بهروز سلطانی در خاطره ای به کلاهی که وحید قلیچ سرش گذاشت تا دوبازی را پشت سرهم بازی کند اشاره می‌کند. اولین دروازه‌بان لژیونر ایرانی می‌گوید: وحید قلیچ سوگلی پروین بود اما بازی‌های سخت من همیشه درون دروازه می‌ایستادم. یک روز ما داشتیم با وحید تمرین می‌کردیم، بعد از تمرین به من گفت: بهروز خودت را بزن به مصدومیت تا فردا من بایستم دروازه. قرار است رفیقم بیاید استادیوم و خیلی ضایع است من روی نیمکت بنشینم. من گفتم علی آقا باورش نمی‌شود من مصدوم شده باشم. همین الان داشتم تمرین می‌کردم.
گفت: حالا من یک فکری میکنم و به تو خبر می‌دهم. شب شد، دیدم وحید به من زنگ زد و گفت به جای امجدیه فردا بیا آزادی، جای بازی عوض شده. من هم از همه جا بی‌خبر رفتم آزادی، دیدم هیچ کس آنجا نیست و بازی همان امجدیه برگزار شده. وحید خیلی خوب من را پیچاند و خودش ایستاد دروازه!
گفت: حالا من یک فکری میکنم و به تو خبر می‌دهم. شب شد، دیدم وحید به من زنگ زد و گفت به جای امجدیه فردا بیا آزادی، جای بازی عوض شده. من هم از همه جا بی‌خبر رفتم آزادی، دیدم هیچ کس آنجا نیست و بازی همان امجدیه برگزار شده. وحید خیلی خوب من را پیچاند و خودش ایستاد دروازه!
... خیلی خنده دار بود خودم کلی خندیدم .. از این ور نه دیگه تماشاچی ها صداشون در میومد نه بازیکن های کیسه هم دیگه حمله نمیکردن .......
