کسی که توی حرفاش زیاد میگه بی خیال بیشترازهمهفکرو خیال دارهفقط دیگه حال و حوصله بحث و صحبت نداره. . .
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
alie
tanhaey etmame hojat hast ba kasany ke faqat dar mavae niazeshan soraqat ra migirand
ستارۀ من بودی...
نخواستی آسمونت بشم....
پــــــــرنده شدی......رفتی....
اینبار منتظر نباش درختت بشم.....
من هنـــــــــــــــــوز همون آسمون بی ستاره ام......
نخواستی آسمونت بشم....
پــــــــرنده شدی......رفتی....
اینبار منتظر نباش درختت بشم.....
من هنـــــــــــــــــوز همون آسمون بی ستاره ام......
[FONT="]درمکه که رفتم خیال میکردم دیگر تمام گناهانم پاک شده است[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]غافل از اینکه تمام گناهانم گناه نبوده[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]و تمام درست هایم به نظرم خطا انگاشته و نوشته شده بود[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]درمکه دیدم خدا چند سالیست که از شهر مکه رفته[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]و انسانها به دور خویش میگردند[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]در مکه دیدم هیچ انسانی به فکر فقیر دوره گرد نیست[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]دوست دارد زود به خدا برسد و گناهان خویش را بزداید[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]غافل از اینکه آن دوره گرد خود خدا بود[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]درهمان نماز ساده خویش تصور خدارا در کمک به مردم جستجوکنم[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]شاد کردن دل مردم همانا برتر از رفتن به مکه ایست که خدایی در آن نیست[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]حسین پناهی[/FONT]
[/FONT][FONT="]غافل از اینکه تمام گناهانم گناه نبوده[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]و تمام درست هایم به نظرم خطا انگاشته و نوشته شده بود[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]درمکه دیدم خدا چند سالیست که از شهر مکه رفته[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]و انسانها به دور خویش میگردند[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]در مکه دیدم هیچ انسانی به فکر فقیر دوره گرد نیست[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]دوست دارد زود به خدا برسد و گناهان خویش را بزداید[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]غافل از اینکه آن دوره گرد خود خدا بود[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]درهمان نماز ساده خویش تصور خدارا در کمک به مردم جستجوکنم[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]شاد کردن دل مردم همانا برتر از رفتن به مکه ایست که خدایی در آن نیست[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]حسین پناهی[/FONT]
دوستت دارم پریشان، شانه می‌خواهی چه کار؟
دام بگذاری اسیرم، دانه می‌خواهی چه کار؟ تا ابد دور تو می‌گردم، بسوزان عشق کن
ای که شاعر سوختی، پروانه می‌خواهی چه کار؟
مردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟
مثل من آواره شو از چاردیواری درآ!
در دل من قصر داری، خانه می‌خواهی چه کار؟
خرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین
شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه کار؟
شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن
گریه کن پس شانه‌ی مردانه می‌خواهی چه کار؟
مهدی فرجی
دام بگذاری اسیرم، دانه می‌خواهی چه کار؟ تا ابد دور تو می‌گردم، بسوزان عشق کن
ای که شاعر سوختی، پروانه می‌خواهی چه کار؟
مردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟
مثل من آواره شو از چاردیواری درآ!
در دل من قصر داری، خانه می‌خواهی چه کار؟
خرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین
شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه کار؟
شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن
گریه کن پس شانه‌ی مردانه می‌خواهی چه کار؟
مهدی فرجی
هيچ كس نمي تواند تشخيص دهــد
كسي كه شانه هــايش تكــان مي خورد
مي خنــدد يا گريـــه مي كند
ما از دور خوشيم
اما از نزديك...
سيل اشك امان مان را بريده است ..
....................
بهرنگ قاسمي
كسي كه شانه هــايش تكــان مي خورد
مي خنــدد يا گريـــه مي كند
ما از دور خوشيم
اما از نزديك...
سيل اشك امان مان را بريده است ..
....................
بهرنگ قاسمي
چه قدر آدرس و نشانی ات را پیدا کردن سخت شده
چه قد حرف زدن از تو هنگامی که نیستی درد آور است
چه قدر یادت آن وقت که یادگاری هایمان را مرور می کنم شیرین است
چه قدر من پر حرفم در توصیفت
چه قدر کم حرف بودی در جواب دادن
چه قدر آبی آسمان زیبا است وقتی این جا یی
چه قدر دوست داشتم که فاصله ها کم بود
چه قدر کم همدیگر را می بینیم
چه قدر کم می آوریم هم را
چه قدر حرف دارم با تو در بی تویی
چه قدر سکوت است این جا، در خود ، در بی تویی
چه قدر تحملم کم شده
چه قدر عادت کرده ام به تو
چه قدر نزدیک بودیم به هم
چه قدر دور شدیم از هم
چه قدر زیاد می دیدم همدیگر را
چه قدر کم میبینیم هم دیگر را
چه قدر توصیف حالم مشکل است
چه قدر غریبم بی تو
چه قدر استوار بودم در کنارت
چه قدر شکننده شدم بی حضورت
چه قدر به یاد کودکی ام می افتادم در زیر چتر نگاه مادرانه ات
چه قدر از کودکی ام دور شدم
چه قدر از خود دور شدم
چه قدر از درون خالی شدم
چه قدر احساس تهی بودن می کنم
چه قدر دوست دارم بیشتر بشناسمت
چه قدر کم می شناسمت
چه قدر صبر کمیاب شده
چه قدر زجر زیاد شده
چه قدر ماجرا داشتیم با هم
چه قدر بی ماجرایی، بی تحرکی، افول، سخت است
چه قدر قله را دوست دارم
چه قدر دوست دارم تو را از این پایین روی قله ببینم
چه قد حرف زدن از تو هنگامی که نیستی درد آور است
چه قدر یادت آن وقت که یادگاری هایمان را مرور می کنم شیرین است
چه قدر من پر حرفم در توصیفت
چه قدر کم حرف بودی در جواب دادن
چه قدر آبی آسمان زیبا است وقتی این جا یی
چه قدر دوست داشتم که فاصله ها کم بود
چه قدر کم همدیگر را می بینیم
چه قدر کم می آوریم هم را
چه قدر حرف دارم با تو در بی تویی
چه قدر سکوت است این جا، در خود ، در بی تویی
چه قدر تحملم کم شده
چه قدر عادت کرده ام به تو
چه قدر نزدیک بودیم به هم
چه قدر دور شدیم از هم
چه قدر زیاد می دیدم همدیگر را
چه قدر کم میبینیم هم دیگر را
چه قدر توصیف حالم مشکل است
چه قدر غریبم بی تو
چه قدر استوار بودم در کنارت
چه قدر شکننده شدم بی حضورت
چه قدر به یاد کودکی ام می افتادم در زیر چتر نگاه مادرانه ات
چه قدر از کودکی ام دور شدم
چه قدر از خود دور شدم
چه قدر از درون خالی شدم
چه قدر احساس تهی بودن می کنم
چه قدر دوست دارم بیشتر بشناسمت
چه قدر کم می شناسمت
چه قدر صبر کمیاب شده
چه قدر زجر زیاد شده
چه قدر ماجرا داشتیم با هم
چه قدر بی ماجرایی، بی تحرکی، افول، سخت است
چه قدر قله را دوست دارم
چه قدر دوست دارم تو را از این پایین روی قله ببینم
honey2009
کاربر بیش فعال
تا زمانی که بتوانم:
بدوم، می دوم
راه بروم، راه می روم
سینه خیز بروم، سینه خیز خواهم رفت.
اما به لطف خدا همیشه پیش خواهم رفت.
While I can run, I'll run;
while I can walk, I'll walk;
when I can only crawl, I'll crawl.
But by the grace of God, I'll always be moving forward.
Cavett Robert
بدوم، می دوم
راه بروم، راه می روم
سینه خیز بروم، سینه خیز خواهم رفت.
اما به لطف خدا همیشه پیش خواهم رفت.
While I can run, I'll run;
while I can walk, I'll walk;
when I can only crawl, I'll crawl.
But by the grace of God, I'll always be moving forward.
Cavett Robert
honey2009
کاربر بیش فعال
هوا چقدر خوب و دو نفره ست ...
من هستم و خدا ...
و در جاده ی زندگی ، صورتم مهمان نسیمی که معطر شده از امید ...
به خودم میگم : هیچ چیز ارزش این رو نداره که دستم رو از دستان مهربون خدا بکشم بیرون و بگذارم تو دست غیر خدا ...راستی اونکه دستان مهربان خدا رو به غیر او فروخت غیر از افسوس چه چیزی رو بدست آورد ؟
من هستم و خدا ...
و در جاده ی زندگی ، صورتم مهمان نسیمی که معطر شده از امید ...
به خودم میگم : هیچ چیز ارزش این رو نداره که دستم رو از دستان مهربون خدا بکشم بیرون و بگذارم تو دست غیر خدا ...راستی اونکه دستان مهربان خدا رو به غیر او فروخت غیر از افسوس چه چیزی رو بدست آورد ؟
در دنيا دو نابينا هست.. يكي تو كه عاشق شدنم را نميبيني... يكي من كه به جز تو كسي رو نميبينم
سخت است ، همه فکر کنند سرت شلوغ است ، و تنها خودت بدانی چقدر تنـــهایی...
" تـــو "
دو حرفـــــــــ بیشتر نیســـت ،
کلمه ی کـــوتاهی که برای گفتنش ..
جانم به لبـ رسید و ناتمام ماند ...
دو حرفـــــــــ بیشتر نیســـت ،
کلمه ی کـــوتاهی که برای گفتنش ..
جانم به لبـ رسید و ناتمام ماند ...
برای دلم بغض ترش دم میکنم
ودر کنار ایوان چشمهای
باران خورده ام
به صرف دلتنگی دعوتش میکنم
من و او جای گرفته در یک صندلی
برای هم دلتنگی سرو میکنیم
تا نباشد روزهای بی امید هم بودن
ودر کنار ایوان چشمهای
باران خورده ام
به صرف دلتنگی دعوتش میکنم
من و او جای گرفته در یک صندلی
برای هم دلتنگی سرو میکنیم
تا نباشد روزهای بی امید هم بودن
کاش دهخدا می‌دانست
دلتنگی …
اشک ….
فاصله ….
بی وفایی….
تعریفش فقط دو حرف است “تـــو
دلتنگی …
اشک ….
فاصله ….
بی وفایی….
تعریفش فقط دو حرف است “تـــو
سختي تنهايي رو وقتي فهميدم كه مترسك به كلاغ ميگفت :
هر چقدر دوست داري نوكم بزن ولي تنهام نذار
هر چقدر دوست داري نوكم بزن ولي تنهام نذار
کاش آدم ها یکم جرات داشتن …
گوشی رو برمیداشتن و زنگ میزدن و میگفتن :
ببین ؛ دلم واست تنگ شده ،
واسه هیچ چیز دیگه ای هم زنگ نزدم … !
گوشی رو برمیداشتن و زنگ میزدن و میگفتن :
ببین ؛ دلم واست تنگ شده ،
واسه هیچ چیز دیگه ای هم زنگ نزدم … !
نميدونم چرا تشكرام تموم شده