نقد و تحلیل بناهای معماری | 16 | مسجد و مجتمع فرهنگی ولیعصر تهران

[mpb]

با عرض سلام حضور دوستان محترم معماری . . .

همانطور که از عنوان تاپیک مشخص هست ، هدف از ایجاد این تاپیک نقد مسجد و مجتمع فرهنگی ولیعصر تهران می باشد. بنایی که طراحی آن به دلیل عدم تبعیت از ساختار متداول در طراحی بناهای مذهبی در ایران با نقد ها و بازخوردهای متفاوتی مواجه شد و موافقین و مخالفین خود را به همراه داشت.
حال نظر شما چیست؟
1-طراحی و ساخت بنای مذهبی مانند مسجد نیازمند چه مبانی نظری می باشد؟
2- توجه به مبانی نظری و چهارچوب مفهومی در طراحی معماری بناهای با عملکرد متفاوت، چه مقدار اهمیت دارد؟
3-کانسپت طرح اجرا شده را مناسب بنای مذهبی مانند مسجد می دانید؟
4-آیا طرح دوم براساس آموزش های معماری در دانشکده های کشور توجیه پذیر است؟طرح اولیه چطور؟
5-آیا آشنایی زدایی از بناهای مذهبی لزومی دارد؟اگر جواب مثبت است ، به چه دلیل؟
.
.
.
.
لازم یه یادآوری است که با توجه به هماهنگی های انجام گرفته ، به دوستان فعال در عرصه ی نقد در هر دوره امتیازاتی اعطاء می شود و نقدهای ایشان با نام خود، در نشریه هنر و معماری نقشینه درج خواهد شد. همچنین عزیزانی که در چند دوره فعال شناخته شوند ، عنوان کاربر فعال تالار معماری اعطاء خواهد شد .
پیشاپیش از حسن توجه شما دوستان عزیزم، صمیمانه سپاسگزاری می کنم و امیدوارم با حضورتان بتوانیم از دانش شما بیاموزیم.
موفق و پیروز باشید ...

​

---

---

آرشیو نقدهای پیشین:

نقد و تحلیل بنای معماری | 01 | ساختمان جديد مجلس شوراي اسلامي
نقد و تحلیل بنای معماری | 02 | موزه يهود برلين
نقد و تحلیل بنای معماری | 03 | مساجد آینده
نقد و تحلیل بنای معماری | 04 | خانه آبشار
نقد و تحلیل بنای معماری | 05 | مرکز فرهنگی و هنری ژرژ پمپیدو
نقد و تحلیل بنای معماری | 06 | مجتمع مسكوني نياوران
نقد و تحلیل بنای معماری | 07 | ویلای درویش آباد
نقد و تحلیل بنای معماری | 08 | ویلایی برای یک دوست
نقد و تحلیل بنای معماری | 09 | فرهنگسرای نیاوران
نقد و تحلیل بنای معماری | 10 | موزه ی هنر های معاصر کیمبل
نقد و تحلیل بنای معماری | 11 | بررسی برج میلاد
نقد و تحلیل بنای معماری | 12 | پردیس سینمایی پارک ملت تهران
نقد و تحلیل بنای معماری | 13 | بررسی بناهای شاخص معماری ایرانی اسلامی از منظر قوانین سازماندهی بصری گشتالت
نقد و تحلیل بنای معماری | 14 | موزه طراحی Holon
نقد و تحلیل بنای معماری | 15 | مرکز فرهنگی حیدر علی اف
​

---

---

توضیحات و مدارک مسجد و مجتمع فرهنگی ولیعصر تهران

---

---

​

عنوان: مسجد و مجتمع فرهنگی ولی عصر
معمار: رضا دانشمیر- کاترین اسپریدونف
موقعیت قرارگیری: خیابان انقلاب اسلامی - چهارراه ولیعصر(عج) – جنب تئاتر شهر
منطقه شهرداری : 11
مساحت زمین : 5000 متر مربع
زیربنای پروژه : 27000 مترمربع

تاریخچه:
در ضلع جنوبی پارک دانشجو زمینی به مساحت 5000 متر وجود داشت،که مالکیت آن مورد اختلاف اهالی محل و شهرداری منطقه 11 بود و موقتا کاربری زمین به صورت پارکینگ قرار گرفت. بخشی از این زمین وقف ساختن مسجد شده بود و اهالی محل با توجه به نداشتن مسجد محلی و ناهنجاری های موجود در پارک فوق و اطراف تئاتر شهر، مصمم به ساختن مسجد در آن زمین بودند. اما شهرداری مایل به ساختن یک مجموعه تجاری و خدماتی بود. از سال 1360،اهالی با برپا کردن چادر و مصالح بنایی و اسکلت فلزی به انجام مراسم مذهبی در آن مکان پرداختند. بالاخره پس از 23 سال؛ در سال1383 تصویب شد که در این مکان یک مسجد و مجتمع فرهنگی دایر شود. و طراحی آن، به معماری به نام عبدالحمید نقره‌کار (که پیش از این مسجد قبا، مسجدالرسول(ص) و ده‌ها مسجد دیگر در تهران و شهرستان‌ها را طراحی و نظارت بر اجرا نموده است) سپرده شد که طرحی با شکوه و شایسته مقام مسجد، ارایه شد.

فرآیند طراحی از زبان نقره کار:
از آنجا که در محور شمالی- جنوبی تهران یعنی خیابان ولیعصر، از میدان تجریش، تا میدان راه آهن و محور شرقی- غربی تهران یعنی خیابان انقلاب از میدان امام حسین تا میدان انقلاب، هیچگونه نماد مذهبی شاخص وجود نداشت. و از طرفی شهرداری مایل بود در غرب تهران و نزدیک نهاد ریاست جمهوری، مسجد و مجموعه فرهنگی در مقیاس یک مسجد جامع، برای برگزاری مراسم ملی داشته باشد، بنابراین مقیاس این مجموعه در حد یک مسجد جامع و مجموعه فرهنگی مرکز شهری، تعیین و مصوب شد.
در جهت هماهنگی با ساختمان تئاتر شهر، ارتفاع ساختمان مسجد تا زیر گنبد خانه آن، با ارتفاع تئاتر شهر مساوی گرفته شد و بدنه آن شبیه تئاتر شهر طراحی شد، تا این دو ساختمان با یکدیگر هم آهنگ و مکمل بوده و در مجموع وحدت داشته باشند. ازانجا که منظر اسلامی، مفهوم عبادت و عبادتگاه، مهم ترین عنصر در فضای شهری محسوب می شود، بنابراین به صورت بدیهی، سر درب مسجد، مناره ها و گنبد خانه مسجد، باید در طراز بالاتری از تئاتر شهر قرار می گرفت و بدین صورت طراحی شد.

نمایی سه بعدی از طرح اولیه مسجد هماهنگ با ساختار تئاتر شهر

نمای شمالی طرح اولیه ی مسجد به سوی پارک دانشجو و خیابان ولیعصر

مقطع از طرح اولیه مسجد، فقط سردرب، مناره ها و گنبد از نمای تئاتر شهر بلندتر است.

پلان طرح اولیه ی مسجد

​

رد طرح اولیه:

این طرح به مخالفت هنرمندانی که تئاتر شهر خانه‌شان بود قرار گرفت و لب به اعتراض گشودند که؛ ارتفاع مسجد، ساحت تئاتر شهر را درهم می‌شکند و نباید این میراث ماندگار، کوچک شمرده شود. این اعتراض، سه سال به طول انجامید و دست آخر، کار از عبدالحمید نقره‌کار گرفته شد و برای گره گشایی از آن، به مهندس رضا دانشمیر و همسر او کاترین اسپریدونف Catherine Spiridonoff سپرده شد.

فرآیند طراحی از زبان دانشمیر:

رضا دانشمیر در مصاحبه خود پیرامون این طرح می‌گوید: مشاوری آمده بود و مسجد خیلی بزرگ و کلاسیکی را آن جا پیش‌بینی کرده بود که با خود ساختمان تئاتر شهر تناسب نداشت. ارتفاعش به اندازه‌ی گنبد سلطانیه بود؛ 52 متر (تاتر شهر حدودا 20 متر است) بنابراین، هنرمندان اعتراض کرده بودند که این ساختمان بزرگ است و تعادل ندارد و باید این طرح عوض شود.
دانشمیر کانسپت طرح خود را اینگونه وصف می‌کند که: " اول خواستیم ایده را از وضع موجود برداشت کنیم که دیدیم وضع موجود غلط است. بنابراین وضع موجود را کات کردم... به ایده لنداسکیپ [محوطه‌سازی و منظر] رسیدم. اگر قرار است کنار تئاتر شهر مسجدی ساخته شود، این مسجد می بایست لنداسکیپ باشد و می‌بایست با پارک دانشجو کار کند. این ایده را رویش کار کردیم. در واقع یک سطح پوسته لنداسکیپ را پیش‌بینی کردیم که می آید در قسمتی که باید با پارک دانشجو مواجه شود، به زمین می رسد؛ و در قسمتی که به خیابان ولی عصر و تئاتر شهر منتهی می شود، یک تحدبی را به خودش می گیرد... در این ایده، ارتفاع مسجد در حد همین تاج تئاتر شهر هست."

​

برش ارتفاعی مسجد برای احترام به تئاتر شهر

طرح اصلی

نمای شمالی مسجد ولی عصر

پرسپکتیو مسجد از دید ناظر، نمای شمال شرقی

پرسپکتیو مسجد از درب شمالی جنب خیابان ولیعصر

​

پرسپکتیو دید پرنده از مسجد ولی عصر(عج)

​

توضیحات بنا:

معرفی پروژه:

مجتمع فرهنگی و مسجد حضرت ولی‌عصر (عج) واقع در چهارراه ولی‌عصر تهران و در ضلع جنوبی تئاترشهر در زمینی به مساحت ۵۰۰۰ متر مربع در حال اجراست. ابعاد زمین آن در ضلع شمالی حدود ۹۲ متر و در ضلع شرقی و غربی در حدود ۵۰ متر است. زیربنای کل مجموعه بالغ بر ۲۵ هزار مترمربع و زیربنای مفید آن ۱۹۷۷۶ مترمربع است.

ویژگی های پروژه:

این مجموعه فرهنگی ـ مذهبی در ۷ طبقه طراحی شده که به ترتیب عبارت است از:
طبقه‌های منفی دو تا منفی چهار: با کاربری پارکینگ به ظرفیت ۱۶۸ دستگاه، انباری و فضاهای تأسیساتی
طبقه منفی یک : شامل آمفی‌تئاتر، سالن غذاخوری با ظرفیت ۵۴۵ نفر، گالری عکس، سرویس بهداشتی و آشپزخانه
طبقه همکف: شامل شبستان آقایان با گنجایش ۵۲۴ نفر، صحن و چند اتاق اداری ـ اقامتی
طبقه اول: دربرگیرنده کتابخانه آقایان و دو واحد اداری
طبقه دوم: شبستان و کتابخانه بانوان و اتاق تأسیسات را شامل می‌شود.

​

امکانات پروژه:
سه دستگاه آسانسور کار جابه‌جایی را در این پروژه به انجام می‌رساند و سیستم سرمایشی ـ گرمایشی آن از نوع موتورخانه مرکزی است. پوشش نهایی سقف این مجتمع یک پوسته بتنی ۲۵ سانتی‌متری است که تاکنون نمونه آن در کشور اجرا نشده؛ مساحت این پوسته حدود ۴۲۰۰ مترمربع و دارای قوس‌هایی در دو جهت بوده؛ البته برای تأمین نور فضاهای داخلی بر روی پوسته سقف شیارهایی تعبیه شده و قوس‌هایی عمود بر قوس اصلی، پنجره‌هایی را در سطح نهایی ایجاد کرده است.
همچنین سطح زیرین بتن سقف یعنی سطح در تماس با قاب زیرین دارای پوشش نهایی از سمت داخل به صورت بتن اکسپوز بوده و بخشی از فضاهای عمومی طبقه دوم از قبیل راهرو و شبستان مردانه و زنانه را دربرمی‌گیرد. این پوسته در ضلع شمالی متکی بر یک شاه‌تیر فولادی به صورت قوسی است که به لحاظ شکل ظاهری، ابعاد، وزن، محل قرارگیری و روش نصب از ویژگی‌های منحصر به فرد پروژه به حساب می‌آید.
قسمت‌های میانی آن به ستون‌های اصلی سازه متصل شده و در تراز نهایی این ستون‌ها، سازه‌های صلیبی‌شکل با اتصال‌های خاص، موجب تأمین اتکای مناسب پوسته بر روی سازه اصلی می‌شود. برای هماهنگی هرچه بیشتر با معماری تاریخی تئاترشهر، نازک‌کاری نمای پروژه از نوع سیمان شسته و هماهنگ با رنگ نمای تئاترشهر است.

​

پرسپکتیو داخلی مسجد ولی عصر(عج)، شبستان زنانه

پرسپکتیو داخلی مسجد ولی‌عصر (عج)، شبستان مردانه

پرسپکتیو داخلی مسجد ولی‌عصر(عج)، راهروهای ورود به شبستان


​

نقد معماری بنا:
طرح مسجد ولیعصر، از جمله چالش‌برانگیزترین طرح‌های معماری بوده است و تاکنون نقدها و دیدگاه‌های بسیاری را متوجه خود کرده است.
در کنار نقد های صورت گرفته نقدی از جناب مهندس عبدالحمید نقره‌کار در مجله پژوهش‌های معماری اسلامی درباره‌ی این طرح گرد آوری شده است.
در این نوشته، وی معتقد است: «طرح جدید بر اساس پیش‌فرض‌ها و مبانی غربی و غیراسلامی، پیش‌بینی و متأسفانه تبدیل به فرآیندی غیرقابل قبول و مغایر بدیهیات اولیه طراحی مسجد و اصول نظری و احکام عملی آن، طراحی و اجرا شده است.» و به طور مشروح، به ارزیابی و نقد این طرح می‌پردازد. برای مطالعه کامل این نقد و توضیحاتی درباره طرح اولیه بنا و ایده های طراحی آن می توانید فایل زیر را دانلود و مطالعه بفرمائید.

دریافت فایل: http://s5.picofile.com/file/81523816...rekar.pdf.html

 

[Sina-Arch]

ممنون بابت پست کاملی که ارائه شد... برام جالب بود اون مقاله ای رو که خود دکتر نقره کار نوشته بودن و توصیه می کنم دوستان حتما از انتهای پست دانلودش کنن و بخونن
با تمام احترامی که به ایشون قائل هستم، از نظر شخص من دیدگاه هاشون سنت گرای محض و برخوردشون خیلی خیلی غرض گرایانه ست
من سوالم از ایشون بعنوان یه دانشجو اینه که مدرنیسم و جهانی سازی رو نباید توی جهان سوم مطرح کرد؟
کار مهندس دانشمیر هم با اساتید سنت گرا کرکسیون شده، دکتر مهدی حجت یکی از این اساتیده، آیا مسجد دانشگاه شریف بی احترامی رو انجام داده به بناهای اطرافش؟ نه... در عین سنت گرا بودن، فضایی متفاوت رو به هرکسی که واردش میشه معرفی می کنه
قرار دادن گنبد 52 متری کنار تئاتر شهر ؟!!!!
سوالم اینه که اگر انقلاب ما بجای پهلوی در سال 1300 با قاجار شکل می گرفت بازهم چنین راجع به بناهای قاجار و حکومت قبلی حرف می زدین؟؟؟؟؟؟؟؟
کپی کردن کارهای قبلی هنر نیست... واسه زمان امروز طراحی کردن همون هنر می خواد...

من خودم طرفدار کامل مهندس دانشمیر نیستم و در حد سوادم نکات مثبت و منفی کار دکتر نقره کار و مهندس دانشمیر رو درک می کنم. ولی از نظر من طرح مهندس دانشمیر رویکردی به جلو محسوب میشه با وجود ضعف هایی که داره

 

[ex5*ser]

اینکه کار رو از نقره کار گرفتن ،خیلی خوشحالم کرد.
نقد خوبی بود.

 

[shiva2009]

فکر می کنم در مورد این بنا، اول باید میزان موفقیتش در همنشینی با تئاتر شهر بررسی بشه.
من توی همین 3ماه اخیر، 2بار، و هربار با یک نفر دانشجوی معماری-با باورهای بسیار متفاوت- رفتم این بنا رو یه نگاه انداختم.
در مورد همنشینی با تئاتر شهر، نظر هردوشون این بود که معمار سعیش رو کرده اما موفق نشده. یکیشون که زیبایی خود بنا رو زیر سؤال برد، چراکه در عمل فقط همون یه نمای روبه تئاتر شهر کار شده، و نماهای جانبی کاملاً مسطح و ساده هستن.
نفر دوم گفت که می تونست طرح خوبی باشه اگه اینجا نبود..
در مورد کاربری هم تا خودم یادآوری نکردم و تابلوی پروژه رو ندیدن، هیچ کدوم باورشون نشد:دی
نظر خودم هم اینه که به رغم تلاش معمار، بازم وصله ی ناجوری از کار در اومده. فرم سیال اینجا کارامد نیست چون خواه ناخواه با فرم دوار تئاتر شهر مقایسه میشه-نمی توانم بهتر از تو بسازم، پس مانند تو نخواهم ساخت-
با این حال بازم موافقم که حرکت روبه جلوئه. اون طرح اول که ترسناکه! اگه مردم محل خواستن، مقیاس ملی دیگه چرا؟ لزوماً چون اون منطقه در سطح ملی شناخته شده س مقیاس همه ی بناهاش باید ملی باشه؟ اون گنبد و مناره چه ضرورتی داشته؟ حتی اگه تفکرمون سنتی هم باشه، الگوی شبستانی، نبوده توی تاریخ؟
مسجد فرق داره با کلیسا، فرق داره با معبد هندو، و فرقشم اینه که ارزشش به تسلط بر اطراف نیست. مسجد با بازار همنشین میشه، با مدرسه همنشین میشه و در حالت کلی در صدد خودنمایی نیس.
به نظر خودم که اونجا نباید بنایی ساخته می شد اصلاً! ولی حالا که اهالی محل می خوان، چاره ای نیست دیگه، یه فرم درون گرا با اشاره به الگوی شبستانی که بخش زیادیش درون زمین جابگیره، جواب بهتری بود، هم از گنبد و گلدسته، هم از فرم سیال سنگین! حتی می تونست نوعی سیالیت هم داشته باشه به نظرم، اما مقعر، روبه درون، نه بیرون. یه جورایی حالت لنداسکیپ و فضای خالی در برابر فضایی که تئاتر پر کرده.
پی نوشت: فرصت نکردم معرفی و نقد مهندس نقره کار رو بخونم، صرفاً چون ذهنیتی داشتم از این قضیه خواستم حرفی زده باشم. دردل بود تا نقد.

 

[eMJey]

اولا ممنون از مریم عزیز

در ادامه؛ موضوع سادست . .. کاربری اشتباهه آقا جان .. {ضرب المثل معروفی هست که میگه : مسجد جای ..... نیست (باپوزش) }

 

[Samaneh]

اینکه کار رو از نقره کار گرفتن ،خیلی خوشحالم کرد.
نقد خوبی بود.

سلام .
ممنون از پاسخ شما
حالا که طرح قبلی رو رد می کنید

آیا کانسپت طرح اجرا شده را مناسب بنای مذهبی مانند مسجد می دانید؟

آیا طرح فعلی براساس آموزش های معماری در دانشکده های کشور توجیه پذیر است؟طرح اولیه چطور؟

آیا آشنایی زدایی از بناهای مذهبی لزومی دارد؟اگر جواب مثبت است ، به چه دلیل؟

 

[Samaneh]

اولا ممنون از مریم عزیز

در ادامه؛ موضوع سادست . .. کاربری اشتباهه

سلام آقای سعیدی
ممنون از حضور شما

با توجه به پاسخ شما که کانسپت طرح اجرا شده را مناسب بنای مذهبی نمی دانید آیا با آشنایی زدایی از بناهای مذهبی موافقید؟اگر جواب مثبت است ، به چه دلیل؟

آیا طرح فعلی براساس آموزش های معماری در دانشکده های کشور توجیه پذیر است؟طرح اولیه چطور؟

و در آخر
جانمای طرح فعلی حتی با کاربری متفاوت با کاربری فعلی در کنار تئاتر شهر را تائید می کنید ؟

 

[MAT ARCHITECT]

خیلی منتظر این تایپک بودم خیلی از مریم خانم عزیز سپاسگزارم
این طرح بارها در جاهای مختلف نقد و بررسی شده جای نقدش تو باشگاه خالی بود
اول از همه اینکه من از کارهای آقای دانشمیر لذت میبرم ولی چند تا نکته توی نقد این کار باید دقت بشه
اول توی طراحی خود مجموعه و کاربریش ، من خصرفا با نظری که مسجد رو به گلدسته و گنبد میشناسن خیلی موافق نیستم ( تا حالا هم خوشبختانه دو تا طراحی های مسجدانجام دادم که یکی در مراحل انتهایی طراحیه و یکی در مرحله اجراست ، تو هیچ کدوم هم گنبد و گلدسته نگذاشتم ) ( به همین دلیل قصد نقد این کار رو دارم و الا آقای دانشمیر کجا و ما کجا )که این شاید ماحصل نگاه استاد نقره کاره ولی به این نکته دقت کنید که مسجد باید یکسری مشخصه داشته باشه که بهش بگن مسجد چه از لحاظ بصری و چه از لحاظ معنوی ( حکمت طراحی جزء جزء فضاهای مسجد ) من مخالف نو آوری در طراحی مسجد نیستم ولی این کار فاجعه است نه نوآوری . میشه هم توی طراحی نو آوری داشت هم اصول طراحی هر کاربری رو رعایت کرد ( که حالا اینجا مسجد است ) برای توضیح این کار هم ارجاعتون میدم به طراحی که آقای میر میران برای تکمیل حرم حضزت معصومه در قم ارائه داده بودند . این طرح مگر نوآوری نداشت ولی کاملا میتونست حس عبادت و بندگی رو به کاربر القا میکرد . نمیشه من به عنوان نو آوری و مدرنیته یکسری چیزهای اصولی ( بخوانید اصول ابتدایی ) برای طراحی مسجد رو در نظر نگیرم . من ایرادم فقط به فرم نیست معماری مسجد به کالبد عبادت تک تک فضاهاست نه کل فضا . این کار بیشتر بخاطر لجبازی شهرداری و شورای اسلامی تهران متاسفانه داره پیش میره و اجرا میشه
نکته مهمتر اینکه از نظر شهرسازی ، هر شهر دارای یکسری نقاط تاکید و نقاط عطف است تئاتر شهر یک نقطه تاکیدی و نقطه عطف مهمی توی شهر تهران است دلیلی نداره ما بخواهیم یک عنصر شاخص دیگه ( صد در صد قصد بر این بوده و الا به مهندس دانشمیر طراحی ارجاع نمیشده ) رو در نزدیکی این نقطه از شهر در نظر بگیریم . این مشخصا تاثیر منفی روی تشخص ساختمان زیبای تئاتر شهر داره
ببخشید طولانی شد

 

[eMJey]

سلام آقای سعیدی
ممنون از حضور شما

با توجه به پاسخ شما که کانسپت طرح اجرا شده را مناسب بنای مذهبی نمی دانید آیا با آشنایی زدایی از بناهای مذهبی موافقید؟اگر جواب مثبت است ، به چه دلیل؟

آیا طرح فعلی براساس آموزش های معماری در دانشکده های کشور توجیه پذیر است؟طرح اولیه چطور؟

و در آخر
جانمای طرح فعلی حتی با کاربری متفاوت با کاربری فعلی در کنار تئاتر شهر را تائید می کنید ؟

سلام . خواهش میکنم خانم قاسمی ..

من کانسپت آقای دانشمیر رو رد نکردم ، چون سوادم به اون اندازه نیست که بخوام رد کنم .. من خیلی خلاصه گفتم که به نظر من کاربری ای که شهرداری برای اون سایت در نظر گرفته اشتباس .. اصن اون مکان جای ساختن مسجد نیست !!
و آقای نقره کار توجه شون رو بیش از حد به مسجد معطوف کردن و آقای دانشمیر هم بیش از حد به ساختمان تیاتر شهر .... من هیچکدوم رو رد نمیکنم .. من کاربری رو از اساس اشتباه میدونم..
خب طرح فعلی بیشتر نگاهی راه حل جویانه بر اساس طرح های موجو در سایت هست که تو دانشکده ها کمتر بهش پرداخته میشه... (طراحی بر اساس وضع موجود و بافت مهم منطقه) ... که بد نیست بهش بیشتر پرداخته شه.. و طرح اولیه هم که بر گرفته از دانشکده ها هست .. چیزی که بیشتر بهش پرداخته میشه.. (طراحی بدون در نظر گرفتن بافت موجود و مهم کنار سایت)
خب با شرایط موجود بوجود اومده من کاربری فعلی رو تایید میکنم و باید اون رو به زمان واگذار کرد تا بازخوردش رو مشاهده کرد..مثل بنای ژرژ پمپیدو در فرانسه
در آخر
من این بنا رو به عنوان یک بنای معماری مدرن و زیبا که کمتر تو شهرمون و حتی کشورمون دیده میشه می ستایم..(بدون توجه به کاربری و وضع موجود)

 

[Samaneh]

خیلی منتظر این تایپک بودم خیلی از مینا خانم عزیز سپاسگزارم
این طرح بارها در جاهای مختلف نقد و بررسی شده جای نقدش تو باشگاه خالی بود
اول از همه اینکه من از کارهای آقای دانشمیر لذت میبرم ولی چند تا نکته توی نقد این کار باید دقت بشه
اول توی طراحی خود مجموعه و کاربریش ، من خصرفا با نظری که مسجد رو به گلدسته و گنبد میشناسن خیلی موافق نیستم ( تا حالا هم خوشبختانه دو تا طراحی های مسجدانجام دادم که یکی در مراحل انتهایی طراحیه و یکی در مرحله اجراست ، تو هیچ کدوم هم گنبد و گلدسته نگذاشتم ) ( به همین دلیل قصد نقد این کار رو دارم و الا آقای دانشمیر کجا و ما کجا )که این شاید ماحصل نگاه استاد نقره کاره ولی به این نکته دقت کنید که مسجد باید یکسری مشخصه داشته باشه که بهش بگن مسجد چه از لحاظ بصری و چه از لحاظ معنوی ( حکمت طراحی جزء جزء فضاهای مسجد ) من مخالف نو آوری در طراحی مسجد نیستم ولی این کار فاجعه است نه نوآوری . میشه هم توی طراحی نو آوری داشت هم اصول طراحی هر کاربری رو رعایت کرد ( که حالا اینجا مسجد است ) برای توضیح این کار هم ارجاعتون میدم به طراحی که آقای میر میران برای تکمیل حرم حضزت معصومه در قم ارائه داده بودند . این طرح مگر نوآوری نداشت ولی کاملا میتونست حس عبادت و بندگی رو به کاربر القا میکرد . نمیشه من به عنوان نو آوری و مدرنیته یکسری چیزهای اصولی ( بخوانید اصول ابتدایی ) برای طراحی مسجد رو در نظر نگیرم . من ایرادم فقط به فرم نیست معماری مسجد به کالبد عبادت تک تک فضاهاست نه کل فضا . این کار بیشتر بخاطر لجبازی شهرداری و شورای اسلامی تهران متاسفانه داره پیش میره و اجرا میشه
نکته مهمتر اینکه از نظر شهرسازی ، هر شهر دارای یکسری نقاط تاکید و نقاط عطف است تئاتر شهر یک نقطه تاکیدی و نقطه عطف مهمی توی شهر تهران است دلیلی نداره ما بخواهیم یک عنصر شاخص دیگه ( صد در صد قصد بر این بوده و الا به مهندس دانشمیر طراحی ارجاع نمیشده ) رو در نزدیکی این نقطه از شهر در نظر بگیریم . این مشخصا تاثیر منفی روی تشخص ساختمان زیبای تئاتر شهر داره
ببخشید طولانی شد

دوست عزیز
بسیار ممنون از حضور شما مطمئنن تجربیات طراحی شما کمک خیلی خوبی در رونق بخشیدن به این نقد و تحلیل خواهد شد .
با قسمت آخر نظر شما کاملا موافقم .
اگر ممکنه کمی بیشتر در مورد قسمتی از نظر شما که به رنگ قرمز مشخص کردم توضیح بدید . (البته راجع به طرح فعلی )

 

[MAT ARCHITECT]

دوست عزیز
بسیار ممنون از حضور شما مطمئنن تجربیات طراحی شما کمک خیلی خوبی در رونق بخشیدن به این نقد و تحلیل خواهد شد .
با قسمت آخر نظر شما کاملا موافقم .
اگر ممکنه کمی بیشتر در مورد قسمتی از نظر شما که به رنگ قرمز مشخص کردم توضیح بدید . (البته راجع به طرح فعلی )

خواهش میکنم من هم استفاده خیلی خوبی از این بحث ها میبرم
شاید این حرفم رو بتونم توی قسمت ورودی و راهرو بهتر توضیح بدم
در مساجد قدیمی دلیل استفاده از فرم و ابعاد فقط صرف کاربرد اونها نبوده بلکه صد در صد پشت هر کدوم از قسمت ها یه فکر و نظر بوده که متاسفانه خیلی بهش دقت نمیشه
در مساجد سنتی تصمیم حرکت به داخل مسجد و ورود به هشتی ، عبور از راهرو و ورود به حیاط ، گذر از اون و ورود به رواق و شبستان و در نهایت قبله سیر مسیر از عالم ناسوت ( دنیا ) به عالم لاهوت است از ابتدا وجود سر در بلند با پس نشینی داخل جداره علاوه بر ایجاد فرم باعث ایجاد مکث میشه ( سلسه وار ورودی به مساجد دارای مکث و حرکت است ( شما تصور کنید به زندگی - مرگ - حشر و.... )و دید محدودی که از هشتی در اغلب مساجد به داخل حیاط ( تمثیل بهشت با درختان و رودخانه های تجرید شده ) تداعی کننده کامل این دنیا یا عالم ناسوته علاوه بر فرمی که برای تعریف ورود و تقسیم دسترسی به داخل داره . ابعاد راهرو ورودی به دلیل رعایت تناسبات شکسته شده ولی تداعی کننده عالم قبر است که محل گذار است به داخل بهشت است ( حیاط ) یا عالم ملکوت و......... همینجور تا به خود محراب و آیه نور و در نهایت خدا که ذات عالم لاهوته
ورود و عبادت در مسجد از دید اولیه شاید برای عبادت و سجده باشه ( مسجد = محل سجده ) ولی علاوه بر اون توی معماری گذشته علاوه بر فرم دیداری فضاها دلیل اصلی همین تاثیری است که ذات فرم ها و کالبدشون روی استفاده کننده میگذارن نه فرم ظاهریشون
مثلا شما در داخل ورودی و راهرو طراحی آقای دانشمیر کجا این موارد رو میتونید تعریف کنید یا کجا این موارد نشون داده شده . معماری فقط به فرم زیبا نیست به ذات فرم است
بله این فرم ممکنه قشنگ باشه ولی هر معماری فرم قشنگ نیست این بنایی ( banaei ) است یعنی صرف ساختن یک بنا نه معماری
خدمتتون گفتم من استفاده از گنبد ، مناره ، کاشی کاری و .... رو وحی منزل در مسجد نمیدونم . ولی به این اعتقاد دارم که حتی برای طراحی یه خونه معمولی هم باید به خیلی چیزها دقت کرد . چه برسه به مسجد که اصلی ترین فضا تو جامعه مسلمینه
باز هم میگم من معماری آقای دانشمیر رو قبول دارم و میگم این کار خوبه و ازش تشکر میکنم و دستش درد نکنه ولی میخوام بدونم برای منی که به عنوان نمازگزار میخوام اینجا نماز بخونم چه کار کرده ؟
باز هم عنوان میکنم من از لحاظ سابقه و علمی در جایگاهی که بخوام آقای دانشمیر رو نقد بکنم نیستم ولی متسفانه این یک اشتباه خیلی بزرگ بود .

 

[F.A.R.Z.A.D]

فرانسوی ها وقتی میخوان قورباغه رو بخورن یه تکنیکی واسه آبپز کردنش دارن که خیلی جالبه.میدونید که قورباغه خونسرده.اگه یهو داخل آب گرم انداخته بشه جهش میکنه.به همین دلیل برای آبپز کردنش میندازنش داخل قابلمه پر از آب سرد.بعد قابلمه رو، روی شعله قرا میدن.آب که بصورت تدریجی گرم میشه دمای بدن قورباغه هم رفته رفته میره بالا و وقتی بخودش میاد که دیگه پخته شده.
داستان معماری کشور ما هم شده این.اون زمان که انداختنمون تو دیگ آب سرد (وقتی که دانشکده هنر های زیبا رو که کپی شده مدرسه بوزار فرانسه بود،تاسیس کردن) حالیمون نبود.کم کم گرمش کردن تا رسید به وضع فعلی و طرح این مجتمع فرهنگی-مسجد!


فکر کنم دو ماه پیش بود که با سمانه خانم در مورد نقد آقای نقره کار صحبت کردیم.قرار شد پیشنهاد بدیم که تاپیک گفتگو و نقد این بنا(هم طرح اول و هم دوم) رو ایجاد کنند که با زحمت مریم خانم ممکن شد.

تو این مدت تصمیم گرفتم در وب نوشته هام خیلی فشرده در مورد مبانی نظری و چهار چوب مفهومی معماری و آرکیتکچر بنویسیم و بحث کنیم.البته بحث نشد ولی ما نوشتیم.هر چند در دکترین دیکانستراکشن موندیم.میخواستم به گفتمان و دکترین مقابل دیکانستراکشن بپردازم ولی در مورد اون سوالات مطرح شده بحثی نشد.احساس کردم شاید بحث چیستی آرکیتکچر و دکترین پایانی اون در تفکر بشری یعنی دیکانستراکشن در ذهن دوستانمون مجهول مونده.به همین دلیل ادامه ندادم چون میخواستم آخرش در مورد این مجتمع فرهنگی - مسجد صحبت کنیم که بهش نرسیدیم.
ببخشید اگه نوشته ام طولانی میشه بزارید به پای نیاز به تبیین بحث و نقد.


سایت های مختلفی به نقد و دفاع از این بنا پرداختن.کاری به این نقدها نداریم.چیزی که برای من جالب بود نظراتی بود که پای این نوشته ها عنوان شده بود.تعداد قابل توجهی از این دوستان صورت مسئله رو بردن زیر سوال و یا خواستن صورت مسئله رو پاک کنند و بگن طرح این مسئله درست نبوده.

من اعتقادم این نیست.درسته صورت مسئله مشکله ولی طرح سوال اشتباه نبوده.فرض کنید یه مسئله ای رو مطرح کردن و خواستن که حل بشه.

دو تا پاسخ داده شد که اولی رو نمیدونم چجوری باید تفسیر کرد.اگه طرحی که آقای نقره کار طراحی کردن داخل سایت دیگه ای بود که این مسائل رو نداشت خیلی خوب بود (به جهت طراحی مسجد و دلایلی که در ادامه بهش اشاره میکنم) یعنی خود طرح مناسبه ولی جنبه های دیگر صورت مسئله رو در نظر نگرفته.هدف خوب بوده ولی وسیله چی؟در نظر گرفتن واقعیت چی؟میشد رندی کرد و طرحی رو ارائه کرد که نه به مسجد توهین بشه.نه مبانی نظری و چهارچوب مفهومی مربوط به طراحی یک بنای مذهبی نغز میشد و نه طرح دوم ارائه بشه.!

دومین پاسخ غلط بود.شاید بگید تو دوره پسا ساختارگرایی اونم تو معماری حرف از درست و غلط زدن بصورت مطلق جایگاهی نداره ولی من قاطعانه میگم که پاسخ دوم غلط بود.(تازه خوشبینم خیلی)

طرح دوم از نظر آرکیتکچر قبوله، اگه قبول کنیم ساختار یه سری "مفاهیم دوتایی" یا "مرکز پیرامون" مثلا در طراحی ورودی و رابطه نور و تاریکی در کل بنا و ...شکسته شده.ساختار مفاهیم روبروی هم در دو حالت شکسته میشه.یا اینکه ما بهش بی اعتنا هستیم و یا بقول دریدا معناشون به تعویق افتاده......ما آدمای خوشبینی هستیم و دومی رو انتخاب میکنیم و میگیم معانی یه سری مفاهیم در ذهن طراح به تعویق افتاده.

مفاهیمی مثل سلسله مراتب یا نور و تاریکی (ظلمات) یا حریم و حرم و درونگرایی (مفهوم متضاد الئثا)و ....

در طراحی وردی بنا معنای بعضی مفاهیم در طراح به تعویق افتاده.اگه بصورت کلی بنارو در نظر بگیریم به خاطر در نظر نگرفتن حرم(نه حریم)، ساختار نورو تاریکی که نور در مرکز و تاریکی در پیرامون قرار داره ،شکسته شده....انگار از یه نور متکثری میخوای به یه تاریکی مطلق بری اونم از اون ورودی ها که اکراه در وارد شدن به بنارو ایجاد کرده.
پس دیکانستراکشن در این حدی که گفتم اتفاق افتاده.پس طرح موفق بوده.(من این طرح رو دیکانستراکشن میدونم)

دلیل دوم در قابل قبول بودن طرح از نظر آرکیتکچر ،کانسپت اونه.

من کتاب های دکتر حجت رو خیلی استفاده کردم.روش آموزشش رو بهترین روش در کشور میدونم ولی تعجم کردم از تفسیرش از این بنا.ما تو دوره پست مدرن ودیکانستراکشن مرگ نوشتار رو داریم ولی هیچوقت مرگ گفتار رو که نداشتیم.وقتی در مواجهه با طرح یکی دیگه میگیم "سیر خاک تا افلاک " و اون شخص باخودش میگه من همچین چیزی مد نظرم نبود ،حتما هدفمون رفع مسئولیت از خودمون بوده دیگه.

میگه کات کردم که به لندسکیپ برسم.

گفتار شخص دیگه ای رو که اتفاقا معنای مفهومی رو که داره بکار میبره ، شرح میده روکه نمیشه دوباره معنی کرد.این منطبق بر کدوم فلسفست؟معنا حضور داره.حضور معنا وجود داره و اون لندسکیپه.
کانسپت این طرح این بوده که بازدید کنندگان بنارو به عنوان لندسکیپ بنای تئاتر شهر ببینن.

من اون روز(کدوم روز؟همون روزی که رفتم بنارو از نزدیک دیدم) از 18 نفر پرسیدم که از این بنا چه چیزی فهم میکنید؟که 12 نفرشون گفتن سکویی که روش میشینیم و به تئاتر شهر نگاه میکنیم.پس طراح کانسپت مد نظرش رو خوب پیاده کرده.پس طرح مورد نظر از نظر آرکیتکچر که در واقع آموزشیه که در دانشکده ها داده میشه مورد قبوله.

پس آرکیتکچر میشه طراحی با توجه به چهارچوب مفهومی کلی که از فلسفه گرفته میشه(مثلا اون چیزی که ما با اون سبک هارو میشناسیم مثل مدرنیسم یا پست مدرنیسم و یا دیکانستراکشن و بیگ بنگ(پرش کیهانی) و یا فولدینگ و ...) و همچنین عینی کردن یک مفهوم یا کانسپت در پروژه ای خاص که اینجا لنداسکیپ بوده.
چهارچوب مفهومی میتونه تو هزاران طرح با عملکرد های مختلف یکی باشه ولی کانسپت خاص یک پروژست.هر پروژه ای کانسپت مخصوص به خودش رو داره.


شما چه تصوری دارید؟

عکس شماره 1
دید شمالی بنا(نگاه از تئاتر شهر به بنا)
​

اما از نظر معماری:

اساس معماری بر فلسفه نیست.اینکه بر چه اساسیه در حوصله این پست نمیگنجه.
خیلی ساده میشه گفت ما قصدمون این بود که مسجد طراحی کنیم دیگه.باید میرفتیم سراغ قرآن و متون دینی و عرفانی و نرم افزار و چهار چوب مفهومی مون رو از اونجا میگرفتیم.(همونطور که آرکیتکچر های غربی میرن سراغ فلاسفه...."غرب فیلسوف دارد و شرق نبی" )

چیزی که در قرآن خیلی مشهوده و بنظر میاد قرارگیری مفاهیم "برابر نهاد" روبروی همه.مفاهیمی که همواره یکی در مرکز و دیگری در پیرامون قرار داره.مثل نور و ظلمات،رب و عبد و ....هزاران مورد این شکلی با این ساختاری که دارن.
مثلا یه مورد طراحی مساجد براساس دو مفهوم نور و ظلمات طبق آیه الکرسی رو میشه شرح داد:

طبق آیه الکرسی خدا ولی کسانیه که ایمان آوردن و خارج میشن از تاریکی های متکثر به سمت نور واحد و اونایی که کافر شدن ،اولیایی دارن که خارج میکنن اونارو از نور واحد به سمت تاریکی ها متکثر.
روند معماری:
فضای بیرون که تاریک نیست و باید تاریکی ایجاد بشه.شخصی که ایمان نیاورده هنوز اون تاریکی رو حس درک نمیکنه و احساس میکنه در نوره.شخصی که اون زیبایی رو میبینه(سر در وردی مساجد ) و تصمیم میگیره که به سمت نور بره، تازه تاریکی های وجود خودش رو میبنه و سعی در گذر از اون داره(از سردر عبور میکنه و وارد دالون تاریکی میشه) بعد از اینکه از تاریکی های درونش عبور میکنه و وقتی که محرم میشه وارد حرم میشه.اینجاست که میتونه زیبایی هارو بصورت کامل ببینه.(میشه حیاط مرکزی و همه اون زیبایی هایی داخل مسجد)
مسجد در کنار همه عملکرد های مختلف قرار میگیره ولی نمیره زیر رادیکال هیچ کدومشون.هیچوقت تو هیچ دوره ای ساختمون بلندتر از مسجد ساخته نشده.(تا اونجایی که من میدونم حتی، در میدان نقش جهان)

-موارد بالا رد چهارچوب مفهومی طرح بود و کانسپت طرح هم بخودی خود مردوده.مسجد نباید در حاشیه چیزی قرار بگیره چه برسه به اینکه جز محوطه سازی بنای دیگه ای باشه.
(آیه 18 سوره توبه رو حتما بخونید ....نمیگم طراحی اونی نیست که خدا تو اون آیه گفته ولی نمیشه بین نگاه دریدا و قرآن جمع کرد.به دیکانستراکشن معتقد باشی به قرآن اعتقادی نخواهی داشت هر چند خود این نگاه اعتراف بزرگیه)

(دید از شرق (خیابان ولیعصر)به بنا)
ورودی بنا!!!!

​

حالا چند تا سوال از طراح:

با کجای فلسفه دریدا میشه اقدام به طراحی مسجد کرد؟
چون اساس اندیشه دریدا زیر سوال بردن این برابر نهاد ها و شکستن رابطه مرکز پیرامونیشونه براساس ایده differance.خب چطور میشه؟

پس طراحی این بنا نه عقب گرد و نه حرکت رو به جلو ،بلکه انحراف بوده.
نمیدونم از اول صورت مسئله طراحی مجتمع فرهنگی و مسجد بوده یا مسجد خالی......اگه اینطور بوده که صورت مسئله غلط بوده و طراح باید واکنش نشون میداد.چون فرهنگ یک مفهوم خنثی ست.چطوری در کنار مسجد قرا میگیره سواله. در طراحی کدومش رو باید در نظر بگیریم؟

شاید هم بعد از طراحی اسمش رو اینطوری گذاشتن که در مقابل نقد ها بگن مجتمع فرهنگیه و در مقابل مردم محله بگن مسجده.


چند تا نکته:

-آشنا زدایی از بنای مذهبی جنایته.این جنایت رو حتی مسلمانانی که در ایران اقدام به ساخت مساجد کردن(همون ایرانی های مسلمان) نسبت به زرتشتی ها نکردن.این جنایت نکردنشون بعضی از علمای معماری رو به اشتباه انداخته که بگن ما اصلا چیزی به اسم معماری اسلامی نداریم به این دلیل که مثلا در چهار قرن اول بعد اسلام بنای شاخصی شکل نگرفته.
معماران مسلمان همون محراب(مهر+آب) بنای مذهبی دوره قبل و همان گنبد(که روشی بوده برای پوشش سقف بنا-از نظر من گنبد نماد جامعه هجریه)) و همان گلدسته یا میل و همان حیاط مرکزی(که به دلیل مسائل اقلیمی بوده) رو گرفتن و بهش معنا دادن.چیزی که قبلا کارکرد مادی داشت رو دارای معنا کردن(مثل همون قضیه چهار ماه حرام که در واقع اون عملکرد رو معماران مسلمان از همین ایده قرآن و پیامبر گرفته بودند)........اونم چه معنایی .ایده حیاط مرکزی فراتر از محرمیته.اونقدر پیچیدست که فهمش خیلی مشکله.درست مثل مفهوم مقابلش در فلسفه یعنی الئثا که اونم بقول هایدیگر فهم نشد.
بعدا و با توجه به اینکه میدونستن با گذشت چند نسل معنا به تعویق میفته (همونطور که دریدا میگفت) و گنبد و گلدسته و حیاط مرکزی و ...میشه جز نمادهای بنای مذهبی...(واقعا استراتژیست های بزرگی بودن)

-بحث مدرنیستم و جهانی شدن دورش خیلی وقته تموم شده.نمیدونم بر چه اساسی این گفته میشه.مبانی هیچوقت تغییر نمیکنه.ولی روش ها چرا.تغییر میکنه.البته آقای نقره کار فقط مسجد طراحی میکنند و در این نوع بنا (منحصرا)آشنا زدایی مجاز نیست.

-سوالات رو هم که خودم مطرح کرده بودم در خلال پستم بهشون جواب دادم.

شرمنده زیاد شد.(اگه کسی تا اینجا خونده باشه)

یه مطلبی رو یادم رفت در مورد طرح اجرا شده بگم.

متریال استفاده شده در بدنه بنا، بدترین نوع گرانیت یعنی گرانیت خال خالی خاکستریه.......این متریال رو بصورت گسترده در سنگ فرش ایستگاه های مترو (بدلیل مقاومت بالای گرانیت)استفاده میکنن!!

 

[ex5*ser]

سلام .
ممنون از پاسخ شما
حالا که طرح قبلی رو رد می کنید

آیا کانسپت طرح اجرا شده را مناسب بنای مذهبی مانند مسجد می دانید؟

آیا طرح فعلی براساس آموزش های معماری در دانشکده های کشور توجیه پذیر است؟طرح اولیه چطور؟

آیا آشنایی زدایی از بناهای مذهبی لزومی دارد؟اگر جواب مثبت است ، به چه دلیل؟

از لحاظ معنایی که مشکل داره ولی به نظرم باید این طرز تفکر گنبد و گلدسته مناره عوض بشه ، پس چرا که نه ! این طرح جدید ، خوبه و می تونه شروع یه تفکر بهتر باشه.این که بیاییم مثل نقره کار ، کار کنیم یعنی کل معماری جهان رو بزاریم کنار و از یه کار ساده دفاع کنیم........... راستی من احتمال 90 درصد می دم که اون کار هم کار نقره کار نیست و داده یکی دیگه کار کرده ، چون اون مسجد طرحش خوب بود و فردی مثل نقره کار در حد و اندازه طراحی اون کار نیست.
به نظرم چون تئاتر شهر معاصر و اون مسجد هم باید بر اساس معماری معاصر یا فراتر از اون باشه یعنی سی سال بعد بگن این تئاتر شهر بود و بیست و سی سال بعد مسجد بهش اضافه شد و هر بنا قابل تفکیک باشه.
نمی دونم شاید!
در هر صورت مسجد به معماری سنتی و مرسوم تو اون سایت ، جنایته! دارم مثله نفر قبلیم حرف می زنم.فک نکنم از این طرح بهترش عملی می شد........

 

[blackviper210]

درود.
خب نخست باید پرسید در این موقعیت که مردم به نان شب محتاج هستن آیا ساختن مسجد لازم است؟!
بعد باید دید واقعا چقدر هزینه این کار شده. و آیا ارزش این کار به اندازه هزینه اون بوده!
سوم اینکه، در کشوری که به هنرمندها اهمیت نمیده آیا داشتن تئاتر شهر لازم هست؟
بنظرم تئاتر شهر رو یه گنبد روش میذاشتن میکردنش مسجد خیلی بهتر بود تا اینکه هزینه اضافی کنن.
و از اونجاییکه مهندسین کشورمون خلاقیت ندارن و مهندسی بدون خلاقیت = کپی کردن نقاشی دیگران. میتونستن بجای دادن کار به ده تا مهندس( که در کارنامشون دوتا کار بدردبخور پیدا نمیشه) و صرف هزینه و زمان، و بعد گرفتن کار ازشون، همون اول از اینترنت سرچ میکردن و یکی رو کپی میکردن. یا به یه خارجی میدادن.
تئاتر شهر رو مسجد کنن و اگر به هنر اهمیت میدن( که بعید میدونم) یه ساختمون شیک با طراحی مدرن بسازن...

...........................................................
...........................................................

خدایا پول هرچیزی رو که خوردیم دادیم پس به خاطر هیچی ممنون....!

 

[n!mv]

خیلی خوشحال شدم که این موضوع بالاخره مطرح شد...
چون در مورد مساجد کار کردم به صورت خلاصه مطالبی رو که به نظرم رسیده رو عرض می کنم ، قطعا و منطقا ممکنه نظرات من اشتباه باشه و خوشحال میشم در مورد این مساله بحث داشته باشیم

یک : تئاتر شهر مسجد نمی خواست ... سایت انتخابی اشتباه محض بود ... توهین به تئاتر شهر ... واقعا شان مسجد خیلی بیشتر از این هست که اینجوری بخواد جایی قرار بگیره و دشمن یه بنای دیگه بشه و این بدترین و تلخ ترین قسمت این طرح هست .. حالا با هر رویکردی... واکنش منفی نسبت یه مسجد...خیلی واسه اعتبار مسجد درست نیست و باز هم تکرار می کنم شان مسجد اصلا در این جایگاه نیست... واقعا باید مقایسه بشه با مساجد مهمی که در معماری ایرانی وجود داشته

دوم : طرح جناب دانشمیر مسجد نیست... مسجد تعریف خودش و برند خودش رو داره و کاملا هم مشخصه... میتونیم به طرح ایشون بگیم نماز خانه ای برای مسلمانان ولی قطعا مسجد نه ... در مورد نحوه طراحی و فرم دیگه صحبت نمی کنم ... تصاویر گویا هستند

سوم : طرح جناب نقره کار رو نماینده مساجد سنتی و ایرانی میدونند... چون گنبد و نشانه های سنتی به وفور داره ...من روی این قسمت خیلی بحث دارم... کدوم مسجد ایرانی به بافت کناریش بی توجهی کرده؟ سوالمو درست مطرح کنم کدوم مسجد ایرانی با بافت یکی نشده؟ چند صد مورد احترام مساجد و معمار سنتی ایرانی رو به بافت و بناهای مجاور نام ببریم که باور بشه مساجد ما انقدر زورگو نیستند و با بافت در تعامل هستند؟ فقط از معماری ایرانی گنبد و گلدسته رو ببینیم؟ با تمام احترام من طراحی ایشون رو با رویکرد مدرن می بینم با یک سری نشانه های مذهبی و اصلا نماینده معماری اصیل ایرانی نیستند.

 

[E . H . S . A . N]

مطالعه آزاد ...

مطالعه آزاد ...

با سلام و ضمن تشکر از نظرات و نقد و بررسی های ارزشمند دوستان ..
به صورت اتفاقی، به مطلبی برخوردم که شاید در ارتباطی هر چند مختصر با موضوعات مرتبط با این نقد باشه .
"بدون جهت گیری و صرفاً " جهت مطالعه ی بیشتر ، معرفی میگردد ..

تاپیک: انتقال معنویت | مأموریت معماری مساجد ایران

 

[E . H . S . A . N]

مختصری در خصوص مسجد ولیعصر تهران

مختصری در خصوص مسجد ولیعصر تهران

سلام
راستش شرایط خاص کاری و حجم مشغله هایی که تو باشگاه دارم ، باعث شده متاسفانه کمتر توی گفتگوها و نقدها شرکت کنم که این بار به دلایلی تصمیم گرفتم هر طور شده در این مورد، گفتگویی هر چند مختصر داشته باشیم و از محضر دوستان استفاده کافی و وافی ببریم.
و اما در مورد موضوع این تاپیک و طرح های قدیم و جدید و معمارانی که دو تا طرح رو طراحی کردن، میخوام خیلی ساده و مختصر و با پرسش و پاسخی که خودم طرح میکنم و جواب میدم، صرفا نظرات شخصی خودم رو با ادب و احترام در مورد این دو عزیز و طرح هاشون مطرح کنم .

در ادامه ...

از يک آجـــــــــــر بپرسيد که دوست دارد چه باشد ، و آجر پاسخ خواهد داد «ميخواهم بخشی از یک قوس آجری باشم». (لویی کان)
یکی از خیال انگیز ترین جملات ِ قصاری شنیدم ، این جمله س و همین جمله ، منبع الهام من برای این هست که نظرات و نقد و تحلیل خودمو در غالب یک پرسش و پاسخ که پرسش گر و پاسخ دهنده خودم هستم ، مطرح کنم .
اگر از مسجد ولیعصر بپرسید که دوست دارد چه باشد ، مسجد پاسخ خواهد داد : که هر چیزی ، به جز این طرح آقای مهندس دانشمیر !
اگر از تئاتر شهر بپرسید که دوست دارد در جوار چه بنایی باشد، تئاتر شهر پاسخ خواهد داد : هر بنا و عملکردی به غیر از مسجد( اونم به قول آقایان در مقیاس ملّی) !
و باز اگر از تئاتر شهری که ناچار به همجواری با مسجد باشد بپرسید که دوست دارد در کنار چه مسجدی باشد، تئاتر شهر پاسخ خواهد داد : هر مسجدی با هر شکل و طرحی به جز طرح آقای نقره کار!
اگر از من پرسیده شود که دوست دارم در مسجد ولیعصر ِ فعلی نماز بخوانم یا هر مسجد دیگری، پاسخ خواهم داد که : هر مسجد ِ دیگری!
اگر از آقای مهندس دانشمیر بپرسید که آیا بین مسجد و فرهنگسرا یا مسجد و موزه تفاوت مفهومی و مصداقی وجود داره ، احتمالا پاسخ خواهند داد : نه زیاد !
و اگر از آقای نقره کار پرسیده بشه که آیا دوست دارید که تئاتر شهر با خاک یکسان شود، قطعا جوابشون مثبت هست!


در پرسش و پاسخ بالا ، به صورت کلی تمام نظرات خودم رو در مورد طرح های قدیم و جدید و همچنین شرایط حاکم بر مجموعه عرض کردم .
و اما به امید اینکه شاید این دو عزیز ، روزی این مطالب ما رو مطالعه کنند ، پس همینجا چند خطی کوتاه رو برای ایشان با کمال ادب و احترامی که براشون قائل هستم ، مینویسم :

- آقای مهندس دانشمیر
من شخصا با نگاه تعصب آمیز و خشک به جریانات در هر رشته و رسته ای، مخالفم . و دلیل نپسندیدن طرح دوم مسجد به عنوان مسجد، به خاطر عدم حضور گنبد و مناره و .. یا سنتی نبودن طرح نیست . گاهی اوقات، میشه بعضی از الحاقات رو از بنا حذف کرد ، امــــــــا نه همه چیز رو !
فکر میکنم اینجا یه مثال ساده بزنم بهتر بشه منظور رو رسوند .
تصور کنید که به یک رستوران رفتید و برای ناهار قورمه سبزی سفارش دادید.
بعد وقتی که غذای شما آماده میشه و میارن ، میبینید که این قورمه سبزی لوبیا نداره ! لیمو عمانی هم نداره ! اصلا خبری از سبزی و گوشت هم نیست ! و حتی برنج هم در کار نیست! بعد که خوب دقت می کنید می بینید که اِ ، این که پیتزاست ! اما خو آشپز میگه نه این قورمه سبزی هست!
مشکل اصلی مبانی نظری طرح هست؛ به هر حال هر چیزی یه تعریفی داره ؛ وقتی در مورد ورودی صحبت میکنیم، این ورودی شاخصه هایی داره که اونو از حفره یا پنجره یا باغچه متمایز میکنه.
به عبارت دیگه مسجد بدون گنبدخانه و مناره و حوض و صحن و رواق و هشتی و دهلیز و ایوان و مقرنس کاری و کاربندی و نور گیر و پادیاو و سلسله مراتب ورودی و ... هم ممکن می شه که طراحی کرد و یه جورایی طرح رو توجیه کرد و براش مبانی نظری یا شرایط خاص حاکم بر پروژه رو براش عَلَم کرد ، اما دیگه بدون محراب هرگز!
اگه محراب نیست ، اصلا چرا مسجد ساخته شده؟!

ما خیلی دوست داشتیم که توضیحات بیشتری از ایشون در مورد طرح پرحاشیه ی مسجد ولیعصر مطالعه کنیم، تا با نظرات و دیدگاه های ایشون در طراحی این مسجد بیشتر و بهتر آشنا بشیم که متاسفانه نمیدونم چرا چیزی از ایشون منتشر نشده! و البته همون چند خطی هم که از ایشون نقل شده پر از ایراد و اشکال هست متاسفانه ؛ که امیدوارم در آینده ای نه چندان دور ، دفاعیات ایشون رو در مورد کل طرح هم مطالعه کنیم .

- آقای نقره کار
یکی از عمده ی دلایلی که الان در این تاپیک حضور دارم و دارم مینویسم ، مطالعه ی نقد و تحلیل ایشون از طرح دوم مسجد هست.
البته واقعا گذاشتن ِ نام نقد و تحلیل بر نوشتار ایشون، شاید ناعادلانه ، غلط و به دور از اخلاق حرفه ای باشه !! چون ایشون حتی توی نوشتارشون فحش هم دادن، دیگه چه برسه به نقض سایر قوانین و قواعد یک نقد !
یه جمله ای هست شاید خیلی تکراری شده باشه این روزا ؛ اما طرحش در اینجا خالی از لطف نیست ؛ میگن :
اگر می خواهید حقیقتی را خراب کنید ، خوب به آن حمله نکنید، بد از آن دفاع کنید.
ایشون از طرح خودشون خیلی بد دفاع کردن و به طرح دوم خیلی بد حمله کردن! و در بالا هم عرض کردم، حتی چندین جا فحش هم دادن و از کسانی تعبیر به حیوان کردن!
در رابطه با طرح ایشون، نظر خاصی نمیدم ، چون به هر حال طرحشون رد صلاحیت شد و در حال اجرا نیست ، و لذا صحبت نکردن در موردش بهتره . فقط خیلی علاقمند هستم که در محدوده ی مجموعه ی برج میلاد ، یک طرح مسجد به ایشون داده بشه برای طراحی، و بعد ببینم که ارتفاع گنبد مسجدشون چند متر خواهد بود!

اما چیزی که در مورد ایشون جای صحبت بسیاری داره ، نوشتار ایشون هست که به خاطر رد صلاحیت طرحشون ، همه چیز و همه کس از نظام آموزشی و وزارت علوم و دانشجویان و اساتید تا شهرداری ها و شورای شهر گرفته تا سران معماری غرب و شرق و ... و... و... زیر سوال میبرن! ! و بدترین بخش قضیه اینه که آخر کار ، دانشجویان و جوانان ِ معمار رو هم پند و نصیحت میدن !
متاسفانه این رفتار حرفه ای نیست و ما به عنوان دانشجویان و دانش آموختگان معماری، از اشخاصی مثل ایشون که در مسند تدریس در دانشگاه های معتبر کشور جلوس دارن انتظارات بیشتری داریم /.


نوشتار آقای نقره کار و طرح آقای دانشمیر ، جای نقد و تحلیل بیشتری داره .
از حوصله و صبر شما عزیزان تا پایان سخن سپاسگزارم |

1393.09.30
12:40



​

 

[MaRaL.arch]

سلام
من نظرمو درباره این بنا با شرکت در نظرسنجی اعلام کردم
اما دوس دارم دربارش بیشتر بگم

با طرح جناب نقره کار مخالفم ب دلیل درنظر نگرفتن احترام ب سایت و بناهای موجود در اون و حس منفی ای ک گنبد عظیم طراحی شده نسبت ب ساختمان تئاتر شهر در ذهن بیننده القا میکنه
متن انتقادشون از طرح جناب دانشمیر رو خوندم و واقعا بخاطر لحن و ادبیاتی ک بکار بردن متاسف شدم...

طرح جناب دانشمیر اگه کاربری دیگه ای داشت میتونست کار موفق و خوبی باشه.مثلا موزه یا مجموعه فرهنگی یا بناهایی ازین دست.اما بعنوان مسجد اصلا قابل پذیرش نیست.بخصوص با طرز قرارگرفتنش در سایت نسبت ب ساختمان تئاتر شهر

از دکتر حجت هم متعجبم ک در توجیه(!!) طرح ایشون فرمودن ک بیانگر حرکت از خاک ب افلاکه..

طی چندروز آینده با یکی از اساتیدم ....... پیرامون این طرح صحبت میکنم.امیدوارم طی این صحبت بیشتر با مبانی طرح جناب دانشمیر آشنا بشم.اگرچه ک در دیدگاه من نسبت ب اون تغییری ایجاد نمیشه..

در پایان هم تنها راهکاری ک پس از صرف اینهمه زمان و انرژی و هزینه برای این بنا بنظرم میرسه تغییر کاربری متناسب با فرم ساختمان طراحی شده توسط جناب دانشمیره.

 

[MaRaL.arch]

خب با استادم صحبت کردم
حرفهای ایشون:
چندتا دلیل عمده ک ایشون آوردن درباره فرم این مجتمع:
اول اینکه ساختمان تئاتر شهر نماد ملی فرهنگ ماست و مسجد نماد دین. و دین جزئی از فرهنگه و باید دربرابر فرهنگ کرنش کنه . و وظیفه ماست ک از نماد ملی فرهنگمون پاسداری کنیم(جهت شیب ساختمون ب سمت ساختمون تئاتر شهر)
دوم اینکه هرساختمون باید متناسب با عصر و دوره خودش ساخته شه و من ک این دو ساختمون رو کنار هم میبینم متوجه شم ک هرکدوم داره از چ دوره ای حرف میزنه(فرم منحنی سقف ساختمون گنبد تغییرشکل داده شدست)
سوم اینکه طرح ارائه شده ک درحال اجراست تنها راه باقیمونده بوده ک یک مسجد اونجا ساخته نشه ک تئاتر شهرو ب حاشیه خودش ببره
چهارم اینکه این فرم مسجد ی مسجد اجتماعی ب ما میده ن محوری-منظورشون اینه ک مسجد ی فضا میشه ک باید درتمام روز ازش استفاده شه ن فقط واسه چندساعت نماز خوندن و اجرای مراسم دینی
پنجم در فرم مجتمع ولی عصر بیشتراز هرچیزی ب انسانیت توجه شده و شما در هر نقطه ازین مجتمع بایستید ب تمام فضاها هم دید دارید و هم دسترسی.دلیل قراردادن رمپ بجای پله هم همینه
درهرحال ایشون هم معتقد بودن ک تعریف چنین ساختمونی از ابتدا اشتباه بوده.. و اگه در نظرسنجی این تاپیک شرکت میکردن با توجه ب صحبتهاشون بنظرم گزینه آخر رو انتخاب میکردن

امیدوارم در انتقال نظرات ایشون تا حد ممکن امانتدار بوده باشم..

 

[MaRaL.arch]

سلامم.
ممنون بابت پیگیریتون.

سلام از منه جناب مهندس

خب.. نمیدونم تو این تاپیک جاش هست یا ن

درباره دین و فرهنگ بیشتر میتونید صحبت کنید؟چون من هم معتقدم ک دین جزئی از فرهنگه..!

درباره مفهوم احترام ب انسانیت ک دراین فرم رعایت شده هم همینطور.بیشتر باز کنید بحثو.متوجه منظورتون نشدم

طرحی ک میفرمائید آقای شیردل ارائه دادن اجرا نشده؟جایی میتونم ببینمش؟

 

[MAT ARCHITECT]

سلام از منه جناب مهندس

با این صحبتهایی ک درباره استادم گفتید حس میکنم ایراد از منه ک نتونستم کلمات ایشون رو دقیق منتقل کنم...

خب.. نمیدونم تو این تاپیک جاش هست یا ن

درباره دین و فرهنگ بیشتر میتونید صحبت کنید؟چون من هم معتقدم ک دین جزئی از فرهنگه..!

درباره مفهوم احترام ب انسانیت ک دراین فرم رعایت شده هم همینطور.بیشتر باز کنید بحثو.متوجه منظورتون نشدم

طرحی ک میفرمائید آقای شیردل ارائه دادن اجرا نشده؟جایی میتونم ببینمش؟

با اجازه از دوستم فرزاد
فرهنگ و دین دو مقوله جدا از هم هستند به طور مثال ما یکسری اعمال و رفتاری داریم که از قبل از ورود اسلام به ایران وجود دارد و همچنان به همان شکل و در اقلیم های مختلف ایران به اشکال مختلف ( با یک تفکر ) اجرا میشه که هیچ ربطی هم به دین نداره .
دین هم هیچ وقت نمیتونه جزئی از فرهنگ باشه . دین از لحاظ تعریفی به یک گونه جهان بینی گفته میشه ولی فرهنگ مجموعه افکار و رفتار است . ممکنه من و شما یک دین داشته باشیم با دو فرهنگ کاملا متفاوت .
اما در جواب استاد تون باید به یک نکته اکتفا کنم اونم اینکه صحبتی که راجع به معماری مسجد کردن که باید طبق معماری هر دوره باشه کاملا درسته ولی اصولا هنر ما حداقل در زمینه دینی و اصلی ترین جایگاهش یعنی مسجد یکسری اصول و مبانی داره که اتفاقا هیچ ربطی به مناره و گلدسته نداره بلکه مولفه هاو عناصر اصلی تشکیل دهنده اون هنر و معنا و مفاهیم عناصری که در اون ذکر شده و مثال کاربردیش یعنی مسجد باید دارای اونها باشه .این مبانی توی تمامی فرهنگ ها یکسان است یک مسجد در ایران یا هر کجای کشور های مسلمان با وجود اختلافات فرهنگی متفاوتی که دارند از این اصول پیروی میکنه . به همین دلیله که یک مسجد هر کجای دنیا که باشه برای نمازگزار همون حسی رو القا میکنه که مساجد کشور خودش داره ( البته مساجد سنتی ). استاد شما با همه احترامی که براش در جایگاه استادی قائل هستم به قول آقا فرزاد هیچ دانشی از معماری اسلامی و حداقل انسانیت در معماری و هنر ما نداره .
متاسفانه فاتحه معماری ما رو باید تا وقتی که از کار یکسری فقط به خاطر اسمشون دفاع میشه خوند .
ببخشید یه کم تند صحبت کردم .

 

[F.A.R.Z.A.D]

خب با استادم صحبت کردم
حرفهای ایشون:
چندتا دلیل عمده ک ایشون آوردن درباره فرم این مجتمع:
اول اینکه ساختمان تئاتر شهر نماد ملی فرهنگ ماست و مسجد نماد دین. و دین جزئی از فرهنگه و باید دربرابر فرهنگ کرنش کنه . و وظیفه ماست ک از نماد ملی فرهنگمون پاسداری کنیم(جهت شیب ساختمون ب سمت ساختمون تئاتر شهر)
دوم اینکه هرساختمون باید متناسب با عصر و دوره خودش ساخته شه و من ک این دو ساختمون رو کنار هم میبینم متوجه شم ک هرکدوم داره از چ دوره ای حرف میزنه(فرم منحنی سقف ساختمون گنبد تغییرشکل داده شدست)
سوم اینکه طرح ارائه شده ک درحال اجراست تنها راه باقیمونده بوده ک یک مسجد اونجا ساخته نشه ک تئاتر شهرو ب حاشیه خودش ببره
چهارم اینکه این فرم مسجد ی مسجد اجتماعی ب ما میده ن محوری-منظورشون اینه ک مسجد ی فضا میشه ک باید درتمام روز ازش استفاده شه ن فقط واسه چندساعت نماز خوندن و اجرای مراسم دینی
پنجم در فرم مجتمع ولی عصر بیشتراز هرچیزی ب انسانیت توجه شده و شما در هر نقطه ازین مجتمع بایستید ب تمام فضاها هم دید دارید و هم دسترسی.دلیل قراردادن رمپ بجای پله هم همینه
درهرحال ایشون هم معتقد بودن ک تعریف چنین ساختمونی از ابتدا اشتباه بوده.. و اگه در نظرسنجی این تاپیک شرکت میکردن با توجه ب صحبتهاشون بنظرم گزینه آخر رو انتخاب میکردن

امیدوارم در انتقال نظرات ایشون تا حد ممکن امانتدار بوده باشم..

سلاممم.
اول عذرخواهی واسه پست قبلیم.
حتما منظور استادتون این نبوده ولی من در رابطه با همین نوشتتون توضیح میدم.
تعریف فرهنگ و دین و تفکیکشون همونیه که دوستمون mat architect عنوان کردن.

من فکر میکنم استادتون تعریف پست مدرنیته رو ارائه داده.اگه خواستید مطالعه بیشتری داشته باشید خواست قدرت نیچه رو حتما بخونید.
فرهنگ همون سبک زندگیه.
دین به سبک زندگی جهت میده.سبک زندگی تعریف میکنه.یعنی فرهنگ تعریف میکنه.
ولی اگه بگیم سبک زندگی دین تولید میکنه نزدیک میشیم به نگاه نیچه.انتهای نگاه نیچه هم مشخصه.
نیچه میگه از هر سبک زندگی یه حقیقت زاده میشه.(منظور نیچه واقعیت بود)یعنی من یه سبک زندگی.شما یه سبک زندگی بقیه افراد هم یه سبک زندگی.پس یه دین نه بلکه دینها وجود داره.
اازش بپرسید منظورش این بوده؟
اگه این بوده که خب نگاه مربوط به پست مدرنیته ست.بنای تئاتر شهر به سبک پست مدرن طراحی شده.

دوم:
یه مثالی میزنه آقای بهرام شیردل که من فکر میکنم این مسئله سنت و مدرنیته و بحثای مربوط به اون رو تو طراحی مشخص میکنه.
میگه قبلا اسم پدر بزرگ رو رو نوه ها میذاشتن که مثلا اون کودک هویت مشخصی داشته باشه........همون هویت ولی شخصیت مستقل.
امروز اغلب دانشجوهای معماری دوست دارن هم هویت داشته باشن و هم مستقل باشن و مستقل طراحی کنن.این دغدغه کاملا درست و به حقیه و باعث پیشرفت و تعالی میشه.هیچکس دوست نداره صرفا تقلید از گذشته کنه.
مثل این میمونه که اون بچه دقیقا مثل پدر بزرگش بپوشه و بخوره و ....ولی هویتش همونه.اعتقاداتش همونه.
من چند مورد طراحی که از آقای شیردل دیدم همین معیارهارو در نظر میگیره.چون مهمه براش که کجا داره طراحی میکنه.

سوم:
نه به چند نفر دیگه هم میدادن طراحی کنن میدیدن این تنها راه نبوده.

چهارم:
این مسئله خیلی به فرم مرتبط نیست.مسجد،مسجده.
تا دلتون بخواد مسجد تو تهران وجود داره که در طول روز ازش استفاده میشه و کاملا سنتی هم هستن.

پنجم:


آخر اینکه ،شما مطمئن باشید اگه هر بنای دیگه ای جای مسجد اینجا طراحی میشد این همه داستان درست نمیشد.
به همین هم راضی نشدن این به اصطلاح هنرمند ها.گفتن اوین صدایی که از بلندگوهای مسجد شنیده شه ما دیگه نمیایم اینجا.......بمیرم الهی اونقدر ضریب نفوذ داره هنر این جماعت تو مردم که اگه کارشون رو تعطیل کنن یه خلا بزرگی ایجاد میشه تو کشور.
تئاتر شهر محوطه خودش رو داره.از خیابون ولیعصر فاصله مشخصی داره در حالی که این مسجد دقیقا بر خیابون ولیعصر و ورودیش همتراز خیابونه.در حالی که تئاتر شهر تراز بالاتری نسبت به خیابون ولیعصر داره.
اگه یه مسجد خیلی ساده و آشنا اینجا طراحی میشد خیلی بهتر بود.در کنار همه ساختمونهایی که اونجا قرار داره.اونجا یه سایت شهریه نه وسط بیابون.
شهرداری لطف کنه مسجد جدید نسازه.همین مساجدی که در حال تخریبن و نمای زشتی دارن رو مرمت و تعمیر کنه شاهکار کرده......شر مرسان.

 

[MaRaL.arch]

با اجازه از دوستم فرزاد
فرهنگ و دین دو مقوله جدا از هم هستند به طور مثال ما یکسری اعمال و رفتاری داریم که از قبل از ورود اسلام به ایران وجود دارد و همچنان به همان شکل و در اقلیم های مختلف ایران به اشکال مختلف ( با یک تفکر ) اجرا میشه که هیچ ربطی هم به دین نداره .
دین هم هیچ وقت نمیتونه جزئی از فرهنگ باشه . دین از لحاظ تعریفی به یک گونه جهان بینی گفته میشه ولی فرهنگ مجموعه افکار و رفتار است . ممکنه من و شما یک دین داشته باشیم با دو فرهنگ کاملا متفاوت .
اما در جواب استاد تون باید به یک نکته اکتفا کنم اونم اینکه صحبتی که راجع به معماری مسجد کردن که باید طبق معماری هر دوره باشه کاملا درسته ولی اصولا هنر ما حداقل در زمینه دینی و اصلی ترین جایگاهش یعنی مسجد یکسری اصول و مبانی داره که اتفاقا هیچ ربطی به مناره و گلدسته نداره بلکه مولفه هاو عناصر اصلی تشکیل دهنده اون هنر و معنا و مفاهیم عناصری که در اون ذکر شده و مثال کاربردیش یعنی مسجد باید دارای اونها باشه .این مبانی توی تمامی فرهنگ ها یکسان است یک مسجد در ایران یا هر کجای کشور های مسلمان با وجود اختلافات فرهنگی متفاوتی که دارند از این اصول پیروی میکنه . به همین دلیله که یک مسجد هر کجای دنیا که باشه برای نمازگزار همون حسی رو القا میکنه که مساجد کشور خودش داره ( البته مساجد سنتی ). استاد شما با همه احترامی که براش در جایگاه استادی قائل هستم به قول آقا فرزاد هیچ دانشی از معماری اسلامی و حداقل انسانیت در معماری و هنر ما نداره .
متاسفانه فاتحه معماری ما رو باید تا وقتی که از کار یکسری فقط به خاطر اسمشون دفاع میشه خوند .
ببخشید یه کم تند صحبت کردم .

و ممکنه منو شما 1 فرهنگ داشته باشیم با دو دین متفاوت:|

 

[F.A.R.Z.A.D]

سلام.
مثل اینکه ساخت این بنا از ابتدای سال 93 متوقف شده و پیمانکارا منتظر طرح جدید(بخوانید ماستمالی جدید) هستند.
واقعا چرا باید طراحی رو از اول به یک آرشیتکت(نه معمار) بی تجربه در طراحی اینگونه بناها بدن که بعد بخوان اینکارو بکنن.
اصولا داشتن رزومه طراحی بنایی چقدر اهمیت داره؟رزومه هم نباشه حداقل فکر و اندیشه و مبانی نظری هست.
من هر کی رو میبرم این بنارو ببینه در حیرت میمونه که شخصی از عصر پارینه سنگی اومده اینو طراحی کرده؟آیا؟
شخصی که از اصول طراحی معماری اسلامی تقریبا هیچی نمیدونه.با حکمت معماری آشنا نیست و فضا سازی رو بلد نیست.
تاریخ دقیق نابودی معماری کشور دقیقا زمانی بود که طرح قبلی رو رد کردن و این طرح رو جایگزین کردن.
حالا هم هر چیزی بخوان به این بنا اضافه کنن میشه شتر گاو پلنگ.

 

[D I S A]

سلام.
تاریخ دقیق نابودی معماری کشور دقیقا زمانی بود که طرح قبلی رو رد کردن و این طرح رو جایگزین کردن.

سلام
تاریخ دقیق نابودی معماری ایران (کشور) را دقیقا زمانی میدانید که :
1 - طرح قبلی رو رد کردند؟!
یا
2- طرح جدید رو جایگزین کردند؟!

و چرا ؟

متشکرم

 

[I_AM_ARCHITECT]

سلام
یه نکته ای که من ندیدم بهش اشاره بشه این هست که طرح زمانی به دانشمیر ارائه شد که بخش هایی از طرح قبلی نیمه کاره اجرا شده و با متوقف شدن پروژه رها شده بود و با توجه به کاربری خاصش و خونده شدن صیغه مسجد امکان تخریب توش وجود نداشته و باید طرحی ارائه می شده که پروژه نیمه کاره قبلی رو تموم می کرده که مسلما این خودش بیش از پیش محدودیت ایجاد می کرده ... ؛ به علاوه شایعه ای شندیدم مبنی بر اینکه بعد از اجرای طرح فعلی دانشمیر ،‌شهرداری خودش تصمیم داره یه گنبد به طرح اضافه کنه !!!

 

[F.A.R.Z.A.D]

سلام
تاریخ دقیق نابودی معماری ایران (کشور) را دقیقا زمانی میدانید که :
1 - طرح قبلی رو رد کردند؟!
یا
2- طرح جدید رو جایگزین کردند؟!

و چرا ؟

متشکرم

سلاممم.
جایگزینی طرح جدید رو گفتم.
اگه فقط بخوایم مقایسه کنیم طرح اول مناسب تر بود.حداقل آشنا بود.جداره هاش مناسب تر طراحی شده بود.
دیروز داشتم عکس میگرفتم یکی بهم گفت این واقعا مسجده؟گفتن آره.گفت بیشتر شبیه توالت عمومی خیلی بزرگه!!
حداقل اون طرح به توالت شبیه نبود.
شروع نابودیش رو تو تاپیم اولم گفتم.اینجا به نتیجه رسید دیگه.خسته نباشید میگیم به همه اساتید از اون زمان تا این زمان
اگه خرابش کنن و بهترین مسجد تاریخ رو هم اینجا بسازن دیگه فایده نداره.چون اینجا دیگه فضاسازی نمیشه کرد.

 

[F.A.R.Z.A.D]

سلام
یه نکته ای که من ندیدم بهش اشاره بشه این هست که طرح زمانی به دانشمیر ارائه شد که بخش هایی از طرح قبلی نیمه کاره اجرا شده و با متوقف شدن پروژه رها شده بود و با توجه به کاربری خاصش و خونده شدن صیغه مسجد امکان تخریب توش وجود نداشته و باید طرحی ارائه می شده که پروژه نیمه کاره قبلی رو تموم می کرده که مسلما این خودش بیش از پیش محدودیت ایجاد می کرده ... ؛ به علاوه شایعه ای شندیدم مبنی بر اینکه بعد از اجرای طرح فعلی دانشمیر ،‌شهرداری خودش تصمیم داره یه گنبد به طرح اضافه کنه !!!

سلاممم.
صیغه که هیچ عقد هم میکردن فایده ای نداشت
آره یکی از پیشنهاد ها اون بود.مسجد رو تقلیل میدن به گنبد و گلدسته.
وقتی تو داشنگاه اصول معماری رو ندونن و معماری فقط همین اشکال و جرز و گنبد و پوسته و ...بدونن وای بحال شهرداری و شورای شهر دیگه.فکر میکنن مشکل این مسجد فقط نداشتن گنبده و گلدستست.مسجد بدون گنبد و گلدسته مسجد نیست؟مگه همه مسجدایی که داریم گنبد دارن؟
با دو تا جریان سر و کار داریم دیگه.یکی سنت گراها که فکر میکنن هر بنایی در گذشته ساخته شده وحی منزل بوده.یکی هم این جریانی که هر چی از اونور اومده رو وحی منزل میدونه.
نمیان باز تعریف کنن خود معماری رو.
شاخص کتابای ریشه شناسی معماری تو کشور میشه کتابای آقای فلامکی دیگه.تو این کتابا هم نتونسته تعریف درست کنه و خیلی جاها بخطا رفته.وای بحال سایر کتابا.

 

[MaRaL.arch]

سلاممم.
جایگزینی طرح جدید رو گفتم.
اگه فقط بخوایم مقایسه کنیم طرح اول مناسب تر بود.حداقل آشنا بود.جداره هاش مناسب تر طراحی شده بود.
دیروز داشتم عکس میگرفتم یکی بهم گفت این واقعا مسجده؟گفتن آره.گفت بیشتر شبیه توالت عمومی خیلی بزرگه!!
حداقل اون طرح به توالت شبیه نبود.
شروع نابودیش رو تو تاپیم اولم گفتم.اینجا به نتیجه رسید دیگه.خسته نباشید میگیم به همه اساتید از اون زمان تا این زمان
اگه خرابش کنن و بهترین مسجد تاریخ رو هم اینجا بسازن دیگه فایده نداره.چون اینجا دیگه فضاسازی نمیشه کرد.

سلام آقا فرزاد
ببخشید فقط نظرمو میگم
اینکه اون بنا رو ی توالت عمومی بزرگ ببینن بنظر من حاکی از بیسوادی شدید عامه مردمه
اون بنا صرف نظر ازینکه کجا و ب چ عنوانی ساخته شده از نظر فرم و سازه زیباست
چنین بنایی رو توالت عمومی دیدن یعنی فاجعه بصری:|

 

[F.A.R.Z.A.D]

سلام آقا فرزاد
ببخشید فقط نظرمو میگم
اینکه اون بنا رو ی توالت عمومی بزرگ ببینن بنظر من حاکی از بیسوادی شدید عامه مردمه
اون بنا صرف نظر ازینکه کجا و ب چ عنوانی ساخته شده از نظر فرم و سازه زیباست
چنین بنایی رو توالت عمومی دیدن یعنی فاجعه بصری:|

سلامممم.
کار خوبی میکنید
فکر نمیکنم خیلی به سواد مربوط بشه.چون فیزیک کانتوم نیست که.
این که میبینید مردم با خیلی از فیلمایی که تو سینمای ما ساخته میشه ارتباط برقرار نمیکنن به این دلیله که با نیاز هاشون سازگار نیست.
اتفاقا مردم چون مثل ما دانشگاه نرفتن و زیبایی رو به یه شکل دیگه به زور تو کلمون کردن ،حس ناب تری نسبت به زیبایی دارن.
خیلی براشون زیبا نیست یه سخاتمون شبیه تپه باشه.
اتفاقا فرم جذابی هم نداره.یه مکعب برش خوردست.غیر از اینه؟
خیلی دوست دارم این بنارو از نزدیک ببینی.فاجعه تر از یک توالت عمومیه.بخصوص ورودی هاش.ورودی های یک توالت تعریف بهتری داره.
تعبیر لانه حشرات موذی بسیار بسیار مناسب این ورودی هاست.