مناظره(گفتگو با اشعار)

[siyavash51]

من خفته بدم به ناز در کتم عدم
حسن تو بدست خویش بیدارم کرد
​

او را خود التفات نبودش به صید من

من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

 

[iman.mpr]

او را خود التفات نبودش به صید من

من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

گفت چرا نهان کنی عشق مرا چو عاشقی / من ز برای این سخن شهره عاشقان شدم
جان و جهان ز عشق تو رفت ز دست کار من / من به جهان چه می کنم چونک از این جهان شدم

 

[E . H . S . A . N]

نماز من

نماز من

منزل از یار قرین است چه دوزخ چه بهشت ​

سجده گه گر به نیاز است چه مسجد چه کنشت​

عشقبازی نه به بازیست که داننده غیب
عشق در طینت آدم نه به بازیچه سرشت​

.
رو به تو سجده میکنم،دری به کعبه باز نیست/
بس که طواف کردمت ،مرا به حج نیاز نیست/
به هر طرف نظر کنم ،نماز من نماز نیست.
.




​

 

[primrose]

.
رو به تو سجده میکنم،دری به کعبه باز نیست/
بس که طواف کردمت ،مرا به حج نیاز نیست/
به هر طرف نظر کنم ،نماز من نماز نیست.
.




​

ز طواف کعبه بگذر تو که حق نمی پرستی
به در کنشت منشین تو که بت نمی پرستی

تو که ترک سر نگفتی زغمش چکونه رستی
تو که نقد جان ندادی ز پِیش چگونه رفتی

به قمار خانه رفتم همه پاکبازدیدم
چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریایی!!
​

 

[E . H . S . A . N]

ز طواف کعبه بگذر تو که حق نمی پرستی

به در کنشت منشین تو که بت نمی پرستی​

.

به طواف کعبه رفتم،به حرم رهم ندادند
که برون در چه کردی که درون خانه آیی؟
در دیر میزدم من،که ندا ز در درآمد؛
که درآ درآ عراقی(احسان)،که تو هم از آن مایی.
.




​

 

[yakamoz]

فاش میگویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
طائر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق
که در این دامگه حادثه چون افتادم
من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم



.
.
.

​

 

[primrose]

.

به طواف کعبه رفتم،به حرم رهم ندادند
که برون در چه کردی که درون خانه آیی؟
در دیر میزدم من،که ندا ز در درآمد؛
که درآ درآ عراقی(احسان)،که تو هم از آن مایی.
.




​

بسیار عالی درشعر عراقی هم که دست می برید(چشمک):

ای قوم به حج رفته کجائید کجائید
معشوق همین جاست بیائید بیائید
معشوق تو همسایه دیوار به دیوار
در بادی سر گشته شما در چه هوائید
​

 

[محـسن ز]

بسیار عالی درشعر عراقی هم که دست می برید(چشمک):

ای قوم به حج رفته کجائید کجائید
معشوق همین جاست بیائید بیائید
معشوق تو همسایه دیوار به دیوار
در بادی سر گشته شما در چه هوائید
​

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد
مقام اصلی ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد
بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسی برد کاین تجارت کرد
نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

 

[iman.mpr]

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد
مقام اصلی ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد
بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسی برد کاین تجارت کرد
نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

در کوی کی می​گردی ای خواجه چه می​خواهی / پابسته شدی چون من زان دلبر خرگاهی
گر بسته شدی از وی رسته ز همه بندی / نی خدمت کس خواهی نی خسروی و شاهی
شد خدمت تو دستان چون خدمت سرمستان / در آب سجود آری بی​مساله چو ماهی
چون مست و خراب آمد سجده گهش آب آمد / فارغ ز ثواب آمد فرد از ره و بیراهی
کو ره چو در این آبی کو سجده چو محرابی / نی ظالم و نی تایب نی ذاکر و نی ساهی

 

[E . H . S . A . N]

گرد کعبه

گرد کعبه

بسیار عالی درشعر عراقی هم که دست می برید(چشمک):

ای قوم به حج رفته کجائید کجائید
معشوق همین جاست بیائید بیائید
معشوق تو همسایه دیوار به دیوار
در بادی سر گشته شما در چه هوائید​

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد
مقام اصلی ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد
بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسی برد کاین تجارت کرد
نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

.
.

به گرد کعبه میگردی پریشان ​

که وی خود را در آنجا کرده پنهان​

اگر در کعبه می گردد نمایان ​

پس بگرد تا بگردین ، بگرد تا بگردیم​

در اینجا باده می نوشی​

در آنجا خرقه می پوشی​

چرا بیهوده می کوشی​

در اینجا مردم آزاری​

در آنجا از گناه عاری ​

نمی دانم چه پنداری​

در اینجا همدم وهمسایه ات در رنج و بیماری ​

تو آنجا در پی یاری​

چه پنداری کجا وی از تو می خواهد چنین کاری​

به دنبال چه می گردی که حیرانی​

خرد گم کرده ای شاید​

نمی دانی...​

​

​

​

​

​

 

[meddler]

تو که دل برده از این شهر دلت
یکنفر گم شده از شهر دلت
من تنها که از این شهر شلوغ
میرود باز شود بخت دلت

 

[sh85]

تو که دل برده از این شهر دلت
یکنفر گم شده از شهر دلت
من تنها که از این شهر شلوغ
میرود باز شود بخت دلت

ابر و باران و و من و یار ستاده به وداع
من جدا گریه کنم ابر جدا یار جدا

 

[primrose]

.
.

به گرد کعبه میگردی پریشان
که وی خود را در آنجا کرده پنهان
اگر در کعبه می گردد نمایان
پس بگرد تا بگردین ، بگرد تا بگردیم
در اینجا باده می نوشی
در آنجا خرقه می پوشی
چرا بیهوده می کوشی
در اینجا مردم آزاری
در آنجا از گناه عاری
نمی دانم چه پنداری
در اینجا همدم وهمسایه ات در رنج و بیماری
تو آنجا در پی یاری
چه پنداری کجا وی از تو می خواهد چنین کاری
به دنبال چه می گردی که حیرانی
خرد گم کرده ای شاید
نمی دانی...


​

به گرد دل همی گردی چه خواهی کرد میدانم
چه خواهی کرد دل را خون و رخ را زرد میدانم

مرا دل سوزد و سینه تو را دامن ولی فرق است
که سوز از سوز و دود از دود و درد از درد میدانم!
​

 

[primrose]

ابر و باران و و من و یار ستاده به وداع
من جدا گریه کنم ابر جدا یار جدا

بگذار ببینمش اکنون که میرود
ای اشک از چه راه تماشا گرفته ای؟
​

 

[meddler]

ابر و باران و و من و یار ستاده به وداع
من جدا گریه کنم ابر جدا یار جدا

مجنون زبان گرفت بهانه نداشت هیچ
لیلی دلش گرفت قیافه نداشت هیچ !!!

 

[محـسن ز]

امشب که بلرزید دل و بغض صدایت
آرام و روان گشت دلت سوی خدایت
رفتی به در خانه آن قاضی حاجات
یادآر مرا ملتمس لطف و دعایت

 

[meddler]

امشب که بلرزید دل و بغض صدایت
آرام و روان گشت دلت سوی خدایت
رفتی به در خانه آن قاضی حاجات
یادآر مرا ملتمس لطف و دعایت

دردهای پوستی کجا ؟
درد دوستی کجا ؟




زنده باد قیصر امین پور

 

[meddler]

امشب که بلرزید دل و بغض صدایت
آرام و روان گشت دلت سوی خدایت
رفتی به در خانه آن قاضی حاجات
یادآر مرا ملتمس لطف و دعایت

با خدا طرف شدن
کار مشکلی ست
زندگی
بازی خدا و یک عروسک گلیست



عرفان نظر آهاری

 

[محـسن ز]

دردهای پوستی کجا ؟
درد دوستی کجا ؟

زنده باد قیصر امین پور

با خدا طرف شدن
کار مشکلی ست
زندگی
بازی خدا و یک عروسک گلیست



عرفان نظر آهاری

چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
عالم همه آیات خدا هست و خدا نیست
ما پرتو حقیم و نه اوئیم و هم اوئیم
چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
هر جا نگری جلوه گه شاهد غیبی است
او را نتوان گفت کجا هست و کجا نیست
در آینه بینید اگر صورت خود را
آن صورت آینه شما هست و شما نیست

 

[sh85]

چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
عالم همه آیات خدا هست و خدا نیست
ما پرتو حقیم و نه اوئیم و هم اوئیم
چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
هر جا نگری جلوه گه شاهد غیبی است
او را نتوان گفت کجا هست و کجا نیست
در آینه بینید اگر صورت خود را
آن صورت آینه شما هست و شما نیست

تن زجان و جان زتن مستور نیست
لیک کس را دیده جان دستور نیست

 

[meddler]

چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
عالم همه آیات خدا هست و خدا نیست
ما پرتو حقیم و نه اوئیم و هم اوئیم
چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
هر جا نگری جلوه گه شاهد غیبی است
او را نتوان گفت کجا هست و کجا نیست
در آینه بینید اگر صورت خود را
آن صورت آینه شما هست و شما نیست

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت
فتنه انگیز جهان غمزه ی جادوی تو بود
من سرگشته ام از اهل سلامت بودم
دام را هم شکن طره هندوی تو بود

 

[محـسن ز]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت
فتنه انگیز جهان غمزه ی جادوی تو بود
من سرگشته ام از اهل سلامت بودم
دام را هم شکن طره هندوی تو بود

مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
چون ماهی تشنه اندر این جو شب و روز
زین روز شبان کجا برد بو شب و روز
خود در شب وصل عاشقان کو شب و روز

 

[meddler]

مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
چون ماهی تشنه اندر این جو شب و روز
زین روز شبان کجا برد بو شب و روز
خود در شب وصل عاشقان کو شب و روز

طاقت سیمرغ نا در بلبلی
بلبلی را بس بود عشق گلی
در گذر از گل که گل هر نو بهار
بر تو می خندد نه در تو هوشیار

 

[محـسن ز]

طاقت سیمرغ نا در بلبلی
بلبلی را بس بود عشق گلی
در گذر از گل که گل هر نو بهار
بر تو می خندد نه در تو هوشیار

نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو
از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا
از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای
چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها
گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی
بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا

 

[meddler]

نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو
از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا
از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای
چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها
گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی
بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا

بر فرس تیزرو هر که مرا دید گفت
برگ گل سرخ را باد کجا میبرد ؟

 

[meddler]

نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو
از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا
از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای
چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها
گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی
بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا

مست می آمد و آن باده که در دستش بود
آبروی دو جهان بود مسلمان شد و ریخت !!!!

 

[محـسن ز]

مست می آمد و آن باده که در دستش بود
آبروی دو جهان بود مسلمان شد و ریخت !!!!

ما بیغمان مست که دل از دست داده ایم
همراز عشق و هم نفس جام و باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود زابروی جانان گشاده ایم

 

[siyavash51]

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد
مقام اصلی ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد
بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسی برد کاین تجارت کرد
نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

گیرند همه روزه و من گیسویت

بینند همه هلال و من ابرویت

از بین همه دوازده ماه تمام

یک ماه مبارک است ، آن هم رویت ...

 

[siyavash51]

نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو
از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا
از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای
چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها
گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی
بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا

نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را

چنان دریای بی پایان شود بی آب چون هامون

چو این تبدیل ها آمد نه هامون ماند و نه دریا

نمی دانم دگر چون شد که چون غرق است در بی چون

چه دانم های بسیار است لیکن من نمی دانم

که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون

مولانا

 

[mahyam68]

گر مرد رهی میان خون باید رفت
از پای فتاده سرنگون باید رفت