کوچه های تنهایی

[paisa]

آدمی که خیانت نمیکنه دلیلش این نیست شریک زندگیش از هر لحاظ پرفکته یا آدمای بهتر سر راهش قرار نمیگیرن!
فقط ذاتش رو مث ذات بعضیا لجن نگرفته!

 

[aynaz.m]

 

[aynaz.m]

 

[aynaz.m]

 

[aynaz.m]

 

[aynaz.m]

 

[***##***]

من از وقت هایی که نیستی میترسم

و از وقت هایی که هستی بیشتر میترسم!!

نیستی میترسم رفته باشی نیایی..

وقتی هستی می ترسم بروی..

برای همیشه بروی..

 

[ALIREZA.F.1988]

به كوچه اي وارد شدم كه پيرمردي از آن خارج ميشد!
پيرمرد گفت : نرو بن بست است!
گوش نكردم و رفتم،بن بست بود،برگشتم...
به سر كوچه كه رسيدم پير شده بودم!

 

[aynaz.m]

بگذارید رفتنی ها، بروند.
باور کنید اینطور خیلی بهتر است.
خوب میدانم اینکه با یک«خداحافظ» کوتاه بدرقه اش کنید، دردناکترین خنجریست که به خودتان زده اید.
اما، این زخم، درمان میشود!
اوکه حرف رفتن میزند، یعنی مدتهاست تو را رها کرده
حالا هی با اشک و زاری خاطرات خوب را یادش بیاور...
حالا هی با فریاد قولها و قسم ها و دوستت دارم هایی که گفته را برایش مرور کن
هی از آرزوهای مشترک بگو، از اینکه بدون او، هیچ میشوی
حالا هی بگو خوب میدانی بعد از تو کسی دوستش نخواهد داشت و تنها میماند
به وجدانش متوسل شو! بگو این اشک و آه دامنش را میگیرد و آن موقع پشیمانی سودی ندارد...
هر چند وقت یکبار پیامی بفرست، که یادت می آید فلان روز فلان حال عاشقانه را داشتیم؟
اما.... باور کن، اینها فایده ندارد.
به هر جان کندنی که شده سکوت کن. و بگذار رفتنی، برود.
چرا که اگر بخواهی برای نگه داشتنش به چیزی بجز دوست داشتن تکیه کنی، یک روز میبینی علاوه بر او، خودت را هم از دست داده ای!
میدانی یک آدم بی «خود» چه عذابی میکشد؟
این همان دردیست که درمان نمیشود
همان مرگ تدریجی.
خودتان را از دست ندهید.درد رفتن ها آرام میشود.اما یاد حقیر کردن خویشتن برای اوکه لیاقتش را نداشت، دردیست بی پایان.
بگذارید رفتنی ها بروند!
#سحرنازمقدم

 

[aynaz.m]

قبل اینکه خودتان را در زندگی کسی جا کنید اول با خودتان روراست باشید
بعد شما، اوست که درد می کشد!
لحنش، نگاهش انقدر عوض میشود که خودتان هم باور نمی کنید!

#آیناز

 

[ALIREZA.F.1988]

 

[***##***]

شب ها ،
پرده دلم را کنار می زنم ،
پنجره قلبم را باز می کنم ،
و از دور ، به تماشای تو می ایستم ،
در این صحرای دلتنگی ،
ستاره کویر دیدَنیست...!

 

[sar sia]

[FONT=&quot]به دریا می زنم شاید به سوی ساحلی دیگر[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
​

[FONT=&quot]مگر آسان نماید مشکلم را مشکلی دیگر[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]من از روزی که دل بستم به چشمان تو می دیدم[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]که چشمان تو می افتند دنبال دلی دیگر[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]به هر کس دل ببندم بعد از این خود نیز می‌دانم[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]به جز اندوه دل کندن ندارد حاصلی دیگر[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]من از آغاز در خاکم نمی از عشق می بینم[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]مرا می ساختند ای کاش از آب وگلی دیگر[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]طوافم لحظه ی دیدار چشمان تو باطل شد[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]من اما همچنان در فکر دور باطلی دیگر[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]به دنبال کسی جا مانده از پرواز می‌گردم[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]مگر بیدار سازد غافلی را غافلی دیگر![/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]فاضل نظری[/FONT]
​

 

[***##***]

قدرت
نه دست هیتلر است
و نه دست ‌تمام کسانی
که جنگ به پا کرده اند...
قدرت دست کسی ست
که می فهمد؛ دوستش داری!

 

[ALIREZA.F.1988]

دوستت دارم

شاهدی نــــدارم جز

کوچه پس کوچه های خلوتِ دل

 

[***##***]

هر چه شیشه ها را پاک می کنم
ابرها کنار نمی روند

هر چه به گلدان ها آب می دهم
برفها آب نمی شوند

چرا هر چه چشمها را می بندم
این قصه به آخر نمی رسد


چرا راه ها کوتاه نمی آیند
دنیای عجیبی ست
هر چه بیشتر خودم را در آینه می بینم
بیشتر دلم برای تو تنگ می شود .

 

[الناز تبریز]

فصلی در راه است
با اشک هایی که
هنوز بر گونه ی خیابان نیفتاده
خشک می شوند
و عشق
پنهانی ترین
رازِ پاییز است

 

[sar sia]

پشت دیوار همین کوچــه به دارم بزنید
من که رفتم بنشینید و ... هوارم بزنید
باد هم آگهـــی مرگ مرا خواهد برد
بنویسید که: "بد بودم" و جارم بزنید
من از آیین شما سیر شدم ... سیر شدم
پنجـــه در هر چه کـه من واهمه دارم بزنید
دست هایم چقدر بود و به دریا نرسید؟!
خبـــر مرگ مرا طعنــــه به یــــارم بزنید
آی! آنها! که به بی برگی من می خندید!
مرد باشید و ... بیایید ... و ... کنارم بزنید

 

[***##***]

ﺩَﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪ،

ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻧﻤﻲ ﮔُﻨﺠﺪ ...

ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ " ﺳﮑﻮﺕ " ﮐﺮﺩ ...

ﺑُﻐﺾ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪ،ﻧﻤﻴﺸﮑﻨﺪ ... ﻓﻖﻁ "ﻧﻔﺴﺖ " ﺭﺍ ﻣﻴﺒُﺮﺩ ...

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﺯﻳﺎﺩ ﺷﺪ،ﺩﻟﺖ ﺩﻳﮕﺮ "ﺗَﻨﮓ " ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ... ﻓﻘﻂ ﻣﻴﺸﮑﻨﺪ ...

ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻭﺝ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ،ﮐﺴﻲ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ... ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ

" ﺟﺎﻟﺐ "ﺳﺖ ...

ﺑﻌﻀﻴﻬﺎ ﻣﻴﺨﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﮕﺬﺭﻧﺪ ...

ﻭ

ﺑﻌﻀﻲ ﻫﺎ ﺳﺎﺩﮔﻴﺖ ﺭﺍ ﭘَﺴﻨﺪ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ...

ﻭ

ﭼﻪ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺩَﺭﺩ

 

[الناز تبریز]

پاییز

پل معلقی است

"دو نفره"

از رویش رد نشوید

میشکند...!

 

[***##***]

بعضی رابطه ها مثل چینی ترک خورده ی هزار تیکه هست،هر کاری براش بکنی درست نمیشه که نمیشه،
باید کوتاه بیای.باید دردش رو به جون بخری ...
بعد یه جایی یه روزی بلند میشی،حتی اگه هنوز دلت درد داشته باشه.
هنوز چشمات قرمز باشه و خیس،
خاطره ها رو زیر پا له میکنی.
خوب و بد هم نداره.
بدهاش که هیچی.خوباشم میریزی دور
دلت رو خالی میکنی،زخماتو پانسمان میکنی
هر روز پانسمانشو عوض میکنی...
به زخمهات نگاه میکنی که چطور رنگ عوض میکنه
از صورتی به قرمز و از قرمز به سیاه
آخرش تیکه زخم از دلت کنده میشه،
یه روز بیدار میشی و دست رو دلت میزاری و هیچ گوشه تیزی دستت رو خراش نمیده...
سخته ولی کافیه به خودت بیای ... !

 

[sahar jamali]

برد آرام دلم،
یار دلارام کجاست؟!

آن دلارام که برد از دلم آرام کجاست؟...

 

[***##***]

کوچک که بودم کشتی هایم که غرق میشد

سریع برگی ازدفتر ‌مشقم میکندم

دوباره یکی مثل آن میساختم

ولی حالا روزاست که کشتی هایم غرق شده

وتنها در حسرت آنم که دیگر دفتر مشقی ندارم

 

[*ABER*]

همه چیزم شده و هیچ مرا یادش نیست...

 

[sar sia]

برادر! خــون تو از سینه ی من می زند بیرون
بمان در خانه ات ، جلاد گردن می زند بیرون
سپر برداشتن را گازِ اشک آور نمی فهمد
زِرِه سودی ندارد ، تیر از تن می زند بیرون
نگیــــری خــــرده بـــر روبــــاه در بــــــــازارِ مکـاران
که امشب شیر هم خود را به مردن می زند بیرون
چرا "دست محبت سوی کس یازی در این سرما"
کــه از هر آستینی دستِ دشمن می زند بیرون
"زمستان است" و شب "بس ناجوانمردانه سرد است ، آی..."
نفس در سینـــــه فریــــــــاد است و بهمن می زند بیــــــــرون
تـــــو مــــاندی "در حیاط کوچک پــــاییز در زنـــــدان
و رخش از "خوان هشتم" بی تهمتن می زند بیرون
​

 

[***##***]

مدت هاست
که شعری ننوشته ام
و آرام آرام
چهــــــــره ات
دارد از خاطرم می رود.


مدت هاست
کلمات/ سراغم نمی آیند
و این یعنی که تو
چند پنجره ی دیگر
به افق های دور
نزدیک تر شده ای.
افقی
که از همین خیابان
آغاز شد
و رفت
تا که به گام هایت رسید.
به چادر چیت ِگلداری
که حالا
قسمتی از اردیبهشتِ خاطرات است...


مدت هاست
که شتاب زده
به دنبال خودکارم نبوده ام
تا تکه شعری را
بنویسم
لای بطالتِ روزنامه ای
در دسترس.

احتمال می دهم
این شکوفه ی آرام
که زل زده است
به آفتابِ نحیفِ آنطرفِ ایوان
به دنبالِ گوشه ای
دنج تر از بهار می گردد.

درست مثل من
که داری محو می شوی
در ذهنم
و کلمات را
در هیچ کجای خاطراتم
نمی یابم!

 

[yamaha R6]

خونه خالی خونه غمگین
خونه سوت و کور بی تو
رنگ خوشبختی عزیزم
دیگه از من دوره بی تو
مه گرفته کوچه ها رو
اما سایه ی تو پیداست
می شنوم صدای شب رو
میگه اونکه رفته اینجاست
تو با شب رفتی و با شب
می یای از دیار غربت
توی قلب من میمونی
پر غرور و پر نجابت
تو با شب رفتی و با شب
می یای از دیار غربت
توی قلب میمونی
پر غرور و پر نجابت
حالا دست منه تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوبه با تو بودن
تو رگای من میمونه
حالا دست منه تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوبه با تو بودن
تو رگای من میمونه
خونه خالی خونه غمگین
خونه سوت و کور بی تو
رنگ خوشبختی عزیزم
دیگه از من دوره بی تو
مه گرفته کوچه ها رو
اما سایه ی تو پیداست
می شنوم صدای شب رو
میگه اونکه رفته اینجاست

 

[*ABER*]

پس کجا ماند طلوعی که پس از تاریکیست؟
"نه واقعا؟"

 

[aynaz.m]

 

[yamaha R6]

میون این همه کوچه که به هم پیوسته
کوچه قدیمی ما کوچه بن بسته
دیوار کاه گلی یه باغ خشک
که پر از شعرای یادگاریه
مونده بین ما و اون رود بزرگ
که همیشه مثل بودن جاریه
صدای رود بزرگ ، همیشه تو گوش ماست
این صدا لالایی خواب خوب بچه هاست
کوچه اما هر چی هست
کوچه خاطره هاست
اگه تشنه ست اگه خشک
مال ماست . کوچه ماست