سرم
درد می کند
برای درد دل کردن
کسی را
نمی بینم
که با من
درد دل گوید
درد می کند
برای درد دل کردن
کسی را
نمی بینم
که با من
درد دل گوید
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
این روزها، آرزوی پنهانی ام همین است
یک شبی
همه ی خودم را
در آغوشت پیدا کنم!!
یک شبی
همه ی خودم را
در آغوشت پیدا کنم!!
دسـتـانـم شـایـد
اما دلم نمی رود به نوشتن!
این کلمات به هم دوخته شده کجا ،
اما دلم نمی رود به نوشتن!
این کلمات به هم دوخته شده کجا ،
احساسات من کجا . . .
ایـن بـار . . .
نـخـوانـده مـرا بـفـهـم . . .
نـخـوانـده مـرا بـفـهـم . . .
گل من ، پرنده ای باش و به باغ باد بگذر.
مه من ، شكوفه ای باش و به دشت آب بنشین.
گل باغ آشنایی ، گل من ، كجا شكفتی
كه نه سرو می شناسد
نه چمن سراغ دارد؟
نه كبوتری كه پیغام تو آورد به بامی
نه به دست مست بادی خط آبی پیامی.
نه بنفشه یی،
نه جویی
نه نسیم گفت و گویی
نه كبوتران پیغام
نه باغ های روشن!
گل من ، میان گلهای كدام دشت خفتی؟
به كدام راه خواندی
به كدام راه رفتی؟
گل من
تو راز ما را به كدام دیو گفتی؟
كه بریده ریشه مهر، شكسته شیشه ی دل.
منم این گیاه تنها
به گلی امید بسته.
همه شاخه ها شكسته.
به امیدها نشستیم و به یادها شكفتیم.
در آن سیاه منزل،
به هزار وعده ماندیم
به یك فریب خفتیم...
مه من ، شكوفه ای باش و به دشت آب بنشین.
گل باغ آشنایی ، گل من ، كجا شكفتی
كه نه سرو می شناسد
نه چمن سراغ دارد؟
نه كبوتری كه پیغام تو آورد به بامی
نه به دست مست بادی خط آبی پیامی.
نه بنفشه یی،
نه جویی
نه نسیم گفت و گویی
نه كبوتران پیغام
نه باغ های روشن!
گل من ، میان گلهای كدام دشت خفتی؟
به كدام راه خواندی
به كدام راه رفتی؟
گل من
تو راز ما را به كدام دیو گفتی؟
كه بریده ریشه مهر، شكسته شیشه ی دل.
منم این گیاه تنها
به گلی امید بسته.
همه شاخه ها شكسته.
به امیدها نشستیم و به یادها شكفتیم.
در آن سیاه منزل،
به هزار وعده ماندیم
به یك فریب خفتیم...
دنیا سوت پایان را بزن...!
صداقت من حریف دروغ این
زمانه نمیشود....
زمانه نمیشود....
[FONT="]شايد تو[/FONT]...
[FONT="]سکوت ميان کلامم باشي[/FONT]!
[FONT="]ديده نميشوي[/FONT]
[FONT="]اما من تو را احساس مي کنم[/FONT]!
[FONT="]شايد تو[/FONT]…
[FONT="]هياهوي قلبم باشي[/FONT]!
[FONT="]شنيده نميشوي[/FONT]
[FONT="]اما من تو را نفس مي کشم[/FONT]!
[FONT="]سکوت ميان کلامم باشي[/FONT]!
[FONT="]ديده نميشوي[/FONT]
[FONT="]اما من تو را احساس مي کنم[/FONT]!
[FONT="]شايد تو[/FONT]…
[FONT="]هياهوي قلبم باشي[/FONT]!
[FONT="]شنيده نميشوي[/FONT]
[FONT="]اما من تو را نفس مي کشم[/FONT]!
از قضا این بی مخاطبی هم پدیده ای شده است همه گیر!
من بی منظور، بدون مخاطب خاص عاشقانه می نویسم
تو بی منظور، بدون مخاطب خاص میخوانی و رد می شوی
من فکر می کنم صرفا تراوشات یک ذهن خسته را در منصه ظهور گذاشتم
و تو فکر می کنی خیلی اتفاقی انتخاب شدی که دمی بخوانی و بروی
بیخود نیست فضای بعضی جاها گریبانگیر آدم می شود
وقتی هزار و یک حس در به در جا بماند
و کسی به خودش نگیرد
همین می شود . . .
به دلیل ظاهر بی مخاطبی داستان
حس هایمان معلق می ماند در بعد فضا
و نتیجه آنکه . . .
دم غروبی، شبی، نصفه شبی
همین حس های گنگ ناشی از هیچکس لحشه هایت را می گیرد
صبح هنگام خیلی الکی و بی دلیل بالشتت نم دارد!
من بی منظور، بدون مخاطب خاص عاشقانه می نویسم
تو بی منظور، بدون مخاطب خاص میخوانی و رد می شوی
من فکر می کنم صرفا تراوشات یک ذهن خسته را در منصه ظهور گذاشتم
و تو فکر می کنی خیلی اتفاقی انتخاب شدی که دمی بخوانی و بروی
بیخود نیست فضای بعضی جاها گریبانگیر آدم می شود
وقتی هزار و یک حس در به در جا بماند
و کسی به خودش نگیرد
همین می شود . . .
به دلیل ظاهر بی مخاطبی داستان
حس هایمان معلق می ماند در بعد فضا
و نتیجه آنکه . . .
دم غروبی، شبی، نصفه شبی
همین حس های گنگ ناشی از هیچکس لحشه هایت را می گیرد
صبح هنگام خیلی الکی و بی دلیل بالشتت نم دارد!
تمام لرز و ترس من آن زمان است که
به نسیمی خو کنم
و دیگر نوازشش تکرار نشود ...
به نسیمی خو کنم
و دیگر نوازشش تکرار نشود ...
سهراب : گفتي چشمها را بايد شست !
شستم ولي.....
گفتي جور ديگر بايد ديد!
ديدم ولي.....
گفتي زبر باران بايد رفت!
رفتم ولي...
او نه چشم هاي خيس و شسته ام را، نه نگاه ديگرم را...
هيچکدام را نديد فقط در زير باران با طعنه اي خنديد و گفت ...
" ديوانه باران زده"
شستم ولي.....
گفتي جور ديگر بايد ديد!
ديدم ولي.....
گفتي زبر باران بايد رفت!
رفتم ولي...
او نه چشم هاي خيس و شسته ام را، نه نگاه ديگرم را...
هيچکدام را نديد فقط در زير باران با طعنه اي خنديد و گفت ...
" ديوانه باران زده"
امروز هم گذشت نه او آمد و نه من رفتم
[h=2]
[/h]
[/h]
بعد از مدت ها دیدمش!!! دستامو گرفت و گفت چقدر دستات تغییر کردن...
خودمو کنترل کردم و فقط لبخندی زدم...
تو دلم گریه کردم و دم گوشش گفتم: بی معرفت!!!
دستای من تغییر نکرده... دستات به دستای اون عادت کرده...
خودمو کنترل کردم و فقط لبخندی زدم...
تو دلم گریه کردم و دم گوشش گفتم: بی معرفت!!!
دستای من تغییر نکرده... دستات به دستای اون عادت کرده...
مرا دوستــــ داری...؟؟؟
آنگونه که من تـــو را...!!!؟؟؟
پس چرا این شهـــــر ...
یکـــــــ دیوانه دارد....؟؟؟!!!
آنگونه که من تـــو را...!!!؟؟؟
پس چرا این شهـــــر ...
یکـــــــ دیوانه دارد....؟؟؟!!!
لیاقت می خواهد واژه “ما” شدن
لیاقت می خواهد “شریک” شدن
تو خوش باش به همین “با هم ” بودن های امروزت
من خوشم به خلوت تنهایی ام
تو بخند به امروز…
من میخندم به فرداهایت . . .
لیاقت می خواهد “شریک” شدن
تو خوش باش به همین “با هم ” بودن های امروزت
من خوشم به خلوت تنهایی ام
تو بخند به امروز…
من میخندم به فرداهایت . . .
روی دیوار
روی سایه ایـــــ که به جا مانده از تو
چشــــم می کشم و دهانی که بخندد
به این همه تنهایی و انتـــظار ...
این خانه بعد از تو فقـــــط دیوار استـــــ
و تکه ذغالی که خطــــ می کشد
نیامدنتـــــــــ را ...
sany 1
عضو جدید
خیلی زیبا بود
نامه اي خواهد رسيد از ناكجا آباد اما براي تو،
فقط براي تو،
شايد قصه اي باشد از اميد بي كران،تنها ايمان بياور به وجود پستچي مهربان آسمان!!!
فقط براي تو،
شايد قصه اي باشد از اميد بي كران،تنها ايمان بياور به وجود پستچي مهربان آسمان!!!
گـاهـی وقـتـا
دلـم فـقـط سـنـگـیـنـی نـگـاهـت رو مـیـخـواد
که زُل بـزنـی بـهـم
و مـ ـن بـه روی خـودم نـیـارم . . .
دلـم فـقـط سـنـگـیـنـی نـگـاهـت رو مـیـخـواد
که زُل بـزنـی بـهـم
و مـ ـن بـه روی خـودم نـیـارم . . .
آهای روزگار
من که هیچ
تو خسته نشدی؟..
من که هیچ
تو خسته نشدی؟..