هاشمیان20
عضو جدید
امروز جمعه 28 شهریور 1393 آغاز مسابقات اینچئون بود.
کشور کُره میزبان این مسابقات، با ورزشگاه هایی زیبا، مرد و زن، پسر و دختر، خانواده و دوست روی سکوها میزبان تمامی عقاید با هر پوشش و رفتار و باوری از همه کشورهای آسیایی بود.
صحنه های جالبی بود.
و ایران نیز در همین ایام شهریور ماه و در سال 1353 میزبان بازی های آسیایی بود.
و ورزشگاه 100 هزار نفری واقعا 100 هزار نفری بود و هر نفری فارغ از جنسیت و عقایدش روی سکوها بود.
http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=221241&d=1411132054
اما، از آن زمان دقیقا 40 سال گذشته است.
و ما امروز در شرایطی هستیم که نه تنها ورزشگاه 100 هزار نفری را به ورزشگاه چند هزار مردی اونم از جنس مردهای بی تربیت تبدیل کرده ایم بلکه به دلیل اینکه اکثریت جامعه ما طبق گفته رسانه های داخلی به فکر آخرت و اجرای دستورات آسمانی هستند، برای همیشه باید آرزوی میزبانی بازی های آسیایی را به گور ببریم.
چرا که نمیتوانیم اجازه بدهیم مرد و زن روی سکوها به تشویق تیم ها بپردازند؛ نمیتوانیم اجازه بدهیم زنان با هر پوششی که دوست دارند حتی اگر ایرانی نباشند در ورزشگاه ها حاضر شوند و هزاران نمیتوانیم دیگر.
و خدایی هم که پاسخگوی این چیزهایی که به او نسبت میدهند نیست و ما همچنان در حسرت ساده ترین راه های نشان دادن فرهنگ ایران زمین.
من واقعا دارم از دست این به اصطلاح اکثریت کلافه میشم.
راهکارهاتون برای تغییر دادن این نگاه های منحصر به فرد جهان و ورزش در ایران چیه؟
آیا برای همیشه میزبانی بازی های آسیایی و بازی هایی مثل جام جهانی و المپیک و ... رو در ایران به گور خواهیم برد؟
کشور کُره میزبان این مسابقات، با ورزشگاه هایی زیبا، مرد و زن، پسر و دختر، خانواده و دوست روی سکوها میزبان تمامی عقاید با هر پوشش و رفتار و باوری از همه کشورهای آسیایی بود.
صحنه های جالبی بود.
و ایران نیز در همین ایام شهریور ماه و در سال 1353 میزبان بازی های آسیایی بود.
و ورزشگاه 100 هزار نفری واقعا 100 هزار نفری بود و هر نفری فارغ از جنسیت و عقایدش روی سکوها بود.
http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=221241&d=1411132054
اما، از آن زمان دقیقا 40 سال گذشته است.
و ما امروز در شرایطی هستیم که نه تنها ورزشگاه 100 هزار نفری را به ورزشگاه چند هزار مردی اونم از جنس مردهای بی تربیت تبدیل کرده ایم بلکه به دلیل اینکه اکثریت جامعه ما طبق گفته رسانه های داخلی به فکر آخرت و اجرای دستورات آسمانی هستند، برای همیشه باید آرزوی میزبانی بازی های آسیایی را به گور ببریم.
چرا که نمیتوانیم اجازه بدهیم مرد و زن روی سکوها به تشویق تیم ها بپردازند؛ نمیتوانیم اجازه بدهیم زنان با هر پوششی که دوست دارند حتی اگر ایرانی نباشند در ورزشگاه ها حاضر شوند و هزاران نمیتوانیم دیگر.
و خدایی هم که پاسخگوی این چیزهایی که به او نسبت میدهند نیست و ما همچنان در حسرت ساده ترین راه های نشان دادن فرهنگ ایران زمین.
من واقعا دارم از دست این به اصطلاح اکثریت کلافه میشم.
راهکارهاتون برای تغییر دادن این نگاه های منحصر به فرد جهان و ورزش در ایران چیه؟
آیا برای همیشه میزبانی بازی های آسیایی و بازی هایی مثل جام جهانی و المپیک و ... رو در ایران به گور خواهیم برد؟