کوچه های تنهایی
- شروع کننده موضوع @ RESPINA @
- تاریخ شروع
- وضعیت
يه دريا اشـــــــــــــــک براي ريختن دارم…
يه دل گرفته…
يه زندگي پر از خالــي…
من سرشارم از تنــهايـــــــــي…
product man
عضو جدید
باز باران بی ترانه
باز باران با تمام بی کسی‌های شبانه
می‌خورد بر مرد تنها
می‌چکد بر فرش خانه
باز می‌آید صدای چک چک غم
باز ماتم
من به پشت شیشه تنهایی افتاده
نمی‌دانم، نمی‌فهمم
کجای قطره‌های بی کسی زیباست؟
نمی‌فهمم، چرا مردم نمی‌فهمند
که آن کودک که زیر ضربه شلاق باران سخت می‌لرزد
کجای ذلتش زیباست؟
نمی‌فهمم
کجای اشک یک بابا
که سقفی از گل و آهن به زور چکمه باران
به روی همسر و پروانه‌های مرده‌اش آرام باریده
کجایش بوی عشق و عاشقی دارد؟
نمی‌دانم
نمی‌دانم چرا مردم نمی‌دانند
که باران عشق تنها نیست
صدای ممتدش در امتداد رنج این دل‌هاست
کجای مرگ ما زیباست؟
نمی‌فهمم
یاد آرم روز باران را
یاد آرم مادرم در کنج باران مُرد
کودکی ده ساله بودم
می‌دویدم زیر باران، از برای نان
مادرم افتاد
مادرم در کوچه‌های پست شهر آرام جان می‌داد
فقط من بودم و باران و گل‌های خیابان بود
نمی‌دانم
کجای این لجن زیباست؟
بشنو از من، کودک من
پیش چشم مرد فردا
که باران هست زیبا، از برای مردم زیبای بالادست
و آن باران که عشق دارد، فقط جاری ست بر عاشقان مست
و باران من و تو درد و غم دارد...
باز باران با تمام بی کسی‌های شبانه
می‌خورد بر مرد تنها
می‌چکد بر فرش خانه
باز می‌آید صدای چک چک غم
باز ماتم
من به پشت شیشه تنهایی افتاده
نمی‌دانم، نمی‌فهمم
کجای قطره‌های بی کسی زیباست؟
نمی‌فهمم، چرا مردم نمی‌فهمند
که آن کودک که زیر ضربه شلاق باران سخت می‌لرزد
کجای ذلتش زیباست؟
نمی‌فهمم
کجای اشک یک بابا
که سقفی از گل و آهن به زور چکمه باران
به روی همسر و پروانه‌های مرده‌اش آرام باریده
کجایش بوی عشق و عاشقی دارد؟
نمی‌دانم
نمی‌دانم چرا مردم نمی‌دانند
که باران عشق تنها نیست
صدای ممتدش در امتداد رنج این دل‌هاست
کجای مرگ ما زیباست؟
نمی‌فهمم
یاد آرم روز باران را
یاد آرم مادرم در کنج باران مُرد
کودکی ده ساله بودم
می‌دویدم زیر باران، از برای نان
مادرم افتاد
مادرم در کوچه‌های پست شهر آرام جان می‌داد
فقط من بودم و باران و گل‌های خیابان بود
نمی‌دانم
کجای این لجن زیباست؟
بشنو از من، کودک من
پیش چشم مرد فردا
که باران هست زیبا، از برای مردم زیبای بالادست
و آن باران که عشق دارد، فقط جاری ست بر عاشقان مست
و باران من و تو درد و غم دارد...
تنهايي ام را با کسي قسمت نخواهم کرد
يک بار قسمت کردم ، چندين برابر شد . . .
يک بار قسمت کردم ، چندين برابر شد . . .
گاهی دلم برای خودم تنگ میشود
گاهی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ میشود
گاهی دلم برای پاکی های کودکانه تنگ میشود
وقلبم میگیرد....
گاهی ازرهگذرانی که دراین مسیربی انتها
آمدندورفتندخسته میشود.....
گاهی دلم ازراهزنانی که ناغافل دلم رامیشکنند
میگیرد....
گاهی آرزومیکنم ای کاش...
دلی نبودتاتنگ شود...
تاخسته شود...
تابشکند.
گاهی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ میشود
گاهی دلم برای پاکی های کودکانه تنگ میشود
وقلبم میگیرد....
گاهی ازرهگذرانی که دراین مسیربی انتها
آمدندورفتندخسته میشود.....
گاهی دلم ازراهزنانی که ناغافل دلم رامیشکنند
میگیرد....
گاهی آرزومیکنم ای کاش...
دلی نبودتاتنگ شود...
تاخسته شود...
تابشکند.
بنـــد دلـــم را
به بند کفـــش هایت گـــره زده بودم
که هر جـــا رفتـی
دلــم را با خود ببری
غــــافل از اینکه
تو پـــا برهنـــه می روی
و بی خبــــر…
به بند کفـــش هایت گـــره زده بودم
که هر جـــا رفتـی
دلــم را با خود ببری
غــــافل از اینکه
تو پـــا برهنـــه می روی
و بی خبــــر…
ير ِ بـــــارآטּ مے ايستَم
ميگويَند مــُـــב است ايـטּ روزهـــآ
عشـــــق بازے زير ِ بارآטּ
با اشڪ هاے ابـــــر ....
בل نِمے سوزانَم بَراے ابرے ڪﮧ اَز شِدت گِريــﮧ
بــﮧ هِقـــــ هـِــــق افتاده است
בِلَم بَراے خُـــــوבَم مے سوزَد
كه از فِشار בِلتَنگــــــے
خيلي وَقت است نَفَسَـــــم بُريده بُريده و بَند است...
ميگويَند مــُـــב است ايـטּ روزهـــآ
عشـــــق بازے زير ِ بارآטּ
با اشڪ هاے ابـــــر ....
בل نِمے سوزانَم بَراے ابرے ڪﮧ اَز شِدت گِريــﮧ
بــﮧ هِقـــــ هـِــــق افتاده است
בِلَم بَراے خُـــــوבَم مے سوزَد
كه از فِشار בِلتَنگــــــے
خيلي وَقت است نَفَسَـــــم بُريده بُريده و بَند است...
روزهاي تکراري ، گذشت آن لحظه هاي بيقراري
گذشت آن شبهاي پر از گريه و زاري
کمي دلم آرامتر شده
فراموشت نکرده ام ، مدتي قلبم از غمها رها شده
شب هاي تيره و تار من
مدتي بيش نيست که ميگذرد از آن روز پر از غم
به ياد مي آورم حرفهايت را
باز هم گذشته ها ميسوزاند اين دل تنهايم را
گذشت آن شبهاي پر از گريه و زاري
کمي دلم آرامتر شده
فراموشت نکرده ام ، مدتي قلبم از غمها رها شده
شب هاي تيره و تار من
مدتي بيش نيست که ميگذرد از آن روز پر از غم
به ياد مي آورم حرفهايت را
باز هم گذشته ها ميسوزاند اين دل تنهايم را
I2ose
عضو جدید
توی قاب خیس این پنجره‌ها
عکسی از جمعه‌ی غم‌گین می‌بینم،
چه سیاه ئه به تن‌اش رخت عزا!
تو چشاش ابرای سنگین می‌بینم.
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
نفس‌ام در نمی‌آد، جمعه‌ها سر نمی‌آد!
کاش می‌بستم چشامو، این ازم بر نمی‌آد!
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
عمر جمعه به هزار سال می‌رسه،
جمعه‌ها غم دیگه بی‌داد می‌کنه،
آدم از دست خودش خسته می‌شه،
با لبای بسته فریاد می‌كنه:
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
جمعه وقت رفتن ئه, موسم دل‌کندن ئه،
خنجر از پشت می‌زنه, اون كه همراه من ئه!
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
فرهاد مهراد
ترانه سرا : شهیار قنبری
عکسی از جمعه‌ی غم‌گین می‌بینم،
چه سیاه ئه به تن‌اش رخت عزا!
تو چشاش ابرای سنگین می‌بینم.
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
نفس‌ام در نمی‌آد، جمعه‌ها سر نمی‌آد!
کاش می‌بستم چشامو، این ازم بر نمی‌آد!
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
عمر جمعه به هزار سال می‌رسه،
جمعه‌ها غم دیگه بی‌داد می‌کنه،
آدم از دست خودش خسته می‌شه،
با لبای بسته فریاد می‌كنه:
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
جمعه وقت رفتن ئه, موسم دل‌کندن ئه،
خنجر از پشت می‌زنه, اون كه همراه من ئه!
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
فرهاد مهراد
ترانه سرا : شهیار قنبری
[FONT=times new roman,times,serif]خـیلے سـختــﮧ[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] بـﮧ خـاطر کسے کـﮧ دوسشـ دارے[/FONT][FONT=times new roman,times,serif] همه چیزو از سر راهـﭞ خـط بزنے [/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] بعـدبفهمے خودﭞ تو لیستے بودے کـﮧ اوטּ بـﮧ خـاطر یکے دیگـﮧ خـطـﭞ زده !![/FONT] [FONT=times new roman,times,serif]
[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] بـﮧ خـاطر کسے کـﮧ دوسشـ دارے[/FONT][FONT=times new roman,times,serif] همه چیزو از سر راهـﭞ خـط بزنے [/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] بعـدبفهمے خودﭞ تو لیستے بودے کـﮧ اوטּ بـﮧ خـاطر یکے دیگـﮧ خـطـﭞ زده !![/FONT] [FONT=times new roman,times,serif]
غريبه بود آشنا شد …
عادت شد … عشق شد … هستي شد …
روزگار شد …
خسته شد… بي وفا شد … دور شد… بي گانه شد …
اما...
فراموش نشد…
عادت شد … عشق شد … هستي شد …
روزگار شد …
خسته شد… بي وفا شد … دور شد… بي گانه شد …
اما...
فراموش نشد…
تقدیم به او که رفت و مرا تنها گذاشت با فریادهای سرد:
تو نیستی که ببینی چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاریست
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است ,چگونه!
هنوز پنجره باز است تو از بلندی ایوان به باغ می نگری
تمام گنجشکان که در نبودن تو مرا به باد ملامت گرفته اند تو را بهنام صدا می کنند
تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است طنین شعر نگاه تو در ترانه من
تو نیستی که ببینی چگونه می گردد نسیم روح تو در باغ بی جوانه منچراغ, آینه, دیوار, بی تو غمگینند!
تو نیستی که ببینی چگونه با دیوار به مهربان یک دوست از تو می گویم.
تو نیستی که ببینی چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاریست
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است ,چگونه!
هنوز پنجره باز است تو از بلندی ایوان به باغ می نگری
تمام گنجشکان که در نبودن تو مرا به باد ملامت گرفته اند تو را بهنام صدا می کنند
تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است طنین شعر نگاه تو در ترانه من
تو نیستی که ببینی چگونه می گردد نسیم روح تو در باغ بی جوانه منچراغ, آینه, دیوار, بی تو غمگینند!
تو نیستی که ببینی چگونه با دیوار به مهربان یک دوست از تو می گویم.
دل عاشق
دنبال دل عاشق صدبار سفرکردم
ازپیچ وخم دنیاصدبارگذرکردم
هربارکه عاشق شددیوانه شدم هردم
دیوانه دیوانه هربارضرر کردم
روزی که تورادیدم بودی تومثال شمع
پروانه ان شمع شدهربارخطرکردم
ازشعله اخم تو بال پرمن سوخته
باپای پیاده هم از نورگذرکردم
حالاکه نمی دانم درکجای این خطم
دنبال تو می گردم باعشق تو سرکردم
دنبال دل عاشق صدبار سفرکردم
ازپیچ وخم دنیاصدبارگذرکردم
هربارکه عاشق شددیوانه شدم هردم
دیوانه دیوانه هربارضرر کردم
روزی که تورادیدم بودی تومثال شمع
پروانه ان شمع شدهربارخطرکردم
ازشعله اخم تو بال پرمن سوخته
باپای پیاده هم از نورگذرکردم
حالاکه نمی دانم درکجای این خطم
دنبال تو می گردم باعشق تو سرکردم
اي كسي كه بدون تو زندگي را با همه ي زيبايي هايش براي لحظه اي
هر چند نا چيز هم نمي خواهم
اي كسي كه زندگي را در چشمان بهاري ات
معنا مي كنم كاش مي دانستي اين قلب كوچك و عطش زده ام چگونه با ديدارت
بال و پري براي رهايي مي يابد بدون تو برگي در خزان زندگي ام برگي خزان ديده
در بهار زندگي برگي زرد و خشكيده كه با كوچكترين تلنگري زندگي را بدرود خواهم گفت
و رفتنت مانند طوفاني است كه هرگز مرا بر روي شاخه باقي نخواهد گذاشت
هر چند نا چيز هم نمي خواهم
اي كسي كه زندگي را در چشمان بهاري ات
معنا مي كنم كاش مي دانستي اين قلب كوچك و عطش زده ام چگونه با ديدارت
بال و پري براي رهايي مي يابد بدون تو برگي در خزان زندگي ام برگي خزان ديده
در بهار زندگي برگي زرد و خشكيده كه با كوچكترين تلنگري زندگي را بدرود خواهم گفت
و رفتنت مانند طوفاني است كه هرگز مرا بر روي شاخه باقي نخواهد گذاشت
خيانت تلخ ترين قسمت يک زندگي عاشقانه است
جايي که با قلبي شکسته و وحشتناکترين دردها متوجه ميشي که
با تمام وجودت، زيباترين داشته ات “عشق” رو به بي لياقت ترين شخص دادي...
جايي که با قلبي شکسته و وحشتناکترين دردها متوجه ميشي که
با تمام وجودت، زيباترين داشته ات “عشق” رو به بي لياقت ترين شخص دادي...
product man
عضو جدید
با سلام خدمت همه دوستان عزیز و میهن پرست ، با وجود کلی کار و گرفتاری و مشغله شرکت اومدم و خودم و رسوندم به باشگاه تا این روز را که مصادف هست با سالروز به دنیا آمدن شخصیتی بزرگ و آرمانی که تمام عمر خویش را صرف ایران و ایرانی کرد و زبان شیرین و دلکش پارسی را در دل وجان ما ایرانیان زنده نگاه داشته است را اعلام ، ما در قبال چنین شخصیتی به تاریخ مدیونیم و این دین بزرگ بر گردن تمام پارسی زبانان تا ابد باقی خواهد ماند...............
زنده باد هر ایرانی پارسی زبانی که به ایرانی بودنش افتخار می کند و مهمتر از آن ایرانیانی که نام و یاد اسطوره های پیشین خویش را زنده نگاه داشته و برای آرمانهایشان جان بر کف خواهند بود.........
جای افسوس دارد که در تقویم ما ایرانیان چنین روزی را با رنگ سفید بر کاغذ سفید نوشته اند ....... افسوس
دوستان عزیز هر کس شعر یا نوشته ای از فردوسی پاکزاد را به یاد دارد می تواند در این تاپیک به ثبت رساند وخود را در بزرگداشت تنها شاعر آزادیخواه و سرکش تاریخ ما ایرانیان سهیم گرداند ............
هر کجا می رومیم می گویند ؛ سیاسی نگویید ، سیاسی ننویسید ، سیاسی فکر نکنید و سیاسی ......................
آخ ای سیاست ................. همه چیز ما رو گرفتی ................
زنده باد هر ایرانی پارسی زبانی که به ایرانی بودنش افتخار می کند و مهمتر از آن ایرانیانی که نام و یاد اسطوره های پیشین خویش را زنده نگاه داشته و برای آرمانهایشان جان بر کف خواهند بود.........
جای افسوس دارد که در تقویم ما ایرانیان چنین روزی را با رنگ سفید بر کاغذ سفید نوشته اند ....... افسوس
دوستان عزیز هر کس شعر یا نوشته ای از فردوسی پاکزاد را به یاد دارد می تواند در این تاپیک به ثبت رساند وخود را در بزرگداشت تنها شاعر آزادیخواه و سرکش تاریخ ما ایرانیان سهیم گرداند ............
هر کجا می رومیم می گویند ؛ سیاسی نگویید ، سیاسی ننویسید ، سیاسی فکر نکنید و سیاسی ......................
آخ ای سیاست ................. همه چیز ما رو گرفتی ................
مردم از درد نمی‌آیی به بالینم هنوز
مرگ خود می‌بینم و رویت نمی‌بینم هنوز
بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم
شمع را نازم که می‌گرید به بالینم هنوز
آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت
غم نمی‌گردد جدا از جان مسکینم هنوز
روزگاری پا کشید آن تازه گل از دامنم
گل به دامن می‌فشاند اشک خونینم هنوز
گر چه سر تا پای من مشت غباری بیش نیست
در هوایش چون نسیم از پای ننشینم هنوز
سیم‌گون شد موی غفلت همچنان بر جای ماند
صبح‌دم خندید من در خواب نوشینم هنوز
خصم را از ساده‌لوحی دوست پندارم رهی
طفلم و نگشوده چشم مصلحت‌بینم هنوز
مرگ خود می‌بینم و رویت نمی‌بینم هنوز
بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم
شمع را نازم که می‌گرید به بالینم هنوز
آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت
غم نمی‌گردد جدا از جان مسکینم هنوز
روزگاری پا کشید آن تازه گل از دامنم
گل به دامن می‌فشاند اشک خونینم هنوز
گر چه سر تا پای من مشت غباری بیش نیست
در هوایش چون نسیم از پای ننشینم هنوز
سیم‌گون شد موی غفلت همچنان بر جای ماند
صبح‌دم خندید من در خواب نوشینم هنوز
خصم را از ساده‌لوحی دوست پندارم رهی
طفلم و نگشوده چشم مصلحت‌بینم هنوز
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
گفتگوهای تنهایی | ادبیات | 11193 | |
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-