. خاک را مرطوب کنید و گلدانها را در نور مناسب و دمای ۲۰درجه سانتیگراد نگاهدارید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. ریشه دهی یکماه یا بیشتر طول خواهد کشید. گیاهانی که در بهار تکثیر شده اند، انبوه ترو شکیل تر می باشند. این گیاه در محل گره ساقه، به راحتی تولید ریشه ی نابجا می کند. پس میتوان از محل همین گره ها قلمه گرفت و در ماسه قرار داد تا ریشه دار شوند. از تقسیم بوته هم می توان برای تکثیر آن استفاده کرد و در اب نیز ریشه دار می شود.
برای ازدیاد پوتوس به روش قلمه می توانید قطعاتی از قسمتهایضخیم ساقه را به طول ده سانتی‏متر جدا نموده و در آب قرار دهید، وقتیقلمه‏ها ریشه زدند آنها را به گلدان منتقل کنید.
هر چند بهار مناسبترین زمان برای ازدیاد پوتوس است اما درداخل آپارتمان هر زمانی می‏توان آن را تکثیر نمود. بهترین درجه حرارتبرای ریشه‏زایی قلمه‏ها 21 درجه سانتی‏گراد است


ریزه‏کاریهای پرورش پوتوس:


1ـ پوتوس احتیاج به قیم دارد. برای اینکه گیاه به صورتبالارونده تربیت شود بهتر است آن را به نخ ببندید. یکی از روشهای معمولبرای حفظ زیبایی و استحکام این گیاه استفاده از قیمهای خزه‏دار است.
برای درست کردن این نوع قیمها به این صورت عمل کنید:
قبل از اینکه خاک تهیه شده را در گلدان بریزید لوله‏ای رادر گلدان قرار دهید ، خاک را به گلدان اضافه نموده و قسمتی از لوله را کهخارج از خاک است با خزه بپوشانید.
برای اینکه خزه روی قیم محکم شود دور آن را با نخ بافتنیبپیچید. هر وقت که پوتوس را کاشتید ساقه اصلی‏اش را به خزه ببندید. درموقع آبیاری آب را روی خزه بریزید، ساقه پوتوس را در محلهایی که روی خزهقرار دارد ریشه می‏زند، این ریشه‏ها سبب رشد بهتر و استحکام ساقه می‏گردد.

تربیت پوتوس برای آویز:


در صورتی که از این گیاه به صورت آویز استفاده کنید نیازبه قیم ندارد. برای اینکه گلدان پوتوس پرشاخ و برگ باشد تعدادی ازساقه‏های کشیده آن را به روش قلمه تکثیر نموده و قلمه‏های ریشه‏دار را درکنار بوته مادری بکارید.


عوض کردن گلدان:


زمانی که ریشه به اندازه کافی رشد کرد گیاه را به گلدانبزرگتری منتقل کنید. برای اینکه مطمئن شوید که گیاه به گلدان بزرگتریاحتیاج دارد نگاهی به کناره‏های سطح خاک و منفذ زیر گلدان بیندازید. ریشه‏های طویل از منفذ زیر گلدان و لبه‏های سطح خاک بیرون می‏زنند در اینصورت گیاه به گلدان بزرگتری احتیاج دارد.
گلدانی یک درجه بزرگتر از گلدان قبل تهیه نموده، به گیاهآب کافی بدهید، آن را وارونه کنید و ضربه‏ای به ته گلدان بزنید. گیاه باریشه و خاکهای اطرافش از گلدان خارج می‏شوند. مقدار ی از خاک های نامرغوب و ریشه های ضعیف را جدا کنید حالا به گلدان جدید قدری خاکاضافه نموده و گیاه را منتقل کنیدو با خاک مرغوب اطراف را پر کنید گیاه را ابیاری کنید و در محل مناسب بگذارید.

عوارض و درمان:
در صورتی که مشاهده کردید برگهای گیاهزیبای فیلودندرون می ریزند و ساقه ها خم میشوند، احتمال بدهید گیاه تشنه وهوا خشک است، گیاه را فراوان آبیاری کرده و به محل خنکتری منتقل کنید. نورکم و یا کمبود مواد غذایی میتواند باعث درازای ساقه ها و فاصله زیاد بینبرگها شود. نقاط قهوه ای و سیاه در مرکز یا نوک برگ معرف آسیب اشعه مستقیمآفتاب است. اگر هم در سطح زیرین برگها لکهای برجسته قهوه ای وجود داشت،هفته ای یکبار با سم حشره کش نفوذی گیاه را سمپاشی کنید تا علایم بر طرفگردد. در صورتی که از رشد فعال وظهور برگهای جدید خبری نباشد می توان حدسزد، محیط گیاه خیلی سرد است. اگر آن رابه جای گرمتری ببرید مشکل بر طرف میشود. هوای سرد همچنین می تواند برگها را چین و چروکدار و قهوه ای کند. برگهای پایینی گیاه هم در اثر خاک باتلاقی و یا آبیاری با آب خیلی سرد، میریزند و زرد می شوند.​
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
پیچ سیسوس (پیچ کانگرو)

پیچ سیسوس (پیچ کانگرو)



سیسوس گیاهیست همیشه سبز و رونده که گیاهی مناسب برای سر در منازل می باشد. برگهای براق و سبزآن شکل تخم مرغی داشته و درای لبه دندانه دار تیز می باشد. طول برگها در حدود ۱۰ سانتی متر است. از این گیاه به صورت آویزی هم می توان استفاده کرد.

اسم علمی پیچ کانگورو Cissus antractica ، از خانواده Vitaceae می باشد این جنس دارای ۳۵۰ گونه مختلف از گیاهان خشبی همیشه سبز بالا رونده و حاوی ده گونه با ساقه گوشتی است. پیچ کانگورو، بومی استرلیا بوده و ارتفاع آن به ۵ تا ۶ متر می رسد.
رایجترین گونه این گیاه پیچ کانگورو، Cissus Antarctica است. این گیاه بوته ای است همیشه سبز که به سرعت و با استفاده از پیچک هایش رشد می کند. برگ های آن پهن و نوک تیز با لبه هایی دندانه دار است و گلبرگ ها بر روی آنها کاملاً مشخص است. این گیاه باریک و سبز به شدت مورد علاقه مردم است، چرا که بسیار بی دردسر است و می تواند نوسانات قابل توجه دما را نیز تحمل کند. پیچ کانگورو را می توان هم در اتاقی گرم و هم در ورودی سرد یک راهرو نگه داشت.
نمونه دیگر «Cissus discolor» می باشد که دارای برگ هایی است با طرح ها و رنگ های متفاوت قرمز، خاکستری، نقره ای و سبز مایل به زرد. این گیاه رونده زینتی و تقریباً همیشه سبز را می بایست در دمای ثابت 20 درجه سانتی گراد نگهداشت. این گیاه را می توان از یک سبد آویزان کرد.

نگهداری:



خاک : مخلوطی از خاک باغچه و شن و خاک برگ، برای رشد سیسوس مناسب است.سیسوس خاک قلیایی با PH حدود ۷-۸ را می پسندد.

ابیاری : مقدار متوسط آب احتیاج دارد و خاک باید همیشه دارای رطوبت باشد و در هر بار آبیاری نباید آب زیاد به گیاه داد. نگذارید آب خصوصاً در زمستان در پای آن جمع شود، وگرنه نقطه های زرد رنگی بر روی برگ ها به وجود می آید.
نور و گرما : این گیاه نور کم تا متوسط، دمای بین ۱۰ تا ۲۲ درجه سانتیگراد را بیشتر می پسندد




ازدیاد:


این گیاه را میتوان به راحتی در خانه نگاهداری کرد و با یک روش شناخته شده ، به نام Direct-stieking ، یعنی کاشت مستقیم قلمه ها درون گلدان، تکثیر این گیاه است. با استفاده از یک چاقوی تیز، قیچی باغبانی و یا سر شاخه زن، قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۸ تا ۱۲ سانتیمتر، جدا کنید، در پودر هورمون ریشه زایی رو برده و سپس با دقت در گلدان بکارید. قبل از این کار، برگهای پایین قلمه ها را جدا کنید. هر ۳ تا ۴ قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست با پایه پیت قرار دهید. قلمه ها را باید با کیسه پلاستیکی شفاف، بپوشانید و تا زمان ریشه دهی که معمولا سه هفته طول می کشد، در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید، نگاه دارید.

بیماری ها ، افات و درمان:


اگر دیدید رشد گیاه کند شده و برگها رنگ پریده هستند، گیاه را هر دو هفته یکبار، تغذیه مصنوعی نمایید. اگر فاصله بین برگها زیاد شود و رشد گیاه کند گردد، نشانگر این است که نور محیط کافی نیست. لکه های قهوه ای روی برگها دراثر آبیاری بیش ازحد ایجاد می شود. باید اجازه دهید سطح خاک درفاصله بین دو آبیاری، خشک شود. هوای سرد وخشک باعث سست شدن برگها ودر نهایت ریزش آنها می گردد. برگهای زرد شده و آغشته به تارعنکبوت باسم کنه کش ترمیم پیدا می کند زیرا عامل آن فعالیت کنه قرمز بوده و این کنه به سم خیلی حساس است. غبارپاشی در کاهش آفت موثر است. در صورتی که برگهای پیچ کانگورو چروک خورده و سقوط نمایند، نشانگر آن است که حرارت محیط بالاست. گلدان رابه محل خنک تر بوده و غبار پاشی کنید، همچنین هوای خیلی سرد برگهای پایینی گیاه را از بین برده و رشد گیاه را متوقف می کند.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
گياه دراسنا (خون سیاوشان)

گياه دراسنا (خون سیاوشان)



گياه دراسنا (خون سیاوشان)

▪ نام فارسی: دراسنا ( خون سیاوشان )

▪ نام علمی: Dracaena Fragrans


▪ نام تیره: Liliaceae

▪ نام انگلیسی: Dragon tree

▪ خصوصیات: همیشه سبز – ارتفاع بین ۳۰ سانتیمتر تا ۲ متر و از سایر دراسناها مقاوم تر است. برگهای بلند و باریک با رگه های قرمز رنگ و ساقه های بلند و پیچیده می باشد. با قطع جوانه انتهایی جوانه های جانبی شروع به رشد می کند.

▪ نور: محل پر نور اما غیر مستقیم

▪ دما: زمستان ( حداقل ۱۵ درجه ) و در تابستان ( حداکثر ۲۴ درجه)

▪ آبیاری: تابستان هفته ای ۲ بار و در زمستان هفته ای ۱ بار
گیاه تحمل خشکی را ندارد بنابراین زهکش گلدان را همیشه بازدید کنید.

▪ غبارپاشی: هفته ای ۳ ۲ بار با آب ولرم

▪ خاک: پیت با خاک لیمون و خاک دراسنا ترکیبی از ۱ قسمت خاک سبک لوسی و ۱ قسمت کوددامی پوسیده

▪ کوددهی: هر ۲ هفته ۱ بار با کود محلول مخصوص گیاهان زینتی

▪ ازدیاد: از اواسط تا اواخر بهار یا اوایل پاییز گرفتن قلمه به طول ۱۵ ۱۰ سانتیمتر – کاشت بذر در دمای ۳۰ درجه ، خوابانیدن شاخه ها در بهار ( در طول تابستان از اجتناب تکثیر کنید)

▪ عوارض و درمان: انتهای ساقه پوسیده در هوای سرد و خشک است. برگها پژمرده می شوند که در اثر کمبود نور است . تمام برگها میریزند و رشد متوقف میشود که در اثر هوای سرد است.
برگهای جوان ریز بوده و رشد کندی دارند که در اثر تغذیه مصنوعی است . لکه سوخته در برگها در اثر ابش مستقیم آفتاب است . حاشیه برگهای زیرین زرد و نوک آنها قهوه ای می شود که در اثر هوای گرم و کمبود آب است. برگهای زیرین سبز بوده ولی می ریزند که در اثر تغییرات درجه حرارت اتاق است . ایجاد لکه های برگ از نشانه های مسمومیت با فلوراید است که در اثر استفاده از کود سوپر فسفات ، آب، پرلیت و بعضی پیت ها رخ میدهد.

● نکته: گیاهی را انتخاب نمایید که حداقل ۳ ماه از آخرین تعویض آن گذشته و ریشه پر باشد . هر سال گلدان را تعویض کنید حتی میتوانید خاک سطحی را نیز عوض کنید.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
تکثیر گل شمعی یا همان گل میگو

تکثیر گل شمعی یا همان گل میگو

این گل که گل میگو یا شمعی یا مشعلی نامیده می شود به سادگی تکثیر می شود. بهترین نوع خاک برای این گیاه، مخلوطی از خاک برگ ، تورب و خاک باغچه می باشد. این گیاه به نور زیاد، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد. هنگامی که گیاه بلوپرون شروع به گل دادن کرده باید درجه حرارت را کم کنید تا براکته‌ها بهتر رنگ بگیرند و دوام گلها هم بیشتر شود.
ازدیاد: گل میگو را میتوان با موفقیت، از طریق قلمه های انتهایی ساقه و یا قلمه های ساقه های ساقه‌ای، از اواسط بهار تا اوایل تابستان، تکثیر کرد. با استفاده از یک چاقوی تیز،قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵/۷ سانتیمتر و قلمه های ساقه ای را به اندازه تقریبی ۵ سانتیمتر جدا کنید. سپس انتهای آنها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و هر یک را در گلدان بکارید. اگر مایلید گیاه پر پشت و انبوهی داشته باشید قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه ، بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و دمای محیط را زمان ریشه دهی که معمولا ۲ ماه طول می کشد، حدود ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید. قلمه های را در نور مناسب و کافی ولی دور از تابش مستقیم آفتاب قرا دهید زمانی که ریشه دهی آغاز شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و تغذیه مصنوعی را شروع کنید.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
گل ادونتوگلوسم

گل ادونتوگلوسم

گل ادونتوگلوسم

ادونتوگلوسم ( Odontoglossum )، جنسی از خانواده اُرکیده ها ( Orchidaceae ) میباشد که بلندی گیاه در انواع آن به ۲۵ تا ۷۵ سانتیمتر می رسد . این نوع بعنوان مقاوم ترین نوع اُرکیده جهت نگهداری در منزل شناخته شده است . زیرا استقامت قابل توجهی در برابر خشکی هوا از خود نشان می دهد .مناسبترین محل برای نگهداری آن پنجره های روبه مشرق است تا از آفتاب صبحگاهی بهره مند شود . در پایان فصل گل دهی ( پاییز ) از میزان آب تا حد قابل ملاحظه ای باید کاست . در این هنگام حرارت می تواند تا ۸ درجه سانتیگراد پائین بیآید .
لازم است در بهار آنرا به گلدانی حاوی دو قسمت ریشه خرد شده سرخس ، یک قسمت پیت و یک قسمت خاک برگ پوسیده منتقل نمایند . ضرورت دارد در کف گلدان لایه ضخیمی از سنگ ریزه یا شکسته های گلدان قرار داد تا به هیچ وجه آب در ته گلدان باقی نماند . با شروع رشد گیاه مجدد آزادانه به آن آب داده شود و گاه همراه آب کود مایع اضافه نمایند . بهتر است بر روی اولین جوانه ها تا مدتی آب بپاشند . همیشه از آب خالص یا آب باران استفاده شود ، زیرا آبهای دارای گچ یا آهک برای این گیاه بسیار زیان آور است .
● انواع مختلف ادونتوگلوسم :


۱ ) ادو نتوگلوسم سیتروسم ( O.citrosum ) : اصل این گیاه از مکزیک میباشد .
برگهای آن ضخیم چرمی شکل ، گلهای عالی و زیبا به قطر حدود ۶ سانتیمتر با عطر لیمو و گلبرگها به رنگ سفید متمایل به صورتی صدفی.
۲ ) ادونتوگلوسم کریسپوم( O.crispum ) : اصل این اُرکیده جالب توجه ، از کشور کلمبیا است .این گونه مورد توجه کلگسیونرها و گلبازان حرفه ای میباشد .
قد آن ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتر ، گلهای سفید و گاهی صورتی با یک لکه بزرگ زرد رنگ و خالهای قرمز بر روی گلبرگهای میانی و دو برگ تسمه ای شکل ( نواری – روبانی ) به طول ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر میباشد .
۳ ) ادونتوگلوسم بزرگ ( O.grande ) : همانطور که از نام آن مشخص امیشود این گونه دارای گلهای بزرگ به قطر حدود ۱۵ سانتیمتر و برنگهای زرد طلائی با لکه های بزرگ کِرِم و قهوه ای میباشد .
۴ ) ادونتوگلوسم هاریانوم ( O.harryanum ) : اصل این گونه از کشور کلمبیا است . دارای گلهای بزرگ زرد و قهوه ای نامنظم و در قسمت پائین بنفش و سفید متمایل به بنفش و یا زرد متمایل به نارنجی میباشد .
۵ ) ادونتوگلوسم پولشلوم ( O.pulchellum ) : اصل این گونه از کشور مکزیک است . گلهای آن سفید با خطوط زرد میباشد .
۶ ) ادونتوگلوسم تریومفان ( O.teriumphans ) : اصل این گونه از کشور کلمبیا است . گلهای آن بزرگ و به رنگ زرد طلائی با لکه های قرمز و قهوه ای بسیار روشن .
۷) ادونتوگلوسم هیبرید یا دو رگه ( O.hibrides ) : این گونه دارای بیش از ۲۰۰۰ جور مختلف است .
● تکثیر :
زیاد کردن این گیاه بوسیله تقسیم ریزوم آن ( ساقه ضخیم زیر زمینی ) صورت می گیرد .
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
اطلسی Petunia

اطلسی Petunia




گیاهی یکساله ازخانواده سیب زمینی ها Solanaceae میباشد .
این گیاه به سرما حساس بوده و گونه اصلی آن بومی آرژانتین است .
گل اطلسی Petunia به رنگهای سفید ، قرمز ، بنفش ، صورتی ، زرد ، آبی و ابلق دیده می شود .
بطور کلی اطلسی Petunia بارتفاع 10 تا 60 سانتی متر بوده و موقع گل کردن آن در هوای آزاد و معتدل و تا حدی خشک از خرداد الی آبان ماه می باشد .



اطلسی Petunia از لحاظ نوع گل به سه نوع کم پَر و پُرپَر و موج دار و از لحاظ ارتفاع بدو نوع تقسیم میشود :
1 ـ اطلسی های پاکوتاه ژاپنی ـ به ارتفاع 10 تا 15 سانتیمتر پُرگل و پُر شاخ و برگ می باشند .

2 ـ اطلسی های پابلند ـ که به ارتفاع 60 سانتی متر میرسند .
اطلسی های باکوتاه گلدرشت و پُرپَر برای حاشیه ها متناسب تر هستند ، زیرا اطلسی های پُرپَر که در این گروه قرار دارند در آخر تابستان شاخه هایش بلند شده و وسط بوته هایش خالی میشود و بدین ترتیب زیبائی اولیه خود را از دست میدهد .
این اطلسی ها اگر رونده باشند چه کم پَر و چه پُرپَر برای جعبه ها و گلدانها و گذاشتن در بالکن ها و ایوانها مناسب هستند .
بطور کلی گل اطلسی موقعیت آفتابی ، خاک نسبتأ سنگین را میپسندد . خاک باید حتمأ تهویه و زهکش داشته باشد و لجنی نشود .
خاک حاشیه ای که در آن اطلسی می کارند باید همه ساله تعویض شود . کود پوسیده باید سه ماه قبل از کاشت با خاک مخلوط شود .
در مواقع گرم به اطلسی نباید آب داده شود بلکه صبح زود یا غروب به آن آب باید داد .
معمولا اطلسی در نقاطی که تابستانش سرد و مرطوب باشد عمل نمیآید که در این شرایط بوته قوی میشود و شاخه های بلندی ایجاد میکند ولی خیلی کم گل میشود .
بطور خلاصه محل گرم و آفتابی مختصری مرطوب و خاک حاصلخیز برای اطلسی مناسب است .
اطلسی گل درشت در تحت شرایط بد حساستر از اطلسی معمولی است .

بنابراین اگر بخواهیم اطلسی گل درشت را در نقاط آفتابی بکاریم باید به آن سایه بدهیم .



طریقه ازدیاد :

اطلسی Petunia را به دو طریق زیاد می کنند .
یکی از طریق بذر و دیگری از راه قلمه .
بذور اطلسی پاکوتاه و معمولی را در اواخر بهمن تا اوائل اسفند در کلخانه گرم یا در شاسی میکارند و یا ممکن است کمی دیرتر بذور را در شاسی سرد بکارند .
وقتی نشاء چهار برگه شد آنرا به گلدان استکانی منتقل می کنند و بعد از رفع سرمای بهاره بوته را با خاک از گلدان بیرون آورده و در باغچه میکارند . ( در حاشیه بفواصل 25 سانتیمتر ) قلمه اطلسی پُرپَر را در تابستان از پایه مادرجدا کرده ودرخاک مناسب میکارند ودراواخر زمستان گل آن ظاهر میشود .
منبع :
شهروند دیجیتال
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
گل اشرفی

گل اشرفی



گل شاه اشرفی ازانواع گیاهان زیبا درانواع مختلف است. این گیاه را می توان به راحتی در فضای آپارتمان پرورش داد.بهترین زمان برای کاشت این گل، اوایل بهار است. خاک غنی از هوموس، ماسه و سنگ ریزه به همراه بارورکننده های آلی برای پرورش گیاه مناسب است. بذرها را درعمق ۱۵ سانتیمتری خاک کاشته و آن را آبیاری کنید.توصیه می شود چهار تا شش هفته اول، گلدان ها را در مکانی گرم و مرطوب و در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید.آبیاری گیاه باید بطور منظم و حداقل دو بار در هفته انجام شود.نور خورشید برای رشد و تسریع گلدهی ضروری است، از این رو از قرار دادن گلدان ها در مکان سایه خودداری کنید.تکثیر گل شاه اشرفی از طریق بذر و قلمه در فصل تابستان امکان پذیر است.





اشرفی از انواع گل های یک ساله با قابلیت کاشت آسان در فضای آپارتمان است. این گیاه در اواسط تابستان تا اوایل پائیز شکوفه می کند.
گلبرگ های زرد رنگ و ساقه های بلند، از مشخصات بارز این گل زیباست.
بهترین زمان برای کاشت این گل اوایل بهار است. دانه ها را در عمق یک سانتیمتری خاک قرار داده و خاک را به آرامی با دست پخش کنید. بهتر است، حداقل فاصله بین دانه ها، ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر باشد. خاک گلدان بهتر است مربوط و سبک باشد، مناسب ترین PH برای رشد گیاه، شش است. گلدان ها روزانه دو تا سه ساعت باید در معرض نور مستقیم آفتاب باشند. یک تا دوبار در هفته گلدان ها را آبیاری کنید. گفتنی است گلبرگ های این گیاه بسیار خوش طعم و قابل استفاده در انواع سوپ و خورش است. در صورت سم پاشی گلدان از گلبرگ ها استفاده نکنید.

منبع شهروند دیجیتال
 

Similar threads

بالا