مشاعرۀ سنّتی

[S O R M E]

در همین لحظه غمنک به جا
و به نزدیکی او
می خروشد دریا
وز ره دور فرا میرسد آن موج که می گوید باز
از شبی طوفانی
داستانی نه دراز

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است
باز هم می‌خندم
آنقدر می‌خندم كه غم از روی رود…
زندگی باید كرد
گاه با یك گل سرخ
گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…

 

[reza1107]

نیک باشی وبدت گویند خلق ... به که بد باشی ونیکت گویند.
(سعدی)

 

[S O R M E]

نیک باشی وبدت گویند خلق ... به که بد باشی ونیکت گویند.
(سعدی)

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم ................... بدان امید دهم جان که خاک کوی توباشم

 

[reza1107]

معرفت نیست دراین قوم خدارا سببی ... تابرم گوهرخود را به خریدار دگر
(حافظ)

 

[S O R M E]

معرفت نیست دراین قوم خدارا سببی ... تابرم گوهرخود را به خریدار دگر
(حافظ)

روزگاریست که سودای بتان دین من است ...................... غم اینکار نشاط دل غمگین من است

 

[reza1107]

تو به من سنگ زدی،من نه رمیدم نه گسستم ... تا به دام تو درافتم همه جا گشتم وگشتم
(مشیری)

 

[Golnara]

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست

 

[S O R M E]

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست

تو را برای وفای تو دوست میدارم ................. وگرنه دلبر پیمان شکن فراوان است

 

[reza1107]

تورا گرچه درمال افزایش است .. به اندازه دانشت ارزش است

 

[S O R M E]

تورا گرچه درمال افزایش است .. به اندازه دانشت ارزش است

توسنی کردم ندانستم همی......... کز کشیدن تنگ تر گردد کمند

 

[مهندس خرده پا]

توسنی کردم ندانستم همی......... کز کشیدن تنگ تر گردد کمند

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

 

[S O R M E]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس....... که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

 

[shiba.s.a]

ساقیا آمدن عید مبارک بادت
وآن مواعید که دادی نرود از یادت

 

[مهندس خرده پا]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس....... که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

سال ها رفت و ز یادم نرود دوست هنوز
تا چه کردم که مرا دشمن جان است هنوز

 

[مهندس خرده پا]

ساقیا آمدن عید مبارک بادت
وآن مواعید که دادی نرود از یادت

تا به فراق خو کنم صبر من و قرار کو؟
وعده وصل اگر دهد طاقت انتظار کو؟

 

[S O R M E]

تا به فراق خو کنم صبر من و قرار کو؟
وعده وصل اگر دهد طاقت انتظار کو؟

وه که گر من باز بینم روی یار خویش را ... تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

 

[مهندس خرده پا]

وه که گر من باز بینم روی یار خویش را ... تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

از خدا خواهیم توفیق ادب
بی ادب محروم ماند از لطف رب

 

[S O R M E]

از خدا خواهیم توفیق ادب
بی ادب محروم ماند از لطف رب

به کوی میکده هر سالکی که ره دانست............... در دگر زدن اندیشه ی تبه دانست

 

[shiba.s.a]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است؟!

 

[S O R M E]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است؟!

تو را که هر چه مرادست در جهان داری.............. چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

 

[shiba.s.a]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[S O R M E]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

ﺷﻮﻕ ﺑﺎﺯﺁﻣﺪﻥ ﺳﻮﯼ ﺗﻮﺍﻡ ﻫﺴﺖ ﺍﻣﺎ............ ﺗﻠﺨﯽ ﺳﺮﺩ ﮐﺪﻭﺭﺕ ﺩﺭ ﺗﻮ، ﭘﺎﯼ ﭘﻮﯾﻨﺪﻩﯼﺭﺍﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ

 

[shiba.s.a]

هزار سلسله مو در پیت به خاک افتد
چو برقفا فکنی موی عنبر آسا را

 

[S O R M E]

هزار سلسله مو در پیت به خاک افتد
چو برقفا فکنی موی عنبر آسا را

آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد..............شادم که دگر یاد گریز از قفسم نیست

 

[shiba.s.a]

ترسم این قوم که بر درد کشان می خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

 

[reza1107]

اگرپوسیده گردد استخوانم ... نگردد مهرت ازجانم فراموش
(حافظ)

 

["هرکی"]

شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان/ که بمژگان شکند قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت/ گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

اگرپوسیده گردد استخوانم ... نگردد مهرت ازجانم فراموش
(حافظ)

 

[S O R M E]

شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان/ که بمژگان شکند قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت/ گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار ................. چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

 

[self.f_t_m990]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار ................. چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه//من چند تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

 

[S O R M E]

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه//من چند تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

همه قبیله ی من عالمان دین بودند............... مرا معلم عشق تو شاعری آموخت