SOSHAN
عضو جدید
سلام..خوشبختانه همه میدونن مشکل چیه ولی چرا همه حرف میزنیم..مطمئنا همه مسئولان هم واقف به این امرهستند..همه مقصریم چون رئیس دانشکده من تاریخ خونده نه معماری!! و من جلوش خم و راست میشم و خم به ابرو نمیارم که تو چه ربطی به رشته من داری..اصلا میفهمی من چی میگم و چی میخوام؟..چون وقتی فارغ التحصیل میشم یه عالمه بیکار میبینم که هر کدوم سرتاپا ادعا هستن..چون وقتی ارشدم رو میگیرم میرم استاد دانشگاه میشم و بقیه رو هم مثل خودم بدبخت میکنم..این برنامه همه معماراییه که قصد دارن ادامه تحصیل بدن..بعد از2سال استادی و کلی امتیاز بریم خارج دکترا بگیریم..اونجا من بیسواد باید کلی دست وپا بزنم تا تازه به اونا برسم..بعد از اتمام تحصیل دست از پا دراز تر برمیگردم(در واقع مث تف سربالا میمونم) . کسی رو نمیشناسم که لابیم بشه برم یه جا کار کنم(همه پولم رودادم خرج تحصیل کردم)..هیچ محیط علمی هم نیست که پذیرای پژوهش های امثال من باشه مگر اینکه.......
این سرنوشت خوب یک نفر از هزار نفریه که فارغ التحصیل معمارین ، حالا ببین 999نفر چه میکنن!!!! کاش دانشگاه ها ظرفیتشون رو بیارن پایین تا بشه بیشتر به دانشجوها رسید..40 نفر رو تو یه سال فقط از یه دانشگاه فارغ التحصیل کردن فاجعه ست...
محیط های علمی نیازمند تخصصند...تا تخصص نباشه پیشرفتی نیست همه ش درجا زدنه..
تا کی کتاب های ترجمه شده تکراری 20 سال و اندی پیش رو بخونیم؟؟؟؟آقا من صاحب نظرم، کلی ایده دارم که میتونه به پیشرفت علمی رشته ام و متعاقبا جوونای مملکتم کمک کنه..مشکل اینه که جامعه مملو از آدمایی شده که فقط به فکر منفعت خودشونن..اگه من به فکر همکارم باشم برای من بهتره چون کارا خوب پیش میره و هم من وهم همکارم به حقوقمون میرسیم .
حرف اصلی من اینه : هر جایگاهی تخصص خودش رو میطلبه..به جایگاه های آموزشی ارزش تخصصی بدیم نه رابطه ای ، امکانات مختص اون جایگاه رو فراهم کنیم و کیفیت رو ببریم بالا نه کمیت رو..
از استارتر محترم ممنون که این تایپیک رو آغاز کردن..کاش یه سایت فقط مخصوص همین موضوع بسازیم،نقد هایی که دیدم خیلی سازنده اند(واقعا بعضی از نقد ها نکته سنجی های جالب داشت) ..از همه ممنون
این سرنوشت خوب یک نفر از هزار نفریه که فارغ التحصیل معمارین ، حالا ببین 999نفر چه میکنن!!!! کاش دانشگاه ها ظرفیتشون رو بیارن پایین تا بشه بیشتر به دانشجوها رسید..40 نفر رو تو یه سال فقط از یه دانشگاه فارغ التحصیل کردن فاجعه ست...
محیط های علمی نیازمند تخصصند...تا تخصص نباشه پیشرفتی نیست همه ش درجا زدنه..
تا کی کتاب های ترجمه شده تکراری 20 سال و اندی پیش رو بخونیم؟؟؟؟آقا من صاحب نظرم، کلی ایده دارم که میتونه به پیشرفت علمی رشته ام و متعاقبا جوونای مملکتم کمک کنه..مشکل اینه که جامعه مملو از آدمایی شده که فقط به فکر منفعت خودشونن..اگه من به فکر همکارم باشم برای من بهتره چون کارا خوب پیش میره و هم من وهم همکارم به حقوقمون میرسیم .
حرف اصلی من اینه : هر جایگاهی تخصص خودش رو میطلبه..به جایگاه های آموزشی ارزش تخصصی بدیم نه رابطه ای ، امکانات مختص اون جایگاه رو فراهم کنیم و کیفیت رو ببریم بالا نه کمیت رو..
از استارتر محترم ممنون که این تایپیک رو آغاز کردن..کاش یه سایت فقط مخصوص همین موضوع بسازیم،نقد هایی که دیدم خیلی سازنده اند(واقعا بعضی از نقد ها نکته سنجی های جالب داشت) ..از همه ممنون