آرزو دارم بيايي ،مژده سبز بهارم
اي تمام باور من ، اي همه دارو ندارم
آرزو دارم بتابي در دل تاريک غم ها
اي جمالت روشناي خلوت شب هاي تارم
بي تو اي آرام جانم ، پرپر دست خزانم
بي تو کو درمان دردم؟ بي تو کو صبر و قرارم؟
محرمي کو تا بداند ، درد بي پايان مارا؟
همدمي کو تا شود هنگامه غم ،غمگسارم؟
در دل توفان غم ها ، اين منم غمگين و تنها
بي تو يعني،چاره اي بر درد تنهايي ندارم