معماری با مصالحی از جنس دل

[mohammad azizi]

دلم گرفته است
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را
بر پوست کشیده ی شب می کشم
چراغ های رابطه تاریکند
چراغهای رابطه تاریکند
کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست

 

[Elham*92]

خوش به حال من ودریا و غروب و خورشید
و چه بی ذوق جهانی كه مرا با تو ندید
رشته ای جنس همان رشته كه بر گردن توست
چه سروقت مرا هم به سر وعده كشید
به كف و ماسه كه نایابترین مرجان ها
تپش تبزده نبض مرا می فهمید
آسمان روشنی اش را همه بر چشم تو داد
مثل خورشید كه خود را به دل من بخشید
ما به اندازه هم سهم ز دریا بردیم
هیچكس مثل تو ومن به تفاهم نرسید
خواستی شعر بخوانم دهنم شیرین شد
ماه طعم غزلم را ز نگاه تو چشید
منكه حتی پی پژواك خودم می گردم
آخرین زمزمه ام را همه شهر شنید

 

[Elham*92]

برای تو می نویسم
برای تو ای نخستین!
برای تو که...

...
نمی توانم!
انگار پیش نگاهت
چه نزدیک باشد و چه دور...
انگار کم می آورم!
انگار...
نمی توانم!

 

[mohammad azizi]

مهربانم...
من که گريه نمي کنم ! فقط چند قطره اشک است .
چشمانم فقط دارد عرق مي ريزد... دارد حيا مي کند .
مگر وظيفه چشمان آدمي چيزي جز نگاه کردن است ؟
اما... چشمان من فقط رفته اند داخل چشمان تو .

انگار هيچ چشمي جز چشم تو در اين بزرگي جهان نيست .

چشمان من تو را در آغوش مي گيرند . تو را کنار همه خوشيهايي که ندارد و نديده و لمس نکرده مي خواهد ؛ بخواند .
چشمان من ؛ تو را به ابرها مي سپارند . نباري آسمان يک وقت ...
پس به چشمانم حق بده قدري عرق بريزند . قدري اشک بريزند . قدري به خاطر تو گريه کنند . چقدر گريه براي من خوب است ...

وقتي گريه مي کنم ياد تو مي افتم . خنده دار نيست وقت گريه هايم سراغم مي آيي ؟
گفت : سخت نيست . هر سلامي يک وداعي را پشت خود پنهان کرده .

 

[mohammad azizi]

و قصه شد تمام ...

ماه مال تو !

از این به بعد

من فقط

به چشم های بسته اعتماد می کنم ...!

 

[mohammad azizi]

پر تنش کشیده می شود روی دیوار ...

سنگین از وزنه های این بغض لعنتی !

نمی رود ...

نمی گذرد ...

ما مانده ایم و روز نمی آید ...!

 

[mohammad azizi]

غریبم

غریبم

غریب آمده بودم غریب خواهم رفت
نچیده سیب به رویای سیب خواهم رفت

میان بوسه طنابی به دار می بافند
به گونه با گل سرخ فریب خواهم رفت

صدای خواب براحساس شهر می پیچید
وگفت با دل من بی نصیب خواهم رفت

ومرگ سهم تمام حیات حـّوا بود
اسیردست رسوم عجیب خواهم رفت

به شوق باغ پراز یاس های شهرقدیم
ازاین بهاردروغین نجیب خواهم رفت

اگرچه گریه براین شهرجرم زندان داشت
میان همهمه هاعن قریب خواهم رفت

زمان کوچ شد افسوس،دست من خالیست
غریب آمده بودم غریب خواهم رفت

 

[Elham*92]

دل بی روح جنس آهنت را دوست دارم
خطوط در هم پیراهنت را دوست دارم
نگاه با هم بیگانه ات را دوست دارم
غرور سرکش دیوانه ات را دوست دارم
تن سوزان مثل آتشت را دوست دارم
بهاری و من آن عطر خوشت را دوست دارم
به هر لحظه کنارم بودنت را دوست دارم
تماشایی تو هستی دیدنت را دوست دارم
دوست دارم ... دوست دارم...دوست دارم​

 

[mohammad azizi]

تو می روی
و من صدای قدم های تو را می شنوم ...

اما تو
صدای فریاد مرا
که تو را صدا می زنم
نمی شنوی !

​

افسوس ...
دیر است
ناله های من در باد گم می شوند
و تو
گوشهایت را به نوای کوچه می سپاری


آری
تو می روی
و من ضربان قلبم را
با صدای گامهایت تنظیم می کنم ...

سایه ات
در انتهای کوچه محو می شود
ولی صدای قدمهایت
تا وقتی هستم
در کوچه خواهد پیچید ... ​

 

[mohammad azizi]

روزهای بی تو می گذرند و من

دست از پا درازتر

چشمم را به انتظار فردایی که نخواهی رسید

دوخته ام ...!

 

[mohammad azizi]

آه پنجره...

در دشواری سخنی نهفته بود
و نفسی در دماغ یکی کودک
انباشته می شد ناگاه
سرمایی سخت
بدان زمان که گرمایی در دستی نبود
آه پنجره
آه پنجره
از تمام مناظر گرمت عکسی به من بده
وز تمام روشنی ات
بی پرده با من باش
در دشواری سخنی نهفته بود
و نفسی در دماغ کودکی انباشته
و مدادی به دفتری پیچ میخورد
انگار واژه ای واژگون پهنه ای غریب می شد
تبانی آسمان و خانه
سکوتی شوم است و سرد
آه پنجره
راهی به رسوایی از آن سو به من بده
پای می گیرد و افسوس در این سراب
آواز قمری کوچکی
انگار
می کشاندم به شک
در آمیزه ی دیوار و باد
تصویری از رهایی و تردید خفته است
آه پنجره
احساس را به شانه های خمیده ام بده.
​

 

[mohammad azizi]

​

با تنهایم خلوت می کنم

به گذشته بر بال خیال
پر پرواز به فراسوی محال
از توانایی تنهایی خود
میگیرم به عاریت
قطرات خیس سکوت
در فضای بیکران وجود
بی هراس از عدم
بی تمنا از خواهش نفس
پرواز با بال خیال
بر فراز پست ترین ارتفاع
به دنبال همدمی همچون خود
میگردم تا بیابم و ببینم
بر نخواهم گشت تا نبینم
همدمی چون خود من
شاید آرامش من باشد
در میان قطرات خیس اشک و تنهایی
​

​

 

[fahimeh89]

خــوب ِ مــن ،
همین جا درون شعرهایم بمان
تا وسوسه یِ دوستت دارم هایِ دروغینِ آدمها مرا با خود نبرد

 

[fahimeh89]

دلم واسه اول دبستان تنگ شده


که وقتی تنها یه گوشه ی حیاط وایسادی

یه نفر میاد و بهت میگــــــه

میای باهم دوست بشیم؟...

 

[tahereh68]

نه حوصله ی دوســـ♥ـــــت داشتن دارم …نه میخواهم کسی دوسم داشته باشـد!مثل دی ، مثل بهمن ، مثل اسفند این روز ها سَـــ√ــــردم …مثل زمستان احــــ☀̤ــــساسم یخ زده و آرزو هایم قندیل بسته …امیدم زیرِ بهمنِ سردِ احساستم دفـن شده …!نه به آمدنی دلخوشم …نه از رفتنـــی غمگــــ ــــــــین !این روزها پـُرم از :سکــــ✖ــــــوت…
​

 

[mani24]

به من نگاه میــــکنی
دوباره زنده می شوم
از حس با تـــو بودنم
لبریز خنـده می شوم
به من نــگاه میــکنی
شبیه نــور مـی شوم
در سرزمینِ قلـب تو
زنده به گورمی شوم

به مــن نـگاه مـیکنی
بوسه جـوانه می زند
ساز دلم به شــوق تو
شور تـرانه مـی زند
.......................

به من نگاه میکنی

.......................
(شایان نجاتی)​

 

[Pinar.G]

دیدی که سخت نیست تنها بدون من...؟

دیدی که صبح می شوند،شبها بدون من؟

این نبض زندگی بی وقفه می زند

فرقی نمی کند با من یا بدون من

دیروز اگرچه سخت،امروز هم گذشت

طوری نمی شود فردا بدون من

گاهی گرفته ام.....!

این جا بدون تو.....!

حالت چگونه است

آنجا بدون من...؟

 

[Pinar.G]

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻧﻤﯿـﺘـﻮﺍﻧﯽ ﻣــﻮﻗـﻊ ﻏــﻤـﺘــ ﺑﻪ ﺧﯿــﺎﺑﺎـﻦ

ﺑﺮﻭﯼ
ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻧﯽ ﻭ ﺩﻭﺩ ﺷﺪﻥ ﻏﻢ
ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯽ

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻏﻤﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﭘﺸﺖ ﻧﻘﺎﺏ
ﺁﺭﺍﯾﺸﯿـﺘــــ
ﻭ ﺑﺎ ﺭﮊ ﻟﺒﯽ ﻗــﺮﻣــﺰ ﺧﻨــﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺐ

ﻫـﺎﯾﺖ
ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨــــﯽ
ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻫﻤــﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻧـﻪ ﺩﺭﺩﯼ

ﻫﺴﺖ ﻭ ﻧـﻪ
ﻏﻤــﯽ
ﻭ ﺗﻨﻬــــﺎ ﻧﮕــﺮﺍﻧﯿﺘــــ ﭘﺎﮎ ﺷـﺪﻥ ﺭﮊ ﻟﺒﺘـــــ

ﺍﺳﺘــــ
ﺯﻥ ﮐـﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻣــﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻏﻢ
ﺑﺨــﻮﺭﯼ

 

[Pinar.G]

مهم نیست

عمر

"کوتاه" باشد ، یا "بلند"

مهم ، نفس هایی ست

که با تو "کوتاه"

و بی تو "بلند"

کشیده می شود ...!

 

[mani24]

به هیچ روزی پس ات نمی دهم!
به هیچ ساعتی
به هیچ دقیقه ای
به هیچ
هیچی!
سخت چسبیده ام ؛
تمامت را...

 

[mani24]

باورم نیست که تو رفتی,گل دل نازک بارون
باورم نیست تو نباشی,همدم من گل گلدون
چجوری طاقت بیارم,شبای دلواپسی رووو؟؟!
تو ندیدی سوختنم رو,تب تند بی کسی رو
​

​

 

[ایلین1366]

پا برهنه تا کجا دویده ای
که این همه گل
شکفته است؟!
​

*کیکاووس یاکیده*
​

​

 

[Elham*92]

چه احساس غریبی ، خوار بودن به یادش تا سحر ،بیدار بودن
گهی نالم ازاین رنج جدائی
نگاهم بر ره و بیمار بودن
پریشانم زین عشق جگر سوز
چنین در حسرت دیدار بودن
گهی فریاد بر ارم از ته دل
شود روزی ؟ کنار یار بودن

 

[Elham*92]

به یاد یاری خوشا قطره اشکی
به سوز عشقی خوشا زندگانی
همیشه خدایا
محبت دل ها به دل ها بماند به سان دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شوند
حکایت ما جاودانه شود

 

[Elham*92]

من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را ...
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت​

 

[Elham*92]

و این منم

زنی تنها

در آستانه فصلی سرد

در ابتدای درک هستی آلوده ی زمین

و یأس ساده و غمناک آسمان

و ناتوانی این دست های سیمانی

زمان گذشت

زمان گذشت و ساعت چهار بار نواخت

امروز روز اول دی ماه است

من راز فصل ها را می دانم

و حرف لحظه ها را می فهمم

نجات دهنده در گور خفته است

و خاک ، خاک پذیرنده

اشارتیست به آرامش

زمان گذشت و ساعت چهار بار نواخت

در کوچه باد می آمد

در کوچه باد می آمد

و من به جفت گیری گلها می اندیشم

به غنچه هایی با ساقهای لاغر کم خون

 

[Elham*92]

من نوای چنگ بودم در شبستان ها
من شرار عشق بودم ، سینه ها جایم
مسجد و می خانهء این دیر ویرانه
پر خروش از ضربه های روشن پایم
من پیام وصل بودم در نگاهی شوخ
من سلام مهر بودم بر لبان جام
من شراب بوسه بودم در شب مستی
من سراپا عشق بودم ، کام بودم ، کام

 

[hanane1]

این خط ______
این هم نشان +
دلت برای هیچ کس به اندازه ی من تنگ نخواهد شد
برای نگاه کردنم
برای بوسیدنم
... ... برای خندیدنم
برای تمام لحظه هایی که آمدی
و شعر من شدی
روزی که نیستم
دلت
برای همه ی این ها تنگ خواهد شد.​

 

[hanane1]

عشق مثل نمـاز خوندن میمونه !
بعد از اینکه نیت کردی ؛
نباید به اطرافت نگاه کنی .​

 

[tahereh68]

خُدایـا شَبیہ بادکُنکـ شده ِام…
اَز بغض هـایے که ِ بہ اِجبـار فُرو داده ِام
اِلـــــتِماسَت میکنَم
فَقط یک سـوزَטּ
تکہ ِ تکہ شدَنم با خــودَم..